ok. 1622 – rozpoczęcie nauki w warsztacie ojca w Zwolle
1634 – nauka w warsztacie Pietera Molijna w Haarlemie
1635 – podróż artysty do Londynu
1641 – wyjazd malarza do Rzymu
1646‑1648 – praca w Münster
1654 – osiedlenie się w Deventer
mbd2143ddcf7515b0_0000000000019
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
R1N9DhZOPzuJs1
mbd2143ddcf7515b0_0000000000022
I. Rozwijanie zdolności rozumienia przemian w dziejach sztuki w kontekście ich uwarunkowań kulturowych, środowiskowych, epok, kierunków, stylów i tendencji w sztuce. Uczeń:
10. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat epok, kierunków, stylów i tendencji w sztuce oraz środowisk artystycznych.
1. wykazuje się znajomością chronologii dziejów sztuki, z uwzględnieniem:
d) sztuki nowożytnej (renesans, manieryzm, barok, rokoko, klasycyzm),
7. łączy najistotniejsze dzieła ze środowiskiem artystycznym, w którym powstały;
9. analizuje teksty pisarzy, filozofów, krytyków sztuki i artystów, interpretuje je i wskazuje wpływ tych wypowiedzi na charakter stylów, epok i tendencji w sztuce oraz na kształt dzieła;
II. Zapoznawanie z najwybitniejszymi dziełami w zakresie architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:
14. wskazuje środki stylistyczne i środki ekspresji, które identyfikują analizowane dzieło z odpowiednim stylem, środowiskiem artystycznym lub autorem;
17. analizuje dzieła pod względem ikonograficznym, z wykorzystaniem słowników symboli;
5. wymienia podstawowe gatunki w dziełach sztuk plastycznych, m.in. portret (w tym autoportret, portret psychologiczny i oficjalny), pejzaż (w tym: weduta, marina, pejzaż ze sztafażem), sceny: rodzajowa, religijna, mitologiczna, historyczna (w tym batalistyczna), martwa natura, akt;
9. identyfikuje najbardziej reprezentatywne i najsłynniejsze dzieła na podstawie charakterystycznych środków warsztatowych i formalnych oraz przyporządkowuje je właściwym autorom;
III. Zapoznawanie z dorobkiem najwybitniejszych twórców dzieł architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:
1. wymienia najistotniejszych twórców dla danego stylu lub kierunku w sztuce;
3. sytuuje twórczość artystów powszechnie uznawanych za najwybitniejszych w czasie, w którym tworzyli (z dokładnością do jednego wieku, a w przypadku twórców sztuki nowoczesnej i współczesnej – z dokładnością do połowy wieku) oraz we właściwym środowisku artystycznym;
4. łączy wybrane dzieła z ich autorami na podstawie charakterystycznych środków formalnych;
8. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat twórczości wybitnych artystów.
IV. Kształcenie w zakresie rozumienia i stosowania terminów i pojęć związanych z dziełami sztuki, ich strukturą i formą, tematyką oraz techniką wykonania. Uczeń:
2. zna terminologię związaną z opisem formy i treści dzieła malarskiego, rzeźbiarskiego i graficznego, w tym m.in. nazwy formuł ikonograficznych, słownictwo niezbędne do opisu kompozycji, kolorystyki, relacji przestrzennych i faktury dzieła;
6. właściwie stosuje terminy dotyczące opisu treści i formy dzieł sztuk plastycznych;
V. Zapoznanie ze zbiorami najważniejszych muzeów i kolekcji dzieł sztuki na świecie i w Polsce, a także z funkcją mecenatu artystycznego oraz jego wpływem na kształt dzieła sztuki. Uczeń:
3. łączy dzieło z muzeum lub miejscem (kościoły, pałace, galerie), w którym się ono znajduje.
Nauczysz się
wskazywać cechy twórczości Gerarda ter Borcha;
wymieniać najważniejsze prace niderlandzkiego artysty;
określać tematykę dzieł holenderskiego malarstwa rodzajowego;
charakteryzować użyte przez artystę środki artystyczne.
