Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Ten materiał nie może być udostępniony
R1XJpX210gPGo11
Na niebie ciemne chmury burzowe kłębią się nad ruinami zamku i baszty stojących na wzgórzu. Wokół wzgórza rosną drzewa, a u jego stóp stoi drewniana, brązowa chata, przy której na drodze stoją samochody.
Źródło: Scots, licencja: CC BY-SA 3.0.

Konflikty, jakie rodzą się między mieszkającymi w sąsiedztwie rodzinami, nie są niczym niezwykłym i często wynikają z błahych powodów. Nieporozumienia mogą doprowadzić do gwałtownych działań, opartych na złych emocjach, a w konsekwencji stać się źródłem nienawiści i zemsty. Intrygi, nieumiejętność porozumiewania się i prowadzenia negocjacji są często związane ze skrajnie różnymi charakterami skonfliktowanych ze sobą osób. Tę zasadę wykorzystał Aleksander Fredro, tworząc w Zemście postaci – Cześnikaj000000009B1v50_000tp001Cześnika Raptusiewicza i Rejentaj000000009B1v50_000tp002Rejenta Milczka.

Już wiesz

1) Poszukaj – odnosząc się do różnych źródeł wiedzy – wyjaśnienia pojęć: „zemsta” i „konflikt”.

2) Przeczytaj Zemstę Aleksandra Fredry.

3) Obejrzyj film Zemsta (2002) w reżyserii Andrzeja Wajdyj000000009B1v50_000tp003Andrzeja Wajdy.

j000000009B1v50_000tp001
j000000009B1v50_000tp002
j000000009B1v50_000tp003
j000000009B1v50_0000000T
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

O dziele

R163lq4tXYN5T
Fragment rozmowy z profesorem Janem Hartmanem, filozofem, który przedstawia swoją opinię na temat Zemsty Aleksandra Fredry oraz jej ekranizacji. Obejrzyj nagranie. Wynotuj w punktach najważniejsze, twoim zdaniem, zagadnienia pojawiające się w wypowiedzi i przygotuj się do klasowej dyskusji na ten temat. Źródło: Fragment rozmowy z profesorem Janem Hartmanem, filozofem, który przedstawia swoją opinię na temat Zemsty Aleksandra Fredry oraz jej ekranizacji., Scholaris.pl.
Rk8GEI10oQxD91
Zemsta: komedija w 4 aktach wiérszem. Reprint
Aleksander Fredro, Zemsta: komedija w 4 aktach wiérszem. Reprint, 1838, domena publiczna

Zemsta Aleksandra Fredry powstała w 1833 roku, została wystawiona na scenie we Lwowie w 1834 roku. Dzieło opublikowano cztery lata później – w 1838 roku. Utwór nawiązuje do autentycznego konfliktu, związanego z podziałem zamku w Odrzykoniuj000000009B1v50_000tp004Odrzykoniu – miejscu, w którym komediopisarz osiadł po ślubie z Zofią z Jabłonowskich Skarbkowąj000000009B1v50_000tp005Zofią z Jabłonowskich Skarbkową. Połowę zamku Fredro otrzymał w posagu, natomiast druga połowa należała do innej rodziny. Z dokumentów majątkowych tego rejonu wynika, że w XVII wieku w Odrzykoniu toczył się proces między sąsiadami zamieszkującymi dolny i górny zamek: Piotrem Firlejemj000000009B1v50_000tp006Piotrem FirlejemJanem Skotnickimj000000009B1v50_000tp007Janem Skotnickim. Osią niezgody stały się m.in. rynny zalewające dolną część zamku oraz… mur. Długi konflikt zakończył ślub dzieci przedstawicieli obu rodzin: syna wojewody lubelskiego – Mikołaja Firlejaj000000009B1v50_000tp008Mikołaja Firleja i córki kasztelana połanieckiego – Zofii Skotnickiejj000000009B1v50_000tp009Zofii Skotnickiej.

