Ważne daty

Wstęp

W dziedzinie rzeźby twórcy wymyślili wiele różnorodnych form. Mimo to jedna cecha ją wyróżnia - trójwymiarowość. Takie dzieło plastyczne możemy oglądać na dwa sposoby:

• Ze wszystkich stron – rzeźba pełnoplastyczna

RFTZwa2K4AurU1

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Wenus z Willendorfu” na czarnym tle. Figurka przedstawia kobiecą postać o bardzo wydatnym biuście, rozrośniętym brzuchu i krótkich nogach o silnie rozbudowanych udach. Rzeźbę wyróżnia ozdobna fryzura przypominająca drobne loczki oraz wątłe, złożone na biuście ręce. Figurka wykonana jest z kamienia kredowego i pomalowana czerwoną ochrą.

• Głównie z przodu i częściowo z boków – płaskorzeźba

ROXsIP49PSQRw1

Ilustracja przedstawia czarno-białą fotografię Drzwi gnieźnieńskich. Zabytek podzielony jest na 18 prostokątnych kwater, czyli części, po 9 w każdej połowie. Sceny zamieszczone w kwaterach przedstawiają sceny z życia św. Wojciecha ułożone chronologicznie. Należy je czytać, rozpoczynając od dołu lewego skrzydła drzwi, ku górze, a następnie od góry prawego skrzydła drzwi ku jego dołowi. Wokół każdego skrzydła znajduje się dekoracyjna bordiura, czyli otaczający drzwi dekoracyjny pas, z motywami roślinnymi, zwierzęcymi i alegorycznymi. W połowie wysokości każdego skrzydła drzwi umieszczono kołaty w kształcie lwich głów. Kołaty to duże żeliwne koła, którymi uderzano w drzwi.

Od wieków, a nawet tysiącleci prace rzeźbiarskie odzwierciedlały ducha epoki czyli potrzeby i dążenia żyjących w niej ludzi. Już w czasach prehistorycznych wiązały się z kultem i służyły celom magicznym. Wierzono, że pomogą wyjednać lepsze plony albo płodność tak, jak figurka Wenus z Willendorfu.
Do dzisiaj wiele rzeźb pełni rolę związaną z kultem religijnym. Możemy je podziwiać np. w świątyniach, przydrożnych kapliczkach, ścianach budynków.
Rzeźby spotykamy na nagrobkach czy pomnikach, upamiętniających osobę lub wydarzenie.
Odmianą rzeźby portretowej jest popiersie - głowa z górną częścią tułowia. Rzeźby i płaskorzeźby mogą zdobić wnętrza  a także zewnętrzne ściany budynku, a także jego otoczenie.
Dziś najważniejszym zadaniem rzeźby jest realizacja twórczej wizji artysty czyli ekspresja twórcza, chociaż wcześniejsze zastosowania nie zanikły.

Rzeźba w służbie epoki

Każda epoka miała swój własny styl lub style w sztuce, a więc i w rzeźbie. Były one i są związane z wartościami i przyjętymi zasadami, które uważano za najważniejsze, odkryciami naukowymi, nowymi technikami plastycznymi, a nawet z modą.

W starożytności figury mitologicznych bogów miały sylwetki o nienagannych, prawie idealnych kształtach. Z ich kamiennych twarzy, bez śladu zmarszczki, nie dowiemy się, czy byli zadowoleni, smutni lub źli.

RaYSlBH1Bcm8a1

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Wenus z Milo”. Ukazuje posąg półnagiej bogini z szatą opuszczoną poniżej bioder. Lewą nogę ma wysuniętą, biodro przechylone w prawo. Rzeźba nie posiada rąk. Wzrok Wenus skierowany jest lekko w dół, a na jej twarzy pojawia się delikatny uśmiech.

Średniowieczni rzeźbiarze tworzyli na chwałę Boga. Nie przywiązywali wagi do idealnych proporcji, a na twarzach figur świętych pojawiły się uczucia - zachwyt, cierpienie, zdziwienie.

R1QZLLU6TYfoz1

Ilustracja przedstawia Ołtarz Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie. Podstawę Ołtarza stanowi przedstawienie drzewa genealogicznego Chrystusa i Maryi. Szafę nastawy zdobią cztery skrzydła, z których dwa (zewnętrzne) są nieruchome. Otwarta szafa obrazuje tajemnice Radości Maryi - od Zwiastowania do Zesłania Ducha Świętego - na skrzydłach, z wielką plastyczną sceną Zaśnięcia Maryi Panny w otoczeniu Apostołów - w centrum, Wniebowzięciem i Koronacją w asyście św. Wojciecha i św. Stanisława - powyżej.

W epoce renesansu nastąpił zwrot ku wzorom antycznym, chociaż człowiek był ważniejszy niż w średniowieczu, jego wyrzeźbiona twarz znów stała się tajemnicza. Coraz częściej twórcy pracowali dla osób świeckich, stawiając pomniki konne i nagrobki.
Barok był ostatnią epoką, o której można powiedzieć, że już przeminęła. Rzeźbiarze nadal inspirowali się antykiem, ale ich dzieła wyróżniały się większą ekspresją i realizmem. Rzeźby znów większą rolę zagrały w kościołach.

Co wpływa na styl rzeźby?

O stylu rzeźby decyduje:

• zgodność cech z kierunkiem artystycznym,

• sposób przedstawienia – klasyczny lub nowoczesny,

• forma dzieła czyli kształty, proporcje,

• materiał i faktura,

• kolorystyka, polichromia,

• charakter kompozycji (dynamiczna/statyczna, pojedyncza/grupowa).

R1UpWG6HlrSqa1

Ilustracja przedstawia rzeźbę autorstwa Henrego Moorea. Łuk kamienny znajduje się w Ogrodach Kensington. Wykonany jest w nowoczesnym stylu. Rzeźba otoczona jest zielenią. W tle widoczny są drzewa i staw.

Rzeźba w stylu nowoczesnym to stopniowe odchodzenie od kanonów aż po czystą formę bez jakichkolwiek znaczeń. Przyszedł czas na wieloznaczność interpretacji lub jej brak. Rzeźbiarz pozostawia widzowi czytanie dzieła. Każdy może zrozumieć je inaczej.