Gerard ter Borch – wczesna twórczość rodzajowa
Sceny z życia codziennego należą do tematów najczęściej podejmowanych przez malarzy XVII‑wiecznej Holandii. Jednym z twórców holenderskiego malarstwa rodzajowego był Gerard ter Borch (1617‑1681). Artysta urodził się w niewielkim mieście Zwolle, gdzie uczył się u swojego ojca, również malarza, a następnie doskonalił umiejętności w Amsterdamie i Haarlemie. Jego nauczycielami byli m.in. Willem Cornelisz Duyster, Pieter Codde i Pieter de Molijn, malarze specjalizujący się w malarstwie rodzajowym, portrecie i pejzażu. Wszyscy oni wywarli znaczący wpływ na młodego artystę. Tematem scen rodzajowych z początków twórczości była codzienność ubogich ludzi. W 1654 artysta zamieszkał w Deventer. W tym okresie tworzył głównie obrazy przedstawiające życie ludzi bogatych.
W obrazie Stajnia malarz uwiecznił stajennego, sumiennie wykonującego swoją pracę. W tej subtelnej, namalowanej w odcieniach ciepłych brązów i szarości kompozycji główną postacią jest koń., będący pretekstem do ukazania sceny rodzajowej.
R3NoHd3safD2s1
Temat codzienności ludzi niższych warstw Gerard ter Borch podjął także w obrazie Mleczarka w oborze. Pozbawił jednak scenę udziału ludzi wyżej postawionych, skupiając się na ukazaniu pracy. Inne niż w poprzednim dziele jest otoczenie pracującej kobiety. Stajenny był pracownikiem w bogatym domu, mleczarka znajduje się we wnętrzu biedniejszym i bardziej zaniedbanym.
R1DdSylLKCIhP1
Obrazy, w których malarz przedstawił codzienność zwykłych, prostych ludzi, często posiadały ukryte treści. Mimo tragicznych warunków życia, członkowie ich rodzin cenili wartości rodzinne. Takie ukryte znaczenie Ter Borch zawarł w Rodzinie szlifierza – obrazie o wzruszającej i skomplikowanej do interpretacji treści.
R1LI6yFsVm04F1
Sceny w luksusowych wnętrzach
Holenderscy XVII‑wieczni artyści czerpali swoją tematykę ze wszystkich elementów społeczeństwa. W obrazach ukazywali zamożnych mieszczan, dbając nie tylko o wierne otworzenie salonów, realistycznych efektów świetlnych fakturyFakturafaktury materiałów – koronek, satyny, welurów, czy wzorzystych tkanin. Przede wszystkim ich inspiracją było życie i zachowanie ludzi, pokazywanie ich w różnych sytuacjach. Tematem dzieł Ter Borcha po 1754 roku były najczęściej sceny z życia bogatych mieszczan, przedstawianych w luksusowych wnętrzach. Prawdopodobnie w domu artysty w Deventer został namalowany, podobnie jak większość dzieł z tego okresu, obraz Kobieta czytająca list. Ciemne wnętrze nie pozostawia wątpliwości, że należy do bogatej rodziny – wśród jego wyposażenia znajdują się: klawesyn, bogaty żyrandol, wybijane meble, nakryty atłasem stół. Również stroje osób świadczą o ich wysokim pochodzeniu.
Malarstwo Terborcha – to obraz dosytu mieszczaństwa holenderskiego, które po okresie walk oddało się wygodnemu życiu, niepozbawionemu jednak pewnej nudy, jaką daje się odczuć w twarzach występujących osób; odnosi się wrażenie , że ludzie ci (…) spełniają pewien rytuał towarzyski.
Źródło: Władysław Tomkiewicz, Piękno wielorakie. Sztuka Baroku, Wiedza powszechna, Warszawa 1971, s. 140
RvVHIoGt5dixi1
Ter Borch nie tylko malował sceny we własnym domu w Deventer, jako modeli wykorzystywał członków swojej rodziny. Osoby, które pojawiły się w obrazach Ciekawość i Kobieta czytająca list, są także bohaterami Damy w toalecie. Młoda kobieta to Gesina, przyrodnia siostra artysty, a chłopiec jest jego przyrodnim bratem, Mojżeszem. Także często pojawiający się w dziełach pies należał do artysty.