R1bVbDI5wCS4B1
Zemsta
Zemsta, 1866, afisz teatralny, domena publiczna
Ciekawostka

W czasach zaborów słowo „zemsta” kojarzyło się z zemstą na wrogu. Dlatego też cenzura narzuciła rozszerzenie tytułu, aby nie wywoływał on tak jednoznacznych skojarzeń. Zasugerowano pisarzowi, aby zatytułował swoje dzieło: Zemsta za mur graniczny.

j000000009B1v50_000tp004
j000000009B1v50_000tp005
j000000009B1v50_000tp006
j000000009B1v50_000tp007
j000000009B1v50_000tp009
j000000009B1v50_000tp008
j000000009B1v50_0000001U
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Zemsta

JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RnfSI1aggtfmD1
Odrzykoń pod Krosnem Odrzykoń pod Krosnem Źródło: Józef Zajączkowski, non post 1913, fotografia archiwalna, domena publiczna.
Odrzykoń pod Krosnem
Józef Zajączkowski, non post 1913, fotografia archiwalna, domena publiczna
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
Wskazówka

Przywołane fragmenty do przeczytania z podziałem na role.

ZemstaAleksander Fredro
Aleksander Fredro Zemsta

AKT I, scena siódma

Papkin, Śmigalski, kilku służących z kijami, później Rejent i Cześnik w oknach

PAPKIN
Panie majster, proszę waści
Przyzwoicie, grzecznie, ładnie,
Nie murować tu z napaści,
Bo mu na grzbiet co upadnie.

po krótkim milczeniu

Wy zaś drudzy, dobrzy ludzie,
Którzy młotki, piony, kielnie
W niepotrzebnym dzisiaj trudzie
Używacie arcydzielnie,
Idźcie wszyscy precz do czarta!

po krótkim milczeniu

Będzie, widzę, rzecz uparta!
Ta hołota, jakby głucha,
Mego słowa ani słucha. –
No, Śmigalski za kark! weź narzędzie!
Grzecznie, ładnie, bez hałasu,
Niech wszystkiemu koniec będzie.
Nic się nie bój – ja za tobą.

Śmigalski posuwa się z służącymi ku mularzom. Papkin cofa się za róg domu.

ŚMIGALSKI
Precz! precz!

REJENT
w oknie

Stójcie! co to znaczy?

ŚMIGALSKI
Cześnik, pan mój, kazać raczy,
Aby muru nie kończono.

CZEŚNIK
w oknie

Tak jest, każę, bo mam prawo.
Dalej naprzód! dalej żwawo!

Śmigalski posuwa się naprzód. Papkin, który był wyszedł, znowu się cofa za róg domu.

REJENT
Jakie prawo?

CZEŚNIK
Jak kupiono
Mur graniczny, tak zostanie.

REJENT
Ależ, luby, miły panie,
To szaleństwo z waszej strony –
I mur będzie naprawiony.

CZEŚNIK
Wprzódy trupem go zaścielę.

REJENT
do mularzy

Kończcie śmiało, przyjaciele,
Gardźcie ze mną próżnym krzykiem.

CZEŚNIK
Chcesz więc bójki?

REJENT
Mój cześniku,
Mój sąsiedzie, luby, miły,
Przestań też być rozbójnikiem.

CZEŚNIK
Co! jak! – Żwawo! bij, co siły!

Śmigalski ze swoimi ludźmi wstępuje na mur. Mularze cofają się tak, że bójka zostaje zakryta częścią muru całego.

REJENT
Panie majster, ja w obronie –
Nic się nie bój! – Niechaj bije,
Kiedy go tam świędząj000000009B1v50_000tp00Aświędzą dłonie.
Dobrze! dobrze! – po czuprynie.
Ot, tak – lepiej! – co się wlezie!
Nic się nie bój! – z tego trzeba. –
Niechaj bije! Świat nie zginie!
Ja Cześnika za to skryję,
Gdzie nie widać ziemi, nieba.

CZEŚNIK
wołając za siebie

Hej! Gerwazy! daj gwintówkę!
niechaj strącę tę makówkę!
Prędko!

Rejent zamyka okno

Ha, ha! fugas chrustas!
No, Śmigalski, dosyć będzie!
Daj półzłotka albo złoty
Basarunkuj000000009B1v50_000tp00BBasarunku dla hołoty,
Ale zabierz im narzędzie.
Dosyć, dosyć na dziś będzie.

Zamyka okno
Po odejściu wszystkich Papkin, obejrzawszy się, że już nie ma nikogo, mówi ku murowi:

PAPKIN
sam

Ha! hultaje, precz mi z drogi,
Bo na miazgę was rozgniotę –
Nie zostanie jednej nogi.
A mam diablą dziś ochotę!
Wielu was tam?
Chodź tu który!
Nie wylezie żaden z dziury?
O wy łotry! O wy tchórze!
Jutro cały zamek zburzę.

j000000009B1v50_00000_BIB_001Aleksander Fredro, Zemsta, Wrocław 1969, s. 33–36.
Ćwiczenie 1

Wypisz – w odniesieniu do przywołanego fragmentu Zemsty – określenia nacechowane emocjonalnie, wskazujące na ekspresję słowną osoby, która je wypowiada. W swojej wypowiedzi uwzględnij np. wyzwiska (typu: „łotry”), formy trybu rozkazującego, groźby, wykrzyknienia.

