Ćwiczenia

W powtórkowych lekcjach skupimy się na części poświęconej pytaniom. Odnoszą się one do wielu różnych materiałów źródłowych (nie tylko tekstów oraz ilustracji, ale również map, tabel czy wykresów itp.). Przede wszystkim musisz dokładnie zapoznać się z materiałami źródłowymi, ale także zwrócić uwagę na polecenia. Poniżej przybliżamy, jak rozumieć polecenia w zadaniach różnego typu:

Pamiętajcie, że odpowiedź musi odnosić się do źródła – błędem jest bazowanie wyłącznie na swojej wiedzy i zignorowanie podanego źródła. Chodzi bowiem o to, aby osoba odpowiadająca na pytanie umiejętnie połączyła analizę materiału źródłowego z własną wiedzą. Nie bójcie się korzystać z posiadanych informacji i zawsze odwołujcie się do podanych źródeł. Pamiętajcie również o tym, by wczytywać się w polecenia – czasem wiedza własna nie jest potrzebna, czasem tekst to tylko inspiracja, a innym razem należy połączyć wiedzę z interpretacją tekstu.

Porozumienie z Schengen

Porozumienie z Schengen jest międzynarodową umową dotyczącą zniesienia kontroli paszportowej i wizowej na granicach wewnętrznych między państwami członkowskimi.

W połowie lat 80. XX w. w państwach Wspólnot Europejskich (zwłaszcza w RFN i Francji) nasilała się atmosfera polityczna sprzyjająca zniesieniu kontroli paszportowej na granicy między tymi państwami. Nawiązywały one do unii celnej państw Beneluksu. Kolejnym krokiem było podpisanie w 1985 r. przez Belgię, Francję, Luksemburg, Holandię (Niderlandy) i RFN porozumienia w Schengen (tzw. Schengen I). W celu wprowadzenia w życie tego planu państwa podpisały w 1990 r. kolejne porozumienie w Schengen (tzw. Schengen II) – był to akt wykonawczy do poprzedniego porozumienia. Dzięki niemu w 1995 r., kiedy wszedł on w życie, doprowadzono do całkowitego zniesienia kontroli granicznych pomiędzy Niemcami, Francją, Niderlandami, Luksemburgiem, Belgią, Portugalią i Hiszpanią. Powstał wówczas tzw. obszar Schengen.

Unijny traktat amsterdamski z 1997 r. ustalił, że Rada Unii Europejskiej przejmuje funkcje wykonawcze nad porozumieniem z Schengen oraz zobowiązuje państwa mające przystąpić do Wspólnoty Europejskiej do przyjęcia w całości dorobku prawnego Schengen (acquis Schengen). Dorobek ten zostaje równocześnie włączony do acquis communautaireacquis communautaireacquis communautaire (dorobku prawnego Wspólnot Europejskich). Docelowo strefa Schengen ma obejmować całą Unię Europejską.

Główne postanowienia układu z Schengen:

• zniesienie kontroli paszportowej na wewnętrznych granicach państw sygnatariuszy i równoczesne wprowadzenie ściślejszej kontroli na granicach zewnętrznych (lądowych, morskich i w portach lotniczych) państw sygnatariuszy porozumienia; kontrola może zostać tymczasowo przywrócona w przypadku stwierdzenia poważnego zagrożenia porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego;

• stworzenie Schengeńskiego Systemu Informacyjnego, który umożliwia wymianę informacji dotyczących osób niepożądanych na terytorium państw sygnatariuszy;

• prowadzenie wspólnej polityki wizowejwizawizowej (w związku z tym konieczna okazała się rezygnacja z umów o ruchu bezwizowym zawieranych przez państwa sygnatariuszy z krajami trzecimi, np. Francji z Algierią czy później Polski z Ukrainą);

• prowadzenie wspólnej polityki azylowejpolityka azylowapolityki azylowej – tzn. przede wszystkim podpisywanie umów o readmisjireadmisjareadmisji z państwami trzecimi tak, aby zapewnić odesłanie nielegalnych imigrantów z terytorium krajów sygnatariuszy tego porozumienia;

• ustalenie zasad współpracy sądów, policji i administracji;

• współpraca w zakresie walki z terroryzmem, nielegalnym handlem i zorganizowaną przestępczościąprzestępczość zorganizowanazorganizowaną przestępczością.

Państwa sygnatariusze tworzą w ten sposób tzw. obszar Schengen, na którym obowiązuje prawo swobodnego przepływu znajdujących się na nim osób, niezależnie od ich pochodzenia, a więc również obywateli państw trzecich i imigrantów.

Słownik