Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RbNxwSaDDhnGW1
Temat lekcji “Cechy oberka w piosence i utworze muzycznym” został przedstawiony na tle wzorów łowickich. Wzory są bardzo kolorowe, mają nasycone barwy. W centrum znajduje się czerwono-żółty kwiat i dwa koguty, dookoła różnokolorowe kwiaty komponujące się w symetryczny wzór.

Cechy oberka w piosence i utworze muzycznym

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela:

R2LoQpw6U7Lw4
Scenariusz zajęć do pobrania

II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania.

5. Uczeń określa charakterystyczne cechy:

1) polskich tańców narodowych: poloneza, mazura, kujawiaka, oberka, krakowiaka.

Nauczysz się

wykazywać ludowe regiony na mapie;

wymieniać polskie tańce narodowe;

wymieniać cechy oberka;

odróżniać strój do oberka, od strojów do poloneza, kujawiaka, krakowiaka i mazura;

realizować rytm oberka i rytmiczny wstęp;

śpiewać piosenkę w rytmie i charakterze oberka W. Lutosławski, Taniec.

Folklor

FolklorFolklorFolklor to tradycyjna, zwłaszcza ludowa, kultura jakiejś społeczności lub narodu, np. ich muzyka: pieśni i taniec, ale też obrzędyObrzędyobrzędy, zwyczajeZwyczajezwyczaje, wierzenia, a także twórczość artystyczna.

Polski folklor jest różny w różnych miejscach kraju. Ten obszar, na którym folklor ma swój odrębny charakter, nazywamy regionem.

R1Pcd5KWOxtTr1
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.

Istnieją nauki, które zajmują się badaniem folkloru, czyli muzycznej twórczości ludowej różnych epok i kultur oraz zjawisk kulturowych. Są to: etnografiaEtnografiaetnografiaetnologiaEtnologiaetnologia. Etnografia zajmuje się opisową stroną folkloru, czyli zbieraniem, gromadzeniem, rejestrowaniem i systematyką materiału. Etnologia zajmuje się analityczną stroną zagadnienia, czyli porównywaniem, szukaniem związków, wpływów, wyciąganiem wniosków z badań. Osoba zajmująca się etnografią to etnografEtnografetnograf, a osoba zajmująca się etnologią to etnolog.

Największym polskim etnografem, czyli zbieraczem polskiego folkloru, był Oskar Kolberg. Żył w latach: 1814‑1890. Był kompozytorem, człowiekiem rozmiłowanym w pieśniach, tańcach i zwyczajach ludu polskiego. Przez lata wędrował z regionu do regionu, ze wsi do wsi i zapisywał wszystko, co tam zobaczył i usłyszał. Swoje zbiory pieśni ludowych i tańców, opisy zwyczajów i obrzędów ludowych, zawarł w ogromnym dziele pt. Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Oskar Kolberg słuchał ludowej muzyki: wokalnej, instrumentalnej i wokalno‑instrumentalnej, poznawał podania (przekazywane dotąd drogą ustną ludowe opowiadania), obrzędy (tradycyjne praktyki, czynności o znaczeniu symbolicznym), gusła (przesądy, zabobony, obrzędy towarzyszące praktykom magicznym), zwyczaje (ustalony w danej zbiorowości sposób zachowania się) i przysłowia (zdania utrwalone w tradycji, wyrażające myśl o charakterze ogólnym, np.: Co za dużo, to niezdrowo, Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał, Dlatego dwie uszy, jeden język dano, iżby mniej mówiono, a więcej słuchano, Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie, Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta, Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz, Jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one, Jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim dogodził, Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada, Lepiej dmuchać na zimne niż się gorącym sparzyć, Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, Mowa jest srebrem, a milczenie złotem, Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe, Nie od razu Kraków zbudowano, Raz na wozie, raz pod wozem, Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni, Ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarka).

R1YCWw9bMlhiW1
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.

W ślady Oskara Kolberga poszło wielu innych miłośników polskiego folkloru. Dzięki nim poznajemy dziś to, co przez wieki stworzył lud: wielką różnorodność i piękno pieśni, tańców, obrzędów i zwyczajów polskich.

