1888 – pierwsze zdjęcie wykonane na rolce fotograficznej
1906 – pierwsze nocne zdjęcie zwierząt
1946 – pierwsze zdjęcie Ziemi wykonane z kosmosu
1957 – pierwsze kolorowe zdjęcie wykonane super szybką migawką; pierwszy cyfrowy obraz
1975 – pierwszy aparat cyfrowy stworzony przez inżyniera Steve'a Sassona z Kodaka
1992 – pierwsze zdjęcie zamieszczone w Internecie
2009 – pierwsze zdjęcie molekuły
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
R1ZA5K2IFq9mH
I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń: 1) zna dwudziestowieczne dzieła reprezentujące różne dziedziny sztuki (literaturę, architekturę, plastykę, muzykę, teatr, fotografię, film, sztukę nowych mediów) i dostrzega związki pomiędzy nimi; 5) charakteryzuje podstawowe media kultury (słowo, obraz, dźwięk, widowisko); 6) wymienia różne formy mediów kultury (słowo mówione, pismo, książka, obraz malarski, foto grafika, film, program telewizyjny, spektakl teatralny) oraz użycia (nowe media, media masowe, media interaktywne, multimedia); 7) wyjaśnia, na czym polegają różne formy kontaktu z kulturą; 9) samodzielnie wyszukuje informacje na temat kultury w różnych mediach, biblio tekach. II. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń: 2) wypowiada się na temat dzieła sztuki, używając pojęć zarówno swoistych dla po szczególnych sztuk, jak i wspólnych (forma, kompozycja, funkcja, nadawca, odbiorca, użytkownik, znaczenie, kontekst, medium).
Nauczysz się
przedstawiać historię fotografii;
wymieniać najważniejszych twórców fotografii;
wymieniać i krótko charakteryzować najważniejsze nurty współczesnej fotografii;
porównywać i analizować teksty kultury, jakimi są fotografie.
Krótka historia fotografii
Początki fotografii datujemy na lata 20. XIX w. jednak pierwowzorów dziewiętnastowiecznych wynalazków możemy doszukiwać się już znacznie wcześniej. W starożytnej Grecji Arystoteles obserwował zaćmienie słońca za pomocą urządzenia o nazwie camera obscuraCamera obscuracamera obscura, które uważamy dziś za pierwowzór aparatu fotograficznego. Podobne obserwacje prowadzili także Chińczycy i Arabowie. To właśnie dzięki arabskiemu matematykowi i optykowi Ibn al‑Hajsamowi znamy pierwszy opis działania camery obscura. Jego najsłynniejsza praca (traktat o optyce) już w czasach średniowiecznych została przetłumaczona na łacinę i miała ogromny wpływ na kolejne odkrycia, m.in. Rogera Bacona i Johannesa Keplera. W XIII w. św. Albert Wielki dokonał odkrycia, azotanu srebra. W XVI w. George Fabricius wynalazł chlorek srebra, a Daniele Barbaro w 1568 roku opisał przysłonę. W 1694 roku Wilhelm Homberg zaobserwował zjawisko, podczas którego niektóre związki chemiczne ciemniały pod wpływem światła.
W XIX w. przeprowadzono kolejne eksperymenty w dziedzinie fotografii. W 1826 roku Francuz Joseph Nicéphore Niépce uzyskał na wypolerowanej metalowej płycie obraz, który uznawany za pierwszą fotografię (Widok z okna w Le Gras).
