Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RZtli3eyhH4fP1

Mit o Pegazie i Bellerofoncie

„Bellerofont lecący na skrzydlatym Pegazie”, emblemat I Dywizji Lotniczej Brytyjskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej, wikimedia.org, domena publiczna

Ważne daty

V w. p.n.e. – powstanie niezachowanej tragedii Eurypidesa p.t. Steneboja, w której obok tytułowej bohaterki występuje także Bellerofont

2001 – wydanie książki Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć pióra Newta Skamandra, (Książka wydana przez J.K. Rowling)w której znaleźć można opis Chimery

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

R1UxLnZD7Gldd1
Scenariusz zajęć do pobrania.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.

II. W zakresie kompetencji kulturowych. Uczeń:
1. posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu mitologii greckiej i rzymskiej:
b) mity o bogach olimpijskich i pozostałych bóstwach panteonu greckiego.

Nauczysz się

rozwijać umiejętność samodzielnego czytania tekstu w języku łacińskim;

charakteryzować mit o Bellerofoncie i Pegazie;

wymieniać najważniejsze recepcje mitu o Bellerofoncie i Pegazie w malarstwie, rzeźbie i literaturze.

Bellerophon

Rq7VlBb6gNtkd1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Alexandra Andreyevicha Ivanova „Bellerofont wysłany do walki z Chimerą”. Obraz przedstawi scenę, w której to nagi mężczyzna podaje dłoń starszemu mężczyźnie, siedzącemu na krześle. Starszy mężczyzna ubrany jest w czerwono-białe szaty i ma siwe włosy. Sprawia wrażenie bardzo szanowanej osoby. Obok nagiego mężczyzny widoczny jest Pegaz – biały koń ze skrzydłami. Po prawej stronie znajduje się kobieta, która ma na głowie hełm oraz zbroję osłaniającą piersi. Kobieta ma niebieską suknię. Akcja dzieje się nieopodal miasta. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Bellerophōn fuit vir audāx et fortis, quī in Graeciā habitābat; rēx autem, quī eī invidēbat eumque interficere cōnstituerat, ad rēgiam eum vocāvit et inquit Chimaeram, saevissimum illud animal quod campōs nostrōs īnfestat, pete et armīs tuīs occīde. 2. Bellerofont był mężem śmiałym i dzielnym, który mieszkał w Grecji; król zaś, który jemu zazdrościł i postanowił go zabić, do pałacu go wezwał i rzekł: Chimerę, to najdziksze zwierzę, które pola nasze nęka, zaatakuj i swoją bronią zabij.
Alexander Andreyevich Ivanov, „Bellerofont wysłany do walki z Chimerą”, 1829 r., Ermitraż, Sankt Petersburg, Rosja, wikimedia.org, domena publiczna
RiezKtIFbJBai1
Ilustracja interaktywna przedstawia złote wędzidło. Jest to urządzenie przeznaczone do kierowania koniem. Urządzenie wkłada się koniowi do pyska i za pomocą szarpnięć wydaje się mu rozkazy. Wędzidło jest pokryte zdobieniami i znajduje się na niebieskim stole. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. In somnīs dea Minerva Bellerophontī dormientī appāruit, quae Ō Bellerophōn inquit, ecce: aureum frēnum tibi dō; quaere igitur Pēgasum, equum quī ālās habet et volāre potest tamquam magna quaedam avis. 2. We śnie bogini Minerwa ukazała się śpiącemu Bellerofontowi, która O Bellerofoncie, rzekła, oto złotą uprząż daję tobie, poszukaj więc Pegaza, konia, który ma skrzydła i umie latać jak jakiś wielki ptak.
Złote wędzidło, Wiedeń, Austria, flickr.com, CC BY 3.0
R1DtxkDULNiuA1
Ilustracja interaktywna przedstawia detal z sarkofagu Veroli, na którym widoczny jest Bellerofont z Pegazem. Mężczyzna ma krótkie kręcone włosy i stoi obok Pegaza, który pije wodę. Fragment rzeźby jest wykonany z białego materiału. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Postquam Bellerophōn diū in dēnsās arborēs expectāvit, Pēgasus in caelō appāruit, equus magnus et pulcher, quī ut aquila in orbem suprā fontem volābat. Subitō vērō Bellerophōn ē silvīs proximīs excurrēns, impetū in Pēgasum factō, cuius capitī aureum frēnum īnseruit, in equī tergum ascendit et inquit sē Chimaeram interficere velle. 2. Gdy Bellerofont długo czekał w gęstych drzewach, Pegaz pojawił się na niebie. koń wielki i piękny, który jak orzeł nad źródłem krążył. Nagle zaś Bellerofont wybiegając z pobliskich lasów, rzuciwszy się z impetem na Pegaza, na którego głowę włożył złotą uprząż, wszedł na grzbiet konia i powiedział, że chce zabić Chimerę.
