Grafika przedstawia miejska wyspę ciepła - miejsca o zróżnicowanej temperaturze. Na osi Y wartości temperatur od trzydziestu do trzydziestu trzech stopni. Na osi X rysunek obrazujący przylegające do siebie; przedmieścia, dzielnicę mieszkaniową, dzielnicę handlowo-usługową, ponownie dzielnice mieszkaniową, park, przedmieścia i obszar rolniczy. Opisy: przy najwyższej wartości na wykresie - przy ponad trzydziestu trzech stopniach Celsjusza. Opisano: 1. W wartościach średnich miesięcznych różnice te są większe latem i zimą, a mniejsze wiosną i jesienią. Najmniejsze zróżnicowanie temperatur ze środka miasta i przedmieść występuje w przejściowych porach roku, większe zimą, a największe latem, osiągając w ciche letnie popołudnie różnice od pięciu do siedmiu stopni Celsjusza., 2. W pogodne letnie dni najszybciej nagrzewają się place i szerokie ulice pozbawione zieleni, słabiej zadrzewione. Te z kolei ochładzają się silniej nocą, z powodu spływu z koron i osiadania przy powierzchni powietrza ochłodzonego. Stosunkowo niskie temperatury maksymalne powietrza, a wysokie minimalne, panują na ulicach wąskich, ocienionych wysokimi budynkami., 3. Miasta, które są wydłużone w kierunku przeważających wiatrów, wykazują większą nadwyżkę temperatur w swym wnętrzu od miast, które są rozciągnięte w poprzek tego kierunku i powietrze z ich wnętrza jest szybko usuwane., 4. Ilustracja przedstawia stojące naprzeciwko siebie wysoki i niski budynek. Strzałkami zaznaczono kierunek wiatru. Budynki hamują wiejący wiatr. Miasta stanowią przeszkodę w terenie. Powodują hamowanie prędkości wiatru (tak zwany Efekt kurtynowy). Między wysokimi budynkami następuje wzrost prędkości wiatru nazywany efektem tunelowym., 5. Wilgotność powietrza w dużych miastach jest nieco mniejsza niż na przedmieściach ze względu na mniejsze możliwości parowania., 6. W miastach nie stwierdza się wyższych sum opadowych, natomiast jest wyraźnie większa liczba dni z opadem drobnym., 7. Zasięg pionowy miejskiej wyspy ciepła sięga wysokości od dwustu do trzystu metrów., 8. Tereny pozamiejskie tracą szybko ciepło wskutek wypromieniowania i oddawania ciepła do atmosfery., 9. Zalegająca nad miastem warstwa aerozolu hamuje wypromieniowanie z powierzchni Ziemi., 10. Tereny pozamiejskie mają nawet o trzydzieści procent większą średnią wilgotność względną powietrza w porównaniu z miastami, 11. Częstość występowania mgieł w miastach silnie zanieczyszczonych aerozolem jest większa niż na terenach poza miejskich., 12. Ilustracja przedstawia obszar zabudowany. To miasto. Tam jest ciepło i sucho. Z obrzeży miasta napływa chłodne i wilgotne powietrze. Na obrzeżach miast powstaje wiatr – bryza miejska wiejąca ku centrum miasta. Jest to skutek cyrkulacyjnego zróżnicowania termicznego podłoża atmosfery.