Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RvB0NvugDSdjY1

Portret – czy to takie trudne?

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

RZZi6r5VpXhsu1
Scenariusz zajęć do pobrania.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.

I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:

1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;

2) rozróżnia cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych (odnajduje je w dziełach mistrzów, a także w tworach i zjawiskach przyrody); tworzy różnorodne układy kompozycyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni (kompozycje otwarte i zamknięte, rytmiczne, symetryczne, statyczne i dynamiczne); ustala właściwe proporcje poszczególnych elementów kompozycyjnych, umiejętnie równoważy kompozycję, wykorzystując kształt i kontrast form;

5) charakteryzuje pozostałe środki wyrazu artystycznego, takie jak: linia, plama, faktura; wykorzystuje wskazane środki w działaniach plastycznych (kompozycjach z wyobraźni i transpozycji natury);

III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:

4) wymienia, rozpoznaje i charakteryzuje najważniejsze obiekty kultury wizualnej w Polsce, wskazuje ich twórców.

Nauczysz się

posługiwać się pojęciem portret;

wymieniać rodzaje portretów;

omawiać rolę portretu dawniej i dziś;

wykonywać samodzielnie portret techniką rysunku.

Definicja portretu

Zapamiętaj!

Portret jest podobiznąPodobiznapodobizną (wizerunkiemWizerunekwizerunkiem) jednej lub więcej osób. Portretem może być ogromna rzeźba, ale też zdjęcie w legitymacji.

R8SnClgsfJp9K1
Portret zbiorowy, online-skills, CC BY 3.0

Do czasu wynalezienia fotografii (1839 r.), artyści wykuwali wizerunki ważnych osób w kamieniu lub malowali je na desce lub płótnie. Praca nad dziełem trwała miesiącami, a nawet latami i wymagała od modela wielogodzinnego, często nużącego pozowania. Dlatego tylko bogaci władcy mogli sobie pozwolić na zamówienie portretu i opłacenie artysty.

Przez pierwsze pół wieku od upowszechnienia się fotografii, jej głównym zadaniem było utrwalanie wizerunku ludzi. Do dziś jest to najszybszy sposób na wykonanie portretu. Wydaje się, że najłatwiejszy, zwłaszcza, że nie trzeba do tego profesjonalnego sprzętu fotograficznego, a wystarczy telefon komórkowy. Warto jednak wiedzieć, że mistrzowski portret nie tylko odzwierciedla zewnętrzne podobieństwo, ale również wydobywa cechy charakteru portretowanej osoby.

Rodzaje portretów

Podziały portretów mogą zależeć od:

  • liczby przedstawionych na nim osób – portret indywidualny (pojedynczy) przedstawia jedną osobę, natomiast zbiorowy – więcej ludzi,

  • strony twarzy, której wykonano ujęcie:

en face (czytaj ąfas) - z przodu

R1GqlEA3DbaYn1
Ilustracja interaktywna przedstawia marmurową rzeźbę głowy cesarza rzymskiego Konstantyna Wielkiego, wykonaną z białego marmuru. Cesarz jest ukazany z przodu czyli w ujęciu en face, z szeroko otwartymi oczami skierowanymi lekko do góry. Ma podzielony podbródek i duży nos. Włosy mężczyzny są krótkie, kręcone, uszy ma odkryte. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Twarz pokazana z przodu to ujęcie en face (ąfas).
Rzeźba, Cesarz rzymski Konstantyn, IV w., online-skills, CC BY 3.0

profil - z boku

R1TL2hnK5P9Fh1
Ilustracja interaktywna przedstawia „Portret Olgi Boznańskiej” autorstwa Łucji Bałzukiewicz. Ukazuje kobietę z prawego profilu, o ciemnych włosach, poważnej twarzy. Związane w kok włosy odsłaniają ucho. Boznańska ubrana jest skromnie w czarne odzienie i zieloną apaszkę, zakrywającą szyję. Lekko uniesiona głowa zdecydowanie kieruje wzrok przed siebie. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Olga Boznańska (1865-1940 była wielokrotnie nagradzaną polską portrecistką. Prowadziła też zajęcia w szkole artystycznej w Paryżu, gdzie jej uczennica namalowała ten portret z profilu.
Łucja Bałzukiewicz, „Portret Olgi Boznańskiej”, 1909, Muzeum Narodowe w Warszawie, cyfrowe.mnw.art.pl, CC BY 3.0