Prezentacja obiektu 3D - Każda epoka ma swój język - czytanie dzieł rzeźbiarskich

Kompozycja

Kompozycja w rzeźbie może odnosić się do uporządkowania jej samej, ale także do jej relacji z otoczeniem (Ilustracja 6.). Każda obserwacja lub zdjęcie może dać inny efekt.

RemSSST0lsXaO1

Ilustracja przedstawia rzeźbę Igora Mitoraja "Beeld boulevard". Ukazuje fragment twarzy nawiązującej do klasycznego piękna. Umieszczona jest na trawiastym pagórku. Ma delikatne rysy i kontrastuje z otoczeniem - ostrą trawą.

W starożytnym Egipcie i Grecji przyjęto kanony, czyli narzucone zasady w sztuce. Grecki rzeźbiarz Poliklet ustalił proporcje wysokości głowy do całego ciała jako 1/8. Mimo, że nieco zmieniły się liczby, to w klasycznej rzeźbie przestrzega się tych zasad do dziś. Poliklet ustalił też zasadę kontrapostu – postać, którą rzeźba przedstawia, ma jedną nogę ugiętą w kolanie, a ciężar ciała przeniesiony jest na drugą – wyprostowaną (patrz – Wenus z Milo).

Rzeźba może być pojedyncza, ale bywają również kompozycje grupowe. Wzajemne ułożenie elementów tworzy charakter dzieła.
Jeśli w układzie sylwetki lub innych postaci w rzeźbie przeważają linie ukośne mówimy o kompozycji dynamicznej. Odnosimy wrażenie ruchu.

Materiały i techniki

Pracę nad rzeźbą artysta rozpoczyna od wykonania szkicu, czasem modelu. Potem dobiera materiał, w którym najlepiej wyrazi wizję dzieła.
Następnie musi zastosować technikę odpowiednią do rodzaju tworzywa. Ma do wyboru dwa sposoby:

• Usuwanie nadmiaru materiału przez odkuwanie, dłubanie. Twórca wydobywa kształt z kamiennego bloku lub drewnianego pnia .

• Dodawanie materiału. Odlewy z metali, gipsu w formach. Formowanie przez lepienie np. gliny. Połączenie nietypowych materiałów, np. z recyklingu.

R1CxnkxUEVg3A1

Ilustracja przedstawia rzeźbę Władysława Hasiora „Ogniste Ptaki”. Dzieło przedstawia kolorowe ptaki osadzone na metalowych, ażurowych kołach o różnej wielkości. Ukazane są z profilu, o dekoracyjnie postrzępionych skrzydłach. Ptaki są pomalowane na zielono, czerwono i jasnożółto. Obręcze kół i elementy pionowe są czarne, a elementy wypełniające obręcze kół z przewagą błękitów, zieleni i akcentami żółci.

Faktura to ukształtowanie powierzchni dzieła. Jeśli rzeźbiarz pozostawi ślady po narzędziach, uzyska surową fakturę. Spotyka się ją w rzeźbach z drewna w stylu ludowym (związanych z wsią). Wygląd wygładzonej powierzchni zależy od rodzaju materiału. Piaskowiec będzie bardziej szorstki niż marmur.
Rzeźby można pokrywać farbami - to polichromia.
Wyjątkowo nietrwałym materiałem rzeźbiarskim jest lód. Edgar Degas (czytaj: edgar dega) w XIX wieku używał wosku, tkanin, włosów, które także nie przetrzymają stuleci. Ważna jest kreatywność.

R1H1ZDQMMYL461

Ilustracja przedstawia małą dziewczynkę, która wykonuje rzeźbę w bryle lodowej. Jest ubrana w ochronne okulary, rękawiczki oraz niebieski fartuch.

Twórcy

Do znanych rzeźbiarzy, którzy związani są z naszym krajem należą:

• Wit Stwosz (średniowieczny ołtarz gotycki w kościele Mariackim w Krakowie)

• Wacław Szymanowski (pomnik Chopina w Warszawie)

• Katarzyna Kobro (nowe spojrzenie na rzeźbę - dzieło powinno współistnieć z przestrzenią)

• Alina Szapocznikow

• Władysław Hasior

• Igor Mitoraj

Rzeźbiarze z innych krajów:

• Donatello (jeden z twórców stylu renesansowego)

• Michał Anioł

• August Rodin (czytaj ogust rodę) – w rzeźbach ukazywał ludzkie uczucia (impresjonizm)

• Henry Moore

Podsumowanie

• Jest trójwymiarowa, a jej odmianą niepełnoplastyczną jest płaskorzeźba.

• Pełni funkcje ozdobne, kultowe, nagrobkowe, pomnikowe, portretowe często jako popiersie, i jest formą wyrazu twórczego artysty plastyka/rzeźbiarza.

• Może być pojedyncza lub grupowa.

• Ważna jest nie tylko kompozycja samej rzeźby, ale także jej relacja z otoczeniem.

• Odróżnić rzeźbę od płaskorzeźby.

• Określić cechy (proporcje, statyczność/dynamiczność) i rodzaje kompozycji w rzeźbie.

• Wymienić techniki i materiały rzeźbiarskie.

• Wyjaśnić pojęcie stylu w rzeźbie na wybranym przykładzie.

• Odróżnić rzeźbę klasyczną od nowocześnie klasycznej.

• Podać przykłady rzeźbiarzy polskich i zagranicznych oraz rozpoznać ich dzieła.

Każda epoka ma swój język - czytanie dzieł rzeźbiarskich

R1Yhy68ZRDhK3

Ilustracja interaktywna przedstawia czarno-białą fotografię Drzwi gnieźnieńskich. Zabytek podzielony jest na 18 prostokątnych kwater, czyli części, po 9 w każdej połowie. Sceny zamieszczone w kwaterach przedstawiają sceny z życia św. Wojciecha ułożone chronologicznie.   Należy je czytać, rozpoczynając od dołu lewego skrzydła drzwi, ku górze, a następnie od góry prawego skrzydła drzwi ku jego dołowi. Wokół każdego skrzydła znajduje się dekoracyjna bordiura, czyli otaczający drzwi dekoracyjny pas, z motywami roślinnymi, zwierzęcymi i alegorycznymi. W połowie wysokości każdego skrzydła drzwi umieszczono kołaty  w kształcie lwich głów. Kołaty to duże żeliwne koła, którymi uderzano w drzwi. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Drzwi Gnieźnieńskie to jeden z najcenniejszych zabytków sztuki romańskiej (styl wczesnego średniowiecza) w Polsce. Składają się z dwóch skrzydeł. Są pokryte płaskorzeźbą, odlaną z brązu i podzieloną na 9 pól każde. Przedstawiają 18 scen z życia świętego Wojciecha. Oddzielały miejsce święte od grzesznego życia. Były symboliczną bramą do lepszego świata. Można je obejrzeć w katedrze w Gnieźnie.

