Film dostępny na portalu epodreczniki.pl

Film animowany przedstawia rozmowę w języku łacińskim na temat Morza Śródziemnego, prowadzoną między dorosłym a dzieckiem. Podczas dialogu stosowane są wyrażenia przyimkowe. Na pierwszym ekranie pojawia się tytuł filmu: Przyimki 4. Następna grafika ukazuje mapę świata. Kontynenty przedstawiono na błękitnym tle. Są one podpisane w języku polskim. Mężczyzna mówi: Ecce Mare Nostrum. Następne ujęcie przedstawia zbliżenie Europy. Chłopiec pyta: Quod mare est „Nostrum”? Na kolejnym zbliżeniu ukazane jest Morze Śródziemne wraz z otaczającymi je kontynentami. Po morzu pływają statki. Słychać szum morza i pisk mew. Mężczyzna odpowiada: Rōmānī sīc Mare Mediterraneum appellābant. Na kolejnym ekranie przedstawione jest zbliżenie na Cieśninę Gibraltarską. Wpływają do niej statki. Poza cieśniną, na Oceanie Atlantyckim widnieje znak zakazu wjazdu. Mężczyzna kontynuuje: Nautae antīquī sōlum intrā Mare Nostrum nāvigābant, extra autem non. Statki wycofują się. Na następnym ekranie przedstawiono teren Europy Zachodniej oraz Ocean Atlantycki. Chłopiec pyta: Quid est extrā Mare Nostrum? Na błękitnym tle imitującym wodę oceanu pojawia się napis OCEANUS. Mężczyzna odpowiada: Extrā Mare Nostrum est Ōceanus. Ukazane jest zbliżenie napisu. Mężczyzna mówi: Ōceanus magnus et periculōsus est. Chłopiec pyta: Quā dē causā periculōsus est? W kolejnej scenie z wody wyłania się ogromny wąż morski. W „chmurce” pojawia się podpis: Monstrum. Chłopiec kontynuuje: Num vīvunt ibi monstra? Miejsce potwora morskiego zajmuje starożytny Rzymianin ubrany w tunikę. Nad jego głową w „chmurce” pojawia się wizerunek pyska węża morskiego. Mężczyzna odpowiada: Sīc nautae antīquī crēdēbant. Na Oceanie powstaje wielka fala. Widnieje na niej napis: Unda. Mężczyzna mówi: Certē in Ōceanō undae permagnae sunt. Fala płynie zabierając ze sobą Rzymianina. Na kolejnym ekranie ukazane jest zbliżenie na Cieśninę Sycylijską. Widoczna jest Afryka Północna, Sycylia, Sardynia, fragment Półwyspu Apenińskiego oraz południowa część Grecji. Cieśniną przepływają statki w kierunku wschodnim. Mężczyzna mówi: Nāvēs antīquae in Ōceano nōn navigābant. Na następnym ekranie ukazany jest duży żółty pytajnik. Następna ilustracja przedstawia szarą kolumnę z głowicą jońską. Obok niej stoi potężnie zbudowany mężczyzna z maczugą przerzuconą przez ramię. Nad kolumną widnieje podpis: Columna, nad mężczyzną: Hercules. Mężczyzna kontynuuje: sōlum cis columnās Herculis. Ponownie ukazuje się pytajnik. Chłopiec pyta: Cis quid? Na ekranie pojawia się zbliżenie na Cieśninę Gibraltarską. Po obu jej stronach narysowano kolumny, które łączy tympanon z napisem Fretum Gaditanum. Mężczyzna odpowiada: Ecce columnae Herculis vel fretum Gaditānum. Na kolejnym ekranie widoczne jest całe Morze Śródziemne. Statki płyną w kierunku Oceanu. Mężczyzna mówi: Cis columnās Herculis est Mare Nostrum. Kolejne zbliżenie na Ocean. Mężczyzna kontynuuje: trans eās est Ōceanus. Chłopiec pyta: Et nautae antiquī nōn navigābant trans columnās Herculis, extrā Mare Mediterraneum? Mężczyzna odpowiada: Minime. Ekran ukazuje Ocean. Statki dopływają do Cieśniny Gibraltarskiej i wracają. Mężczyzna mówi: Navigābant sōlum in Marī Nostrō, cis fretum Gaditānum. Z Oceanu wyłania się wąż morski. Chłopiec pyta: Quia ultrā fretum Gaditānum erant monstra? Mężczyzna odpowiada: Quia ultrā fretum erat Ōceanus magnus et ignōtus. Ostatnie ujęcie przedstawia satelitarną mapę ziemi.