Ważne daty

Twórczość Auguste'a Rodina

RtrlLnxNQkDDi

Czarno-biała fotografia przedstawia francuskiego rzeźbiarza Auguste Rodina. Mężczyzna stoi na tle bloku kamiennego. Za nim znajdują się narzędzia. Ubrany jest w jasny garnitur oraz ciemną kamizelkę. Dodatkowo na ilustracji umieszczono informacje: 1. Twórczość Auguste'a Rodina (1840‑1917) była zarówno ukoronowaniem wielu tendencji obecnych w rzeźbie XIX wieku, jak i nowatorskim otwarciem dla prądów, które zrewolucjonizowały rzeźbę w początkach XX wieku. Skłonność do eksperymentu splotła się u Rodina z zauroczeniem dotychczasowym dorobkiem rzeźbiarstwa. Rodina fascynował zarówno antyk, jak i gotyk, podziwiał dzieła Michała Anioła, ale też Giambologni i Berniniego.

Czarno-biała fotografia przedstawia francuskiego rzeźbiarza Auguste Rodina. Mężczyzna stoi na tle bloku kamiennego. Za nim znajdują się narzędzia. Ubrany jest w jasny garnitur oraz ciemną kamizelkę. Dodatkowo na ilustracji umieszczono informacje: 1. Twórczość Auguste'a Rodina (1840‑1917) była zarówno ukoronowaniem wielu tendencji obecnych w rzeźbie XIX wieku, jak i nowatorskim otwarciem dla prądów, które zrewolucjonizowały rzeźbę w początkach XX wieku. Skłonność do eksperymentu splotła się u Rodina z zauroczeniem dotychczasowym dorobkiem rzeźbiarstwa. Rodina fascynował zarówno antyk, jak i gotyk, podziwiał dzieła Michała Anioła, ale też Giambologni i Berniniego.

1

1. Twórczość Auguste'a Rodina (1840‑1917) była zarówno ukoronowaniem wielu tendencji obecnych w rzeźbie XIX wieku, jak i nowatorskim otwarciem dla prądów, które zrewolucjonizowały rzeźbę w początkach XX wieku. Skłonność do eksperymentu splotła się u Rodina z zauroczeniem dotychczasowym dorobkiem rzeźbiarstwa. Rodina fascynował zarówno antyk, jak i gotyk, podziwiał dzieła Michała Anioła, ale też Giambologni i Berniniego.

Rodin był francuskim rzeźbiarzem, rysownikiem i grafikiem, jednym z najwybitniejszych przedstawicieli symbolizmu i impresjonizmu w sztukach plastycznych. Pierwsze kroki stawiał jako malarz i rysownik pod opieką Horace Lecoq de Boisbaudrana w Paryskiej École Impériale Spéciale de Dessin et de Mathématiques. Trzykrotnie nie zdał egzaminów by studiować rzeźbę w  École des Beaux‑Arts i od tej pory nauka Rodina odbywała się poza środowiskiem akademickim. Fachu rzeźbiarza uczył się od Antoine Louis Barye’a i Albert Ernest Carrier‑Belleuse’a. Od ok. 1871 roku tworzył w Brukseli, a jego prace wystawiane były na Wystawach Światowych (w Londynie, Wiedniu i Filadelfii). Po siedmiu latach pracy w Belgii wrócił do Paryża. Lata 1880‑1899 to czas powstawania największych cykli rzeźbiarskich inspirowanych m.in. Boską Komedią, Biblią czy mitologią, a także postaciami historycznymi. W 1900 roku podczas paryskiej Wystawy Światowej, Auguste Rodin miał swoją pierwszą indywidualną wystawę we Francji, w specjalnie na tą okazję wybudowanym pawilonie. Przed śmiercią Rodin przekazał kolekcję swoich rzeźb państwu, by to w jego dawnej rezydencji Hôtel Biron w Meudon pod Paryżem stworzyć muzeum (zostało otwarte w 1919 r.).