Ilustracja interaktywna przedstawia czarno-białą fotografię Drzwi gnieźnieńskich. Zabytek podzielony jest na 18 prostokątnych kwater, czyli części, po 9 w każdej połowie. Sceny zamieszczone w kwaterach przedstawiają sceny z życia św. Wojciecha ułożone chronologicznie.   Należy je czytać, rozpoczynając od dołu lewego skrzydła drzwi, ku górze, a następnie od góry prawego skrzydła drzwi ku jego dołowi. Wokół każdego skrzydła znajduje się dekoracyjna bordiura, czyli otaczający drzwi dekoracyjny pas, z motywami roślinnymi, zwierzęcymi i alegorycznymi. W połowie wysokości każdego skrzydła drzwi umieszczono kołaty  w kształcie lwich głów. Kołaty to duże żeliwne koła, którymi uderzano w drzwi. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Drzwi Gnieźnieńskie to jeden z najcenniejszych zabytków sztuki romańskiej (styl wczesnego średniowiecza) w Polsce. Składają się z dwóch skrzydeł. Są pokryte płaskorzeźbą, odlaną z brązu i podzieloną na 9 pól każde. Przedstawiają 18 scen z życia świętego Wojciecha. Oddzielały miejsce święte od grzesznego życia. Były symboliczną bramą do lepszego świata. Można je obejrzeć w katedrze w Gnieźnie.

1

1. Drzwi Gnieźnieńskie to jeden z najcenniejszych zabytków sztuki romańskiej (styl wczesnego średniowiecza) w Polsce. Składają się z dwóch skrzydeł. Są pokryte płaskorzeźbą, odlaną z brązu i podzieloną na 9 pól każde. Przedstawiają 18 scen z życia świętego Wojciecha. Oddzielały miejsce święte od grzesznego życia. Były symboliczną bramą do lepszego świata. Można je obejrzeć w katedrze w Gnieźnie.

RkEUVdaiIbreP

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Brama piekieł” autorstwa Augusta Rodina. Brama dzieli się na dwie kwatery i jest zdobiona licznymi rzeźbami oraz płaskorzeźbami. Wśród nich znajdują się między innymi: Myśliciel, zwany także Poetą, który znajduje się nad panelami drzwi. Jedna interpretacja sugeruje, że może reprezentować Dantego spoglądającego w dół na postacie w Inferno, czyli w piekle. Inną interpretacją jest to, że Myśliciel to sam Rodin medytujący o swoim sądzie. Inni wierzą, że postacią może być Adam, rozważający zniszczenie,jakie przyniósł ludzkości z powodu swojego grzechu. Pocałunek znajdujący się poniżej i reprezentujący początkową radość, a także ich ostateczne potępienie, Ugolino i jego dzieci przedstawiający Ugolino della Gherardesca, który zgodnie z historią zjadł zwłoki swoich dzieci po ich śmierci głodowej, Trzy Cienie, które stoją nad Myślicielem, pierwotnie wskazały na słynne zdanie: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”. Punkt 1: Auguste Rodin (ogust rodę) żył w latach 1840-1917. Ten francuski artysta jest uznawany za pioniera rzeźby nowoczesnej. Jego twórczość zalicza się do symbolizmu (ukryte znaczenia) i impresjonizmu (wrażenie chwili). Style te rozwinęły się w XIX w. jako efekt nowych poszukiwań twórczych. Płaskorzeźba Brama piekieł powstawała przez 37 lat, a kompletny odlew wykonano dopiero po śmierci autora. Rzeźbiarz inspirował się postaciami z literatury francuskiej i własną wyobraźnią.

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Brama piekieł” autorstwa Augusta Rodina. Brama dzieli się na dwie kwatery i jest zdobiona licznymi rzeźbami oraz płaskorzeźbami. Wśród nich znajdują się między innymi: Myśliciel, zwany także Poetą, który znajduje się nad panelami drzwi. Jedna interpretacja sugeruje, że może reprezentować Dantego spoglądającego w dół na postacie w Inferno, czyli w piekle. Inną interpretacją jest to, że Myśliciel to sam Rodin medytujący o swoim sądzie. Inni wierzą, że postacią może być Adam, rozważający zniszczenie,jakie przyniósł ludzkości z powodu swojego grzechu. Pocałunek znajdujący się poniżej i reprezentujący początkową radość, a także ich ostateczne potępienie, Ugolino i jego dzieci przedstawiający Ugolino della Gherardesca, który zgodnie z historią zjadł zwłoki swoich dzieci po ich śmierci głodowej, Trzy Cienie, które stoją nad Myślicielem, pierwotnie wskazały na słynne zdanie: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”. Punkt 1: Auguste Rodin (ogust rodę) żył w latach 1840-1917. Ten francuski artysta jest uznawany za pioniera rzeźby nowoczesnej. Jego twórczość zalicza się do symbolizmu (ukryte znaczenia) i impresjonizmu (wrażenie chwili). Style te rozwinęły się w XIX w. jako efekt nowych poszukiwań twórczych. Płaskorzeźba Brama piekieł powstawała przez 37 lat, a kompletny odlew wykonano dopiero po śmierci autora. Rzeźbiarz inspirował się postaciami z literatury francuskiej i własną wyobraźnią.

1

1. Auguste Rodin (ogust rodę) żył w latach 1840-1917. Ten francuski artysta jest uznawany za pioniera rzeźby nowoczesnej. Jego twórczość zalicza się do symbolizmu (ukryte znaczenia) i impresjonizmu (wrażenie chwili). Style te rozwinęły się w XIX w. jako efekt nowych poszukiwań twórczych. Płaskorzeźba Brama piekieł powstawała przez 37 lat, a kompletny odlew wykonano dopiero po śmierci autora. Rzeźbiarz inspirował się postaciami z literatury francuskiej i własną wyobraźnią.

