W scenie poprzedzającej pojedynek słowny pomiędzy dwoma mówcami – nauczycielami: Sprawiedliwym i Niesprawiedliwym – następuje wymiana zdań pomiędzy tymi personifikacjami dawnej i nowej edukacji. Zarysowują się tu najważniejsze elementy sporu pomiędzy argumentami za dawnym a nowym stylem wychowania młodzieży. Mówca Sprawiedliwy jest personifikacją dawnego, tradycyjnego wychowania, Niesprawiedliwy reprezentuje zaś sofistów i nową edukację. Tak brzmi ten słowny pojedynek:

SPRAWIEDLIWY

Wyjdźże i pokaż się widzom,

Choć taki jesteś bezczelny!

NIESPRAWIEDLIWY

Gdzie chcesz, stawaj! Jeszcze łatwiej

Wobec świadków cię pokonam.

SPRAWIEDLIWY

Ty? Kto jesteś?

NIESPRAWIEDLIWY

Słowo.

SPRAWIEDLIWY

Gorsze!

NIESPRAWIEDLIWY

Lecz zwyciężę, chociaż mówisz,

żeś ty lepszy.

SPRAWIEDLIWY

W jaki sposób?

NIESPRAWIEDLIWY

Myśli nowe wynajduję.

SPRAWIEDLIWY

To dziś właśnie u nich kwitnie,

u tych głupców.

NIESPRAWIEDLIWY

Nie, tych mądrych!

SPRAWIEDLIWY

Zginiesz marnie!

NIESPRAWIEDLIWY

Co mi zrobisz?

SPRAWIEDLIWY

Powiem prawdę!

NIESPRAWIEDLIWY

Ja obrócę ją w nieprawdę,

Sprawiedliwość nie istnieje!

SPRAWIEDLIWY

Nie istnieje?!

NIESPRAWIEDLIWY

Gdzież jest, powiedz?

SPRAWIEDLIWY

Jest u bogów.

NIESPRAWIEDLIWY

Czemu Zeus nie poniósł kary,

skoro ojca zakuł w dyby,

jeśli prawo jest?

SPRAWIEDLIWY

Oj, znowu

te przesądy! Dajcie nocnik!

NIESPRAWIEDLIWY

Stary dureń, mchem obrosły! […]

SPRAWIEDLIWY

Świętokradca! […]

Zbytnioś śmiały!

NIESPRAWIEDLIWY

A ty stary!

SPRAWIEDLIWY

Przez ciebie do szkoły

Nie chce chodzić żaden chłopiec!

Ale poznają Ateny,

Czego uczyłeś tych durniów!

NIESPRAWIEDLIWY

Szpetny brudas!

SPRAWIEDLIWY

Elegancik!

Niedawno byłeś żebrakiem […]

NIESPRAWIEDLIWY

Och, co za mądrość…

SPRAWIEDLIWY

Co za głupota…

NIESPRAWIEDLIWY

Którą wspomniałeś…

SPRAWIEDLIWY

Twoja i miasta,

które cię żywi,

choć psujesz młodzież!

NIESPRAWIEDLIWY

Nie będziesz go uczył, staruchu!

SPRAWIEDLIWY

Ale go trzeba ratować,

Nie ćwiczyć tylko w gadulstwie.