Techniki i koncepcje w twórczości Rodina

Rodin posługiwał się techniką modelowania w glinie. Aczkolwiek wiele jego prac było tworzonych z myślą o marmurze, jest nader prawdopodobne, że sam artysta nigdy nie pracował w kamieniu. Dzieła marmurowe odkuwali za niego asystenci. Marmur był dla Auguste'a Rodina jednym ze środków pogłębienia ekspresji rzeźby, jego zastosowanie miało związek głównie z warstwą treściową dzieła. Rodina była glina. Stosowanie tego tworzywa wyczuwalne jest we wszystkich dziełach artysty, bez względu na materiał użyty w ostatecznej wersji. Miękkość pełnego niuansów światłocieniowych modelunku, opływowość konturu sprawia, że w pracach tych widoczny jest nieomal odcisk palców modelującego artysty. Wrażenie to potęguje szkicowość, manifestacyjny brak wykończenia, wycyzelowania formy. Rzeźbiarz porzucał niejako swą pracę na etapie bozzettaBozzettobozzetta, zatrzymywał się w najbardziej twórczej jej fazie - pierwszego szkicu w glinie. Odlewy brązowe rzeźb Rodina, ze względu na ciągliwość metalu, jego swoistą barwę i lśnienie, są wierną kopią glinianego pierwowzoru.

R1btqXzQQ6SlG

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Michała Anioła Jeńcy. Na fotografii znajduje się posąg nagiego mężczyzny. Ma on zamknięte oczy. Lewą rękę ma uniesioną do góry, trzyma się za głowę. Prawą rękę ma ugiętą i dłoń ułożoną na klatce piersiowej. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Często stosowany przez Rodina, a następnie powszechnie eksploatowany przez jego naśladowców, zabieg pozostawienia kompozycji nie dokończonej, po części tylko wydobytej z nie ukształtowanego kamienia, wywodził się bez wątpienia z inspiracji Jeńcami Michała Anioła.

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Michała Anioła Jeńcy. Na fotografii znajduje się posąg nagiego mężczyzny. Ma on zamknięte oczy. Lewą rękę ma uniesioną do góry, trzyma się za głowę. Prawą rękę ma ugiętą i dłoń ułożoną na klatce piersiowej. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Często stosowany przez Rodina, a następnie powszechnie eksploatowany przez jego naśladowców, zabieg pozostawienia kompozycji nie dokończonej, po części tylko wydobytej z nie ukształtowanego kamienia, wywodził się bez wątpienia z inspiracji Jeńcami Michała Anioła.

1

1. Często stosowany przez Rodina, a następnie powszechnie eksploatowany przez jego naśladowców zabieg pozostawienia kompozycji nie dokończonej, po części tylko wydobytej z nie ukształtowanego kamienia, wywodził się bez wątpienia z inspiracji Jeńcami Michała Anioła.

W tym miejscu nie jest istotne, czy Rodin zdawał sobie sprawę z tego, że Jeńcy nie zostali ukończeni wbrew woli Buonarrotiego. Interesujący jest fakt zawrotnej kariery tego motywu, który szybko rozprzestrzenił się po świecie. Non finitoNon finitoNon finito było z jednej strony rozumiane jako popis maestrii artysty, który potrafi wydobyć z niemego kamienia kompozycję pełną życia. Było odczytywane jako triumf ducha nad materią. Non finito wiązało się również z programami estetycznymi z końca wieku, odnoszącymi się sceptycznie do wykańczania dzieła - etapu pracy, kiedy dzieło zatraca świeżość pierwotnej idei, a chłód poprawności grozi całkowitą klęską koncepcji.

Rewolucyjnym elementem procesu twórczego Rodina było także rozpoczynanie pracy bez jasno sprecyzowanej koncepcji finalnego kształtu dzieła. Taka metoda stanowiła rewelację dla rzeźbiarzy nawykłych do modelowania prac na temat z góry określony, a w każdym razie do wykonywania szeregu szkiców, aż do jasnego skrystalizowania projektu przyszłej formy. Jedną z konsekwencji takiej metody, którą można nazwać modelere directe, było odstąpienie w rzeźbie lat dziewięćdziesiątych od ażurowej, pełnej prześwitów formy o postrzępionym konturze znanej nam już z twórczości Carpeaux, do znacznie silniej akcentowanej, sprawiającej, że kontur rzeźby zdaje się roztapiać w przestrzeni. Dzieła Rodina operują zwartą bryłą, ale sposób jej ukształtowania sugeruje wyzwalanie się ukrytej wewnątrz siły.