„Bellerofont i Pegaz”, X w., detal z sarkofagu z Veroli, Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn, Anglia, wikimedia.org, CC BY 3.0
R1OCaQI4sN3u91
Ilustracja interaktywna przedstawia malarstwo naczyniowe, które pokazuje zabicie Chimery przez Bellerofonta. Bellerofont siedzi na koniu i włócznią przebija stwora. Postacie są koloru jasnego, zaś tło koloru ciemnego. Malowidło znajduje się na spodzie naczynia. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Bellerophōn ex altō āere dēspiciēns, Chimaeram, mōnstrum horrendum (cui duo erant capita, quōrum alterum leōnis, alterum vērō caprī, cauda autem dracōnis) cōnspexit. Nūllō tamen metū turbātus fortissimus adulēscēns acūtam sagittam ē pharetrā suā sūmptam mīsit, quā ferōcissimum illud animal trāiēcit. Quamquam vērō multīs aliīs sagittīs Chimaeram vulnerāvit, Bellerophōn eam interficere nōn poterat; longam igitur hastam, magnā vī in bēstiae os iniēcit; cum vērō ignis calōre, quī ex ōre ēmittēbātur, plumbum mollītum esset, horrenda illa fera mortua est. 2.Bellerofont spoglądając z wysoka, Chimerę, strasznego potwora (który miał dwie głowy, z których jedna lwa, druga zaś była kozła, a ogon smoka) zobaczył. On jednak bez cienia strachu bardzo dzielny młodzieniec, wystrzelił strzałę ostrą wziętą ze swojego kołczanu, którą przeszył to bardzo dzikie zwierzę. Chociaż zaś wieloma innymi strzałami Chimerę zranił, Bellerofont nie mógł jej zabić; długą więc włócznię wielką siłą w paszczę bestii rzucił; gdy zaś od żaru ognia, który z paszczy wydobywał się, ołów się stopił, straszna owa bestia zginęła.
„Bellerofont zabijający Chimerę”, 425 - 420 r. p.n.e., Narodowe Muzeum Archeologiczne, Ateny, Grecja, wikimedia.org, CC BY 2.5
R1YChwvg2q5An1
Ilustracja interaktywna przedstawia fresk autorstwa Giovanniego Battisty Tiepoli pt. „Bellerofont na Pegazie”. Malowidło przedstawia półnagiego mężczyznę pędzącego przez przestworza na białym koniu ze skrzydłami – Pegazie. Obok pędzącego mężczyzny widoczni są inni ludzie, którzy się przyglądają tej scenie. W tle widoczne są chmury, oraz niebieskie niebo, a także kobieta siedząca na chmurze. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Cum autem pulcherrimam uxōrem, amplum rēgnum magnāsque dīvitiās habēret, mox Bellerophōn tam superbus factus est, ut inter deōs immortālēs vīvere vellet. Ascendit igitur in equum et Ō Pēgase inquit ad summum Olympum volā: ibi enim, inter deōs beātōs habitāre cupiō. Cum vērō Iuppiter dē nūbibus dēspiciēns eōs ad montem Olympum appropinquantēs vidēret, īrātus propter Bellerophontīs superbiam, muscam dē caelō mīsit, quae in equō cōnsīdēns eum momordit. Pēgasus igitur, cum muscae morsum sēnsisset, ob dolōrem sē ita concussit ut dominum dē caelō ad terram dēiēcerit. Bellerophōn autem nōn mortuus est, sed, claudus et caecus factus, reliquam vītam miserē ēgit. 2. Gdy zaś miał piękną żonę, wielkie królestwo i ogromne bogactwa, wkrótce Bellerofont stał się tak próżny, że chciał zamieszkać między bogami nieśmiertelnymi. Podszedł więc do konia i mówi: O Pegazie, rzekł, leć na szczyt Olimpu, tam bowiem, między szczęśliwymi bogami pragnę mieszkać. Gdy zaś Jowisz spoglądając z chmur zobaczył ich zbliżających się do góry Olimp, zdenerwowany z powodu pychy Bellerofonta, wysłał muchę z nieba, usiadłszy na koniu, ugryzła go. Pegaz zaś, gdy poczuł ugryzienie muchy, z bólu tak się wzdrygnął, że pana z nieba na ziemię zrzucił. Bellerofont zaś nie zginął, lecz stał się kulawy i ślepy i resztę życia nieszczęśliwie spędził.
Giovanni Battista Tiepolo, „Bellerofont na Pegazie”, 1746-1747 r., Pałac Labia, Wenecja, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna
R1J7OfdH9gerG1
Ćwiczenie 1
Jaka była kara wyznaczona Bellerofontowi za próbę wtargnięcia na Olimp?
RNdkzhyX6PL7M
Ćwiczenie 2
Quōmodo Chimaera interfecta est? Możliwe odpowiedzi: 1. Bellerophōn acūtam sagittam ē pharetrā suā sūmptam mīsit, quā ferōcissimum illud animal trāiēcit. 2. Bellerophōn multīs sagittīs Chimaeram vulnerāvit. 3. Bellerophōn longam igitur hastam, magnā vī in bēstiae os iniēcit.