RZO92ujFcYsgx1
Cynowa płyta pokrywana była asfaltem, który w naświetlonych miejscach twardniał, natomiast z miejsc nienaświetlonych był zmywany terpentyną. Francuz Joseph Nicéphore Niépce zapoczątkował w ten sposób nową technologię, którą nazwał heliografią. Inny francuski badacz Louis Jacques Daguerre, który podjął współpracę z Niépce, zajmował się m.in. oddziaływaniem oparów jodu i rtęci na płytkę pokrytą jodkiem srebra odkrywając w ten sposób obraz utajonyObraz utajonyobraz utajony, dzięki czemu skrócił się znacząco czas naświetlania. Nową metodę nazwano dagerotypią od nazwiska odkrywcy. W metodzie tej można było uzyskać tylko jeden unikatowy obraz, zwany dagerotypem. Niestety nie było możliwości jego powielania. Wynalazek ten został opublikowany w biuletynie fr. Akademii Nauk w 1839 roku. Dagerotypia przetrwała do lat 50. XIX w., kiedy to została wyparta przez inną metodę kolodionową (mokrą). W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii inny badacz William Fox Talbot utrwalał obrazy, na specjalnym papierze nasyconym roztworem azotanu srebra. Po jego wysuszeniu papier był zanurzany w roztworze halogenków, który następnie był umieszczany w aparacie fotograficznym. Po jego naświetleniu był wywoływany na pomocą kwasu galusowego, następnie utrwalany roztworem tiosiarczanu sodu, płukany i suszony. Metoda ta, wynaleziona prawie równocześnie z dagerotypią, została nazwana kalotypią lub talbotypią i umożliwiała wykonanie wielu odbitek. Fotografie wykonane techniką kalotypii charakteryzowały się rozmytym obrazem i mniejszą głębią ostrości, podczas gdy dagerotyp oprócz tego, iż nie dawał możliwości kopiowania odbitki cechował się dużą szczegółowością. Podobne eksperymenty nad wynalezieniem fotografii przeprowadzał Hippolyte Bayard, który prowadził swoje prace niezależnie od pozostałych badawczy jednak jego działalność nie była promowana ani dotowana przez francuski rząd. W późniejszym okresie odnosił sukcesy i dziś uznawany jest jako pionier fotografii, gdyż swoje fotografie eksponował przed prezentacją pierwszych dagerotypów.
Rw6ObyHnSmxch1
R10hGsVLKQS521
RfL2BIlBjx5V31
R14KmXqk8fi1X1
Piktorialiści i fotografia lat 30. XX w.
Wykonywanie zdjęć z biegiem czasu stało się bardzo popularną formą utrwalania obrazu, co przyczyniło się do rozwoju fotografii. Początkowo uważano, iż stanowi ona nawet zagrożenie dla sztuki i nie traktowano jej w tych kategoriach. Malarz Paul Delaroche, w latach 40. XIX w. stwierdził nawet, że przez rozwój fotografii umarła sztuka. Pod koniec XIX w. bardzo popularny, szczególnie w USA, był ruch piktorialistów z Alfredem Stieglitz’em (założycielem pisma „Camera Work”) i Edwardem Steichen’em na czele. Piktorialiści chcieli osiągnąć podobny efekt na swoich zdjęciach jak malarze impresjoniści na swoich obrazach. Inspiracją byli dla nich francuscy malarze symboliści. Piktorialiści mieli ogromny wpływ na zmianę postrzegania fotografii, która stawała się dziedziną sztuk pięknych. Przyczyniła się do tego galeria sztuki „Albright Gallery”, która w 1910 roku wykupiła kilkanaście fotografii od Alfreda Stieglitz’a. Nurt piktorializmu zaczął tracić na znaczeniu po 1914 roku wraz z nadejściem ery modernizmu.
R14xFKIBLKrEb1
Rt2mrlxhuVhL01
Prace z lat 30. XX w. amerykańskiego fotografa Walkera Evansa, zaczęły problematyzować status fotografii, którą stawiał pomiędzy dokumentem a sztuką. Evans dokumentował m.in. życie farmerów amerykańskiego południa. Jego prace, charakteryzujące się prostotą i przejrzystością, zostały docenione dopiero po II wojnie światowej.
R1C9tz5dWjUIu1
Stephen Shore, fotografia w Museum of Modern Art. w Nowym Jorku
Jednym z pierwszych fotografów ukazujących na swoich zdjęciach świat w sposób rzeczywisty, bez żadnych przekłamań był Stephen Shore, który zwiedzając liczne miejscowości wykreował wiele słynnych dziś zdjęć, na których przejawia się motyw fotografa podróżującego. W latach 70. XX w. Stephen Shore miał indywidualną wystawę w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (MoMA). Warto podkreślić, iż MoMA była jedną z pierwszych prestiżowych instytucji kultury, która traktowała fotografię jako sztukę. Była to zasługa jej pierwszego dyrektora – Alfreda Baara, który zainaugurował działalność MoMA oraz udostępnił swoją własną kolekcję. W 1967 r. kurator MoMa – John Szarkowski, zorganizował wystawę New Documents, na której zaprezentował zdjęcia Diane Arbus, Williama Egglestona, Lee Friedlandera i Garry’ego Winogranda. Owocem ekspozycji był nowy kierunek w amerykańskiej fotografii, który pokazywał surowość otaczającego świata. W 1976 r. zaprezentował kolorowe prace Williama Egglestona. W pracach Diane Arbus czynniki formalne są mało ważne. W Nowym Jorku szukała inności, marginalności.