Oskar Kolberg w swym dziele zapisał wiele zasłyszanych melodii ludowych – przykład: Żona mężą odesła (z II tomu Kujaw Oskara Kolberga) śpiewana a cappella.

RhRf7sVfzx4kn1
Na nagraniu przyśpiewka „Żona męża odesła" Jest to krótka, żartobliwa piosenka, śpiewana a cappella przez jedną kobietę. Tekst piosenki: „Żona męża odesła, bo nie umiał rzemiesła, ani orać, ani kosić, ani żonki podnosić”.

Polskie tańce narodowe

Tańce narodowe są charakterystyczne dla kultury danego narodu. Polskie tańce narodowe to: krakowiak, kujawiak, mazur, oberek i polonez.

Polonez

RdeEomcw5noQ6
Ilustracja interaktywna przedstawia parę tancerzy w stroju szlacheckim do poloneza. Kobieta na głowie ma aksamitną czapkę z futrzanym otokiem, rozciętym z przodu, ozdobioną piórami i klejnotem. Ubrana jest w strojną suknię, na którą założony jest kontusik, dopasowany w talii, rozkloszowany w biodrach, obszyty futerkiem. Mężczyzna nosi podobną czapkę. Czapka jest obwiedziona futrzanym otokiem, ozdobiona kitą ptasich piór i broszą. Ubrany jest w żupan, od kołnierza do pasa zapinany rzędem drobnych, dekoracyjnych, kosztownych guzików, na niego założony jest kontusz. Cechą charakterystyczną kontusza są rozcięte rękawy, zwane wylotami, zarzucane czasem na plecy. Kontusz kilkakrotnie opasany jest lśniącym, długim, jedwabnym pasem przetykanym złotą nicią. Po naciśnięciu punktu interaktywnego, pojawia się napis: POLONEZ tzw. polski taniec – uroczysty taniec staropolski w tempie umiarkowanym, w metrum ¾, o charakterystycznym rytmie.

Kujawiak

R1FnlBI6AeM6J
Ilustracja interaktywna przedstawia parę w stroju do kujawiaka. Nakryciem głowy dziewczyny jest szlarka, czyli kolorowe paski materiału, ułożone w harmonijkę. Na białą koszulę ma założony sznurowany, niebieski gorsecik, Spódnica jest niebieska, pod nią znajduje się różowa halka. Spódnica opasana jest fartuszkiem, ozdobionym białym haftem. Na nogach ma sznurowane, czarne trzewiki, na szyi czerwone korale. Chłopak ma na głowie czarną czapkę - rogatywkę. Na białej, lnianej koszuli, związanej przy szyi ozdobną wstążeczką, ma krótki kaftan uszyty z czerwonego sukna, a na nim kamizelkę bez rękawów, długą do bioder, uszytą z granatowej tkaniny. Przewiązany jest czerwonym, wełnianym pasem. Po naciśnięciu punktu interaktywnego, wyświetli się napis: KUJAWIAK polski taniec ludowy, odmiana mazura, w tempie umiarkowanym, w metrum trzy czwarte, towarzyszy mu melodia śpiewna, liryczna.

Krakowiak

RPK2PVJXN2sf1
Ilustracja interaktywna przedstawia parę w stroju krakowiaka. Damska postać ma spódnicę w kwiaty i białe zapaski. Głowę kobiety zdobi wianek z kwiatów. Mężczyzna odziany w jest kaftan, sukmanę oraz czerwoną rogatywkę, z czarnym, barankowym otokiem oraz pękiem pawich piór (tzw. krakuska). Po naciśnięciu punktu interaktywnego, wyświetli się napis: KRAKOWIAK żywy, polski taniec ludowy w metrum 2/4, z charakterystycznym rytmem synkopowanym i z akcentem na słabej części taktu.