Bellerofont - niechciany gość

Bellerofont był wnukiem nieszczęśliwego Syzyfa, jest więc związany z Koryntem. Od początków jego losów widzimy jednak, że postępowanie bohatera było bardziej honorowe niż dziadka. Już na starcie spotkało go wielkie nieszczęście - nieumyślnie przyczynił się do śmierci brata, co spowodowało wygnanie Bellerofonta z kraju. Przyjął go w gościnę Projtos, władca Tirynsu. Wkrótce okazało się, że żona króla Projtosa, Stenoboja obdarzyła gościa afektem większym, niż przystoi królowej i zakochana zaczęła uwodzić Bellerofonta. Ten jednak postąpił honorowo, nie dając królowej żadnej nadziei na realizację jej pragnień. Nie od dziś wiadomo, że odrzucona kobieta może być bardzo niebezpieczna. Tak stało się i tym razem - Stenoboja, by zemścić się na Bellerofoncie okłamała męża, że gość z Koryntu próbował ją zgwałcić. Rozgniewany władca nie mógł złamać prawa gościnności, wysłał więc Bellerofonta do swojego teścia Jobatesa z listem, w którym prosił władcę Lykii o pozbawienie życia zuchwałego Koryntyjczyka. Jobates zaś najpierw ugościł Bellerofonta, dopiero później przeczytał list, co spowodowało, że miał związane ręce zupełnie jak Projtos.

R1DylXXpHOTgj1
„Bellerofont i Steneboja”, mozaika z Harbiye, II w. n.e., Muzeum Archeologiczne, Antakya, Turcja, pbase.com, CC BY 3.0
R1NsdWtIGQpjH
Ćwiczenie 3
Co było powodem odrzucenia zalotów Steneboi przez Bellerofonta?
ma646120fbb8d005b_0000000000083

Bellerofont i Pegaz

RvbBjjtpYtCkP1
Pegaz, przed 79 r. n.e., mozaika z Pompejów, Muzeum Archeologiczne, Neapol, Włochy, flickr.com, CC BY 3.0

Skoro Jobates nie mógł osobiście ukarać Bellerofonta postanowił użyć podstępu, by uśmiercić bohatera. Zdecydował się wysłać swojego gościa na misję pozornie niemożliwą do wykonania - mianowicie by pozbył się ChimerychimeraChimery, dwugłowego potwora ziejącego ogniem. Bellerofont przyjął wyzwanie, choć nie miał jeszcze pomysłu, jak zabić okropne monstrum, ani nawet gdzie go szukać. Z pomocą przyszła mu bogini Atena. Gdy Koryntyjczyk spał w cieniu świątyni ukazała mu się bogini, która wręczyła mu złotą uprząż i poleciła poszukać skrzydlatego konia - Pegaza. Gdy Bellerofont się obudził, znalazł złotą uprząż leżącą przy jego posłaniu. Zgodnie z instrukcją bogini przyczaił się na Pegaza przy źródełku z wodą, a gdy ten w końcu nadleciał, Bellerofont wyskoczył z zarośli i ujarzmił skrzydlatego rumaka nakładając mu złotą uprząż.