R19XcTUPRSHN31
R16SFaxogyCs61
Symboliczny charakter, odnoszący się do próżności mieszczaństwa prezentuje obraz Kobieta przed lustrem. Obraz przedstawia młodą kobietę w towarzystwie służących. Utrzymany w ciemnych, stonowanych barwach za pomocą symbolicznego znaczenia lustra uderza w wygodnictwo mieszczaństwa.
R1dTSmdTfTQ6c1
Powstały około 1654 roku obraz Szarmancka rozmowa ukazuje troje ludzi w sypialni. Malarz nadał przedstawionej scenie niezwykłą psychologiczną głębię – intymne wnętrze stało się pretekstem do pokazania sytuacji z życia XVII‑wiecznego mieszczaństwa.
R1YmsMC445tVD1
Na obrazach Terborcha wszystko jest bardziej konkretne: mamy wrażenie, ze do danego wnętrza wchodzimy, że możemy dotknąć przedmiotów, zadziwia nas również niezwykle sugestywny połysk atłasowej sukni. Także i ludzie Terborcha odpowiadają owym wnętrzom: kobiety są eleganckie i pełne kokieterii, lecz zainteresowania ich nie wykraczają poza ciasne granice pokojów, w których mieszkają.
Źródło: Michaił Ałpatow, Historia sztuki, t. 3: Renesans i Barok, Arkady, Warszawa 1964, s. 220
R13VtQRgTO5SB
Ćwiczenie 1
R544AspVWWrSH
Ćwiczenie 2
Dobierz do tytułów obrazów miejsca, w których się znajdują. Obraz: Stajnia Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Rodzinie szlifierza Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Kobieta czytająca list Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Kobieta przed lustrem Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles
Dobierz do tytułów obrazów miejsca, w których się znajdują. Obraz: Stajnia Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Rodzinie szlifierza Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Kobieta czytająca list Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles Obraz: Kobieta przed lustrem Możliwe odpowiedzi: 1. Museum of Fine Arts, Boston, 2. Royal Collection, Londyn, 3. Rijksmuseum, Amsterdam, 4. J. Paul Getty Museum, Los Angeles
Dobierz do tytułów obrazów miejsca, w których się znajdują.
Royal Collection, Londyn, Rijksmuseum, Amsterdam, Staatliche Museen, Berlin, J. Paul Getty Museum, Los Angeles
Stajnia
Rodzina szlifierza
Kobieta czytająca list
Kobieta przed lustrem
R1B2CJV8AoOE6
Ćwiczenie 3
R4Ar9olpGkFF4
Ćwiczenie 4
RoWfExPl7uT46
Ćwiczenie 5
R1YnH1OydcCLh
Ćwiczenie 6
Rjl4PU5eMZ2PL
Ćwiczenie 7
Polecenie 1
Na podstawie wybranych dzieł opisz życie XVII wiecznego mieszczaństwa w Holandii. Zwróć uwagę na zachowanie i zajęcia postaci, sposób ich przedstawienia, wyposażenie wnętrz.
R1Ymfer9RQdkM
Słownik pojęć
Faktura
Faktura
charakterystyczna powierzchnia dzieła malarskiego, graficznego, rzeźbiarskiego, obiektu rzemiosła artystycznego itp., zależna od charakteru tworzywa, techniki i indywidualnego stylu artysty;
Vanitas
Vanitas
zespół motywów ikonograficznych, obrazujących marność i nietrwałość rzeczy doczesnych; najpopularniejsze to czaszka, gasnąca lub zgaszona świeca, więdnące kwiaty, owoce, dym.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
encyklopedia.pwn.pl
mbd2143ddcf7515b0_0000000000196
Galeria dzieł sztuki
RteiWlApbraPj1
R1HHwABFC3TCQ1
R1BLrDncYg4Va1
R4H0nZ2nkZ0Ea1
R1UX8xfiNrCCy1
R8IUGOSyCY4Ox1
R1Xhu8wFEzcWN1
mbd2143ddcf7515b0_0000000000201
Bibliografia
Ałpatow M., Historia sztuki, t. 3: Renesans i Barok, Arkady, Warszawa 1964
Genaille R., Monkiewicz M., Ziemba A, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2001
Michałkowa J., Holenderskie i flamandzkie malarstwo rodzajowe XVII wieku, Sztuka, Warszawa 1955
Tomkiewicz W., Piękno wielorakie. Sztuka Baroku, Wiedza powszechna, Warszawa 1971