Oberek

RiCl8ME5eTOiW
Ilustracja interaktywna przedstawia parę w stroju łowickim. Dziewczyna nosi białą, płócienną koszulę, której kołnierzyk i rękawy ozdobione są kolorowym haftem. Na koszulę ma kieckę, która składa się z dwóch zszytych części: aksamitnego stanika, ozdobionego haftem i pasiastej, suto marszczonej spódnicy z aksamitką, doszytą wokół dolnego brzegu. Kiecka jest przewiązana w talii zapaską, szytą podobnie - jak w przypadku spódnicy - z pasiastego samodziału i podobnie ozdobioną aksamitką, wyszywaną w kolorowe kwiaty. Mężczyzna ma na sobie skórzane buty z cholewą, spodnie z pasiastego wełniaka, wełniany pas, koszulę z białego płótna oraz kamizelkę. Na głowie nosi kapelusz, okręcony wstążką. Po naciśnięciu punktu interaktywnego, wyświetla się napis: OBEREK polski taniec ludowy „obracany w koło” w metrum trzy ósme, w bardzo żywym tempie, o charakterze skocznym i wesołym.

Mazur

R1Avyv1zVt1r1
Ilustracja interaktywna przedstawia trzy osoby: dwie kobiety i jednego mężczyznę, w stroju z czasów Księstwa Warszawskiego, w którym tancerze zazwyczaj wykonują mazura. Dziewczyny mają długie, zwiewne, jednobarwne sukienki z krótkim rękawem, związane szarfą w talii. Mężczyzna ubrany jest w granatowo-czerwony mundur, z bardzo wysoką czapką. Po naciśnięciu punktu interaktywnego, pojawia się napis: MAZUR żywy, skoczny, polski taniec ludowy w metrum trzy czwarte, oparty na charakterystycznym rytmie punktowanym, z akcentem na drugiej i trzeciej części taktu.

Oberek

Oberek występuje przede wszystkim na Kujawach i Mazowszu, ale można go spotkać również w innych regionach Polski. Nazywa się go nieraz owijokiem, obracanym, obyrtanym, wywijanym, okrągłym i zawijasem od obracanych figur, które wykonują tancerze. Tańczące pary szybko i efektownie wirują, a od czasu do czasu słychać przytupy i pokrzykiwania. Taniec jest bardzo żywy, radosny i kipi temperamentem. Czasami jest wykonywany po spokojnym kujawiaku.

Wysłuchaj utworu Cebulka.

R123Dz09axvIJ
Nagranie tańca ludowego „Cebulka". Żywy i wesoły utwór, w metrum trójdzielnym, wykonywany przez kapelę w składzie: klarnet, skrzypce, akordeon.

Wysłuchany utwór Cebulka ma cechy ludowego tańca – oberka: żywe tempo, metrum 3/8 i charakterystyczny wstęp rytmiczny:

Wysłuchaj wstępu rytmicznego.

R18Bi2i3DK21c
Nagranie wstępu rytmicznego. Zagrany na klawesach czterotaktowy rytm, w metrum trzy ósme. Dwa pierwsze takty składają się z ćwierćnuty i ósemki. Dwa ostatnie takty z trzech ósemek.
Rfxy8K8FrrCja
Rytmiczny wstęp do oberka, CC BY 3.0

Wysłuchaj oberka w muzyce artystycznej – Grażyna Bacewicz Oberek na skrzypce i fortepian

RWHl2GftR17JF
Na nagraniu „Oberek na skrzypce i fortepian" autorstwa Grażyny Bacewicz. Jest to bardzo szybki, ognisty utwór, wykonywany przez skrzypka i pianistę. Utwór rozpoczyna pianista, grając akompaniament w rytmie i charakterze oberka. Partia skrzypiec robi wrażenie bardzo trudnej technicznie. Skrzypek gra, używając różnych technik: gra smyczkiem, pizzicato, używa flażoletów.

Strój mężczyzn składa się z butów z cholewą, pasiastych spodni, wełnianego pasa, białej koszuli (bielunki), kamizelki ozdobionej sznurkami (lejbika), kapelusza okręconego wstążką. Natomiast kobiecy: z trzewików, pasiastej zapaski, aksamitnego gorsetu, szerokiej spódnicy, białej koszuli, chusty (jedwabnicy).

RSk4NMnxO03l71
Źródło: online-skills, źródło:.