Rvphvv5p6p6cs1
„Bellerofont ujeżdżający Pegaza”, przed 79 r. n.e., mozaika z Pompejów - dom Dioskurów, Muzeum Archeologiczne, Neapol, Włochy, worksofchivalry.com, CC BY 3.0
RvhcJD8pQalAP
Ćwiczenie 4
Przeczytaj zdania dotyczące mitu o Bellerofoncie. Następnie podziel je na zgodne z treścią mitu (PRAWDA) i odbiegające od tejże treści (FAŁSZ). Zdania prawdziwe Możliwe odpowiedzi: 1. Bellerofont sam przyniósł do Jobatesa list z wyrokiem śmierci dla siebie. 2. Bellerofont zaczaił się na Pegaza w źródełku pod wodą. 3. Jobates i Projtos nie mogli sami zabić Bellerofonta, ponieważ obowiązywało ich prawo gościnności. 4. Złotą uprząż dla Pegaza przyniosła Bellerofontowi Atena. 5. Bellerofont próbował uwieść żonę króla Projtosa. 6. Jobates nakłonił Bellerofonta do zabicia Meduzy. Zdania fałszywe Możliwe odpowiedzi: 1. Bellerofont sam przyniósł do Jobatesa list z wyrokiem śmierci dla siebie. 2. Bellerofont zaczaił się na Pegaza w źródełku pod wodą. 3. Jobates i Projtos nie mogli sami zabić Bellerofonta, ponieważ obowiązywało ich prawo gościnności. 4. Złotą uprząż dla Pegaza przyniosła Bellerofontowi Atena. 5. Bellerofont próbował uwieść żonę króla Projtosa. 6. Jobates nakłonił Bellerofonta do zabicia Meduzy.
ma646120fbb8d005b_0000000000099

Bellerofont i Chimera

RSt9ym23v20QT1
„Bellerofont na Pegazie walczący z Chimerą”, II w. n.e., Muzeum Rolin, Autun, Francja, flickr.com, CC BY 3.0

Tylko na grzbiecie Pegaza miał Bellerofont szanse w nierównej walce z potworem. Skrzydlaty wierzchowiec zabrał swojego nowego pana w przestworza aż do siedziby Chimery. Trudność w pokonaniu bestii polegała na tym, że Chimera ziała ogniem dookoła, nie dopuszczając atakującego na tyle blisko, by mógł ugodzić ją mieczem. W związku z tym Bellerofont zaatakował monstrum swoją włócznią, której ostrze zrobione było z ołowiu. Młodzieniec umieścił ostrze włóczni w paszczy Chimery, i gdy ta zionęła ogniem wysoka temperatura stopiła ołówołówołów, który wlał się do gardła kreatury. W ten oto sposób Bellerofont pokonał bestię, która udusiła się płynnym metalem.

R33Etpyn72PVp1
„Bellerofont zabijający Chimerę”, 300 - 270 r. p.n.e., Muzeum Archeologiczne, Rodos,Grecja, wikimedia.org, domena publiczna
R1aMnrG2NO74A
Ćwiczenie 5
Jaką bestię pokonał Bellerofont przy pomocy Pegaza?
ma646120fbb8d005b_0000000000123

Pycha ukarana

RKyaSq11QIang1
Mary Hamilton Frye, „Bellerofont na Pegazie”, 1914 r., ilustracja z książki „Mity, które każde dziecko powinno znać”- Hamilton Wright Mabie, Stany Zjednoczone, wikimedia.org, domena publiczna