RkSy3btFS0Gqw1
RaViIvFOpnHYt1
Fotografia zaczęła być wykorzystywana jako zapis działań artystycznych takich jak performance, happeningi, np. Allana Kaprowa czy Chrisa Burdena.
R1FPjQJXUUXZy1
R1Hs4pH3MaNGv1
Lata 60.-80. XX w. w fotografii (Dan Graham, wystawa Pictures, sztuka zawłaszczania)
W latach 60. i 70. XX w. fotografia w sztuce konceptualnejSztuka konceptualnasztuce konceptualnej miała wyrażać idee. Wykonywano projekty związane z rzeczywistością. Fotografia często funkcjonowała na równi z tekstem. Jednym z ważniejszych artystów konceptualnych jest Dan Graham. W latach 60. XX w. głównym miejscem prezentowania jego twórczości były czasopisma, w których umieszczał swoje prace (fotografie i teksty) pomiędzy reklamami. Jego fotografie przedstawiają relacje między przestrzenią wewnętrzną, zewnętrzną i percepcją widza, gdy granice się zmieniają. W 1965 roku zaczął wykonywać kolorowe fotografie w serii Homes For America – były to zdjęcia domków jednorodzinnych, nowych dzielnic handlowych, parkingów dla ciężarówek i przydrożnych restauracji na amerykańskich przedmieściach.
ReKcQLELNkCRH1
II połowa lat 70. XX przyniosła przedefiniowanie roli fotografii. Jedną z kluczowych osób mających na to wpływ był kurator Douglas Crimp i jego wystawy fotograficzne: Pictures z 1977 roku i Pictures Generation z 1979 roku w nowojorskiej galerii Artists Space. W 1977 r. zaprezentował wczesne prace Sherrie Levine, Jacka Goldsteina, Philipa Smitha, Troy’a Brauntucha i Roberta Longo. Artyści byli zainteresowani psychologicznymi przejawami identyfikowalnych, ale nieswoistych obrazów. Troy Brauntuch pokazał subtelne i wyrafinowane techniki reprodukcyjne linii papilarnych. Jack Goldstein - kolorowe rekordy fonograficzne, krótkie filmy i fotografie. Sherrie Levine pokazała seryjne profile różnych osób na papierze milimetrowym, które podkreślała farbą fluorescencyjną. Z kolei Roberto Longo wystawił odlany z aluminium relief pomalowany jaskrawą emalią. Wielkoformatowe rysunki z wieloma sugestywnymi winietami były dziełem Philipa Smitha. Artyści zaczęli odwracać się od modernistycznej oryginalności. Fotografie według Crimpa są reprezentacją „czegoś”, są czymś powtórzonym, konwencją. Rzeczywistość zawsze z czymś się nam kojarzy, nie istnieje ona w stanie czystym. Przykładem takiego myślenia o fotografii są prace Cindy Sherman i jej cykl Untitled Film Stills (1977‑1980). Na każdym zdjęciu pojawia się sama artystka. Fotografie są zaaranżowane na kadry filmowe, głównie z kina europejskiego. Celem Sherman było zmuszenie i pobudzenie widza do szukania odniesień. Jednak fotografie artystki nie odwołują się do żadnego filmu, fotografka wciela się w nieistniejącą aktorkę nieistniejącego filmu. Tworzy kopie nieistniejącego oryginału. Jej narracja jest niedopowiedziana. Co ciekawe, pod względem warsztatowym i formalnym, prace Sherman nie są wysoko oceniane. Do konwencji Sherman powróciła Alex Prager.
R1Tb5vEWzMglG1
Rt3HSBjKno9dC1
Sherrie Levine fotografuje fotografie, dokładnie reprodukcje w albumach. Interesuje ją kwestia powtarzania, kopiowania kopii. W swoich pracach uświadamia, że dochodzi do recyklingu sztuki. Pojawia się zawłaszczanie innych prac. Levine swoje fotografie podpisywała After… (imię i nazwisko artysty, którego prace kopiowała).