Witold Lutosławski – Taniec

Witold LutosławskiWitold LutosławskiWitold Lutosławski polski kompozytor tworzący po drugiej wojnie światowej, komponował wiele piosenek dla dzieci, między innymi Taniec, który swoją stylistyką nawiązuje do oberka.

Rcsb4rH4VSNye1
R1FgMcnYiV1mr1
Nagranie piosenki „Taniec” autorstwa Witolda Lutosławskiego. Piosenkę wykonuje kobieta, śpiewająca sopranem i pianista. Utwór rozpoczyna się charakterystyczną dla oberka przygrywką, wykonaną na fortepianie. Pierwsza i druga zwrotka są żywe i opowiadają o tym, jak sprzęty domowe: stołek, dzbanek, wiaderko, talerz, piec tańczą oberka. Trzecia zwrotka ma zupełnie inny charakter, jest refleksyjna, spokojna. Tekst opowiada o miotle, która boi się tańczyć. Czwarta zwrotka ma charakter podobny do pierwszych zwrotek, opowiada o tym, że miotła odważyła się zatańczyć.
Polecenie 1
Zapoznaj się z informacjami dotyczącymi zapisu nutowego i utworu „Taniec” i odpowiedz na pytania: 1.Jaki piosenka ma charakter? 2. W jakim jest metrum? 3. Z ilu części się składa? 4. Czy jakieś części są podobne?
Zapoznaj się z informacjami dotyczącymi zapisu nutowego i utworu „Taniec” i odpowiedz na pytania: 1.Jaki piosenka ma charakter? 2. W jakim jest metrum? 3. Z ilu części się składa? 4. Czy jakieś części są podobne?
R185dCWhBx3L3
Polecenie 2
Zapoznaj się z informacjami na temat nagrań dwóch wersji utworu Taniec. Pierwsza z nich została wykonana przez śpiewaczkę z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego, druga została wykonana przez Dorotę Miśkiewicz. Opisz swoimi słowami czym różniły się te nagrania.
Zapoznaj się z informacjami na temat nagrań dwóch wersji utworu Taniec. Pierwsza z nich została wykonana przez śpiewaczkę z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego, druga została wykonana przez Dorotę Miśkiewicz. Opisz swoimi słowami czym różniły się te nagrania.
R1FgMcnYiV1mr
Nagranie piosenki „Taniec” autorstwa Witolda Lutosławskiego. Piosenkę wykonuje kobieta, śpiewająca sopranem i pianista. Utwór rozpoczyna się charakterystyczną dla oberka przygrywką, wykonaną na fortepianie. Pierwsza i druga zwrotka są żywe i opowiadają o tym, jak sprzęty domowe: stołek, dzbanek, wiaderko, talerz, piec tańczą oberka. Trzecia zwrotka ma zupełnie inny charakter, jest refleksyjna, spokojna. Tekst opowiada o miotle, która boi się tańczyć. Czwarta zwrotka ma charakter podobny do pierwszych zwrotek, opowiada o tym, że miotła odważyła się zatańczyć.
RChSxmms5D9dj
Nagranie piosenki „Taniec" autorstwa Witolda Lutosławskiego w wykonaniu Doroty Miśkiewicz i zespołu Kwadrofonik. Utwór rozpoczyna się znacząco rozbudowaną wersją przygrywki, wykonywaną przez cymbały, fortepian, perkusję. Rytm charakterystyczny dla oberka narasta, tworzy wrażenie porywającego tańca. Wokalistka śpiewa inaczej niż śpiewaczka, głosem pasującym do muzyki pop lub jazzowej. Ściszenie przed trzecią zwrotką jest bardzo duże. Po trzeciej zwrotce wokalistka śpiewa improwizowaną wokalizę. Muzyka przyspiesza i bardzo się rozkręca. Czwarta zwrotka jest bardzo dynamiczna.

Opisz swoimi słowami co w poniższych dwóch interpretacjach najbardziej Ci się podobało?

