Dla nauczyciela
Autor: Katarzyna Podfigurna
Przedmiot: Matematyka
Temat: Okręgi styczne wewnętrznie na płaszczyźnie kartezjańskiej
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy:
VIII. Planimetria
Uczeń:
1) wyznacza promienie i średnice okręgów, długości cięciw okręgów oraz odcinków stycznych, w tym z wykorzystaniem twierdzenia Pitagorasa;
IX. Geometria analityczna na płaszczyźnie kartezjańskiej
Uczeń:
1) rozpoznaje wzajemne położenie prostych na płaszczyźnie na podstawie ich równań, w tym znajduje wspólny punkt dwóch prostych, jeśli taki istnieje;
2) posługuje się równaniami prostych na płaszczyźnie, w postaci kierunkowej i ogólnej, w tym wyznacza równanie prostej o zadanych własnościach (takich jak na przykład przechodzenie przez dwa dane punkty, znany współczynnik kierunkowy, równoległość lub prostopadłość do innej prostej, styczność do okręgu);
3) oblicza odległość dwóch punktów w układzie współrzędnych;
4) posługuje się równaniem okręgu .
Zakres rozszerzony:
IX. Geometria analityczna na płaszczyźnie kartezjańskiej
Uczeń:
1) stosuje równanie okręgu w postaci ogólnej;
2) znajduje punkty wspólne dwóch okręgów.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
zna warunek konieczny i wystarczający styczności wewnętrznej dwóch okręgów;
wykazuje styczność wewnętrzną dwóch okręgów;
planuje czynności mające doprowadzić do wyznaczenia współrzędnych punktu styczności dwóch okręgów;
wykorzystuje warunek konieczny i wystarczający styczności wewnętrznej dwóch okręgów w rozwiązaniach zadań;
kształci umiejętność stosowania metod geometrii analitycznej;
z zaangażowaniem rozwiązuje zadania, posługując się poznanymi twierdzeniami i definicjami;
analizuje zadania oraz dokonuje wyboru najefektywniejszej metody prowadzącej do ich rozwiązania.
Strategie nauczania:
konstruktywizm,
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem animacji i ćwiczeń interaktywnych;
pokaz multimedialny;
rozwiązywanie zadań pod kontrolą nauczyciela.
Formy pracy:
praca indywidualna,
praca w grupach,
praca całego zespołu.
Środki dydaktyczne:
komputery z dostępem do Internetu,
projektor multimedialny,
e‑podręcznik,
arkusze papieru, pisaki
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
Uczniowie przypominają równanie okręgu;
Uczniowie określają, jak mogą być położone dwa okręgi;
Nauczyciel podaje temat i cele zajęć.
Faza realizacyjna:
Metodą „burzy mózgów” uczniowie podają warunek, jaki musi być spełniony, aby okręgi były styczne wewnętrznie;
Warunek konieczny i wystarczający zostaje zapisany na tablicy przez chętnego ucznia;
Nauczyciel prezentuje animację;
Na forum całej klasy uczniowie omawiają rozwiązania zadań przedstawionych w animacji;
Uczniowie, w parach, rozwiązują zadania znajdujące się pod animacją;
Chętni uczniowie podają rozwiązania, zapisując je na tablicy;
Nauczyciel zwraca uwagę na poprawność zapisu i jego estetykę, wyjaśnia niezrozumiałe dla uczniów elementy;
Nauczyciel prosi uczniów o rozwiązanie wskazanych ćwiczeń interaktywnych;
Uczniowie indywidualnie rozwiązują wskazane przez nauczyciela ćwiczenia interaktywne.
Faza podsumowująca:
Chętni uczniowie prezentują rozwiązania ćwiczeń interaktywnych;
Uczniowie formułują warunek konieczny i wystarczający styczności wewnętrznej dwóch okręgów;
Uczniowie określają, co było dla nich trudne lub niezrozumiałe a nauczyciel udziela wyjaśnień;
Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, ocenia aktywność uczniów.
Praca domowa:
Zadaniem uczniów jest rozwiązanie ćwiczeń interaktywnych, które nie zostały rozwiązane na lekcji.
Materiały pomocnicze:
Wzajemne położenie dwóch okręgówWzajemne położenie dwóch okręgów
ZadaniaZadania
Wskazówki metodyczne:
Animacja może być inspiracją do przygotowania konstrukcji okręgów stycznych wewnętrznie, gdy dane są promienie obu okręgów.