RCcTgwoVWYqnc

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Augusta Rodina „Mieszczanie z Calais”. Ukazuje zespół figur mężczyzn, ubranych w długie, luźne i zniszczone szaty. ustawieni są na płycie. Wykonują różne gesty i kroczą wokół własnej osi. Są spętani. Na ich twarzach rysują się dramatyczne spojrzenia. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: Punkt 1: Doniosłe znaczenie miały rodinowskie propozycje dzieł monumentalnych, zrywające z konwencjami XIX wieku. Dzieło Mieszczanie z Calais to wielka synteza, gdzie miejsce alegorycznej fabuły zajął jednorodny symbol. Często wysuwano pod adresem Rodina zarzut, że zbytnio „rozmiękcza” bryły swych prac, że ulega pokusom malarskości, która nie przystoi rzeźbie.

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Augusta Rodina „Mieszczanie z Calais”. Ukazuje zespół figur mężczyzn, ubranych w długie, luźne i zniszczone szaty. ustawieni są na płycie. Wykonują różne gesty i kroczą wokół własnej osi. Są spętani. Na ich twarzach rysują się dramatyczne spojrzenia. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: Punkt 1: Doniosłe znaczenie miały rodinowskie propozycje dzieł monumentalnych, zrywające z konwencjami XIX wieku. Dzieło Mieszczanie z Calais to wielka synteza, gdzie miejsce alegorycznej fabuły zajął jednorodny symbol. Często wysuwano pod adresem Rodina zarzut, że zbytnio „rozmiękcza” bryły swych prac, że ulega pokusom malarskości, która nie przystoi rzeźbie.

1

1. Doniosłe znaczenie miały rodinowskie propozycje dzieł monumentalnych, zrywające z konwencjami XIX wieku. Dzieło Mieszczanie z Calais to wielka synteza, gdzie miejsce alegorycznej fabuły zajął jednorodny symbol. Często wysuwano pod adresem Rodina zarzut, że zbytnio „rozmiękcza” bryły swych prac, że ulega pokusom malarskości, która nie przystoi rzeźbie.

Wpływ Rodina na rzeźbę tamtego czasu był olbrzymi. Niemal wszyscy rzeźbiarze przełomu wieków musieli ustosunkować się do jego dokonań. I jak to zazwyczaj bywa w przypadku wielkiego mistrza - wybitne indywidualności wyciągnęły z lekcji Rodina własne, oryginalne wnioski, rzesze mniej uzdolnionych brnęły natomiast w powierzchowne naśladownictwo.

Słynne dzieła Rodina

Wrota piekieł (Brama piekieł) wykonywane na zamówienie dla Musée des Arts Décoratifs w Paryżu nigdy nie zostały ukończone, mimo że artysta pracował nad dziełem 37 lat. Wiele figur tej monumentalnej kompozycji stanowi samoistne rzeźby, wykonane w trakcie pracy nad Bramą. Do najbardziej znanych należy Myśliciel (1880‑1900), umieszczony centralnie w osi kompozycji, a także Pocałunek (1886) i Trzy cienie (1880).

Rx0FFXrQM5PRm

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia „Bramę piekieł” Augusta Rodina. Brama dzieli się na dwie kwatery i jest zdobiona licznymi rzeźbami oraz płaskorzeźbami. Wśród nich znajdują się między innymi: Myśliciel, zwany także Poetą, który znajduje się nad panelami drzwi. Jedna interpretacja sugeruje, że może reprezentować Dante spoglądającego w dół na postacie w Inferno. Inną interpretacją jest to, że Myśliciel to sam Rodin medytujący o swoim składzie. Inni wierzą, że postacią może być Adam, rozważający zniszczenie, jakie przyniósł ludzkość z powodu jego grzechu, Pocałunek znajdujący się poniżej i reprezentujący początkową radość, a także ich ostateczne potępienie, Ugolino i jego dzieci przedstawiający Ugolino della Gherardesca, który zgodnie z historią zjadł zwłoki swoich dzieci po ich śmierci głodowej, Trzy Cienie, które stoją nad Myślicielem, pierwotnie wskazały na słynne zdanie: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje 1. W centrum bramy znajduje się Myśliciel, 2. Na bramie znajdują się między innymi sceny inspirowane Boską Komedią Dantego oraz Kwiaty zła Charlesa Baudelaira.