RCnK3WOl2s2Qy

Ilustracja przedstawia rzeźbę Michała Anioła „Dawid”. Ukazuje posąg młodego, całkowicie nagiego mężczyzny. Wyraźnie widać jego umięśnione ciało. Jego bujna fryzura zakrywa mu kark, włosy zaś są lokowane, gęste. Prawe ucho częściowo schowane jest pod włosami. Głowę ma lekko zwróconą w lewą stronę. Usta nie są szerokie, są pełne, górna warga lekko wysuwa się do przodu. Nos jest drobny i smukły. Prawa ręka jest opuszczona wzdłuż ciała, natomiast lewą ma zgiętą i trzyma w dłoni procę. Lewa noga jest lekko wysunięta do przodu, a ciężar ciała spoczywa na prawej nodze. Z tyłu za jego prawą nogą widać kawałek pnia ściętego drzewa. Punkt 1: Michał Anioł (1475-1564) wykonał rzeźbę biblijnego Dawida w stylu renesansowym. Rzeźbiarz tak bardzo zainspirował się starożytnym zamiłowaniem do idealizmu, że dokładnie wymodelował każdy mięsień, a nawet wypukłości żył. Twarz nie wyraża emocji. Postać wydaje się być nieruchoma – kompozycja ma charakter statyczny. Także ustawienie ciała Michał Anioł zaczerpnął z antyku, stosując zasadę kontrapostu. Dawid ma ciało oparte na prawej nodze, która jest wyprostowana.

Ilustracja przedstawia rzeźbę Michała Anioła „Dawid”. Ukazuje posąg młodego, całkowicie nagiego mężczyzny. Wyraźnie widać jego umięśnione ciało. Jego bujna fryzura zakrywa mu kark, włosy zaś są lokowane, gęste. Prawe ucho częściowo schowane jest pod włosami. Głowę ma lekko zwróconą w lewą stronę. Usta nie są szerokie, są pełne, górna warga lekko wysuwa się do przodu. Nos jest drobny i smukły. Prawa ręka jest opuszczona wzdłuż ciała, natomiast lewą ma zgiętą i trzyma w dłoni procę. Lewa noga jest lekko wysunięta do przodu, a ciężar ciała spoczywa na prawej nodze. Z tyłu za jego prawą nogą widać kawałek pnia ściętego drzewa. Punkt 1: Michał Anioł (1475-1564) wykonał rzeźbę biblijnego Dawida w stylu renesansowym. Rzeźbiarz tak bardzo zainspirował się starożytnym zamiłowaniem do idealizmu, że dokładnie wymodelował każdy mięsień, a nawet wypukłości żył. Twarz nie wyraża emocji. Postać wydaje się być nieruchoma – kompozycja ma charakter statyczny. Także ustawienie ciała Michał Anioł zaczerpnął z antyku, stosując zasadę kontrapostu. Dawid ma ciało oparte na prawej nodze, która jest wyprostowana.

1

1. Michał Anioł (1475-1564) wykonał rzeźbę biblijnego Dawida w stylu renesansowym. Rzeźbiarz tak bardzo zainspirował się starożytnym zamiłowaniem do idealizmu, że dokładnie wymodelował każdy mięsień, a nawet wypukłości żył. Twarz nie wyraża emocji. Postać wydaje się być nieruchoma – kompozycja ma charakter statyczny. Także ustawienie ciała Michał Anioł zaczerpnął z antyku, stosując zasadę kontrapostu. Dawid ma ciało oparte na prawej nodze, która jest wyprostowana.

RKgZFHYe2V7PI

Ilustracja przedstawia marmurową rzeźbę zatytułowaną „Dawid” autorstwa Gianlorenza Berniniego, znajdującą się w muzealnym wnętrzu i ustawioną na kwadratowej płycie. Umięśniony Dawid jest pochylony, stoi w rozkroku, w lewej dłoni trzyma procę, jego ciało jest skręcone. Na twarzy rysuje się skupienie i złość. Przez prawe ramię, po przekątnej ma przewieszony worek, opierający się na lewym biodrze. Przez prawe biodro przerzucona ma szatę. Pod nogami mężczyzny znajduje się harfa. Punkt 1: Rzeźba Dawida w stylu barokowym sprawia wrażenie ruchu – kompozycja ma charakter dynamiczny. Świadczą o tym ukośne linie części ciała. Szeroko rozstawione nogi obniżają postać. Dzięki temu jest bardziej ludzka, realistyczna. Mięśnie ma delikatnie zarysowane, a ciało jest pełniejsze. Na twarzy widać wysiłek i skupienie – rzeźbiarz pokazał uczucia.

Ilustracja przedstawia marmurową rzeźbę zatytułowaną „Dawid” autorstwa Gianlorenza Berniniego, znajdującą się w muzealnym wnętrzu i ustawioną na kwadratowej płycie. Umięśniony Dawid jest pochylony, stoi w rozkroku, w lewej dłoni trzyma procę, jego ciało jest skręcone. Na twarzy rysuje się skupienie i złość. Przez prawe ramię, po przekątnej ma przewieszony worek, opierający się na lewym biodrze. Przez prawe biodro przerzucona ma szatę. Pod nogami mężczyzny znajduje się harfa. Punkt 1: Rzeźba Dawida w stylu barokowym sprawia wrażenie ruchu – kompozycja ma charakter dynamiczny. Świadczą o tym ukośne linie części ciała. Szeroko rozstawione nogi obniżają postać. Dzięki temu jest bardziej ludzka, realistyczna. Mięśnie ma delikatnie zarysowane, a ciało jest pełniejsze. Na twarzy widać wysiłek i skupienie – rzeźbiarz pokazał uczucia.

1

1. Rzeźba Dawida w stylu barokowym sprawia wrażenie ruchu – kompozycja ma charakter dynamiczny. Świadczą o tym ukośne linie części ciała. Szeroko rozstawione nogi obniżają postać. Dzięki temu jest bardziej ludzka, realistyczna. Mięśnie ma delikatnie zarysowane, a ciało jest pełniejsze. Na twarzy widać wysiłek i skupienie – rzeźbiarz pokazał uczucia.