R1JUhAtuDwJGN1
Inną ważną artystką sztuki zawłaszczania (appropriation art), obok Sherman i Levine, jest Louise Lawler, która na początku lat 80. XX w. odwiedzała kolekcjonerów sztuki i fotografowała ich kolekcje. Artystkę interesowała kwestia w jaki sposób dzieło sztuki funkcjonuje w nowym, niegaleryjnym kontekście. W tytule jej prac zawsze pojawiał się napis: „arranged by...”, co oznacza „zaaranżowane przez”, a dalej nazwisko kolekcjonera, np. Pollock and Tureen, Arranged by Mr and Mrs Burton Tremaine (1984).
RKR2kk0804O4F1
Także Barbara Kruger aranżuje i zawłaszcza gotowy materiał, łącząc z fotografią tekst. Korzysta z kalek, stereotypowego myślenia o danym dziele sztuki. W swoje prace wpisuje znane dzieła. Kolejnym artystą z nurtu appropriation art jest Richard Prince, który na początku lat 80. XX w. zaczął fotografować reklamy Marlboro, z których później usuwał napisy, paczki papierosów. Dzięki temu zabiegowi pokazywał sztuczność w reklamie, jej mocno przesadzone i przesycone kolory.
Rg9ucWF8ZpMML1
Amerykańska fotografka Nan Goldin w latach 1978‑1998 zrealizowała cykl fotografii pt. Ballada o seksualnej zależności. W swoich pracach pokazywała przemoc, agresywne zachowania, zażywanie narkotyków. Ważnymi tematami było codzienne życie, seksualność, obsesje. Fotografowała swoich przyjaciół w prywatnych, wręcz intymnych sytuacjach. Dużo jej przyjaciół i znajomych umarło na AIDS, dlatego też jej fotografie bardzo często były zapisem dramatów osób chorych na tą nieuleczalną chorobę. W przypadku Goldin bardzo ważny był sposób prezentacji zdjęć: pokazywała je w formie slajdów z odpowiednim podkładem muzycznym. Dzięki takiemu zabiegowi widz tworzył dalszą narrację. Nan Goldin i jej prace nazywamy fotografią intymną.
R1IntLAkAbPCi1
Robert Mapplethorpe zaczął tworzyć w latach 70. XX w. Swoją przygodę z fotografią rozpoczął od zdjęć robionych polaroidem. Fotografował siebie, swoich przyjaciół. Bardzo znane są jego serie fotografii kwiatów. Zdjęcia Mapplethorpe’a są bardzo dobre warsztatowo, świetnie zaaranżowane i wystylizowane.
R1Vn1xzV787NP1
Szkoła Düsseldorfska w fotografii została „założona” w latach 70. XX w. przez Hillę i Bernda Becherów i ich studentów (Thomas Struth, Thomas Ruff, Andreas Gursky, Candida Höfer). Wykonywali oni cykle fotograficzne budynków (np. magazyny, silosy, wieże ciśnień) z wybranym motywem, fotografowanym z tej samej perspektywy, oświetleniem. Pozwalało to uzyskać pewną obiektywność pola widzenia.
R1H0XYLasPJdE1
Thomas Struth, przedstawiciel Szkoły Düsseldorfskiej, wykonywał zdjęcia wnętrza galerii, muzeów, krajobrazów miejskich. Interesowały go relacje międzyludzkie w przestrzeni miasta, rozwój miast, zachowania ludzi w miejscach ważnych, „naznaczonych”.
R1IzUFPH1fab51
RmnEmX9bIBZLc1
Inni artyści fotografii
Gerhard Richter wraz z Sigmarem Polke są twórcami tzw. realizmu kapitalistycznego. Richter tworzył z fotografii obrazy, co oddawało ironiczny status malarstwa w dobie fotografii. Jego dzieła często tworzone są na tle fotografii, tworząc pewnego rodzaju dystans i obiektywność.
RO7fUjARoTXeb1
Artystą łączącym fotografię z rzeźbą jest Thomas Demand. Rzeźbiarz fotografuje modele, które tworzy na podstawie fotografii. Traktuje zdjęcia jako element procesu twórczego. Po wykonaniu fotografii Demad niszczy swoje modele.
R1bdsFn6W6Elw1
RzlNDXfx2wiJ81
Gregory Crewdson, to amerykański fotograf, który wykonywał zdjęcia z różnej niecodziennej perspektywy. Każdy fragment zdjęcia jest dobrze widoczny a światło nie posiada żadnego wyraźnego źródła. Chcąc wyrazić wieloznaczność, zaciera granice pomiędzy rzeczywistością a iluzją. Interesuje go nienaturalność. Artysta wykonywał fotografie w małych amerykańskich miasteczkach. Tworzył wykreowane surrealistyczne kompozycje.