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia „Bramę piekieł” Augusta Rodina. Brama dzieli się na dwie kwatery i jest zdobiona licznymi rzeźbami oraz płaskorzeźbami. Wśród nich znajdują się między innymi: Myśliciel, zwany także Poetą, który znajduje się nad panelami drzwi. Jedna interpretacja sugeruje, że może reprezentować Dante spoglądającego w dół na postacie w Inferno. Inną interpretacją jest to, że Myśliciel to sam Rodin medytujący o swoim składzie. Inni wierzą, że postacią może być Adam, rozważający zniszczenie, jakie przyniósł ludzkość z powodu jego grzechu, Pocałunek znajdujący się poniżej i reprezentujący początkową radość, a także ich ostateczne potępienie, Ugolino i jego dzieci przedstawiający Ugolino della Gherardesca, który zgodnie z historią zjadł zwłoki swoich dzieci po ich śmierci głodowej, Trzy Cienie, które stoją nad Myślicielem, pierwotnie wskazały na słynne zdanie: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje 1. W centrum bramy znajduje się Myśliciel, 2. Na bramie znajdują się między innymi sceny inspirowane Boską Komedią Dantego oraz Kwiaty zła Charlesa Baudelaira.

1

2

1. W centrum bramy znajduje się Myśliciel

2. Na bramie znajdują się między innymi sceny inspirowane Boską Komedią Dantego oraz Kwiaty zła Charlesa Baudelaira

Rzeźba Myśliciel wykonana w brązie/marmurze w 1903 r., od 1922 znajduje się w zbiorach Muzeum Rodina w Paryżu. Przedstawia postać zamyślonego mężczyzny, zmagającą się z przejmującym wewnętrznym konfliktem. Charakterystyczna sylwetka używana jest czasami jako symbol filozofii.

W 1877 r. powstaje praca Wiek brązu, w 1880 r. Adam, a rok później Ewa. W 1889 r. Rodin wykonuje Danaide, a w 1905 r. Kupidyn i Psyche. Tę drugą oglądać można w  Ermitażu w Sankt Petersburgu.

R1QAgmeZWE4YH1

Ilustracja przedstawia rzeźbę w białym kolorze. Przedstawia kobietę o długich włosach. Postać wygląda, jakby klęczała przodem do widza, zgięta jest w dól i głową dotyka podłoża.

Auguste Rodin był także portrecistą. Wykonywał popiersia dla takich osób jak m.in.: Almire Huguet, Buste de Carrier‑Belleuse, Jules Dalou, Octave Mirbeau, Henri Rochefort, Gustave Geffroy, Camille Claudel.

W sposób szczególny, w wielu wersjach, wykonywał pomniki i portretował Victora Hugo oraz Honoréa de Balzac'a.

RSmr5NK2NFofI

Ćwiczenie 1

Podaj tytuły dwóch rzeźb Rodina ukazujących akty.

Podaj tytuły dwóch rzeźb Rodina ukazujących akty.

Przyjrzyj się ilustracji i wpisz jej tytuł.

.................

R14dnjvTt0oTS

Ćwiczenie 4

Który z rzeźbiarzy renesansowych wywarł największy wpływ na Rodina. Podaj nazwisko artysty.

Który z rzeźbiarzy renesansowych wywarł największy wpływ na Rodina. Podaj nazwisko artysty.

Przyjrzyj się wybranym rzeźbą i przyporządkuj do nich ich nazwy.

Myśliciel, Danaide, Amor i Psyche

.................

.................

.................

Ćwiczenie 5

Uzupełnij metryczkę.

RxqsrucZ0xYEv

Ilustracja do zadania

R1QV7DFZVae11

Poniżej znajduje się inna wersja zadania.