R5qDvxSLlYyM4

Ilustracja interaktywna przedstawia dzieło Antonio Canovy " Henryk Lubomirski jako amor". Ukazuje Lubomirskiego w pełnym akcie, w postawie kontrapostu ze zwróconą głową na prawo. Kontrapost to postawa ciała, w której cały ciężar ciała spoczywa na jednej nodze. W lewej dłoni trzyma oparty o ziemię łuk oraz kołczan ze strzałami. Prawa ręka jest swobodnie opuszczona wzdłuż ciała. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: W okresie klasycyzmu (1760-1830) nastąpił kolejny powrót do antyku. Bardzo znanym rzeźbiarzem tego stylu był Włoch Antonio Canova. Na zamówienie księżnej Izabeli Lubomirskiej wykonał posąg jej przybranego syna Henryka. Ze stylem antycznym wspólna jest twarz, która nie zdradza uczuć i postawa kontrapostu (chłopiec ma ciało oparte na wyprostowanej prawej nodze).

Ilustracja interaktywna przedstawia dzieło Antonio Canovy " Henryk Lubomirski jako amor". Ukazuje Lubomirskiego w pełnym akcie, w postawie kontrapostu ze zwróconą głową na prawo. Kontrapost to postawa ciała, w której cały ciężar ciała spoczywa na jednej nodze. W lewej dłoni trzyma oparty o ziemię łuk oraz kołczan ze strzałami. Prawa ręka jest swobodnie opuszczona wzdłuż ciała. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: W okresie klasycyzmu (1760-1830) nastąpił kolejny powrót do antyku. Bardzo znanym rzeźbiarzem tego stylu był Włoch Antonio Canova. Na zamówienie księżnej Izabeli Lubomirskiej wykonał posąg jej przybranego syna Henryka. Ze stylem antycznym wspólna jest twarz, która nie zdradza uczuć i postawa kontrapostu (chłopiec ma ciało oparte na wyprostowanej prawej nodze).

1

1. W okresie klasycyzmu (1760-1830) nastąpił kolejny powrót do antyku. Bardzo znanym rzeźbiarzem tego stylu był Włoch Antonio Canova. Na zamówienie księżnej Izabeli Lubomirskiej wykonał posąg jej przybranego syna Henryka. Ze stylem antycznym wspólna jest twarz, która nie zdradza uczuć i postawa kontrapostu (chłopiec ma ciało oparte na wyprostowanej prawej nodze).

REfzCQ91aX0kg

Ilustracja przedstawia pomnik Fryderyka Chopina w Łazienkach autorstwa Wacława Szymanowskiego. Pomnik wykonany jest z brązu - ukazuje Chopina siedzącego pod płaczącą wierzbą, której korona tworzy nad głową muzyka łuk. Ciało kompozytora jest lekko odchylone, muzyk ubrany jest w długi płaszcz. Punkt 1: Wacław Szymanowski (1859-1930) przygotował projekt pomnika na konkurs na stulecie urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849). Dzieło w stylu secesyjnym (faliste linie, motywy kwiatowe) przedstawia kompozytora, wsłuchującego się w szum drzewa. Skośne linie kompozycyjne nadają mu dynamiki. Projekt wygrał, ale na wykonanie czekał 18 lat. Przyczyną był brak niezależności Polski , a później spory wokół stylu rzeźby. W latach dwudziestych XX w. secesja przestała cieszyć się uznaniem artystów. Po zniszczeniu pomnika przez Niemców w trakcie II wojny światowej można było go odtworzyć dzięki miniaturowej kopii, wykonanej przez Szymanowskiego podczas tworzenia.

Ilustracja przedstawia pomnik Fryderyka Chopina w Łazienkach autorstwa Wacława Szymanowskiego. Pomnik wykonany jest z brązu - ukazuje Chopina siedzącego pod płaczącą wierzbą, której korona tworzy nad głową muzyka łuk. Ciało kompozytora jest lekko odchylone, muzyk ubrany jest w długi płaszcz. Punkt 1: Wacław Szymanowski (1859-1930) przygotował projekt pomnika na konkurs na stulecie urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849). Dzieło w stylu secesyjnym (faliste linie, motywy kwiatowe) przedstawia kompozytora, wsłuchującego się w szum drzewa. Skośne linie kompozycyjne nadają mu dynamiki. Projekt wygrał, ale na wykonanie czekał 18 lat. Przyczyną był brak niezależności Polski , a później spory wokół stylu rzeźby. W latach dwudziestych XX w. secesja przestała cieszyć się uznaniem artystów. Po zniszczeniu pomnika przez Niemców w trakcie II wojny światowej można było go odtworzyć dzięki miniaturowej kopii, wykonanej przez Szymanowskiego podczas tworzenia.

1

1. Wacław Szymanowski (1859-1930) przygotował projekt pomnika na konkurs na stulecie urodzin Fryderyka Chopina (1810-1849). Dzieło w stylu secesyjnym (faliste linie, motywy kwiatowe) przedstawia kompozytora, wsłuchującego się w szum drzewa. Skośne linie kompozycyjne nadają mu dynamiki. Projekt wygrał, ale na wykonanie czekał 18 lat. Przyczyną był brak niezależności Polski , a później spory wokół stylu rzeźby. W latach dwudziestych XX w. secesja przestała cieszyć się uznaniem artystów. Po zniszczeniu pomnika przez Niemców w trakcie II wojny światowej można było go odtworzyć dzięki miniaturowej kopii, wykonanej przez Szymanowskiego podczas tworzenia.

