Ilustracja przedstawia rodzaje receptorów skóry człowieka i ich odpowiedź na bodźce. 1. Ciałka blaszkowate (ciałka Vatera–Paciniego). Reagują na: ucisk, drgania o wysokiej częstotliwości (250–300 Herzów), sygnalizują aktualnie zachodzące odkształcenia. Zdolności adaptacyjne: szybkie. Lokalizacja: tkanka podskórna. Funkcja: rejestrowanie wibracji, chwytanie przedmiotów. Pole odbiorcze: duże, co pozwala na wykrywanie bodźców na dużej powierzchni. Na ilustracji jest ciałko blaszkowate: przypomina kształt łzy. Jego środek wypełniony jest koncentrycznie rozchodzącymi się owalami. Na liniach są drobne, owalne struktury. Nad obrazkiem jest ikona wibrującej komórki., 2. Ciałka Meissnera. Reagują na: delikatny dotyk, drgania o niskiej częstotliwości (wibracje 30–40 Herzów), przesuwanie naskórka względem skóry. Zdolności adaptacyjne: szybkie. Lokalizacja: na granicy skóry właściwej i naskórka. Funkcja: pomagają identyfikować przedmioty za pomocą dotyku, określać teksturę powierzchni. Pola odbiorcze: małe z dobrze określonymi granicami, reagujące na drobne szczegóły. Ilustracja przedstawia ciałko Meissnera - wieńczy go owalna główka, w której znajdują się pozwijane włókna. Znajduje się tuż pod warstwą postawną naskórka. Nad obrazkiem jest palec dotykający ptasie pióro., 3. Ciałka Merkla (łąkotki dotykowe Merkla). Reagują na: delikatny dotyk i delikatny długo trwający ucisk – są wrażliwe na krawędzie przedmiotów (np. podczas noszenia okularów, trzymania długopisu w palcach). Zdolności adaptacyjne: powolne. Lokalizacja: naskórek. Funkcje: umożliwiają rozróżnianie form i tekstur przedmiotu, odczytywanie alfabetu Braille’a. Pola odbiorcze: małe z dobrze określonymi granicami, co czyni je wrażliwymi na krawędzie. Są wykorzystywane podczas pisania na klawiaturze. Na ilustracji jest rozgałęzione zakończenie nerwu. Na końcach rozgałęzień są struktury przypominające kształtem kokardkę. Zakończenia nerwowe dotykają warstwy podstawnej naskórka. Nad ilustracją jest ikona przedstawiająca dłonie na klawiaturze komputera., 4. Ciałka Ruffiniego. Reagują na: temperaturę w zakresie od 35 do 43 stopni Celsjusza, długotrwały ciągły dotyk, ucisk oraz rozciąganie. Zdolności adaptacyjne: wolne. Lokalizacja: skóra właściwa. Funkcja: wykrywają ciepło, rozciąganie skóry, kontrolują pozycję i ruch palców. Pola odbiorcze: duże. Na ilustracji jest ciałko Ruffiniego - ma postać poziomego wrzeciona wypełnionego licznymi rozgałęzieniami. Leży w tkance podskórnej. Nad ilustracją jest ikona przedstawiająca dłonie szczypiące skórę., 5. Kolby końcowe, ciałka buławkowate (Krausego). Reagują na: temperatury w zakresie od 15 do 35 stopni Celsjusza. Zdolności adaptacyjne: wolne. Lokalizacja: skóra właściwa. Funkcja: wykrywają zimno. Pola odbiorcze: duże. Ilustracja przedstawia ciałko Krausego. To receptor czuciowy. Ma on postać splątanych kłębków włókien czuciowych o buławkowatym kształcie. Są zamknięte w łącznotkankowej torebce wypełnionej galaretowatym płynem. Nad ilustracją jest ikona z dłonią, na której leży kostka lodu., 6. Ilustracja przedstawia wolne zakończenia nerwowe dotykające dolnej warstwy naskórka. Wolne zakończenia nerwowe – nocyceptory Reagują na: ból. Zdolności adaptacyjne: nie adaptują się. Lokalizacja: naskórek. Funkcja: informują bólem o stanie zagrożenia zdrowia i życia, mobilizują organizm do podjęcia działań obronnościowych. Pola odbiorcze: duże. Nad ilustracją jest ikona z dłonią uderzaną przez młotek.