Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1X76oV1CiDTY1
Ilustracja przedstawia widok ze sceny na salę koncertową. Na pierwszym planie mikrofon. W tle rzędy siedzeń i bogato zdobione loże. Na środku zapisano temat lekcji: Idziemy na koncert.

Idziemy na koncert

Źródło: Marcin Łukasiewicz.

Ważne daty

1636 – pierwsze publiczne wykonanie muzyki w Europie,

1805 – pierwszy koncert symfoniczny w Polsce,

1901 – powstanie Filharmonii Warszawskiej.

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela:

Rbrsu0D3jVSzL
W prostokątnym polu znajduje się napis „Pobierz”. Jest to przycisk pozwalający na wyświetlenie, pobranie i zapisanie pliku zawierającego scenariusz lekcji - dokument w formacie pdf.
1

I. Indywidualna i zespołowa ekspresja muzyczna.

4. W zakresie słuchania i percepcji muzyki. Uczeń:

1) świadomie słucha wybranych dzieł literatury muzycznej (fragmentów lub/i w całości):

a) reprezentatywnych dla kolejnych epok (od średniowiecza do współczesności),

b) muzyki jazzowej i rozrywkowej,

2) rozpoznaje ze słuchu:

e) aparat wykonawczy: solista, zespół kameralny, chór, orkiestra, big‑band i zespół folkowy;

II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania.

3. Uczeń wykazuje się znajomością i dokonuje podziału:

1) instrumentów muzycznych ze względu na źródło dźwięku – nazywa i charakteryzuje je;

2) głosów ludzkich (sopran, alt, tenor, bas) oraz technik wokalnych (np. śpiew estradowy, śpiew biały, jodłowanie i inne);

3) aparatu wykonawczego (solista, zespół kameralny, chór, orkiestra, big‑band, zespół folkowy).

4. Uczeń wykazuje się znajomością i dokonuje charakterystyki:

1) muzyki ze względu na jej rodzaj (wokalna, instrumentalna, wokalno‑instrumentalna, artystyczna, rozrywkowa, ludowa oraz do wyboru: sakralna, filmowa, teatralna i inne);

III. Kultura muzyczna, narodowe i światowe dziedzictwo kulturowe. Uczeń:

1) zna repertuar kulturalnego człowieka, orientując się w sztandarowych utworach z dziejów historii muzyki i współczesnej kultury muzycznej oraz wartościowej muzyki popularnej;

9) stosuje zasady wynikające ze świadomego korzystania i uczestniczenia w dorobku kultury muzycznej: odpowiednie zachowanie podczas koncertuKoncertkoncertu, przedstawienia operowego itp., tolerancja dla preferencji muzycznych innych osób oraz szacunek dla twórców i wykonawców.

Nauczysz się

rozpoznawać ze słuchu różne zespoły wykonawcze;

przyporządkowywać instrumenty do orkiestry symfonicznej i różnych zespołów kameralnych;

rozpoznawać rodzaj muzyki ze względu na aparat wykonawczy.

Co to jest koncert?

Koncert to publiczna prezentacja utworu muzycznego i sztuki wykonawczej. W tym znaczeniu koncerty pojawiły się dopiero w XVII w. […] Pierwsze całkowicie publiczne wykonanie muzyki odbyło się w operze weneckiej – w Teatro San Cassiano (1636 r.) […] W Polsce publiczne koncerty odbywały się w Warszawie i w Krakowie od końca XVIII w.; koncerty symfoniczne w Warszawie wprowadził w 1805 r. Józef Elsner. […] W 1901 r. powstała najważniejsza placówka polskiego życia koncertowego – Filharmonia Warszawska.

Źródło: red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995

R1LPZRKavoSwh

Warto podkreślić, że koncert nie jest ściśle związany z filharmonią i orkiestrą symfoniczną. Miejscem koncertu może być kościół, stadion, dom kultury, pałac, kawiarnia. O koncercie mówimy także w przypadku wykonań muzyki w ramach życia prywatnego. Koncertować mogą także różne zespoły wykonawcze, np.: zespoły kameralne, zespoły rozrywkowe, chóry, a także soliści.

