Animacja
Astygmatyzm: przyczyna powstawania i skutki.
Obejrzyj film pokazujący w jaki sposób postrzega świat osoba mająca astygmatyzm. Zwróć uwagę na podstawowe informacje oddające specyfikę astygmatyzmu, zwięźle przedstawione w filmie:
- przyczyna pojawiania się tego schorzenia,
- bieg promieni w oku astygmatycznym,
- szczegóły obrazu widzianego przez oko z tą wadą wzroku.
Zapoznaj się z filmem prezentującym w jaki sposób postrzega świat osoba mająca astygmatyzm. Zwróć uwagę na podstawowe informacje oddające specyfikę astygmatyzmu, zwięźle przedstawione w filmie:
- przyczyna pojawiania się tego schorzenia,
- bieg promieni w oku astygmatycznym,
- szczegóły obrazu widzianego przez oko z taką wadą wzroku.
Film dostępny pod adresem /preview/resource/RAJ3EAcXzR5Fq
Zapoznaj się z audiodeskrypcją animacji.
Przyczyną astygmatyzmu jest zniekształcenie pewnej części oka, powodujące utratę przez tę część symetrii osiowej. Tą częścią może być
- tylko rogówka.
- tylko soczewka.
- tylko siatkówka.
- zarówno rogówka, jak i soczewka, choć częściej zdarza się zniekształcenie tej pierwszej.
- zarówno rogówka, jak i soczewka, choć częściej zdarza się zniekształcenie tej drugiej.
- zarówno rogówka, soczewka jak i siatkówka, choć najczęściej odkształca się rogówka.
W animacji jedna ze scen jest poświęcona schematycznemu pokazaniu biegu promieni równoległych, które po załamaniu w układzie optycznym oka ulegają skupieniu. Schemat ten znamionuje jednoczesne występowanie dwóch wad wzroku.
Podaj nazwy tych wad oraz wskaż specyficzny szczegół schematu, który związany jest z każdą z nich.
Wpisz swoje wskazania oraz uzasadnienia w przygotowane pole i porównaj z odpowiedzią wzorcową.
Przeprowadź obserwację dotyczącą wrażeń wzrokowych osoby z astygmatyzmem. Jeśli nosisz okulary z korekcją tej wady (tzw. cylindry) to namów do udziału osobę bez tej wady. Jeśli nie masz tej wady, to namów do udziału osobę z tą wadą i z takimi okularami.
Narysujcie na kartce trzy dość długie linie proste, równoległe, leżące w różnych odległościach od siebie. Narysujcie też okrąg o średnicy ok. 4‑5 cm oraz foremne figury (trójkąt równoboczny, kwadrat, itp.) mniej więcej tego samego rozmiaru.
Niech obie osoby oglądają poszczególne rysunki, na przemian bez okularów i przez okulary. Zastosujcie zarówno oglądanie obuoczne, jak i każdym okiem oddzielnie. Opiszcie pokrótce, czy i jakie różnice powstają wskutek tych czynności.
Oglądając figury, obracajcie powoli kartkę wokół osi utworzonej przez kierunek patrzenia. Niech każda osoba opisuje tej drugiej, czy i jakie zmiany zachodzą w sposobie postrzegania poszczególnych figur.
Oglądajcie figury, każdym okiem oddzielnie, przez okulary zdjęte (trzymane w rękach przed okiem), na przemian przez każdą z soczewek. Obracajcie przy tym powoli okularami wokół osi utworzonej przez kierunek patrzenia. Szukajcie takich położeń soczewki (z cylindrami), przy których zniekształcenie figur jest maksymalne. Osoba z astygmatyzmem może też szukać położenia, przy którym zniekształcenie figur jest minimalne. Spróbujcie oszacować, o jaki kąt należy obrócić okulary, by przejść od zniekształcenia maksymalnego do minimalnego.
Porównajcie efekty z poprzedniej obserwacji ze skutkiem obracania przed okiem soczewki nieprzeznaczonej do korekcji astygmatyzmu (czyli bez tzw. cylindrów), symetrycznej osiowo.
Zapisujcie swoje spostrzeżenia na temat wyników każdej obserwacji. Na koniec uporządkujcie je i zapiszcie w przygotowanym polu poniżej.