Kowalski wraca z wycieczki i opowiada Fąfarze:
– Ale było super! Te emocje, te wrażenia! Jadę na słoniu, obok mnie lew, a za mną 2 tygrysy…
– No i co wtedy zrobiłeś?
– Nic. Karuzela się zatrzymała.

Indeks górny Źródło: autor nieznany Indeks górny koniec^{Źródło: autor nieznany}

Ewa Pietryga Adam Kucharski: Humor pozwala przetrwać koszmar

[Ewelina Pietryga, dziennikarka – dop. red.] Problem w tym, że w młodzieżowych pogawędkach kwitną trochę innego typu dowcipy. Znalazłam na jednym z forów takie komentarze: „Kawały o Żydach są straszne, ale nie mogę się powstrzymać, by się nie zaśmiać”; „Nie śmieję się z ludobójstwa, tylko z kawału, bo jest śmieszny”…

[Adam Kucharski, psycholog – dop red.] To ciekawe argumenty. Widzi pani, opowiadając dowcipy czy słuchając ich, możemy chwilowo zawiesić tzw. naturalne nastawienie. Nie chodzi tu bowiem o przekazywanie informacji. Przyjąwszy tę konwencję, można wejść w świat dowcipu, który choć odnosi się do rzeczywistości, to nie jest jego kopią. Świat ten przedstawia rzeczywistość często na opak, co wywołuje zaskoczenie, dzięki czemu dowcip staje się dla nas atrakcyjny poznawczo.

Zatem to niewinne dowcipy? Dlaczego więc w sieci znalazłam ledwie kilka żartów o raku?

Nie zawsze takie dowcipy są znowu takie niewinne… Często w żartach wyrażamy swoje prawdziwe postawy. Dowcipy pozwalają nam wyrazić emocje, niechęć czy nienawiść. Czujemy wtedy ulgę, że wykorzystując dowcip, daliśmy ujście naszym nieakceptowanym społecznie popędom. Wychodząc zaś poza teorię: ludzie lubią szokować, pozwala im to czuć się oryginalnymi. Lubią prowokować, by pobudzać u innych myślenie i określone emocje. Sami też poszukują emocji i stymulacji.

humor Źródło: Ewa Pietryga, Adam Kucharski: Humor pozwala przetrwać koszmar, 9.02.2017 r., dostępny w internecie: rp.pl [dostęp 19.10.2020 r.].

Jadwiga Kwiek Kiedy życie mi dopiecze (2) – Bezpieczne uwalnianie trudnych emocji

Paradoks z trudnymi emocjami polega na tym, że z jednej strony są pożyteczne, niczym czerwone pulsujące światło wołające: coś jest „nie tak!” Z drugiej strony zbytnie uleganie negatywnym emocjom jest równie groźne. Jednym słowem tak źle i tak niedobrze. Typowy konflikt typu „minus – minus”.

Wyjściem z tej pułapki jest bezpieczne, konstruktywne ich uwalnianie.

Krok pierwszy na tej drodze sprowadza się do sposobu, w jaki o nich myślimy. Pamiętajmy: jak myślimy, tak żyjemy. Należy sobie uświadomić, że w trudnych emocjach nie ma nic złego. I przestać się ich bać. Żadna nie trwa wiecznie, żadnej z nich nie należy odrzucać. Trzeba nauczyć się je rozumieć i bezpiecznie okazywać. Równocześnie trzeba pamiętać, że nie ma panaceum na całkowite uporanie się z trudnymi emocjami. I że nie warto tego robić. Życie bez nich mogłoby się okazać nudne. A ludzie nadmiernie kontrolujący swoje emocje bywają spostrzegani jako nieautentyczni, mało wiarygodni.

Krok drugi polega na nauczeniu się mówienia o uczuciach. Współczesny senior był uczony od dziecka „trzymania emocji na wodzy”. „Panowania nad nimi”. Jest to „panowanie” równie złudne, co szkodliwe. Emocja niewyrażona słowem czy czynem zagnieżdżą się w ciele w postaci podwyższonego ciśnienia, napięcia mięśniowego i wszystkich ich następstw. W umyśle w postaci negatywnych myśli, pesymizmu, cynizmu, goryczy, uporu, poczuciu beznadziejności. A to niszczy dobre samopoczucie. Zatruwa radość życia. Senior, a zwłaszcza seniorka uczona była „bycia miłą”. Ten przymus mamy głęboko wdrukowany w naszą podświadomość. Tymczasem bycie kulturalnym nie oznacza, że zawsze musisz być miły. Ludzie kulturalni również irytują się i złoszczą. Ale wyrażają to w bezpieczny sposób. Czyli odpowiadają świadomie na pojawienie się uczucia złości. Nie reagują bezmyślnie, impulsywnie, mówiąc, co im ślina na język przyniesie.

Kolejny krok to nauczenie się kilku technik mówienia o swoich uczuciach. Nie należy mówić „wszystko w porządku”, kiedy tak nie jest. Gniew czy złość od tego nie zniknie. Wręcz przeciwnie, nasili się. Zwiększy się też prawdopodobieństwo niekontrolowanego wybuchu w najmniej sprzyjających okolicznościach. Weź odpowiedzialność za swoje emocje i powiedz co czujesz. Powiedz, na przykład, jestem smutna, wściekła, zadowolona, szczęśliwa. Nigdy nie przepraszaj za innych. Za męża czy żonę, kiedy zrobili coś niestosownego. Nie masz za co przepraszać. Nie zrobiłaś/zrobiłeś nic złego.

naturalnie Źródło: Jadwiga Kwiek, Kiedy życie mi dopiecze (2) – Bezpieczne uwalnianie trudnych emocji, dostępny w internecie: naturalnie.com.pl [dostęp 19.10.2020 r.].

Sanah Melodia

Dla ciebie słowa nie znaczyły nic
A ja na serio je brałam
Dla ciebie byłam jedną z wielu pań
A ja już ślub planowałam,
ooo
Znowu sama zostałam
Sama
Została mi tylko melodia
Zagłusza płacz, mówię sobie:
„Tańcz, tańcz, tańcz”, ale nie wiem jak
Ooooo
Pociesza mnie tylko melodia
Tłumi mój żal, mówię sobie:
„Tańcz, tańcz, tańcz”, może to coś da

Sanah Źródło: Sanah, Melodia, dostępny w internecie: tekstowo.pl [dostęp 19.10.2020 r.].