Koncert to również jedna z form muzycznych, utwór przeznaczony na instrument solo i orkiestrę.

R8zvjooGFjFZX
Ćwiczenie 1
Odpowiedz na pytanie. W którym wieku odbył się pierwszy publiczny koncert w Europie? Możliwe odpowiedzi: 1. w szesnastym wieku, 2. w siedemnastym wieku, 3. w osiemnastym wieku, 4. w dziewiętnastym wieku.
R5zInsOGjMHNl
Ćwiczenie 2
Wybierz prawdziwe zdania. Możliwe odpowiedzi: 1. Koncert to publiczna prezentacja utworu muzycznego i sztuki wykonawczej., 2. Koncert to utwór przeznaczony na instrument solo i orkiestrę.

Orkiestra symfoniczna

Orkiestra symfoniczna jest wielkim zespołem instrumentalnym. W orkiestrze tej gra nawet 120 muzyków! W orkiestrze symfonicznej wyróżnia się cztery grupy instrumentów:

  • Instrumenty smyczkowe: skrzypce pierwsze, skrzypce drugie, altówki, wiolonczele, kontrabasy.

  • Instrumenty dęte drewniane: flety i flet piccolo, oboje i rożek angielski, klarnety i klarnet basowy, fagoty i kontrafagot.

  • Instrumenty dęte blaszane: waltornie, trąbki, puzony, tuba.

  • Instrumenty perkusyjne: wielki bęben, gong, kotły, talerze, trójkąt, werbel, czelesta i inne.

  • Ponadto w orkiestrze symfonicznej występują inne instrumenty: fortepian, harfa oraz inne wskazane w partyturze.

R1U7c1d3CGZDB1
Ilustracja interaktywna przedstawia schemat orkiestry symfonicznej. Przy każdej grupie instrumentów znajduje się punkty interaktywny, którego kliknięcie powoduje pojawienie się instrumentu w zbliżeniu. W pierwszym rzędzie od dyrygenta znajdują się instrumenty smyczkowe, od lewej do prawej strony są to po kolei: pierwsze skrzypce, drugie skrzypce, altówki, wiolonczele, za wiolonczelami trochę dalej od dyrygenta, znajdują się kontrabasy. W drugim rzędzie za skrzypcami narysowane są fortepian, harfy i czelesta. Za drugimi skrzypcami i altówkami instrumenty dęte drewniane: flety, klarnety, rożki angielski, fagoty. Za wiolonczelami i kontrabasami instrumenty dęte blaszane: trąbki, puzony, waltornie i tuba. Najdalej od dyrygenta znajdują się instrumenty perkusyjne: bęben wielki, gong, kotły, talerze, triangiel, werbel.
RwPtufpSbt8KQ
Zdjęcie części orkiestry symfonicznej podczas koncertu. Widoczna jest prawa część orkiestry: grupa wiolonczel i kontrabasów, instrumenty dęte blaszane, trąbki, puzony i tuba oraz perkusista, siedzący między bębnem wielkim, gongiem i talerzem. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: V symfonia c-moll, Allegro con brio autorstwa Ludwiga van Beethovena, wykonawca: London Symphony Orchestra, dyr. Sir Georg Solti oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagranie to żarliwy, pełen grozy i dramatyzmu utwór, wykonywany przez orkiestrę symfoniczną. Rozpoczyna się, tzw. motywem losu, czyli schematem „trzy krótkie dźwięki i jeden długi". Motyw ten powraca wielokrotnie w utworze.
R1Cj99U3c67iW
Ćwiczenie 3
Dopasuj instrumenty do poszczególnych grup. Pierwsza grupa to instrumenty smyczkowe. Instrumenty do przyporządkowania: werbel, wiolonczele, fagoty i kontrafagot, oboje i rożek angielski, tuba, skrzypce pierwsze, klarnety i klarnet basowy, skrzypce drugie, trójkąt, czelesta, kotły, talerze, kontrabasy, trąbki, altówki, gong, puzony, flety i flet piccolo, wielki bęben, waltornie. Druga grupa to instrumenty dęte drewniane. Instrumenty do przyporządkowania: werbel, wiolonczele, fagoty i kontrafagot, oboje i rożek angielski, tuba, skrzypce pierwsze, klarnety i klarnet basowy, skrzypce drugie, trójkąt, czelesta, kotły, talerze, kontrabasy, trąbki, altówki, gong, puzony, flety i flet piccolo, wielki bęben, waltornie. Trzecia grupa to instrumenty dęte blaszane. Instrumenty do przyporządkowania: werbel, wiolonczele, fagoty i kontrafagot, oboje i rożek angielski, tuba, skrzypce pierwsze, klarnety i klarnet basowy, skrzypce drugie, trójkąt, czelesta, kotły, talerze, kontrabasy, trąbki, altówki, gong, puzony, flety i flet piccolo, wielki bęben, waltornie. Czwarta grupa to instrumenty perkusyjne. Instrumenty do przyporządkowania: werbel, wiolonczele, fagoty i kontrafagot, oboje i rożek angielski, tuba, skrzypce pierwsze, klarnety i klarnet basowy, skrzypce drugie, trójkąt, czelesta, kotły, talerze, kontrabasy, trąbki, altówki, gong, puzony, flety i flet piccolo, wielki bęben, waltornie.