półprofil – twarz częściowo z boku

R1XIPDz0W7wcS1
Ilustracja interaktywna przedstawia „Autoportret” Marcella Baciarellego. Ukazuje malarza w półprofilu. Jest ubrany w płaszcz obszyty futrem i czapkę konfederatkę także obszytą futrem. Z boku spod czapki wychodzą kręcone, jasne włosy. Pod szyją ma zawiązaną białą apaszkę. Lewa dłoń w geście retorycznym skierowana jest na zewnątrz. Również poza obraz kieruje się wzrok artysty. Tło obrazu jest ciemnozielone. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Twarz ukazana częściowo z boku to charakterystyczna cecha autoportretów, czyli obrazów ukazujących twarz malarza.
Marcello Baciarelli, „Autoportret”, 1790, Muzeum Narodowe w Warszawie, cyfrowe.mnw.art.pl, CC BY 3.0
  • Można także wyróżnić portrety związane z wielkością, przeznaczeniem lub techniką wykonania.

Rola portretów dawniej i dziś

Na terenie dawnej Rzeczypospolitej, od końca XVI do końca XVIII wieku, popularne były portrety trumienne. Są to obrazy malowane na blasze i posiadały kształt dopasowany do wieka trumny. Często zawierały rodowe herby.

R1CwTNK4G7iNx1
Ilustracja interaktywna przedstawia "Portret trumienny z Olkusza” z przełomu siedemnastego i osiemnastego wieku. Jest to portret mężczyzny z wąsami długą, siwą brodą. Ma prosty pociągły nos, szeroko otwarte czarne oczy i siwe brwi. Twarz jest szczupła. Na ramionach ma zarzucony czarny płaszcz. Portret został przedstawiony na jasnofioletowym, metalicznym tle. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Podobne zadanie miały portrety trumienne, ale wykonywano je po śmierci portretowanego. Rozpowszechniły się w Polsce w okresie baroku. Często wykonywali je nieznani malarze, którzy nie mieli odpowiednich umiejętności. Malowano farbami olejnymi na podłożu z blachy. Dzięki temu portret nie był bardzo kosztowny i ludzie średnio bogaci mogli sobie na niego pozwolić.
Autor nieznany, „Portret trumienny z Olkusza”, XVII-XVIII w., wikimedia.org, domena publiczna

Ciekawą odmianą są portrety miniaturoweMiniaturaportrety miniaturowe, które za czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (XVIII wiek) były bardzo modną biżuterią. Noszono je w postaci medalionu jako naszyjnik.

RobDF7EoN8VAb1
Ilustracja interaktywna przedstawia miniaturę z „Portretem Izabeli (Elżbiety) z Czartoryskich ks. Marszałkowej Stanisławowej Lubomirskiej” wykonaną według Marcella Bacciarellego. Posiada złote, owalne obramowanie z zawieszką. Przedstawia młodą kobietę z upiętymi włosami, na których znajduje się wianek z kwiatów. Na szyi ma przewiązaną kokardę z opadającymi na lewe ramię wstęgami. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię oraz niebieski płaszcz z lamówką i zapięciem W tle widać po lewej stronie fragment drzewa, a po prawej kolumnę. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Od czasów renesansu zamawiano portrety malowane. Pełniły podobną rolę, jak dzisiejsze zdjęcia. Można na nich zobaczyć, jak sportretowana osoba wyglądała. Różnica polega na tym, że zdjęć możemy zrobić tysiące, a malowidło powstawało najczęściej jedno w ciągu całego życia.
Arthur według Marcello Bacciarelli, „Portret Izabeli (Elżbiety) z Czartoryskich ks. Marszałkowej Stanisławowej Lubomirskiej”, 1830, Muzeum Narodowe w Warszawie, cyfrowe.mnw.art.pl, CC BY 3.0

Szczególnym rodzajem portretu są zdjęcia do legitymacji, paszportu i innych dokumentów, a także portrety pamięciowe.

Techniki portretowania

Rysunek, malowidło - wykonane ręcznie ołówkiem, farbami.

GrafikaGrafikaGrafika, fotografiaFotografiafotografia – umożliwiają wykonanie odbitek (niekiedy tylko jednej, inne - dowolnej ilości (grafika komputerowa, fotografia).

R51cP9rNJy3se1
Fot. Oren Jack Turner, „Portret Alberta Einsteina”, 1947, Princeton, New Jersey, USA, wikimedia.org, domena publiczna

Rzeźba – w odróżnieniu od poprzednich technik, wyróżnia się formą przestrzenną

R1LNwWsIoTySV1
Xsawery Dunikowski, „Prymulka”, 1908, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, oddział MNW, pl.pinterest.com, CC BY 3.0

Portret pamięciowy

Jest wykonywany osobie poszukiwanej (zaginionej, uciekinierowi, który popełnił przestępstwo itp.), jeśli policja nie ma jej zdjęcia. Opracowano kilka programów komputerowych do sporządzania takiego portretu, ale nie zawsze jest możliwość, aby z nich skorzystać. Wtedy potrzebny jest artysta plastyk, który sporządza portret ręcznie na podstawie opisu.