R13rrU1Y7xlHE

Ilustracja przedstawia obraz Alberta Giacomettiego "Pies". Ukazuje idącego w jednej linii psa, którego ciało zostało zdeformowane. Jest wychudzony, z długą, grubą szyją i bardzo długim ogonem. Idąc, pochyla się. Ustawiony jest na prostokątnej płycie. Punkt 1: Alberto Giacometti ( 1901-1966)był rzeźbiarzem urodzonym Szwajcarii. W ciągu swojego życia włączał się w różne nurty twórcze. Najbardziej znane są jego postacie o wydłużonych sylwetkach. W ten sposób artysta stworzył swój indywidualny styl twórczości. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

Ilustracja przedstawia obraz Alberta Giacomettiego "Pies". Ukazuje idącego w jednej linii psa, którego ciało zostało zdeformowane. Jest wychudzony, z długą, grubą szyją i bardzo długim ogonem. Idąc, pochyla się. Ustawiony jest na prostokątnej płycie. Punkt 1: Alberto Giacometti ( 1901-1966)był rzeźbiarzem urodzonym Szwajcarii. W ciągu swojego życia włączał się w różne nurty twórcze. Najbardziej znane są jego postacie o wydłużonych sylwetkach. W ten sposób artysta stworzył swój indywidualny styl twórczości. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

1

1. Alberto Giacometti ( 1901-1966)był rzeźbiarzem urodzonym Szwajcarii. W ciągu swojego życia włączał się w różne nurty twórcze. Najbardziej znane są jego postacie o wydłużonych sylwetkach. W ten sposób artysta stworzył swój indywidualny styl twórczości. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

RYumjY8zrVZLy

Ilustracja przedstawia rzeźbę Katarzyny Kobro "Kompozycja przestrzenna". Dzieło składa się z płaskich, pokolorowanych blach, których pasy są połączone i tworzą zwartą kompozycję. Rzeźbiarka stosuje kolory podstawowe - czerwony, żółty i niebieski oraz neutralne - czarny, biały i szary. Punkt 1: Polska rzeźbiarka Katarzyna Kobro (1898-1951)bawiła się wzajemnym przenikaniem rzeźby i przestrzeni. Zależało jej na tym, aby każdy punkt jej dzieła i otoczenia był tak samo ważny. Podejmując kolejne próby, chciała uzyskać dzieło czysto abstrakcyjne czyli postrzegane jedynie jako kompozycja kształtów i barw bez odniesienia do rzeczywistych przedmiotów. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby i wywodzi się z nurtu konstruktywistycznego.

Ilustracja przedstawia rzeźbę Katarzyny Kobro "Kompozycja przestrzenna". Dzieło składa się z płaskich, pokolorowanych blach, których pasy są połączone i tworzą zwartą kompozycję. Rzeźbiarka stosuje kolory podstawowe - czerwony, żółty i niebieski oraz neutralne - czarny, biały i szary. Punkt 1: Polska rzeźbiarka Katarzyna Kobro (1898-1951)bawiła się wzajemnym przenikaniem rzeźby i przestrzeni. Zależało jej na tym, aby każdy punkt jej dzieła i otoczenia był tak samo ważny. Podejmując kolejne próby, chciała uzyskać dzieło czysto abstrakcyjne czyli postrzegane jedynie jako kompozycja kształtów i barw bez odniesienia do rzeczywistych przedmiotów. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby i wywodzi się z nurtu konstruktywistycznego.

1

1. Polska rzeźbiarka Katarzyna Kobro (1898-1951)bawiła się wzajemnym przenikaniem rzeźby i przestrzeni. Zależało jej na tym, aby każdy punkt jej dzieła i otoczenia był tak samo ważny. Podejmując kolejne próby, chciała uzyskać dzieło czysto abstrakcyjne czyli postrzegane jedynie jako kompozycja kształtów i barw bez odniesienia do rzeczywistych przedmiotów. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby i wywodzi się z nurtu konstruktywistycznego.

R1BgAuxPtpMZV

Ilustracja przedstawia dzieło Magdaleny Abakanowicz. To grupa 112 rzeźb zatytułowana „Nierozpoznani”. Każda rzeźba kształtem przypomina postać ludzką, ale bez głowy. Rzeźby stoją w przestrzeni miejskiej przy skwerze, na tle wieżowców. Korpusy skierowane są w różnych kierunkach, sprawiając wrażenie poruszających się swobodnie osób. Punkt 1: Plenerowa wystawa grupy rzeźb, symbolizujących bezimienny tłum, pojawiła się w przestrzeni miasta Chicago dzięki międzynarodowej współpracy kulturalnej. Magdalena Abakanowicz pierwszy taki projekt zrealizowała w Poznaniu w 2002 r. pod nazwą „Nierozpoznani”. Praca składa się ze 112 figur o wysokości ponad 2 m, ustawionych w różnych kierunkach. Zapytana o znaczenie projektu, rzeźbiarka stwierdziła: „Każdy z nas ma prawo odebrać go według swojego uznania.” Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby w relacji z otoczeniem. Widz może znaleźć się w jej wnętrzu i poczuć jej częścią.

Ilustracja przedstawia dzieło Magdaleny Abakanowicz. To grupa 112 rzeźb zatytułowana „Nierozpoznani”. Każda rzeźba kształtem przypomina postać ludzką, ale bez głowy. Rzeźby stoją w przestrzeni miejskiej przy skwerze, na tle wieżowców. Korpusy skierowane są w różnych kierunkach, sprawiając wrażenie poruszających się swobodnie osób. Punkt 1: Plenerowa wystawa grupy rzeźb, symbolizujących bezimienny tłum, pojawiła się w przestrzeni miasta Chicago dzięki międzynarodowej współpracy kulturalnej. Magdalena Abakanowicz pierwszy taki projekt zrealizowała w Poznaniu w 2002 r. pod nazwą „Nierozpoznani”. Praca składa się ze 112 figur o wysokości ponad 2 m, ustawionych w różnych kierunkach. Zapytana o znaczenie projektu, rzeźbiarka stwierdziła: „Każdy z nas ma prawo odebrać go według swojego uznania.” Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby w relacji z otoczeniem. Widz może znaleźć się w jej wnętrzu i poczuć jej częścią.

1

1. Plenerowa wystawa grupy rzeźb, symbolizujących bezimienny tłum, pojawiła się w przestrzeni miasta Chicago dzięki międzynarodowej współpracy kulturalnej. Magdalena Abakanowicz pierwszy taki projekt zrealizowała w Poznaniu w 2002 r. pod nazwą „Nierozpoznani”. Praca składa się ze 112 figur o wysokości ponad 2 m, ustawionych w różnych kierunkach. Zapytana o znaczenie projektu, rzeźbiarka stwierdziła: „Każdy z nas ma prawo odebrać go według swojego uznania.” Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby w relacji z otoczeniem. Widz może znaleźć się w jej wnętrzu i poczuć jej częścią.

