Zdjęcie przedstawia mężczyznę w średnim wieku. Ma on owalną twarz, wyraźnie zaznaczony bruzdy wokół nosa. Jego krótkie włosy są w lekkim nieładzie. Mężczyzna jest w koszuli. Ma zawiązaną pod szyją szeroką wstążkę. Autor nieznany. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: Źródło: domena publiczna. 1. Poeta przeklęty (fr. poète maudit) to poeta, który swój sprzeciw wobec ogólnie przyjętych norm (społecznych, religijnych, estetycznych) wyrażał zarówno szokującą twórczością, jak i bulwersującym stylem życia. Ilustracja: Edgar Allan Poe. Zdjęcie przedstawia mężczyznę w średnim wieku. Ma on asymetryczną twarz, cienie pod oczami. Jego średniej długości włosy są w lekkim nieładzie. Mężczyzna jest w surducie i koszuli. Ma zawiązaną pod szyją szeroką wstążkę. Autor nieznany. Źródło: domena publiczna. 2. Nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca w otaczającym świecie, którego nie akceptował i w którym sam nie znajdował akceptacji, uciekał zwykle w alkoholizm i narkotyki, a manifestując swoje nihilistyczne przekonania, wchodził nawet w konflikt z prawem. Dopełnieniem jego burzliwej biografii i ostatecznym przejawem buntu była zazwyczaj wczesna, samobójcza śmierć. Ilustracja: Stanisław Ignacy Witkiewicz, Tak pijemy my, 1926. Rysunek przedstawia dwie postacie, które są naprzeciw siebie. Wyciągają do siebie ręce. Poniżej rysunku są wypisane informacje: szampan = 40-45, likier = 1 z, wódka = 0,50, piwo =1,50. Źródło: domena publiczna. 3. Legenda poety przeklętego narodziła się w średniowiecznej Francji w związku z życiorysem François Villona, głośnego przestępcy i awanturnika, który zasłynął jako autor Wielkiego testamentu. Ilustracja: Ludwig Rullmann, Portret François Villona. Obraz przedstawia mężczyznę w średnim wieku. Ma okrągłą twarz i łukowate brwi. Zarysowuje mu się drugi podbródek. Na głowie ma biret, spod którego wystają kręcone włosy. Jest ubrany w szatę wykończoną wąskim, futrzanym kołnierzem. Źródło: domena publiczna. 4. Nowy wymiar nadał temu pojęciu dopiero Charles Baudelaire, wzbogacając je o element nadwrażliwości i cierpienia. Jego tom poetycki Kwiaty zła wywołał skandal – poetę oskarżono o obrazę moralności (odbył się w tej sprawie proces sądowy, w którym zapadł wyrok skazujący), a zbiór ocenzurowano. Ilustracja: Zbigniew Kresowaty, Portret Andrzeja Babińskiego. Rysunek przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku. Mężczyzna ma owalną twarz. Wyraźnie zaznaczone bruzdy wokół nosa i zmarszczki wokół oczu. Ma wysokie czoło i falowane włosy. Źródło: CC0. 5. Niewiele później do grona poetów przeklętych, skłóconych z mieszczańską moralnością, dołączą Arthur Rimbaud i Paul Verlaine (określenie poeci przeklęci wzięło się właśnie od tytułu zbioru jego szkiców). Ilustracja: Isabelle Rimbaud, Umierający Arthur Rimbaud, 1891. Rysunek zrobiony ołówkiem. Przedstawia twarz mężczyzny. Uwagę zwraca jego bardzo szczupła twarz i niemal zamknięte oczy. Wskazywać one mogą na utratę przytomności lub omdlenie. Źródło: domena publiczna. 6. Romantyczny mit poety‑szaleńca, geniusza czującego więcej niż inni, przechodzi w modernistyczne wyobrażenie artysty jako nadwrażliwego, skazanego na samotność odmieńca, którego nikt nie rozumie. Ilustracja: Jim Morrison w czasie występu w Smothers Brothers Comedy Hour (1969). Zdjęcie przedstawia młodego mężczyznę. Ma długie, bujne, kręcone włosy. Zasłaniają mu one jego czoło, częściowo policzki i lewe oko. Mężczyzna patrzy na wprost siebie. Ma poważny wyraz twarzy. Źródło: domena publiczna. 7. Taki artysta żyje szybko, intensywnie, spala się i wyniszcza. Ślady tego mitu można odnaleźć w XX‑wiecznych losach rodzimych poetów‑buntowników, takich jak Andrzej Bursa, Edward Stachura czy Rafał Wojaczek. Ilustracja: Zbigniew Kresowaty, Portret Rafała Mikołaja Wojaczka. Obraz przedstawia młodego mężczyznę. Widoczna jest na nim jego twarz. Jest ona owalna, z głęboko osadzonymi oczami i wyraźnie zaznaczonymi brwiami. Mężczyzna ma na głowie czapkę. Spod niej wystają średniej długości włosy. Źródło: CC0.