The textile industry is commonly associated with laborious work, with factory halls in large manufacturing conglomerates of the Polish People’s Republic, where hard‑working women employed in the so‑called light industry quickly lose hearing from the rumble of looms, contract respiratory diseases from dust and stench, and develop varicose veins as a result of standing at machines for many hours, every day. It is no wonder that young people, who have such an image of the industry in their mind, shaped on the basis of films, school readings or stories of older generations, are not willing to work in the textile industry. 

What is the modern textile industry like?

The textile industry is currently one of the most innovative industries not only in Poland, with great developmental potential, and, at the same time, it is an indispensable element of a modern economy. Contemporary textiles are not only T‑shirts, sheets, underpants and socks produced in huge quantities. Of course, these products are still needed, but they are mostly imported from Asian countries. In Poland, the production of such products is already disappearing.

In Poland, the production of technical textile products dominates in the industry. The Dywilan company from Łódź would be a good example here. After the political transformation in the country, it expanded its product range by introducing artificial grass to its offer. It was in Dywilan that the world's first artificial grass manufacturing technology was developed, using the weaving method. It is also here where mats are produced for hybrid grass, i.e. artificial and natural grass compositions. 

Artificial grass is just one of thousands of technical textile materials used in various areas of life. Such products are composite carriers used in construction materials. They are used for the production of heavy weight lifts, protective costumes for firefighters and soldiers, LifeVests monitoring the condition of cardiac patients, blood vessel prostheses, bones, tendons and heart valves. They are also used to build roads. One kilometer of motorway uses 30‑40 km of textiles, which makes it cheaper and more durable. A modern textile or clothing factory is usually a place where well‑qualified employees operate modern, quietly working, fully computerized machines. In such places professional qualifications and creativity are the most important. The textile industry has not collapsed, as some say, but has changed radically.

The dynamics of changes in the labor market in the recent years is significant. Occupations that seemed to be dying some time ago are currently experiencing a renaissance. A consequence of the changes and trends in the market, the growing pace of consumer life and higher expectations of purchased products, is the growth of the textile industry both in Poland and abroad.

The situation in the labor market of the European Economic Area countries, i.e. covered by free movement of employees, can be observed, among others through the European Job Mobility Portal [www.eures.europa.eu].

Branża włókiennicza powszechnie kojarzy się z uciążliwą pracą, z halą fabryczną w wielkich kombinatach produkcyjnych PRL‑u, gdzie ciężko pracujące kobiety w przemyśle zwanym lekkim, szybko zapadały na choroby słuchu od huku krosien, na choroby dróg oddechowych od pyłu i smrodu, na żylaki od codziennego wielogodzinnego stania przy maszynach. Nic zatem dziwnego, że młodzież, mając taki obraz branży, ukształtowany na podstawie filmu, lektury lub opowieści starszego pokolenia, nie garnie się do pracy w przemyśle włókienniczym.

Czym jest współczesne włókiennictwo?

Włókiennictwo obecnie jest jednym z najbardziej innowacyjnych przemysłów nie tylko w Polsce,
o ogromnym potencjale rozwojowym, a jednocześnie niezbędnym elementem nowoczesnej gospodarki. Współczesne włókiennictwo to nie podkoszulki, prześcieradła, kalesony i skarpetki produkowane w ogromnych ilościach. Te wyroby oczywiście nadal są potrzebne, ale sprowadza się je w większości z krajów azjatyckich. W Polsce taka produkcja już zanika.

W Polsce dominuje w branży wytwarzanie technicznych wyrobów włókienniczych. Dobrym przykładem jest tu łódzki Dywilan, który po transformacji ustrojowej rozszerzył asortyment swych wyrobów o sztuczną trawę. To w Dywilanie opracowano pierwszą na świecie technologię wytwarzania sztucznej trawy metodą tkacką. Tutaj też produkuje się maty do trawy hybrydowej, czyli kompozycji trawy sztucznej i naturalnej.

Sztuczna trawa to tylko jeden z tysięcy technicznych materiałów włókienniczych, wykorzystywanych w najróżniejszych dziedzinach życia. Takie wyroby są nośnikami kompozytów stosowanych w materiałach konstrukcyjnych, służą do wytwarzania podnośników wielkich ciężarów, strojów ochronnych dla strażaków i żołnierzy, kamizelek monitorujących stan pacjentów kardiologicznych, protez naczyń krwionośnych, kości, ścięgien i zastawek serca. Służą też do budowy dróg. Na jeden kilometr autostrady zużywa się 30 - 40 km tekstyliów, dzięki czemu jest tańsza i trwalsza. Współczesny zakład włókienniczy lub odzieżowy to zwykle miejsce, w którym posiadający odpowiednie kwalifikacje pracownicy obsługują nowoczesne, cicho pracujące, w pełni skomputeryzowane maszyny, w której ceni się przede wszystkim kwalifikacje zawodowe i kreatywność. Przemysł włókienniczy nie upadł, jak niektórzy głoszą, ale radykalnie się zmienił.

Dynamika zmian na rynku pracy w ostatnich latach jest znacząca. Zawody, które jeszcze jakiś czas temu wydawały się wymierające, w obecnej chwili przeżywają swój renesans. Następstwem zachodzących zmian i trendów na rynku, rosnącego tempa życia konsumentów, coraz wyższych oczekiwań wobec kupowanych produktów jest rozwój branży włókienniczej zarówno w Polsce, jak i zagranicą.

Sytuację na rynku pracy krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego, czyli objętych swobodnym przepływem pracowników, można obserwować m.in. poprzez Europejski Portal Mobilności Zawodowej [www.eures.europa.eu].