Zespoły kameralne

Zespół kameralny – zespół instrumentalny, wokalny lub instrumentalno‑wokalny. […]

Do najpopularniejszych zespołów kameralnych należą:

·         Duo instrumentalne (np. skrzypce i fortepian),

·         Trio smyczkowe (skrzypce, altówka, wiolonczela),

·         Trio fortepianowe (skrzypce, wiolonczela, fortepian),

·         Kwartet smyczkowy (I i II skrzypce, altówka, wiolonczela).

·         Kwartet fortepianowy (skrzypce, altówka, wiolonczela, fortepian).

Źródło: red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995

Istnieją również inne zespoły kameralne o zróżnicowanym składzie instrumentalnym:

  • Kwintet – pięć instrumentów,

  • Sekstet – sześć instrumentów,

  • Septet – siedem instrumentów,

  • Nonet – dziewięć instrumentów.

Natomiast zespół kameralny, który składa się z wielu wykonawców - solistów - nazywamy orkiestrą kameralną.

RnMSnDEEef1TC
Na zdjęciu trio fortepianowe. Trzy kobiety grające na skrzypcach, fortepianie i wiolonczeli. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Trio fortepianowe B-dur D.898 (fragment), autorstwa Franza Schuberta, wykonawca: Suk Trio oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrana muzyka to dynamiczny utwór skrzypce, wiolonczela i fortepian niejako prowadzą ze sobą dialog. Niektóre wypowiedzi są bardzo wzburzone, inne trochę spokojniejsze.
R1VQ7fbnzSy3a
Ćwiczenie 4
Wskaż prawidłową odpowiedź: Zespół kameralny składający się z trzech muzyków to: Możliwe odpowiedzi: 1. Trio, 2. Kwartet, 3. Kwintet, 4. Sekstet.
RxTB56J3CAFgD
Ćwiczenie 5
Połącz w pary nazwy grup muzycznych z liczbą instrumentów, które w nich grają. Kwintet, Sekstet, Septet, Nonet. Możliwe odpowiedzi: 1. sześć instrumentów, 2. pięć instrumentów, 3. dziewięć instrumentów, 4. siedem instrumentów.

Kwartet smyczkowy

Wśród kwartetów najbardziej popularnym jest kwartet smyczkowy.

W jego skład wchodzą:

  • Skrzypce I,

  • Skrzypce II,

  • Altówka,

  • Wiolonczela.

Kwartet smyczkowy posiada dwa znaczenia.

  • Jest to utwór kameralny dla czterech wykonawców.

  • Jest to zespół czterech wykonawców.