R3o3qJGT2ZtZ2

Zadanie

R5JcR1qTjHZdk
Ćwiczenie 1
Z podanych definicji wybierz tę, która odnosi się do FOLKLORU: Możliwe odpowiedzi: 1. nauka zajmująca zbieraniem, gromadzeniem, rejestrowaniem i systematyką materiału, 2. nauka zajmująca się analityczną stroną zagadnienia, czyli porównywaniem, szukaniem związków, wpływów, wyciąganiem wniosków z badań, 3. tradycyjna (zwłaszcza ludowa) kultura jakiejś społeczności lub narodu, np. ich muzyka: pieśni i taniec, ale też obrzędy, zwyczaje, wierzenia, a także twórczość artystyczna, 4. osoba zajmująca się zbieraniem i rejestrowaniem materiału
R1DDPjryVLlS4
Ćwiczenie 2
Wymień nazwy przynajmniej 7 regionów folklorystycznych Polski.
R1bSK7yHt2F551
Ćwiczenie 3
Połącz przysłowia ludowe z ich opisami. A. Przysłowie przestrzega, aby nie robić nikomu na złość; zło względem drugiej osoby może do nas wrócić ze zdwojoną siłą. Przysłowia do wyboru: 1. Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie, 2. Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, 3. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. B. Przysłowie uczy, że lepiej mieć niewiele przy sobie, niż najwspanialsze rzeczy w marzeniach. Przysłowia do wyboru: 1. Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie, 2. Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, 3. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. C. Przysłowie przestrzega, że każdy czyn ma swoje konsekwencje w przyszłości; jeśli działamy nieostrożnie to może się to zakończyć nieszczęściem. Przysłowia do wyboru: 1. Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie, 2. Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, 3. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada.
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.
R1FzJp9PeNWvT1
Ćwiczenie 4
Spośród wymienionych tańców wybierz narodowe tańce polskie. A. mazur B. walc C. rumba D.tango, E. polka, F. krakowiak, G. kujawiak H. oberek I. polonez J. samba.
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.
R1IWBVkJHGUEu
Ćwiczenie 5
Odpowiedz na pytanie: Co łączy utwory Oberek Grażyny Bacewicz i Taniec Witolda Lutosławskiego?
Ćwiczenie 6
R3gwA9Baxf2sE
Jak inaczej można nazywać oberka. Podaj co najmniej trzy zamienne nazwy.
RB07geLWDjVJH1
Ćwiczenie 7
Spośród cech, wybierz trzy, które określają oberka: obracany, radosny, chodzony, żywy, spokojny, poważny.
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.
RVdvGEasOJTYJ1
Ćwiczenie 8
Dopasuj opis ubrania do jego nazwy. 1.lejbik, opisy do wyboru: A. kamizelka ozdobiona sznurkami, B. fartuszek, C. chusta, D. miała damska koszula. 2. bielunka, opisy do wyboru: A. kamizelka ozdobiona sznurkami, B. fartuszek, C. chusta, D. miała damska koszula. 3. jedwabnica, opisy do wyboru: A. kamizelka ozdobiona sznurkami, B. fartuszek, C. chusta, D. miała damska koszula. 4. zapaska, opisy do wyboru: A. kamizelka ozdobiona sznurkami, B. fartuszek, C. chusta, D. miała damska koszula.
Źródło: Ewelina Boesche-Kopczyńska.
m9b9f74fd055bedc2_0000000000292

Słownik pojęć

Etnograf
Etnograf

osoba zajmująca się etnografią, czyli opisem folkloru.

Etnografia
Etnografia

nauka, która zajmuje się opisową stroną folkloru, czyli zbieraniem, gromadzeniem, rejestrowaniem i systematyką materiału.

Etnologia
Etnologia

nauka, która zajmuje się analityczną stroną folkloru, czyli porównywaniem, szukaniem związków, wpływów, wyciąganiem wniosków z badań nad folklorem.

Folklor
Folklor

to tradycyjna, zwłaszcza ludowa, kultura jakiejś społeczności lub narodu, np. ich muzyka: pieśni i taniec, ale też obrzędy, zwyczaje, wierzenia, a także twórczość artystyczna.

Kapela ludowa
Kapela ludowa

ludowy zespół instrumentalny.

Krakowiak
Krakowiak

żywy polski taniec ludowy w metrum 2/4, z charakterystycznym rytmem synkopowanym i z akcentem na słabej części taktu.