RT21L4cRtjibj

Ilustracja przedstawia rzeźbę Aliny Szapocznikow "Bellissima". W sposób abstrakcyjny ukazuje kobietę o podkreślonych zarysach bioder, talii, piersi i ramion. Na długiej szyi znajduje się przypominająca kwiatostan głowa o nieprecyzyjnych kształtach. Włosy wyglądają jak płatki kwiatu. Wykonana jest z terakoty w kolorze ochry. Punkt 1: Rzeźba w stylu abstrakcji organicznej. Alina Szapocznikow stosowała różne materiały: (od gipsu, terakotę, cement z opiłkami żelaza, brąz, poliuretan (tworzywo sztuczne). Odtwarzała w rzeźbie (mniej lub bardziej realistycznie) fragmenty ludzkiego ciała. Stopniowo przechodząc do całkowitej abstrakcji. Na jej twórczość silny wpływ wywarły pobyty w obozach koncentracyjnych i choroba nowotworowa. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

Ilustracja przedstawia rzeźbę Aliny Szapocznikow "Bellissima". W sposób abstrakcyjny ukazuje kobietę o podkreślonych zarysach bioder, talii, piersi i ramion. Na długiej szyi znajduje się przypominająca kwiatostan głowa o nieprecyzyjnych kształtach. Włosy wyglądają jak płatki kwiatu. Wykonana jest z terakoty w kolorze ochry. Punkt 1: Rzeźba w stylu abstrakcji organicznej. Alina Szapocznikow stosowała różne materiały: (od gipsu, terakotę, cement z opiłkami żelaza, brąz, poliuretan (tworzywo sztuczne). Odtwarzała w rzeźbie (mniej lub bardziej realistycznie) fragmenty ludzkiego ciała. Stopniowo przechodząc do całkowitej abstrakcji. Na jej twórczość silny wpływ wywarły pobyty w obozach koncentracyjnych i choroba nowotworowa. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

1

1. Rzeźba w stylu abstrakcji organicznej. Alina Szapocznikow stosowała różne materiały: (od gipsu, terakotę, cement z opiłkami żelaza, brąz, poliuretan (tworzywo sztuczne). Odtwarzała w rzeźbie (mniej lub bardziej realistycznie) fragmenty ludzkiego ciała. Stopniowo przechodząc do całkowitej abstrakcji. Na jej twórczość silny wpływ wywarły pobyty w obozach koncentracyjnych i choroba nowotworowa. Praca jest przykładem nowoczesnego stylu rzeźby.

Zadania

classicmobile

Ćwiczenie 2

R1DLeGx70EKzm1

Odpowiedz na pytanie: Która z cech nie dotyczy Drzwi Gnieźnieńskich? Możliwe odpowiedzi: 1. ukazują życie świętego Wojciecha, 2. składają się z kwater, 3. otoczone są bordiurą, 4. nawiązują do antyku.

Odpowiedz na pytanie: Która z cech nie dotyczy Drzwi Gnieźnieńskich? Możliwe odpowiedzi: 1. ukazują życie świętego Wojciecha, 2. składają się z kwater, 3. otoczone są bordiurą, 4. nawiązują do antyku.

static

Ćwiczenie 2

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom i dopasuj je do funkcji rzeźby.

REvbe9zJrY1be1

Ilustracja do zadania

1 - Portretowa
2 - Kultowa
3 - Ekspresja twórcza
4 - Pomnikowa
5 - Ozdobna

Pokaż rozwiązanie

D‑1,B‑2,E‑3,C‑4,A‑5

classicmobile

Ćwiczenie 6

RonYpWq62J9l51

Dobierz autorów do rzeźb, które wykonali. Rzeźba 1: "Nierozpoznani", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 2: "Łuk w Ogrodach Kensington”, autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 3: "Bellissima", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 4: "Beeld boulevard", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 5: "Brama piekieł", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 6. "Ogniste Ptaki", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 7. "Dawid", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł.

Dobierz autorów do rzeźb, które wykonali. Rzeźba 1: "Nierozpoznani", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 2: "Łuk w Ogrodach Kensington”, autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 3: "Bellissima", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 4: "Beeld boulevard", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 5: "Brama piekieł", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 6. "Ogniste Ptaki", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł. Rzeźba 7. "Dawid", autorzy: A. Henry Moore, B. Władysław Hasior, C. Igor Mitoraj, D. Alina Szapocznikow, E. Magdalena Abakanowicz, F. Auguste Rodin, G. Michał Anioł.

static

Ćwiczenie 6

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom rzeźb i dopasuj je do nazwisk autorów

RRQoTGzZlXEWw1

Ilustracja do zadania

1 - Henry Moore
2 - Władysław Hasior
3 - Igor Mitoraj
4 - Alina Szapocznikow
5 - Magdalena Abakanowicz
6 - Auguste Rodin
7 - Michał Anioł

Pokaż rozwiązanie

B‑1,C‑2,G‑3,A‑4,D‑5,E‑6,F‑7

classicmobile

Ćwiczenie 9

R1aXs9XBFqN841

Odpowiedz na pytanie. Z jakim terminem związana jest następująca definicja? Wzorzec obowiązujący w danym czasie, dokładne zasady. Może dotyczyć tekstu, obrazu, rzeźby, architektury i innych dzieł. Możliwe odpowiedzi: 1. Piękno, 2. Styl, 3. Kanon.

Odpowiedz na pytanie. Z jakim terminem związana jest następująca definicja? Wzorzec obowiązujący w danym czasie, dokładne zasady. Może dotyczyć tekstu, obrazu, rzeźby, architektury i innych dzieł. Możliwe odpowiedzi: 1. Piękno, 2. Styl, 3. Kanon.

static

Ćwiczenie 9

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom i przeciągnij, aby dopasować najbardziej odpowiedni opis do rzeźby.

R1E983eBn2MWz1

Ilustracja do zadania

1 - Rzeźba portretowa. Kompozycja statyczna. Rzeźba klasyczna.
2 - Kompozycja grupowa, plenerowa w relacji z otoczeniem i widzem. Rzeźba nowoczesna.
3 - Rzeźba w stylu secesyjnym. Kompozycja dynamiczna.
4 - Rzeźba nowoczesna. Abstrakcja organiczna.
5 - Ołtarz drewniany w stylu gotyckim (średniowiecze). W części centralnej - rzeźby, w bocznych – płaskorzeźby.

