Pokaz interaktywny pod tytułem Barok – triumf antyku przedstawia pokaz dzieł powstałych w okresie baroku, które odwołują się do antyku. Pierwszy slajd to ilustracja tytułowa – biały napis Barok – triumf antyku na jasnoniebieskim tle. Drugi slajd to prezentacja fontanny di Trevi, która znajduje się w Rzymie we Włoszech. Fontanna znajduje się obok budynku – złożona jest z kilku figur, w centrum stoi mężczyzna w średnim wieku przepasany szatą, który stoi w wielkiej muszli. Obok niego znajdują się dwie postacie dosiadające konie. Woda z fontanny wypływa spod muszli i figur. Pod prezentacją fontanny wyświetla się informacja dodatkowa: W czasach baroku w kulturze europejskiej zaszły poważne zmiany, jednak znaczenie antycznego dziedzictwa nie zmalało, czego bardzo wiele dowodów możemy wskazać np. w Rzymie. Trzeci slajd prezentuje pracę Sandro Botticelliego pod tytułem „Wiosna”, na której została ukazana grupa ludzi przebywająca w lesie. Od lewej: mężczyzna sięgający po pomarańczowe owoce rosnące na drzewie, trzy młode tańczące kobiety, które są ubrane w białe szaty, w centrum stoi kobieta w średnim wieku, o rudych włosach, ubrana w białą suknię i czerwoną szatę. Prześwity w lesie powodują złudny obraz posiadania przez kobietę anielskich skrzydeł. Nad kobietą znajduje się latający kupidyn, który zrywa owoce z drzewa. Z prawej strony dzieła znajdują się dwie kobiety uciekające przed mężczyzną o sinej skórze i niebieskiej szacie. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Od setek lat w kulturze funkcjonowały dwa źródła treści, znaczeń, alegorii, motywów i inspiracji. Pierwszym źródłem był antyk, który ożył w czasach renesansu. Czwarty slajd prezentuje pracę Sandro Botticelliego pod tytułem „Pallas Atena i centaur” i przedstawia grecką boginię stojącą obok centaura. Obie postaci znajdują się obok muru, Centaur ma krótkie włosy, oraz średniej długości brązowy zarost, jego twarz zdradza przerażenie i smutek, nie może uciec, ponieważ drogę zagradza mu młoda rudowłosa kobieta – Atena, która ubrana jest w białą suknię i przepasana jest zieloną szatą. Jedną ręką trzyma centaura za głowę, w drugiej trzyma halabardę. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Wyobraźnię Europejczyków znów zaczęły poruszać tematy z mitologii. Piąty slajd prezentuje dzieło autorstwa Sandro Botticelliego pod tytułem Historia Lukrecji, która przedstawia scenę zamordowania kobiety – Lukrecji, która leży w centrum obrazu, rudowłosa kobieta ubrana w zieloną suknię, ma sztylet wbity w pierś. Wokół niej stoją przerażeni żołnierze – część z nich przygotowana jest do pomszczenia kobiety, u innych widoczne jest załamanie. Akcja dzieła dzieje się w pomieszczeniu, w tle widoczne są mury miejskie oraz wzgórza. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Nie mniej popularne były dzieje starożytne. Szósty slajd prezentuje detal dzieła Michała Anioła pod tytułem Dawid. Detal dotyczy głowy młodego mężczyzny, który ma średniej długości kręcone włosy. Fragment dzieła przedstawia również fragment torsu – umięśnione ręce i klatka piersiowa. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Drugim źródłem znaczeń i inspiracji była tradycja Starego i Nowego Testamentu. Siódmy slajd prezentuje detal rzeźby Apollo i Dafne autorstwa Berninego. Rzeźba została wykonana z jasnego kamienia, i przedstawia fragment dwóch postaci Apolla – młodego mężczyzny o krótkich kręconych włosach, który spogląda się na kobietę – Dafne, długowłosą młodą i nagą kobietę, która przemienia się w drzewo. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Formy barokowe wyłoniły się zatem z form renesansowych. Ósmy slajd prezentuje szkic kościoła San Carlo alle Quatro Fontane autorstwa Sebastiano Gianiniego. Rysunek przedstawia budynek złożony z kilku kondygnacji, i z wysoką wieżą. Szkic prezentuje także przekrój budynku z widocznymi detalami sklepienia. Szkic został wykonany za pomocą czarnego ołówka na białej kartce. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Na przykład w architekturze odrodzenie i barok posługiwały się tymi samymi elementami, ale barok robił to inaczej. Dziewiąty slajd to prezentacja sklepienia w Kościele świętego Ignacego pod tytułem Triumf św. Ignacego autorstwa Andrea Pozzo. Fresk przedstawia dużą liczbę osób przebywającą na chmurach i latających po niebie. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Świat zaczął przypominać scenę teatralną, grę, iluzję, teatr pełen sztuczek. Dziesiąty slajd prezentuje pracę Caravaggia pod tytułem Narcyz. Obraz przedstawia młodego mężczyznę o długich brązowych włosach, który ubrany jest w biało‑brązową koszulę oraz niebieskie spodnie. Mężczyzna pochylony jest nad taflą wody, w której widoczne jest jego odbicie. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Surowsze oblicze baroku reprezentuje Caravaggio. Jego bohaterowie to ludzie prości, o twardych rysach, nawet zwykle piękny Narcyz wydaje się pospolity. Jedenasty slajd prezentuje Ukrzyżowanie świętego Piotra autorstwa Caravaggia. Obraz zawiera scenę tytułowego Ukrzyżowania – św. Piotr został przedstawiony jako mężczyzna w podeszłym wieku, jest nagi, jego dolne partie ciała są przepasane białą szatą. Piotr leży na krzyżu i jest do niego przywiązywany. Wokół niego znajdują się trzy osoby – dwóch mężczyzn, którzy krzyżują Piotra oraz kobieta, która leży obok niego i jest zrozpaczona. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Bywają okrutni, gdy z wielkim zaangażowaniem zabijają świętych. Są to często barbarzyńskie egzekucje. Dwunasty slajd przedstawia ilustrację pod tytułem Alegoria Sztuki autorstwa Cesare Ripy. Czarno‑biała ilustracja przedstawia młodą kobietę ubraną w długą suknię, która w dłoniach trzyma dwa kawałki drewna oraz tyczkę z pnączem. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Dużą rolę w utrwalaniu wiedzy mitologicznej pełniły katalogi alegorii takie jak „Ikonologia” Cesarego Ripy. Trzynasty slajd przedstawia pracę Pierce Tempesta lub Isaaca Fullera pod tytułem Arogancja. Czarno‑biała ilustracja przedstawiająca młodą kobietę, która ubrana jest w długą suknie z odkrytymi piersiami. W jednej dłoni trzyma pawia, drugą wskazuje w lewą stronę. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Alegoria, łącząc pewną treść z figurą pochodzenia antycznego, stawała się także nośnikiem treści religijnych. Czternasty slajd prezentuje pracę Daniela Schultza pod tytułem Portret Jana III Sobieskiego. Król Sobieski pozuje z pół profilu, ma krótkie ciemne włosy oraz czarne wąsy, na jego głowie widnieje korona z liści laurowych. Ubrany jest w srebrną zbroję, czerwoną szatę, złote naramienniki i złotą sukmanę. Król pozuje w pomieszczeniu. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: W Polsce antycznym kostiumem i atrybutami chętnie posługiwał się Jan III Sobieski, choć nie był on pierwszy. Piętnasty slajd prezentuje pracę Charlesa Poersona pod tytułem Portret Ludwika XIV, który został przedstawiony jako młody mężczyzna o długich kręconych włosach. Ubrany jest w srebrną sukmanę na której znajduje się niebieska szata. W jednej dłoni trzyma pioruny, obok niego znajduje się czarny orzeł. W tle widoczni są mężczyźni, którzy kłują żelazo. Pod prezentacją dzieła wyświetla się informacja dodatkowa: Niedoścignionym mistrzem mitologicznych personifikacji był jednak z pewnością król Ludwik IV. Ostatnim slajdem jest niebieskie tło, na którym znajduje się napis KONIEC oraz link do podkładu dźwiękowego.

Słownik łacińsko-polski.