Po powrocie Bellerofonta do Lykii dwukrotnie jeszcze próbował Jobates podstępnie pozbyć się bohatera. Wysłał go na wojnę z dzikimi Solymami i walecznymi Amazonkami i za każdym razem Koryntyjczyk powracał zwycięski. W końcu więc uznał Jobates, że ma do czynienia z nietuzinkowym mężem o wielkiej waleczności. Postanowił więc oddać mu za żonę swoją córkę i podzielić się z Bellerofontem władzą. Wydawało się, że młodzieniec osiągnął już wszystko, czego tylko można pragnąć. Miał sławę, bogactwo, władzę i miłość. Wkrótce jednak okazało się, że oprócz tych wszystkich wartości dojrzała w bohaterze jeszcze jedna cecha - pycha, i to ona właśnie doprowadziła go do upadku. Pewnego dnia Bellerofont stwierdził, że człowiek jego pokroju powinien mieszkać na Olimpie, razem z bogami nieśmiertelnymi. Dosiadł więc Pegaza i ruszył na świętą górę. Gdy ujrzał to Zeus, nie wahał się ani chwili - strącił śmiertelnika z konia. Bellerofont spadł z dużej wysokości, nie zginął jednak - jego kara była gorsza niż śmierć. Dzieci, których doczekał się ze swoją małżonką umarły młodo, a sam bohater kulawy i niewidomy pędził nieszczęśliwy żywot aż do kresu swoich dni.

RZtli3eyhH4fP1
„Bellerofont lecący na skrzydlatym Pegazie”, emblemat I Dywizji Lotniczej Brytyjskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej, wikimedia.org, domena publiczna
R1Fw2tF5LLQ9s
Ćwiczenie 6
Na podstawie mitu o Bellerofoncie połącz opisy z bohaterami z nimi związanymi. Steneboja Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa Jobates Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa Projtos Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa Syzyf Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa Pegaz Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa Chimera Możliwe odpowiedzi: 1. dwugłowy potwór, 2. skrzydlaty rumak, 3. król Lykii, 4. dziadek Bellerofonta, 5. władca Tirynsu, 6. żona króla Projtosa
R1W2OQ41AHoud
Ćwiczenie 7
Zapoznaj się ze słownikiem pojęć i odpowiedz, które zdania są prawdziwe, a które fałszywe? Zdania prawdziwe Możliwe odpowiedzi: 1. Hippika to nauka o hipopotamach. 2. Chimera w zoologii związana jest z łączeniem dwóch zarodków w ramach inżynierii genetycznej. 3. Ołów ma silnie trujące właściwości. 4. Ołów ma srebrny kolor. 5. W kołczanie przechowywane są strzały. 6. Chimera to gatunek zwierzęcia o dwóch różnych głowach. Zdania fałszywe Możliwe odpowiedzi: 1. Hippika to nauka o hipopotamach. 2. Chimera w zoologii związana jest z łączeniem dwóch zarodków w ramach inżynierii genetycznej. 3. Ołów ma silnie trujące właściwości. 4. Ołów ma srebrny kolor. 5. W kołczanie przechowywane są strzały. 6. Chimera to gatunek zwierzęcia o dwóch różnych głowach.

Słowniki

Słownik pojęć

chimera
chimera

zool. u zwierząt osobnik powstały przez połączenie się 2 odrębnych zarodków lub wymieszanie komórek między 2 zarodkami w wyniku zastosowania metod inżynierii genetycznej

hippika
hippika

jeździectwo

kołczan
kołczan

futerał na strzały do łuku

ołów
ołów

pierwiastek chemiczny, szary, ciężki metal, będący silną trucizną

Słownik łacińsko‑polski

Rj9sAqlgOVHpJ1
Słownik łacińsko-polski.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.

Galeria dzieł sztuki

ma646120fbb8d005b_0000000000172

Bibliografia

Oryginalna azetka; Encyklopedia PWN,Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2016r.

Słownik mitów i tradycji kultury, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2003 r.

Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Wydawnictwo Puls, Warszawa 1992 r.

Katarzyna Marciniak, Mitologia grecka i rzymska. Spotkania ponad czasem., Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2018.

Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Świat Książki, Warszawa 1997.

Luigi Miraglia Fabulae Syrae – Graecorum Romanorumque fabulae ad usum discipulorum Latine narratae. Rzym: Vivarium Novum, 2010.