R1NJRJDu8Rkrq1
Niemiecki fotograf Wolfgang Tillmans, przestrzeń galerii traktuje jako dynamiczne pole, w którym dobrowolnie rozmieszcza swoje prace, mające różne formaty (od wielkoformatowych po pocztówkowe). Próbuje przełamywać kanony myślenia o fotografii i jej ekspozycji. Poprzez nierównomierne rozłożenie prac próbuje tworzyć relacje pomiędzy nimi.
R1MicA4BzeNO91
Annie Leibovitz jest amerykańską fotografką, portrecistką. Pracowała m.in. dla magazynów „Rolling Stone”, „Vanity Fair”. Była pierwszą kobietą, która miała swoją indywidualną wystawę w Washington's National Portrait Gallery w 1991 roku zasłynęła m.in. zdjęciami sławnych osób: aktorów, piosenkarzy, ludzi kultury.
RkKZXaJvbFgaL1
Jedną z najsłynniejszych polskich fotografek specjalizujących się w fotografii portretowej była Zofia Nasierowska‑Majewska (ur. 24.04.1938, zm. 3.10.2011). Fotografowała najsłynniejszych przedstawicieli polskiego świata kultury i sztuki. Jej prace charakteryzują się idealnym oświetleniem modela, co wraz z pozą, wprowadza element idealizacji.
RzR5b65nJo1Yc1
O słynnych polskich fotografach dowiesz się z prezentacji, przedstawionej w dalszej części materiału, natomiast w tym miejstu warto wspomnieć o Tomaszu Gudzowatym, wielokrotnie nagradzanym w konkursach World Press Photo, który jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Polskiej Agencji Prasowej i European Press Agency.
R4zktgfwgYJwg1
Instalacje w przestrzeni miejskiej
Ciekawym nurtem współczesnej fotografii są instalacje artystyczne w przestrzeni miejskiej. Jednym z takich artystów jest Shimon Attie, który archiwalne fotografie z okresu przedwojennego umieszczał na starych budynkach, tak by ukazywały one dawny wygląd danego miejsca. Była to forma przywoływania pamięci o miejscu, zwracania go przestrzeni publicznej, przypominały, o często dramatycznej historii ludzi, którzy zamieszkiwali te miejsca we wcześniejszych latach. Przestrzeń poprzez projekcje fotograficzne została uaktualniona.
Ro7gBputCrul11
Projekcje w przestrzeni prezentowała także Jenny Holzer, która wprowadzała do nich tekst. Używa utartych sloganów, truizmów, ale i utworów uznanych poetów, pisarzy (np. Wisławy Szymborskiej). Uczy czytać ten sam tekst, który nabierał innych znaczeń zależnie od miejsca projekcji.
RAhbFqniwCNjd1
Polskim artystą, który w swojej pracy wykorzystuje projekcje jest Krzysztof Wodiczko, profesor warszawskiej ASP i Harvard University. Używa projekcji ruchomych i statycznych. W swoich pracach przywraca głos wykluczonym.
R19MP3i9IyOg91
Fotografia jest prężnie rozwijającą się dziedziną sztuki. Wystawy fotograficzne są organizowane przez najbardziej prestiżowe instytucje kultury. Także fotografia reporterska, modowa, przyrodnicza jest na bardzo wysokim poziomie. Najlepsze magazyny modowe czy geograficzno‑przyrodnicze są gwarancją najlepszych zdjęć.
RCIwDzimGGz6z1
RHyEfoYeCpphV1
RpZRt60ZhPZUb1
REPgNxVKdL25f1
Animacja 3D pt. Polscy fotograficy. Wybór
RpTX16fYpSOux1
Zadania
RH6JPDQnLrGPH
Ćwiczenie 1
R13WMgTbjfjqE
Ćwiczenie 2
RudWNwJA10VVO
Ćwiczenie 3
RCnDD2EtJxRaO
Ćwiczenie 4
Rm9xTKydSAQdD
Ćwiczenie 5
Przyporządkuj nazwiska artystów do opisów ich twórczości. Robert Mapplethorpe Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Richard Prince Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Ryszard Horowitz Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Tadeusz Rolke Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych.