Roz9AUzIHg9yd
Na obrazie Józef Haydn prowadzi próbę kwartetu smyczkowego. Kompozytor gra na skrzypcach, unosi smyczek, żeby coś przekazać pozostałym muzykom. Wszyscy mężczyźni na obrazie mają peruki, długie jasne surduty, muzycy siedzą na krzesłach. Kilka osób przygląda się ich grze. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Kwartet Cesarski C-dur, autorstwa Josepha Haydna. Wykonawca: Pro Arte Quartet oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrany utwór jest wykonywany przez kwartet smyczkowy, czyli dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Skrzypce grają pogodną i skoczną melodię, pozostałe instrumenty im wtórują. Później melodia staje się smutniejsza i nostalgiczna. Jedna fraza jest powtórzona kilka razy do wyciszenia, muzyka staje się cicha i łagodna. Pod koniec utworu powraca skoczny i pogodny temat z początku utworu.
R153bOU7OTfJS
Na zdjęciu muzycy i jednocześnie komicy z grupy MoCarta. Zespół ten zajmuje się wykonywaniem muzyki klasycznej (i nie tylko) w zaskakujących i zabawnych aranżacjach. Muzycy na zdjęciu ubrani są w czarne koncertowe fraki, na białych koszulach, mają białe muchy, wyglądają bardzo elegancko. W rękach mają instrumenty: dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Twarze skrzypków są bardzo radosne, altowiolista robi zadziorną minę i wskazuje coś palcem, wiolonczelista jest zasępiony. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Grupa MoCarta oraz będzie możliwe odtworzenie muzyki. Nagranie rozpoczyna się jak klasyczny utwór Mozarta „Eine kleine Nachtmusik”, które za chwilę zostaje zaaranżowane w stylu western, na chwilę powraca klasyczny utwór i za chwilę jeden z muzyków zaczyna jodłować (śpiewać w charakterystycznym dla mieszkańców Tyrolu stylu), rolę łącznika pełni fragment Eine kleine Nachtmusik, by za chwilę zabrzmiała jego przeróbka na muzykę żydowską. I znów fragment Eine kleine Nachtmusik, które dosłownie w ciągu paru taktów staje się muzyką flamenco… Cały utwór to rodzaj muzycznego żartu, typowego dla grupy MoCarta.
RnjTjZEIzOHhK
Ćwiczenie 6
Wskaż wszystkie instrumenty, które wchodzą w skład kwartetu smyczkowego: Możliwe odpowiedzi: 1. Skrzypce, 2. Skrzypce I, 3. Skrzypce II, 4. Altówka, 5. Wiolonczela, 6. Kontrabas, 7. Fortepian.

Współczesne koncerty muzyki rozrywkowej

RPRLYWDDykZHF

Współczesnym koncertom muzyki rozrywkowej towarzyszą wrażenia wizualne, pokazy laserowe, różnego rodzaju multimedia, animacje, układy choreograficzne i inne. Koncerty takie odbywają się często dla wielu tysięcy osób. Miejscem tych koncertów są stadiony, miejskie place, fabryki.

Przykładem takiego wydarzenia jest koncert Jeana‑Michela Jarre’a „Przestrzeń Wolności” w stoczni gdańskiej w 2015 r.

RiST2Si7kNNnq
Ilustracja interaktywna przedstawia scenę koncertową z koncertu wolności. Widać ogromną liczbę osób, słuchaczy koncertu, nad sceną duży napis Solidarność, obok sceny urządzenia, typowe dla stoczni. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis Utwór: Oxygene (część IV) autorstwa Jean-Michel Jarre oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrany utwór jest wykonywany na instrumentach elektronicznych. Muzyka jest bardzo rytmiczna, pulsująca. Instrument o miękkim brzmieniu powtarza krótkie, podobne frazy, stające się melodią utworu.

Jak się ubrać na koncert?

R1K5dqBWfRXOU

Jak się ubrać na koncert? Zależy to przede wszystkim od proponowanego repertuaru i miejsca. Inaczej ubierzemy się na koncert muzyki rozrywkowej w przestrzeni miejskiej, inaczej zaś na koncert do filharmonii czy do opery. Schludność ubioru widza i słuchacza świadczy nie tylko o jego statusie, ale przede wszystkim o szacunku do sztuki i artystów.