Poniżej znajduje się inna wersja zadania.

Tytuł: ....................
Lata powstania: ..................
Muzeum: Muzeum ............
Miasto: ............

R1Qgkh0n5cmKw

Ćwiczenie 6

Podaj nazwę bramy wyrzeźbionej przez Rodina.

Podaj nazwę bramy wyrzeźbionej przez Rodina.

Wskaż nazwę bramy przedstawionej na ilustracji.

• Brama piekieł
• Brama życia
• Niebiańska brama

Słownik pojęć

Słownik pojęć został opracowany na podstawie:

encyklopedia.pwn.pl

Słownik terminologiczny sztuk pięknych pod red. K. Kubalskiej‑Sulkiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.

Galeria dzieł sztuki

RDyprUK10rDNP1

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Michała Anioła Jeńcy. Na fotografii znajduje się posąg nagiego mężczyzny. Ma on zamknięte oczy. Lewą rękę ma uniesioną do góry, trzyma się za głowę. Prawą rękę ma ugiętą i dłoń ułożoną na klatce piersiowej.

RAR9yrOUSzdeW1

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Augusta Rodina pt. „Mieszczanie z Calais”. Ukazuje zespół figur mężczyzn, ubranych w długie, luźne i zniszczone szaty. ustawieni są na płycie. Wykonuję różne gesty i kroczą wokół własnej osi. Są spętani. Na ich twarzach rysują się dramatyczne spojrzenia.

R1AD3pNyYEDlP1

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia „Bramę piekieł” Augusta Rodina. Brama dzieli się na dwie kwatery i jest zdobiona licznymi rzeźbami oraz płaskorzeźbami. Wśród nich znajdują się między innymi: Myśliciel, zwany także Poetą, który znajduje się nad panelami drzwi. Jedna interpretacja sugeruje, że może reprezentować Dante spoglądającego w dół na postacie w Inferno. Inną interpretacją jest to, że Myśliciel to sam Rodin medytujący o swoim składzie. Inni wierzą, że postacią może być Adam, rozważający zniszczenie, jakie przyniósł ludzkość z powodu jego grzechu, Pocałunek znajdujący się poniżej i reprezentujący początkową radość, a także ich ostateczne potępienie, Ugolino i jego dzieci przedstawiający Ugolino della Gherardesca, który zgodnie z historią zjadł zwłoki swoich dzieci po ich śmierci głodowej, Trzy Cienie, które stoją nad Myślicielem, pierwotnie wskazały na słynne zdanie: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”.

RKMtacbQJHS1c1

Ilustracja o kształcie pionowego prostokąta przedstawia rzeźbę Augusta Rodina pt.; „Pocałunek”. Na fotografii znajdują się dwie postacie - kobieta oraz mężczyzna w objęciach. Siedzą na skale. Kobieta trzyma mężczyznę za szyję, on obejmuje ej biodra. Ich twarze są niewidoczne.

R1GFUaMgTu1Fg1

Ilustracja kształcie poziomego prostokąta przedstawia rzeźbę Augusta Rodina „Myśliciel”. Ukazuje mężczyznę siedzącego na skale, podpierającego się łokciem. Postać jest zamyślona, a jego ciało umięśnione. Nogi ma lekko podkurczone i stopy ustawione na podłożu skały. Prawa dłoń spoczywa na kolanie. Rzeźba jest posągiem usytuowanym w wolnej przestrzeni.

R1QAgmeZWE4YH1

Ilustracja przedstawia rzeźbę w białym kolorze. Przedstawia kobietę o długich włosach. Postać wygląda, jakby klęczała przodem do widza, zgięta jest w dól i głową dotyka podłoża.

Bibliografia

Słownik terminologiczny sztuk pięknych pod red. K. Kubalskiej‑Sulkiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.

http://www.nella‑buscot.com/sculpteurs.php?idsculpteur=scu0018&lng=3 (dostęp z dnia 31.03.2018)

M. Laurent, Rodin, Penta, Warszawa 1991.

P. Szubert, Rzeźba XIX wieku, [w:] Sztuka świata, tom 8, Warszawa 1994

R. M. Rilke, Auguste Rodin, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1963