Kujawiak
Kujawiak

polski taniec ludowy, odmiana mazura, w tempie umiarkowanym, w metrum ¾, towarzyszy mu melodia śpiewna, liryczna.

Mazur
Mazur

żywy, skoczny polski taniec ludowy w metrum ¾, oparty na charakterystycznym rytmie punktowanym, z akcentem na drugiej lub trzeciej ćwierci.

Oberek
Oberek

polski taniec ludowy „obracany w koło” w metrum 3/8, w bardzo żywym tempie, o charakterze skocznym i wesołym.

Obrzędy
Obrzędy

tradycyjne praktyki, czynności o znaczeniu symbolicznym.

Polonez
Polonez

tzw. polski taniec – uroczysty taniec staropolski w tempie umiarkowanym, w metrum ¾, o charakterystycznym rytmie.

Witold Lutosławski
Witold Lutosławski

(1913‑1994) polski kompozytor, tworzący po II wojnie światowej tzw. muzykę nową, współczesną. Wypracował własny styl kompozytorski, który charakteryzuje się starannie dobranymi środkami i wrażliwością smaku. W technice kompozytora ważną rolę odgrywa indywidualny sposób wykorzystania materiału dźwiękowego. Witold Lutosławski tworzył:
utwory orkiestrowe, np. IV Symfonie, Muzyka żałobna na orkiestrę smyczkową, Gry weneckie, Koncert na orkiestrę,
utwory na instrumenty solo i orkiestrę, np. Koncert wiolonczelowy, Koncert podwójny na obój i klarnet, Koncert fortepianowy,
utwory kameralne, np. Sonata na fortepian, Wariacje na temat Paganiniego na 2 fortepiany, Melodie ludowe na fortepian, Preludia taneczne na klarnet i fortepian
utwory wokalne, np. Tryptyk śląski na sopran i orkiestrę, Dwadzieścia kolęd, Przestrzenie snu na baryton i orkiestrę symfoniczną, utwory chóralne
piosenki:
np.: Cyrk jedzie, Filipinka modna, Warszawski dorożkarz
lista ponad 40 piosenek dla dzieci, m. in.: Spóźniony słowik, O Panu Tralalińskim, cykl piosenek Słomkowy łańcuszek, Wróbelek, Pióreczko, Taniec, Idzie Grześ i inne
około 10 pieśni masowych, m. in.: Nowa Huta.

Zwyczaje
Zwyczaje

ustalony w danej zbiorowości sposób zachowania się.

Źródła:

J. Habela, Słowniczek muzyczny, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1988, s. 60

Słownik języka polskiego, Biblioteka Gazety Wyborczej, pod red. Mirosława Bańko, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 207, tom 1.

m9b9f74fd055bedc2_0000000000308

Biblioteka muzyczna

R1VKzgrTzDTjj1
Utwór: Taniec ludowy „Cebulka”. W celu wysłuchania dzieła należy w dolnym lewym rogu nacisnąć szary trójkąt, służący odtworzeniu muzyki.
R1Q7X2KG264a41
Utwór: Wstęp rytmiczny. W celu wysłuchania dzieła należy w dolnym lewym rogu nacisnąć szary trójkąt, służący odtworzeniu muzyki.
RhRf7sVfzx4kn1
Na nagraniu przyśpiewka „Żona męża odesła" Jest to krótka, żartobliwa piosenka, śpiewana a cappella przez jedną kobietę. Tekst piosenki: „Żona męża odesła, bo nie umiał rzemiesła, ani orać, ani kosić, ani żonki podnosić”.
RWHl2GftR17JF
Na nagraniu „Oberek na skrzypce i fortepian" autorstwa Grażyny Bacewicz. Jest to bardzo szybki, ognisty utwór, wykonywany przez skrzypka i pianistę. Utwór rozpoczyna pianista, grając akompaniament w rytmie i charakterze oberka. Partia skrzypiec robi wrażenie bardzo trudnej technicznie. Skrzypek gra, używając różnych technik: gra smyczkiem, pizzicato, używa flażoletów.