Miłośnik muzyki klasycznej to melomanMelomanmeloman. Istnieje „kanon zachowań melomana”. Meloman podczas koncertów przestrzega następujących zasad:

  • Ubiera się galowo.

  • Jest punktualny.

  • Zachowuje się cicho i kulturalnie, wykazuje skupienie.

  • Wie, kiedy oklaskiwać artystów – przed i po wykonanym utworze, nigdy w trakcie i pomiędzy poszczególnymi częściami utworu!

  • Nie wychodzi podczas koncertu.

Zaproszenie na koncert

Plakat to tradycyjna forma zaproszenia na koncert. Znajdują się na nim niezbędne informacje dotyczące koncertu, m.in.:

  • Miejsce,

  • Data,

  • Godzina,

  • Informacja o artyście,

  • Repertuar,

  • I inne, na które warto zwrócić uwagę.

R11fsgISrTK5r
Ćwiczenie 7
Co koniecznie powinno znaleźć się na plakacie, informującym o koncercie muzyki klasycznej? Wymień co najmniej 4 elementy.

Praca domowa

Polecenie 1

Przeczytaj poniższy tekst i opisz w kilku zdaniach, jak powinien się ubrać na koncert muzyki klasycznej mężczyzna, co powinna założyć na siebie kobieta, a jak do filharmonii czy teatru może się ubrać młody człowiek?

„Co wypada, a czego założyć nie wolno, planując wyjście do teatru, filharmonii lub opery?”

W przypadku wyjścia do teatru, filharmonii czy opery zawsze musimy wziąć pod uwagę dwie kwestie: wyjątkowość miejsca oraz porę, o której odbędzie się przedstawienie czy koncert - mówi Anna Depreas‑Lipińska, stylistka. - Pomimo wszechobecnego ujednolicenia mody i sprowadzania ubierania się do popularnego stylu casual, takie miejsca jak teatr, filharmonia i opera trzeba traktować ze szczególnym poszanowaniem. Wszak będziemy obcować z kulturą wysoką i odpowiednie ubranie się, dress code, w tych miejscach nigdy nie będzie modowym faux pas. Uroczysta premiera i prapremiera, które z reguły odbywają się wieczorową porą, wymagają wieczorowego stroju. Kobiecy strój do opery czy filharmonii powinien charakteryzować się wytworną, klasyczną elegancją. Wyśmienicie sprawdzi się „mała czarna”, a indywidualny gust może podkreślać biżuteria: subtelna, delikatna lub duża, spektakularna, bardziej wyrafinowana.
Panie, które nie gustują w sukniach czy kostiumach ze spódnicami, nie powinny się martwić - w obecnych czasach spodnie w kobiecym wieczorowym stroju nie oznaczają obrazy kanonu.
- Kobieta jak najbardziej może założyć ciemne spodnie, które będą na przykład częścią eleganckiego garnituru - dodaje Anna Depreas‑Lipińska.
Ekscentryczność, jeśli chodzi o ubiór, panie powinny sobie odpuścić. Niemile widziane są pstrokate i barwne elementy garderoby. Preferuje się natomiast stonowane kolory: czerń, granat, grafit skomponowane z bielą i szarością. Swoją osobowość panie mogą wyrazić za pomocą biżuterii i dodatków, ale niekoniecznie w pstrokatych i szalonych kolorach. Miejscem na ekstrawagancję mogą być, np. festiwale sztuki, a nie filharmonie i opery. Panie powinny także zrezygnować z nakryć głowy. Nawet niewielkie kapelusze mogą przeszkadzać widzom siedzącym z tyłu.

A co z panami? I w ich przypadku też rządzi klasyka. Elegancki mężczyzna, który nie chce przynieść wstydu swojej partnerce, zawsze wybiera się do teatru, filharmonii lub opery w stroju wieczorowym.
- Panowie powinni założyć smoking lub czarny garnitur. Obowiązkowa jest biała koszula. Błękitną, prążkowaną lub w kratkę zostawmy raczej na biznesowe spotkania - zaleca Anna Depreas‑Lipińska.

Co przystoi młodym?