Ćwiczenie 2

Wyjaśnij, na czym polega komizm językowy w przywołanym fragmencie: „Hej! Gerwazy! daj gwintówkę! niechaj strącę tę makówkę!”. Co symbolizuje w tym cytacie słowo „makówka”, a jakie skojarzenia w tobie wywołuje?

j000000009B1v50_000tp00A
j000000009B1v50_000tp00B
j000000009B1v50_00000048
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Aleksander Fredro — wybitny komediopisarz

Aleksander Fredro
R1Y91jsbWlsIE
Aleksander hr. Fredro
Karol Auer, 1858, domena publiczna

Aleksander Fredro

jeden z najznakomitszych polskich komediopisarzy, pamiętnikarz, poeta i bajkopisarz, także społecznik, żołnierz i polityk, pochodził z galicyjskiej rodziny średnioszlacheckiej. Fredro to także utalentowany gracz karciany, wielbiciel spotkań towarzyskich, aktywny uczestnik balów, barwna postać życia społeczno‑kulturalnego, doskonały obserwator czasów mu współczesnych. Pisarz nigdy nie zdobył formalnego wykształcenia, nie chodził do szkół publicznych, nie studiował na uniwersytecie, ale otrzymał edukację domową od pobłażliwego guwernera, Płachetki. Ten uczył młodego Fredrę tylko muzyki, francuskiego i znajomości obyczajów.

Aleksander Fredro brał udział w wojnach napoleońskich, co stało się dla pisarza wielką szkołą życia, świata i historii. Tak Fredro napisał o początkach swego życia wojskowego:

Pisarz odwiedził także Paryż (przebywał tam w latach 1850–1855), gdzie poznał Adama Mickiewiczaj000000009B1v50_000tp00CAdama Mickiewicza. Fredro miał okazję bywać we wspaniałym paryskim teatrze, który wpłynął niewątpliwie na jego twórczość komediową. W 1828 roku Aleksander Fredro ożenił się z Zofią z Jabłonowskich Skarbkową i osiadł pod Lwowem. Prowadził aktywną działalność obywatelską i kulturalną, został posłem do Sejmu Stanowego w  Galicji, walczył z władzami austriackimi o wprowadzenie języka polskiego do szkół i urzędów, współpracował z instytucjami naukowymi i lwowskimi teatrami. Fredro był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Pisarz został honorowym obywatelem Lwowa i członkiem Akademii Umiejętności w Krakowie. Sztuki komediowe autorstwa Fredry wciąż cieszą się dużym powodzeniem i nawet w czasach współczesnych są wystawiane w wielu polskich teatrach. Do najbardziej popularnych dzieł tego pisarza należą: Damy i huzary, Pan Jowialski, Śluby panieńskie, Mąż i żona, Dożywocie, CudzoziemszczyznaZemsta.

Ciekawostka

Pomnik Aleksandra Fredry powstał w 1879 roku we Lwowie. Jego twórcą był Leonard Marconij000000009B1v50_000tp00DLeonard Marconi. Po wybuchu II wojny światowej pomnik został przewieziony do Wilanowa, a stamtąd – w 1956 roku – przeniesiono go do Wrocławia, gdzie stoi do czasów obecnych.

j000000009B1v50_000tp00C
j000000009B1v50_000tp00D
j000000009B1v50_0000005O
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Zadania

Ćwiczenie 3

Ułóż – na podstawie znajomości treści dramatu – plan wydarzeń w Zemście.

Ćwiczenie 4.1

Scharakteryzujcie bohaterów dramatu.

Ćwiczenie 4.2

Podzielcie osoby dramatu na pierwszoplanowe, drugoplanowe i epizodyczne.

Ćwiczenie 4.3

Wpiszcie do tabeli w zeszycie najważniejsze informacje o tych bohaterach, podając ich główne cechy charakteru.

Ćwiczenie 4.4

Weźcie udział w dyskusji o bohaterach występujących w komedii Fredry. Następnie dokonajcie podziału tych osób dramatu, uwzględniając te, które ze sobą współpracują, i te, które ze sobą „walczą”: Rejent Milczek, Cześnik Maciej Raptusiewicz, Klara Raptusiewiczówna, Józef Papkin, Podstolina Hanna Czepiersińska, Wacław Milczek, Perełka, Dyndalski, Śmigalski, Mularze (murarze), Ludzie z kaplicy.

