Dla nauczyciela
Autorki: Małgorzata Kosińska‑Pułka, Bożena Święch
Przedmiot: Język polski
Temat: Motyw vanitas w poezji barokowej
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
porównuje sposoby realizowania motywów wanitatywnych w różnych wierszach barokowych,
charakteryzuje wartości, które według twórców barokowych pozwalają zaakceptować przemijanie i śmierć,
ustala, jakie toposy są powiązane z motywem vanitas,
redaguje notatkę dotyczącą różnych sposobów realizowania motywów wanitatywnych w poezji barokowej.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Wybrany lub chętny uczeń na podstawie e‑materiału i innych źródeł opracowuje krótką prezentację na temat przyczyn popularności motywu vanitas w baroku.
Prezentacja może być ilustrowana obrazami z epoki przedstawiającymi realizację motywu marności.
Wszyscy uczniowie powinni zapoznać się z blokiem tekstowym e‑materiału. Nauczyciel zachęca ich także, by obejrzeli galerię dzieł barokowych zamieszczoną w e‑materiale 0307.
Faza wprowadzająca:
Lekcja zaczyna się od pokazu prezentacji przygotowanej przez ucznia. Nauczyciel ocenia jego pracę. Prosi także pozostałych uczniów o sporządzenie listy przedmiotów, które symbolizowały przemijanie.
Nauczyciel zadaje pytania otwierające dyskusję wstępną: Czy ludzie epoki baroku bardziej bali się śmierci niż ludzie renesansu? Dlaczego? Z czego wynikała tak duża popularność motywu vanitas właśnie w baroku?
Podanie celu i tematu zajęć.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel poleca, by uczniowie zapoznali się z prezentacją multimedialną i w parach wykonali załączone do niej polecenie 2. Następnie prosi jedną osobę, by zapisała na tablicy toposy omówione w prezentacji, pozostali uczniowie podpowiadają, co należy zanotować.
Uczniowie dzielą się na 4 grupy. Każda z nich opracowuje ćwiczenia związane z innym wierszem zamieszczonym w bloku ćwiczeń. Następnie wracają do zapisanej na tablicy listy motywów i sprawdzają, czy w wierszu, który analizowali, pojawia się któryś z nich. Zastanawiają się także, czy jakiś przedmiot‑symbol motywu vanitas można przyporządkować do opracowanego przez nich wiersza. Po upływie wyznaczonego czasu nauczyciel ocenia pracę uczniów.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel zapisuje na tablicy pytania:
- Jakie według barokowych poetów cechy ma śmierć?
- Jak człowiek (nie tylko baroku) może się bronić przed poczuciem kruchości i ulotności życia?Nauczyciel zawiesza na tablicy dwa plakaty z narysowanym koszem i walizką. Rozdaje uczniom po dwie karteczki samoprzylepne. Prosi, aby uczniowie zapisali na jednej z nich przemyślenia, które zabiorą z sobą po zajęciach; na drugiej to, czego nie akceptują. Jedna osoba odczytuje zapisy przy walizce i koszu.
Praca domowa:
Zadanie domowe z e‑materiału.
Materiały pomocnicze:
Danuta Künstler‑Langner, Idea „vanitas”, jej tradycje i toposy w poezji polskiego baroku, Toruń 1993.
Czesław Hernas, Barok, Warszawa 1978.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Prezentacja multimedialna”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.