Obecnie coraz częściej bywalcy teatrów odchodzą od stricte wieczorowych kostiumów na rzecz mniej klasycznych kreacji. Przyczyn tej zmiany jest wiele: od ogólnego rozluźnienia obyczajów, związanych z ubiorem, przez to, że teatry (w tym powstające ostatnio coraz częściej teatry prywatne) w wojnie o widza starają się być coraz dostępniejsze i przyjaźniejsze dla odbiorcy, po to, że tradycja odświętnego ubierania się do teatru nie jest już zaszczepiana uczniom z dawną surowością. Jedno jest pewne: swobodniejszy, aczkolwiek elegancki ubiór nie uchodzi już za rażący grzech przeciwko ustalonemu zwyczajowi. Dozwolony jest szczególnie wśród młodszych widzów. Modny ostatnio styl smart casual (w wolnym tłumaczeniu z języka angielskiego: swobodna elegancja) idealnie się na taką okazję nadaje.

- Oczywiście, młodzież odwiedzająca teatr, filharmonię czy operę nie musi zakładać smokingu lub wieczorowej sukni. Najodpowiedniejsze będą w przypadku chłopców ciemne dżinsy lub chinosy (spodnie materiałowe), biała koszula i marynarka lub sweter. Dziewczęta powinny założyć spódniczkę lub sukienkę w ciemnych barwach - najlepiej czarną lub granatową - oraz żakiet albo sweterek. Na nogi obowiązkowo eleganckie obuwie - radzi Anna Depreas‑Lipińska i podkreśla, że pewnych ubrań założyć nie wolno: - Nie zakłada się bluz sportowych, podartych dżinsów i butów sportowych. Moim zdaniem, dżinsy, bluza czy T‑shirt w takich miejscach jak opera czy filharmonia zawsze będą nie na miejscu, choćby ze względu na szacunek dla artystów, występujących na scenie i prezentowaną przez nich sztukę. Wyjątkowość miejsca wymaga odpowiedniego podkreślenia.

Źródło: http://magazyn.7dni.pl/319499,Co-wypada-a-czego-zalozyc-nie-wolno-planujac-wyjscie-do-teatru-filharmonii-lub-opery.html (dostęp z dnia 31.03.2018)

RPbQMiiqcnc5M
Wykonaj ćwiczenie zgodnie z poleceniem.

Słownik pojęć

Koncert
Koncert

impreza artystyczna wypełniona programem muzycznym; też: instrumentalny utwór muzyczny przeznaczony do wykonania przez solistę i orkiestrę symfoniczną.

Orkiestra symfoniczna
Orkiestra symfoniczna

orkiestra złożona z instrumentów smyczkowych, dętych, perkusyjnych, harfy, niekiedy fortepianu i innych.

Symfonia
Symfonia

cykliczna forma orkiestrowa, zazwyczaj 4‑częściowa, zbudowana zgodnie z zasadami cyklu sonatowego.

Partytura
Partytura

zapis nutowy utworu muzycznego, podzielony na partie wokalne i instrumentalne.

Zespół kameralny
Zespół kameralny

nieduży zespół instrumentalistów lub wokalistów, zwykle 2–9 muzyków (od duetu do nonetu).

Kwartet smyczkowy
Kwartet smyczkowy

utwór na dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę; też: zespół czterech osób, grających na tych instrumentach.

Meloman
Meloman

miłośnik muzyki.

Plakat
Plakat

duży arkusz papieru, zawierający informację w formie graficznej, często reklamę czegoś; też: artystyczny gatunek grafiki użytkowej.

Muzyka wokalna
Muzyka wokalna

muzyka przeznaczona do śpiewu.

Muzyka instrumentalna
Muzyka instrumentalna

muzyka przeznaczona do wykonywania na instrumentach, bez udziału śpiewu.