Ćwiczenie 5

Wskaż, pracując w parze z koleżanką/kolegą, najzabawniejsze sceny z komedii Fredry. Następnie napisz, dlaczego te sceny ciebie/was śmieszą.

Ćwiczenie 6

Aleksander Fredro wykorzystał w komedii trzy rodzaje komizmu: komizm sytuacyjny, komizm postacikomizm językowy. Pracując w grupach, odnajdźcie w tekście dzieła Fredry przykłady charakterystyczne dla tych trzech typów komizmu.

Wskazówka

Propozycja podpowiedzi dla uczniów w formie pytań, np.: Do jakiej kategorii komizmu zaliczyłbyś scenę dyktowania listu przez Cześnika?
Do jakiej kategorii zaliczyłbyś sceny oświadczyn Papkina czy spisania testamentu przez Papkina?
Do jakich kategorii zaliczyłbyś postacie o charakterystycznym wyglądzie, zachowaniu i nazwiskach uwypuklających ich cechy charakteru: Raptusiewicza i Milczka?
Do jakich kategorii zaliczyłbyś charakterystyczne i ulubione powiedzonka bohaterów?

Komedia
Definicja: Komedia

gatunek dramatu obejmujący utwory o pogodnej tematyce i żywej akcji, najczęściej zamkniętej rozwiązaniem pomyślnym dla bohaterów (happy endj000000009B1v50_000tp00Ehappy end), operujące chwytami komizmu językowego, karykaturalnegoj000000009B1v50_000tp00Fkarykaturalnego wyjaskrawienia i groteskij000000009B1v50_000tp00Ggroteski, często mające charakter satyrycznyj000000009B1v50_000tp00Hsatyryczny. Wśród klasycznych form dramatu komedia stanowiła gatunek opozycyjny względem tragedii; wzajemne relacje obu gatunków opierały się przede wszystkim na przeciwstawieniach: patosu i wesołości, kompozycji zwartej i kompozycji luźnej (epizodycznej), jednolitości wysokiego stylu i różnorodności stylistycznej.

Komedia charakterów
Definicja: Komedia charakterów

jedna z najbardziej rozpowszechnionych odmian komedii, traktowana jako opozycyjna względem komedii sytuacji, obejmująca utwory, w których na plan pierwszy przed akcję wysuwają się sylwetki moralne i psychologiczne bohaterów, operująca środkami komicznego wyjaskrawienia w celu zbudowania zindywidualizowanych lub stypizowanych portretów charakterologicznych. Postacie zarysowane przez komedię charakterów są zwykle podporządkowane jakiejś jednej cesze charakteru lub namiętności, która kieruje ich czynami i określa stosunki z otoczeniem.

Ćwiczenie 7

Opowiedz historię miłości Wacława i Klary. W wypowiedzi zwróć uwagę na to, że zakochani są przedstawicielami zwaśnionych rodów. Uwzględnij również rolę Podstoliny – dawnej przyjaciółki Wacława.

Wyjaśnij, jaka jest rola intrygij000000009B1v50_000tp00Iintrygi w tej historii miłosnej.

Ćwiczenie 8

Wynotuj z tekstu kilka najbardziej charakterystycznych cech szlachty.

Ćwiczenie 9

Znajdź w tekście argumenty potwierdzające opinię, że autor chciał ukazać w komedii zmierzch polskiej szlachty.

Ćwiczenie 10

Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że dzięki zastosowanemu komizmowi Zemsta Fredry zyskała wymiar ponadczasowy? Uzasadnij swoje stanowisko.

j000000009B1v50_000tp00E
j000000009B1v50_000tp00F
j000000009B1v50_000tp00G
j000000009B1v50_000tp00H
j000000009B1v50_000tp00I
j000000009B1v50_0000007J
JPOL_E3_E4_Konteksty

Pamiętniki Fredry

R4fYU720UtmL91
Aleksander hr. Fredro (ojciec)
Aleksander Regulski, Aleksander hr. Fredro (ojciec), 1876, drzeworyt, domena publiczna
Trzy po trzy. PamiętnikiAleksander Fredro
Aleksander Fredro Trzy po trzy. Pamiętniki

