Wybuch I wojny światowej spowodował zmianę sytuacji międzynarodowej Polaków. Po raz pierwszy od rozbiorów państwa zaborcze znalazły się w przeciwnych obozach politycznych: Rosja w Trójporozumieniu (entencie), a Niemcy i Austro‑Węgry w Trójprzymierzu (państwach centralnych). W Polakach na nowo odżyła nadzieja na odzyskanie niepodległości.

Sojusze międzynarodowe przed I wojną światową wyglądały następująco:

1. Trójporozumienie (ententa): Wielka Brytania, Francja, Rosja;

2. Trójprzymierze (państwa centralne): Niemcy, Austro‑Węgry, Włochy (które w 1915 roku odstąpiły od sojuszu na rzecz ententy).

Polscy działacze polityczni nie byli zgodni, którą stronę międzynarodowego konfliktu poprzeć. Dlatego też oddziały wojskowe złożone z Polaków walczyły po obu stronach – ententy i państw centralnych. Ze względu na stosunek partii politycznych do zaborców, wśród polityków polskich powstały dwa główne stronnictwa: orientacja proaustriacka i prorosyjska.

Na czele tej pierwszej stanął Józef Piłsudski, który uważał, że Rosja stanowi największe zagrożenie i liczył, że Rzeczpospolitą pomogą odbudować państwa centralne, przede wszystkim Austro‑Węgry.

Orientacja prorosyjska, której koncepcję stworzył Roman Dmowski, uznawała, że Niemcy stanowią większe niebezpieczeństwo dla polskiego bytu narodowego. Dlatego też dążenie do autonomii, zmienione w trakcie wojny na plany niepodległościowe, Dmowski opierał na Rosji i działaniach ententy.

Sprawa polska zaistniała także na arenie międzynarodowej. Żadne z państw zaborczych nie było początkowo zainteresowane niepodległością naszej ojczyzny. Przełom przyniósł rok 1916. Cesarze Austro‑Węgier i Niemiec wydali dokument zwany Aktem 5 listopada, w którym obiecywali utworzenie niepodległej Polski. We wrześniu 1917 roku władze niemieckie utworzyły Radę Regencyjną, która miała sprawować władzę do chwili wyboru polskiego króla.

Z kolei po rewolucji lutowej w Rosji, w 1917 roku, Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich uznała pełne prawo Polaków do niepodległości. Po zwycięstwie rewolucji październikowej bolszewicy wydali dekret o prawie narodów do samostanowienia - dotyczył on także Polski. Natomiast w styczniu 1918 roku prezydent USA, T. W. Wilson, ogłosił w swoim programie pokojowym dla świata konieczność powstania niepodległej Polski. Wpływ na stanowisko USA miał zarówno wielki polski muzyk, Ignacy Jan Paderewski, jak i Roman Dmowski, stojący na czele Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu.

Cele edukacyjne zgodne z etapem kształcenia

1. poznaje bohaterów, którzy zostali wybrani ustawą Sejmu RP patronami roku 2017 i stali się wzorem dla kolejnych pokoleń patriotów;

2. charakteryzuje cechy dobrego obywatela;

3. rozumie znaczenie cnót obywatelskich;

4. poszerza, utrwala wiedzę historyczną od czasów Kościuszki do współczesności.

Rozdziały audiobooka:

1. Józef Piłsudski – przed wybuchem wojny

2. Powtórka z wiedzy o społeczeństwie

3. Zamach majowy

4. Podsumowanie

Polityka zagraniczna Józefa Piłsudskiego nazywana jest polityką równowagipolityka równowagipolityką równowagi bądź polityką równych odległości. Polegała ona na utrzymywaniu dobrych stosunków z sąsiadami. W 1932 roku Polska zawarła układ ze Związkiem Socjalistycznych Republik Sowieckich (ZSRS) a w 1934 roku podpisała deklarację z Niemcami. Celem tych umów miało być w wzmocnienie pozycji II Rzeczypospolitej wobec sąsiadów i sojuszników.

Józef Piłsudski zmarł 12 maja 1935 roku, niecały miesiąc po złożeniu podpisu pod tekstem nowej – napisanej pod niego – konstytucji. Jego pogrzeb stał się wielką manifestacją narodową. Ciało pochowano w krypcie św. Leonarda na Wawelu, zaś serce – zgodnie z testamentem Piłsudskiego – w grobie jego matki na cmentarzu na Rossie. Po dwóch latach ciało Piłsudskiego zostało przeniesione pod Wieżę Srebrnych Dzwonów, gdzie spoczywa do dzisiaj.

PRACA DOMOWA