Definicje słownikowe opracowano na podstawie: https://encyklopedia.pwn.pl/

Biblioteka muzyczna

RwPtufpSbt8KQ
Zdjęcie części orkiestry symfonicznej podczas koncertu. Widoczna jest prawa część orkiestry: grupa wiolonczel i kontrabasów, instrumenty dęte blaszane, trąbki, puzony i tuba oraz perkusista, siedzący między bębnem wielkim, gongiem i talerzem. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: V symfonia c-moll, Allegro con brio autorstwa Ludwiga van Beethovena, wykonawca: London Symphony Orchestra, dyr. Sir Georg Solti oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagranie to żarliwy, pełen grozy i dramatyzmu utwór, wykonywany przez orkiestrę symfoniczną. Rozpoczyna się, tzw. motywem losu, czyli schematem „trzy krótkie dźwięki i jeden długi". Motyw ten powraca wielokrotnie w utworze.
RnMSnDEEef1TC
Na zdjęciu trio fortepianowe. Trzy kobiety grające na skrzypcach, fortepianie i wiolonczeli. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Trio fortepianowe B-dur D.898 (fragment), autorstwa Franza Schuberta, wykonawca: Suk Trio oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrana muzyka to dynamiczny utwór skrzypce, wiolonczela i fortepian niejako prowadzą ze sobą dialog. Niektóre wypowiedzi są bardzo wzburzone, inne trochę spokojniejsze.
Roz9AUzIHg9yd
Na obrazie Józef Haydn prowadzi próbę kwartetu smyczkowego. Kompozytor gra na skrzypcach, unosi smyczek, żeby coś przekazać pozostałym muzykom. Wszyscy mężczyźni na obrazie mają peruki, długie jasne surduty, muzycy siedzą na krzesłach. Kilka osób przygląda się ich grze. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Kwartet Cesarski C-dur, autorstwa Josepha Haydna. Wykonawca: Pro Arte Quartet oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrany utwór jest wykonywany przez kwartet smyczkowy, czyli dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Skrzypce grają pogodną i skoczną melodię, pozostałe instrumenty im wtórują. Później melodia staje się smutniejsza i nostalgiczna. Jedna fraza jest powtórzona kilka razy do wyciszenia, muzyka staje się cicha i łagodna. Pod koniec utworu powraca skoczny i pogodny temat z początku utworu.
R153bOU7OTfJS
Na zdjęciu muzycy i jednocześnie komicy z grupy MoCarta. Zespół ten zajmuje się wykonywaniem muzyki klasycznej (i nie tylko) w zaskakujących i zabawnych aranżacjach. Muzycy na zdjęciu ubrani są w czarne koncertowe fraki, na białych koszulach, mają białe muchy, wyglądają bardzo elegancko. W rękach mają instrumenty: dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Twarze skrzypków są bardzo radosne, altowiolista robi zadziorną minę i wskazuje coś palcem, wiolonczelista jest zasępiony. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis: Grupa MoCarta oraz będzie możliwe odtworzenie muzyki. Nagranie rozpoczyna się jak klasyczny utwór Mozarta „Eine kleine Nachtmusik”, które za chwilę zostaje zaaranżowane w stylu western, na chwilę powraca klasyczny utwór i za chwilę jeden z muzyków zaczyna jodłować (śpiewać w charakterystycznym dla mieszkańców Tyrolu stylu), rolę łącznika pełni fragment Eine kleine Nachtmusik, by za chwilę zabrzmiała jego przeróbka na muzykę żydowską. I znów fragment Eine kleine Nachtmusik, które dosłownie w ciągu paru taktów staje się muzyką flamenco… Cały utwór to rodzaj muzycznego żartu, typowego dla grupy MoCarta.
RiST2Si7kNNnq
Ilustracja interaktywna przedstawia scenę koncertową z koncertu wolności. Widać ogromną liczbę osób, słuchaczy koncertu, nad sceną duży napis Solidarność, obok sceny urządzenia, typowe dla stoczni. Po naciśnięciu punktu aktywnego pojawi się napis Utwór: Oxygene (część IV) autorstwa Jean-Michel Jarre oraz pojawi się możliwość odtworzenia muzyki. Nagrany utwór jest wykonywany na instrumentach elektronicznych. Muzyka jest bardzo rytmiczna, pulsująca. Instrument o miękkim brzmieniu powtarza krótkie, podobne frazy, stające się melodią utworu.

Bibliografia

red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995