Ośmnastego lutego, roku 1814, jechał na białym koniu człowiek średniego wieku, nieco otyły, w sieraczkowymj000000009B1v50_000tp00Jsieraczkowym surducie pod szyję zapiętym, w kapeluszu stosowanym bez żadnego znaku prócz małej trójkolorowej kokardy. Za nim, w niejakiej odległości, drugi, znacznie młodszy, także w surducie, ale ciemnozielonym, także w kapeluszu bez znaków, także zgarbiony równie jak pierwszy, a może i lepiej – siedział na dereszowatymj000000009B1v50_000tp00Kdereszowatym koniu. Koń biały, krwi orientalnej, był niewielki, niepokaźny, ale dzielny. Deresz zaś był... dereszowaty, trudno co o nim więcej powiedzieć; niewstrzymywany ani sławą przodków, ani swoim własnym usposobieniem, potykał się często na drodze, którą mu los codziennie wyznaczał.

Pierwszym z tych jeźdźców był Napoleon, drugim byłem ja. Między nami liczny sztab cesarski, gdzie ja niby na szarym końcu miejsce moje miałem, rozpuścił szeroko skrzydła na prawo i na lewo po śniegiem okrytym polu. Za nami postępowały służbowe szwadrony gwardii, a na samym końcu świergotliwa i niesforna czereda ciurówj000000009B1v50_000tp00Lciurów z powodnymi i jucznymi końmi sztabowych oficerów. Jechał więc Cesarz, jechali wszyscy, jechałem i ja. A ile w noc pogodną gwiazd na niebie, w tyle miejsc, stron, przedmiotów, nieodgadnionych labiryntów pędziły rozstrzelone myśli nasze – a każda z nich znowu, jak racy słup ognisty, składała się z milionów iskier, iskier wspomnienia lub nadziei. Te padały to na tronowe kobierce, to na murawę zagrody rodzinnej – mieszały się z jarzącym światłem uczty albo z mdłym promykiem nocnego kagańca przy łożu chorego.

Niejedna przemknęła się po różanych ustach kochanki, niejedna spuściła się jak sen lekki po tak drogie w każdej porze życia błogosławieństwo matki. Były takie, co przebijały niebios sklepienia, i takie, co wnikały w zasutej000000009B1v50_000tp00Mzasute już groby. Wiele, wiele pięło się po szczeblach zaszczytów, bogactw, sławy, ale też i wiele spadało na kwiaty cichego domowego szczęścia. Słowem, przeszłość, obecność, przyszłość, świat, światy znane i nieznane były polem igrzysk naszych rozstrzelonych myśli, gdy nagle, w mgnieniu oka, wszystkie jedną siłą uderzone, w jeden zbiegły się punkt. Tym punktem był huk mocny i powtórzony w niezbyt dalekiej przed nami odległości. – Armaty! tak armaty, nie ma wątpienia, ryczą coraz lepiej jak na wyścigi, która głośniej... wkrótce i ogień karabinowy, jakby kto groch sypał na bęben, zapełnił przerwy grzmotu działowego.
– Aha! – rzekł niejeden i zaglądnął do manierki, alias flaszki. – Aha – powiedział, ale nic nie wiedział, kto atakuje, kto odpiera, czy to korpus jaki, czy też armia cała taniec rozpoczyna, szary koniec nic nie wiedział. – Biją się... daj Boże szczęście, to quotidiankaj000000009B1v50_000tp00Nquotidianka nasza, ale dlaczego tu – nie tam, dziś – nie jutro, nad tym nikt się nie zastanowił. Podówczas krytyczny rozbiór każdego rozkazu, każdej czynności przełożonego nie był koniecznym zadaniem podkomendnych. Wojsko nie sejmowało, ale się biło. Starszy zdawał sprawę tylko swojemu starszemu, a młodszy słuchał z ufnością i działał, jak mu kazano. Ale tempora mutantur et nos mutamur in illisj000000009B1v50_000tp00Otempora mutantur et nos mutamur in illis.

j000000009B1v50_00000_BIB_005Aleksander Fredro, Trzy po trzy. Pamiętniki, t. 1, Kraków 2004, s. 32.

Po przeczytaniu powyższego tekstu wykonaj następujące polecenia:

Ćwiczenie 11.1

Powiedz, w jakich czasach toczą się wydarzenia przedstawione w pamiętniku hrabiego Aleksandra Fredry.