Przyporządkuj nazwiska artystów do opisów ich twórczości. Robert Mapplethorpe Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Richard Prince Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Ryszard Horowitz Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych. Tadeusz Rolke Możliwe odpowiedzi: 1. Prekursor polskiej fotografii reportażowej., 2. Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., 3. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., 4. Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych.
Przyporządkuj nazwiska artystów do opisów ich twórczości.
Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii., Znany m.in. z serii fotografii kwiatów, czy zdjęć na płyty Patti Smith., Usuwał z reklam Marlboro napisy i paczki papierosów, podkreślając tym samym sztuczność zdjęć reklamowych., Prekursor polskiej fotografii reportażowej.
Robert Mapplethorpe
Richard Prince
Ryszard Horowitz
Tadeusz Rolke
ReBIQoUGhPA0D
Ćwiczenie 6
RkDcBXTO2T5Ux
Ćwiczenie 7
RoaTtynLG2c2c
Ćwiczenie 8
R19GDLKWmIeld
Ćwiczenie 9
Przeciągając podane niżej kafle połącz w pary termin z odpowiadającym mu opisem camera obscura Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany. głębia ostrości Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany. obraz utajniony Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany.
Przeciągając podane niżej kafle połącz w pary termin z odpowiadającym mu opisem camera obscura Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany. głębia ostrości Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany. obraz utajniony Możliwe odpowiedzi: 1. Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., 2. Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., 3. W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany.
Przeciągając podane niżej kafle połącz w pary termin z odpowiadającym mu opisem
Parametr fotografii służący do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez obiektyw sprawiają wrażenie ostrych., Ciemnia optyczna, zamknięte pudło z małym otworem, przez który pada na ściankę tylną odwrócony obraz przedmiotów znajdujących się przed otworem., W fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany.
camera obscura
głębia ostrości
obraz utajniony
RBMm07kLppCr5
Ćwiczenie 10
RUW1dAVfpxrWZ
Ćwiczenie 11
Połącz w pary nazwiska fotografów z tytułami ich cykli fotograficznych. Zofia Rydet Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Natalia LL Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Tomasz Tomaszewski Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Tadeusz Rolke Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny
Połącz w pary nazwiska fotografów z tytułami ich cykli fotograficznych. Zofia Rydet Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Natalia LL Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Tomasz Tomaszewski Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny Tadeusz Rolke Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka konsumpcyjna, 2. Ostatni. Współcześni Żydzi polscy, 3. Fishmarkt, 4. Zapis Socjologiczny
Połącz w pary nazwiska fotografów z tytułami ich cykli fotograficznych.
prototyp aparatu fotograficznego; światłoszczelna skrzynka z małym otworem w przedniej ściance i matową szybą w tylnej. Przez otwór pada na tylną ściankę, czyli ekran, odwrócony i pomniejszony obraz przedmiotu – oświetlonego lub święcącego – ustawionego przed otworem. Camera obscura znana była w Europie od średniowiecza, ale zastosowanie znalazła dopiero w XVIII w. Służyła wówczas jako przyrząd pomocniczy przy wykonywaniu portretów sylwetkowych i wedut – malarz zakładał papier na tylnej szybie i odrysowywał powstały obraz.
Głębia ostrości
Głębia ostrości
przedział odległości (liczonych od aparatu fot. lub kamery) obejmujący obiekty odwzorowane ostro na obrazie fotogra‑ficznym; zależy od ogniskowej obiektu, odległości fotografowanych przedmiotów, wielkości otworu przesłony.
Halogenki
Halogenki
to fluorowce, pierwiastki chemiczne tworzące 17 grupę układu okresowego pierwiastków: fluor, chlor – gazy, brom – ciecz, jod i astat – ciała stałe; typowe niemetale; bardzo aktywne chemicznie, silne utleniacze. W fotografii światłoczułe kryształki halogenków są składnikiem większości emulsji fotograficznych.
Obraz utajony
Obraz utajony
w fotografii to niewidoczny dla oka obraz powstający w emulsji fotograficznej w wyniku naświetlania; obraz powstały po ekspozycji błony fotograficznej (filmu), ale jeszcze niewywołany. W procesie wywoływania przekształca się on w obraz widzialny.
Sztuka konceptualna
Sztuka konceptualna
kierunek w sztuce rozwijający się od lat 60. XX w. Tradycyjnie pojmowane dzieło sztuki ma zostać zastąpione koncepcją, pojawiającą się podczas myślenia. Ważniejsza jest idea, a nie materialna praca.