Mapa przedstawia Rzeczpospolitą w latach 1648 – 1668. Widoczna jest część Europy Środkowej i Wschodniej. Na mapie oznaczono granice Rzeczpospolitej Obojga Narodów w 1648 r. i jej lenna. W skład wchodziły: Wielkie Księstwo Litewskie, Kurlandia, Semigalia, Inflanty polskie, Białoruś, Polesie, Ukraina, Podole, Ruś Czerwona, małopolska, Wielkopolska, Mazowsze. Obszary pod władaniem Habsburgów austriackich to królestwo Węgierskie, Śląsk, Królestwo Czeskie. Granice ziem przyłączonych do Brandenburgii na mocy traktatu w welawsko – bydgoskich to fragment terenów Imperium Osmańskiego: Siedmiogród, Mołdawia oraz Chanat Krymski, dalej tereny Prusów książęcych które od 1657 r. stanowiły Księstwo Pruskie z miastami Królewiec, Welawa, Stary Targ i Kłapejda, dalej tereny Kurlandii oraz Semigalii. Na mapie widoczne jest jeszcze Pomorze Szczecińskie i elekt. Brandenburgii, królestwo Danii, które do 1658 roku należało do Danii oraz Cesarstwo Rosyjskie z miastami Możajsk, Kaługa, Orzeł, Kursk, Briańsk, Putwyl i Moskwa. Na mapie oznaczono również granice cesarstwa rzymskiego, do którego należały Prusy Książęce, Pomorze Szczecińskie, Brandenburgia, Śląsk. Dalej na mapie oznaczono powstanie Bohdana Chmielnickiego W latach 1648 – 1654. Kierunek pochodu wojsk kozackich oznaczono W 1648 r. z dzikiego pola w kierunku Korsunia, tu miała miejsce bitwa w 1648 r., dalej pod Białą Cerkwią miała miejsce ugoda w 1651 r., dalej wojska ruszyły pod Piławice, tu miała miejsce bitwa w 1648 r., dalej pod Zbaraż, tu miała miejsce bitwa w 1649 r., dalej pod Zborów, tu miało miejsce podpisanie traktatu w 1649 r., dalej pod Beresteczko, tu miała miejsce bitwa w 1651 r., dalej pod Lwów, tu miało miejsce podpisanie traktatu w 1655 r.,dalej pod Tyszowice. Bitwy wojen kozacko-polskich miały jeszcze miejsce w mieście Batoh w 1652 r. Na granicy z miastem Zamościem, Pińskiem, Słuckiem i Przemyślem kończył się zasięg powstania Chmielnickiego. Dalej na mapie oznaczono granice Księstwa Ruskiego według ugody hadziackiej w 1658 r. W skład terenów Księstwa wchodziła Ukraina: Dzikie Pola, Zaporoże. Oblężenie Zbaraża miało miejsce w 1649 r. Dalej na mapie przedstawiono wojnę polsko – rosyjską w latach 1654 – 1667. Pochód Wojsk rosyjskich 1654 – 1667 roku rozpoczął się z Moskwy W kierunku do Smoleńska, dalej przez Płock i przez Szeplewicze do Mińska, dalej do Wilna, dalej do Kowna, dalej pod Grodno, dalej do Brześcia Litewskiego, dalej do Pińska. Kolejny kierunek pochodu wojsk rosyjskich z Briańska do Mohylew. Trzeci kierunek pochodu wojsk z Putwyl do Kijów, dalej do Czarnobyl, dalej do Mozyrz i do Pińska. Natomiast pochód wojsk polskich w 1660 r. oznaczono z Brześcia Litewskiego do Połonki, gdzie w 1660 r. odbyła się bitwa wojny polsko – rosyjskiej. Dalej pochód Wojsk skierował się na Mińsk a dalej na Mohylew. W 1654 r. Miała miejsce bitwa wojny polsko-rosyjskiej pod Szeplewiczami. Nie odstąpione Rosji w 1667 r. na dwa lata, które nie wróciły już do Polski to obszar wokół Kijowa. Granice ziem przyłączonych do Rosji w 1667 r., potwierdzone pokojem w Moskwie w 1686 r. Przebiegały przez Andruszuf, Kijów, Czehryń, Tewań Kolejno nakapie oznaczono działania związane z wojną polsko-szwedzką w latach 1655 – 1660. Działania wojsk szwedzkich w 1655 i 1656 r. rozpoczęły się od pochodu na Inflanty Polskie, dalej przez Semigalię do Kiejdan, gdzie w 1655 r. podpisano traktat. Dalej pod Tykociny, gdzie miasto zostało zajęte przez Szwedów i oblegane przez wojska Rzeczpospolitej. Dalej wojska ruszyły na Gdańsk i Puck, miasta zostały zajęte przez Szwedów co zakończyło się traktatem w 1660 r. Dalej wojska ruszyły na Toruń, zajęły miasto, które było oblegane przez wojska Rzeczpospolitej. To nie ruszyły w kierunku miasta Gołąb, gdzie miała miejsca bitwa w 1656 r. Równolegle część wojsk ruszyło ze Szwecji na Wielkopolskę do miasta Ujście, gdzie w 1655 r. podpisano traktat. Dalej wojska wyruszyły na warszawę tak samo jak Boiska spod miasta Gołąb i Kraków. W Warszawie miała miejsce bitwa w 1656 r. Miasto było zajęte przez Szwedów i oblegane przez wojska Rzeczpospolitej. Z Warszawy wojska ponownie ruszyły na Toruń. Kolejne miasta zajęte przez Szwedów to Częstochowa oraz Zamość. Z Zamościa Wojska ruszyły na Sandomierz. A spod Częstochowy na Kraków. Miasto to było zajęte przez Szwedów i oblegane przez Wojska Rzeczpospolitej. Działania Wojsk polskich miały miejsce na terenie miasta Zamościa, w kierunku Sandomierza Krakowa oraz Warki, gdzie w 1656 r. odbyła się bitwa. Następnie z Zamościa do Warszawy i Torunia, dalej do Brandenburgii. Najdalszy zasięg Wojsk szwedzkich w trakcie wojen polsko – szwedzkich wyznacza granica przebiegająca przez miasta nowy Sącz, Zamość, augustów, Kiejdany, Dzisna. Dodatkowo bitwy miały miejsce w miastach Filipów i Prostki w 1656 r.