Pokaż rozwiązanie

A‑1,B‑2,C‑3,D‑4,E‑5

m8de9d810432a4aab_0000000000007

m8de9d810432a4aab_0000000000007

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom i dopasuj je do funkcji rzeźby.

RwyOntXmcBirT1

Ilustracja do zadania

Pytania:
(fot.1) - ................
(fot.2) - ................
(fot.3) - ................
(fot.4) - ................
(fot.5) - ................

Odpowiedzi:
A - Ekspresja twórcza
B - Kultowa
C - Ozdobna
D - Pomnikowa
E - Portretowa

Rozwiązanie:
1‑A 2‑E 3‑B 4‑C 5‑D

m8de9d810432a4aab_0000000000008

m8de9d810432a4aab_0000000000008

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom i dopasuj je do funkcji rzeźby.

RZ0xR7HkEHqJO1

Ilustracja do zadania

Pytania:
(fot.1) - ................
(fot.2) - ................
(fot.3) - ................
(fot.4) - ................
(fot.5) - ................
(fot.6) - ................
(fot.7) - ................

Odpowiedzi:
A - Michał Anioł
B - Alina Szapocznikow
C - Władysław Hasior
D - Magdalena Abakanowicz
E - Henry Moore
F - Igor Mitoraj
G - Auguste Rodin

Rozwiązanie:
1‑A 2‑G 3‑C 4‑E 5‑F 6‑B 7‑D

m8de9d810432a4aab_0000000000010

m8de9d810432a4aab_0000000000010

Przyjrzyj się wybranym ilustracjom i przeciągnij, aby dopasować najbardziej odpowiedni opis do rzeźby.

RVMdwHljEa4AF1

Ilustracja do zadania

Pytania:
(fot.1) - ................
(fot.2) - ................
(fot.3) - ................
(fot.4) - ................
(fot.5) - ................

Odpowiedzi:
A - Rzeźba w stylu secesyjnym. Kompozycja dynamiczna.
B - Rzeźba nowoczesna. Abstrakcja organiczna.
C - Rzeźba klasyczna. Kompozycja statyczna w postawie kontrapost. Klasycyzm. Marmur.
D - Kompozycja grupowa, plenerowa w relacji z otoczeniem i widzem. Rzeźba nowoczesna.
E - Ołtarz drewniany w stylu gotyckim (średniowiecze). W części centralnej - rzeźby, w bocznych – płaskorzeźby.

Rozwiązanie:
1‑C 2‑E 3‑B 4‑A 5‑D

Słownik pojeć

Źródło:

sjp.pwn.pl

Galeria dzieł sztuki

RFTZwa2K4AurU1

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Wenus z Willendorfu” na czarnym tle. Figurka przedstawia kobiecą postać o bardzo wydatnym biuście, rozrośniętym brzuchu i krótkich nogach o silnie rozbudowanych udach. Rzeźbę wyróżnia ozdobna fryzura przypominająca drobne loczki oraz wątłe, złożone na biuście ręce. Figurka wykonana jest z kamienia kredowego i pomalowana czerwoną ochrą.

ROXsIP49PSQRw1

Ilustracja przedstawia czarno-białą fotografię Drzwi gnieźnieńskich. Zabytek podzielony jest na 18 prostokątnych kwater, czyli części, po 9 w każdej połowie. Sceny zamieszczone w kwaterach przedstawiają sceny z życia św. Wojciecha ułożone chronologicznie. Należy je czytać, rozpoczynając od dołu lewego skrzydła drzwi, ku górze, a następnie od góry prawego skrzydła drzwi ku jego dołowi. Wokół każdego skrzydła znajduje się dekoracyjna bordiura, czyli otaczający drzwi dekoracyjny pas, z motywami roślinnymi, zwierzęcymi i alegorycznymi. W połowie wysokości każdego skrzydła drzwi umieszczono kołaty w kształcie lwich głów. Kołaty to duże żeliwne koła, którymi uderzano w drzwi.

RaYSlBH1Bcm8a1

Ilustracja przedstawia rzeźbę „Wenus z Milo”. Ukazuje posąg półnagiej bogini z szatą opuszczoną poniżej bioder. Lewą nogę ma wysuniętą, biodro przechylone w prawo. Rzeźba nie posiada rąk. Wzrok Wenus skierowany jest lekko w dół, a na jej twarzy pojawia się delikatny uśmiech.

R1QZLLU6TYfoz1

Ilustracja przedstawia Ołtarz Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie. Podstawę Ołtarza stanowi przedstawienie drzewa genealogicznego Chrystusa i Maryi. Szafę nastawy zdobią cztery skrzydła, z których dwa (zewnętrzne) są nieruchome. Otwarta szafa obrazuje tajemnice Radości Maryi - od Zwiastowania do Zesłania Ducha Świętego - na skrzydłach, z wielką plastyczną sceną Zaśnięcia Maryi Panny w otoczeniu Apostołów - w centrum, Wniebowzięciem i Koronacją w asyście św. Wojciecha i św. Stanisława - powyżej.

R1UpWG6HlrSqa1

Ilustracja przedstawia rzeźbę autorstwa Henrego Moorea. Łuk kamienny znajduje się w Ogrodach Kensington. Wykonany jest w nowoczesnym stylu. Rzeźba otoczona jest zielenią. W tle widoczny są drzewa i staw.

RemSSST0lsXaO1

Ilustracja przedstawia rzeźbę Igora Mitoraja "Beeld boulevard". Ukazuje fragment twarzy nawiązującej do klasycznego piękna. Umieszczona jest na trawiastym pagórku. Ma delikatne rysy i kontrastuje z otoczeniem - ostrą trawą.

R1CxnkxUEVg3A1

Ilustracja przedstawia rzeźbę Władysława Hasiora „Ogniste Ptaki”. Dzieło przedstawia kolorowe ptaki osadzone na metalowych, ażurowych kołach o różnej wielkości. Ukazane są z profilu, o dekoracyjnie postrzępionych skrzydłach. Ptaki są pomalowane na zielono, czerwono i jasnożółto. Obręcze kół i elementy pionowe są czarne, a elementy wypełniające obręcze kół z przewagą błękitów, zieleni i akcentami żółci.