Leszek Sergiel Manipulacja w pracy i postawy pracowników

Z definicji wywierania wpływu wynika fakt, że wpływu dokonuje się zawsze. Nic nie robiąc, nic nie mówiąc i tak w rezultacie wpływamy na innych. Podobnie jest z podwładnymi. Swoimi postawami, zachowaniem, świadomie lub nieświadomie wywierają wpływ zarówno na współpracowników, jak i na szefów. Jest to sytuacja, która nie może pozostać bez reakcji przełożonego, zwłaszcza w przypadku negatywnego wywierania wpływu, powszechnie nazywanego i kojarzonego ze słowem manipulacja. (…) Procesy, jakie odbywają się w zespole, przyjmowane przez członków zespołu postawy oraz zachowania poszczególnych osób, powinny być istotnym obszarem zainteresowania każdego menedżera. Uzasadnienie jest proste: żadne zabiegi szefa (mam na myśli sztukę zarządzania) nie będą odnosiły skutku, jeżeli nie będą adekwatne do poszczególnych zachowań osób i ich nazwijmy to, „działalności manipulacyjnej”. Jeżeli w zarządzanym przez określonego szefa, kierownika znajdzie się skuteczniejszy od niego manipulant – socjotechnik, to szef ten może zapomnieć o swojej skuteczności.

manipulacja Źródło: Leszek Sergiel, Manipulacja w pracy i postawy pracowników, dostępny w internecie: witalni.pl [dostęp 23.10.2020 r.].

Anna Dyjak Jak budować w dziecku postawy prospołeczne?

Nasze 3‑letnie dziecko często zaczyna swoją przygodę z przedszkolem po raz pierwszy. Co za tym idzie zaczyna nagle funkcjonować bez głównego opiekuna przez sporą część dnia. W okresie przedszkolnym rozwijają się u dziecka w intensywny sposób zarówno umysłowe zainteresowania i intensywne przeżycia, jak też społeczne uczucia. Znajdują one swe odzwierciedlenie zarówno w zabawie jak też i w twórczości plastycznej, jakże bogatej w tym okresie życia, która wyraża uczuciowy stosunek do poznanych przez dziecko przedmiotów, osób, rzeczy, zwierząt, wydarzeń i zjawisk w otoczeniu. Rozwój społeczny polega na zdobywaniu przez jednostkę dojrzałości do współżycia w społeczeństwie. Małe dziecko od pierwszych chwil swojego życia przebywa już w środowisku ludzkim. Pierwsze kontakty interpersonalne, w które wchodzi dziecko są inicjowane przez dorosłych. Stopniowo, ale oczywiście ma to związek z rozwojem psychomotorycznym, dziecko poszerza zakres i repertuar aktywności własnej. To dorośli wprowadzają dziecko w świat społeczny i to właśnie oni uczą ich norm zachowania obowiązujących w danym społeczeństwie i kulturze. Dokonuje się zarazem pierwszy krok na drodze do socjalizacji, rozumianej jako proces wzrastania w kulturę. Dziecko stawia pierwsze kroki na drodze do poznania, a zarazem również i przyswojenia tradycji i wzorów kulturowych, które wyznaczają sposób zachowania się. Grupą społeczną, w której rozpoczyna się socjalizacja małego dziecka jest rodzina. To właśnie rodzice, a w dalszej kolejności nauczyciele i wychowawcy starają się za pomocą określonych oddziaływań w taki sposób pokierować dzieckiem, aby przyswoiły one określone cechy roli, którą pełnią.

dziecko Źródło: Anna Dyjak, Jak budować w dziecku postawy prospołeczne?, 7.12.2017 r., dostępny w internecie: dorastajznami.org [dostęp 23.10.2020 r.].