Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Przeanalizuj przykłady przedstawione w infografice. Wykorzystując uzyskane informacje rozwiąż samodzielnie Polecenie 2 i Polecenie 3.

R1b5hwZ0IibKU1
Funkcja f określona jest w następujący sposób: Każdej liczbie całkowitej większej od -3 i mniejszej od 4 przypisana została liczba o 3 od niej większa. Df=-2;-1;0;1;2;3. Dziedziną funkcji f jest zbiór sześcioelementowy., Opisaną w powyższy sposób funkcję możemy przedstawić za pomocą grafu, tabeli, wzoru, wykresu. Opiszemy te sposoby. Graf. Ważne! Narysowanie grafu nie jest możliwe dla funkcji, której dziedzina składa się z nieskończenie wielu elementów. Ilustracja: Na ilustracji znajdują się dwa zbiory w kształcie pionowo ustawionych elips: X i Y. Zbiór X posiada następujące elementy: -2;-1;0;1;2;3. Zbiór Y posiada następujące elementy: 1;2;3;4;5;6. Elementy ze zbioru X połączone są strzałkami z elementami ze zbioru Y. Każdy element ze zbioru X ma przyporządkowany dokładnie jeden element ze zbioru Y i odwrotnie: każdy element zbioru Y ma przyporządkowany dokładnie jeden element ze zbioru X. Elementy zbiorów połączono w następujące pary: element -2 z elementem 1, element -1 z elementem 2, element 0 z elementem 3, element 1 z elementem 4, element 2 z elementem 5, element z elementem 6. Tabela. Ważne! Przedstawienie funkcji za pomocą tabeli nie jest możliwe dla funkcji, której dziedzina składa się z nieskończenie wielu elementów. Ilustracja: Na ilustracji znajduje się tabela posiadająca dwa wiersze i siedem kolumn. Pierwsza kolumna jest kolumną nagłówkową. W komórce w pierwszym wierszu w pierwszej kolumnie wpisano nagłówek x, poniżej w drugim wierszu wpisano nagłówek x. W wierszu pierwszym mamy elementy z dziedziny funkcji, czyli kolejno: -2;-1;0;1;2;3. W drugim wierszu wpisano wartości funkcji dla powyższych argumentów, czyli wartości funkcji. Są to kolejno: 1;2;3;4;5;6. Wzór Ważne! Dla funkcji liczbowych, czyli takich, dla których zarówno argumentami, jak i wartościami są liczby, często możemy zapisać wzór. Wzór dla naszej funkcji to: fx=x+3, x-2;-1;0;1;2;3. Wykres. Opis sposobu opisania funkcji: Wykresem funkcji jest zbiór wszystkich punktów x;fx, gdzie x należy do dziedziny funkcji f. Ilustracja: Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią X od minus czterech do czterech i z pionową osią Y od minus jeden do sześciu. Na płaszczyźnie zaznaczono sześć punktów o następujących współrzędnych: -2;1, -1;2, 0;3, 1;4, 2;5, 3;6. Ważne! Dla funkcji liczbowych, czyli takich, dla których zarówno argumentami, jak i wartościami są liczby, często możemy narysować wykres.
Polecenie 2

Dana jest funkcja liczbowa przedstawiona wzorem: fx=x-2x, gdzie x. Podaj dziedzinę i zbiór wartości tej funkcji oraz opisz ją słownie.

Polecenie 3

Funkcja f każdej liczbie pierwszej z przedziału 10, 30 przyporządkowuje liczbę o cztery mniejszą.

a) Narysuj tabelkę funkcji f.

a) Jak będą przedstawiać się pary liczb utworzone poprzez funkcję f zaprezentowane tabeli? Wymień te pary.

b) Podaj zbiór wartości funkcji f.

c) Oblicz wartość wyrażenia 3·f13-f23.

d) Czy do wykresu tej funkcji należą punkty, których obie współrzędne są liczbami pierwszymi?