Ćwiczenie 11.2

Oceń, w jaki sposób pisarz ukazuje w pamiętnikach postać Napoleona, a jak przedstawia samego siebie. W wypowiedzi wskaż środki artystyczne służące Fredrze do wykreowania zarówno postaci Napoleona, jak i jego samego. Podaj nazwy tych środków artystycznych.

Ćwiczenie 11.3

Powiedz, o czym – zdaniem Fredry – myśleli żołnierze idący na wojnę.

Ćwiczenie 12

Wypisz z tekstu kilka epitetów i porównań, a następnie określ ich wpływ na charakter świata ukazanego przez Fredrę.

Ćwiczenie 13

Zastanów się i powiedz, czy przywołany fragment pamiętników Fredry można uznać za punkt kulminacyjny tej „żołnierskiej opowieści”:

Słowem, przeszłość, obecność, przyszłość, świat, światy znane i nieznane były polem igrzysk naszych rozstrzelonych myśli, gdy nagle, w mgnieniu oka, wszystkie jedną siłą uderzone, w jeden zbiegły się punkt. Tym punktem był huk mocny i powtórzony w niezbyt dalekiej przed nami odległości. – Armaty!

Uzasadnij swoje zdanie.

Ćwiczenie 14

Na podstawie przytoczonego fragmentu tekstu Trzy po trzy powiedz, jakie są cechy narracji zastosowane w tym tekście kultury. Na czym – twoim zdaniem – polega narracja pamiętnikarska.

j000000009B1v50_000tp00J
j000000009B1v50_000tp00K
j000000009B1v50_000tp00L
j000000009B1v50_000tp00M
j000000009B1v50_000tp00N
j000000009B1v50_000tp00O
j000000009B1v50_00000095
JPOL_E3_E4_Preteksty

Zemsta na plakatach filmowych i teatralnych

RbgA1lw0fYFXl1
Józef Grzywiński jako Cześnik w Zemście Aleksandra Fredry
ok. 1885, pocztówka, domena publiczna

Po obejrzeniu w internecie plakatu filmowego Zemsty w reżyserii Andrzeja Wajdy wykonaj następujące polecenia:

Ćwiczenie 15.1

Odgadnij, którzy główni bohaterowie z komedii Fredry zostali sportretowani na plakacie filmowym.

Ćwiczenie 15.2

Zastanów się i powiedz, która z osób przedstawionych na plakacie jest – według ciebie – najbardziej wyrazista. Uzasadnij swój wybór.

Ćwiczenie 15.3

Oceń i omów, który z bohaterów ukazanych na plakacie filmowym jest – twoim zdaniem – najbardziej zabawny.

Ćwiczenie 16

Po obejrzeniu w internecie różnych plakatów z przedstawień teatralnych Zemsty powiedz, który z przywołanych tekstów kultury wywarł na tobie największe wrażenie. Uzasadnij swój wybór. W odpowiedzi zwróć uwagę na graficzne rozwiązania zastosowane przez twórców plakatów, takie jak gra kolorów, symbolika (np. pistolet, krokodyl), relacje między słowem i obrazem.

j000000009B1v50_0000009T
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Zadaniowo

Ćwiczenie 17.1

Wyjaśnij, dlaczego Zemstę można nazwać także komedią historyczną.

Ćwiczenie 17.2

Omów obraz szlachty, jaki wyłania się z komedii Fredry.

Ćwiczenie 17.3

Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że Cześnik i Rejent – bohaterowie należący do starszego pokolenia – reprezentują inne wzorce zachowań niż przedstawiciele młodszej generacji (np. Wacław i Klara)? Uzasadnij swoje stanowisko.

Ćwiczenie 18

Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że Papkin – jedna z najciekawszych i najbardziej barwnych postaci w komedii Fredry – łączy w sobie wszystkie trzy typy komizmu: postaci, sytuacji i języka? Uzasadnij swoje stanowisko w formie pisemnej.

Ćwiczenie 19

Napisz charakterystykę porównawczą bohaterów Zemsty: Cześnika i Rejenta.

Ćwiczenie 20

Napisz recenzję filmu Zemsta w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Ćwiczenie 21

Czy potrafisz wskazać we współczesnych tekstach kultury (np. filmie, komiksie itp.) takiego bohatera, który łączy w sobie trzy typy komizmu? Uzasadnij swój wybór. W odpowiedzi wskaż te cechy wybranej postaci, które cię śmieszą.

Ćwiczenie 22

Przygotuj razem z koleżankami i kolegami wybraną scenę z komedii Fredry. Następnie przedstawcie ją na forum klasy.

RJLYSFXk5bh1g1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.