Jak samodzielnie narysować portret?

Każdego człowieka wyróżniamy dzięki temu, że jego twarz nieco różni się od innych, ma rysy charakterystyczne tylko dla niego. Jednak pewne proporcje szerokości do wysokości oraz położenia oczu, nosa i ust, są podobne.

Wskazówka

Oto kilka wskazówek, które pomogą ci wstąpić na szlak portrecisty:

  • postaraj się używać tylko ołówka i gumki; linijka nie będzie potrzebna,

  • korzystaj z własnych obserwacji; możesz poprosić kogoś, aby ci pozował,

  • kieruj się zasadą „od ogółu do szczegółu”,

  • najpierw naszkicuj kształt twarzy, a następnie zwróć uwagę na położenie oczu, nosa, ust.

Rok95GhlvBZGB1
Etapy rysowania twarzy, online-skills, CC BY 3.0

Etapy rysowania twarzy

  1. Narysuj koło o szerokości twarzy.

  2. Wyznacz jego środek, rysując linie z góry na dół i od lewej do prawej. Kreska w połowie koła wyznacza linię brwi.

  3. Dodając od dołu połowę wysokości koła (możesz odmierzyć ołówkiem), otrzymasz linię brody.

  4. Połącz górny brzeg koła z linią brody. Podziel tę odległość na dwie równe części. W połowie wysokości twarzy znajdują się oczy.

  5. Koniec nosa znajduje się w połowie dolnej części twarzy.

  6. W połowie odległości od końca nosa do linii brody, umiejscowione są usta.

  7. W połowie górnej połowy twarzy jest linia włosów.

Podsumowanie

Zastanów się

Jaką wiedzę zdobyłeś?

  • portret służy utrwaleniu czyjegoś wizerunku, a jego przeznaczenie zmieniało się w różnych okresach;

  • są różne rodzaje portretów – indywidualny, zbiorowy, miniaturowy, trumienny, en face, z profilu, półprofilu. Portret własny artysty to autoportret;

  • opracowano wiele technik portretowania; należą do nich: rysunek, malarstwo, grafika, fotografia. Formą przestrzenną jest rzeźba;

  • Marcello Baciarelli i Xawery Dunikowski byli portrecistami.

Uwaga!

Teraz potrafisz:

  • wskazać portret en face, z profilu, półprofilu,

  • rozpoznać nazwiska poznanych dziś portrecistów,

  • określić wzajemne położenie elementów twarzy,

  • samodzielnie narysować portret ołówkiem, stosując poznane proporcje twarzy.

Zadania

RnJ3VNGWgmq1a1
Ćwiczenie 1
Źródło: online-skills.
RKiQFEXMpZq5Y
Ćwiczenie 2
Wymień trzy rodzaje portretów.
R1WTxt6gU5zxc1
Ćwiczenie 3
Źródło: online-skills.
R6hmDD7bm5EaY
Ćwiczenie 4
Wymień trzy ustawienia twarzy na portrecie.
RI2HUldSQWGb91
Ćwiczenie 5
Przyporządkuj określenie do odpowiadającej mu definicji. Portret pamięciowy, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 - Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty. Proporcje twarzy, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty. Portret zbiorowy, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty. Autoportret, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty. Popiersie, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty. Portrecista, definicje do wyboru: 1 - Stałe położenie oczu, brwi, uszu, nosa, ust, czoła, brody względem siebie i obrysu twarzy. Są one podobne u większości ludzi. 2 - Portret wykonany na podstawie ustnego opisu innej osoby. 3 Osoba, która tworzy portret. Wśród znanych portrecistów różnych okresów można wymienić malarzy Marcello Baciarelli i Olgę Boznańską oraz fotografa Yousyfa Karsha. 4 - Rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci. 5 - Pokazuje podobizny kilku osób w jednym ujęciu. 6 - Portret własny artysty.
Źródło: online-skills.
R1WYXA1rhpC6T
Ćwiczenie 6
Jak nazywa się rodzaj portretu sporządzany na blasze, rozpowszechniony w okresie baroku?
Rjm75SA3pXfkB
Ćwiczenie 7
Do jakiego terminu odnosi się poniższa definicja: "malowidło małego formatu, zwykle portret, często na kości słoniowej, masie perłowej lub porcelanie".
Polecenie 1

Zadanie: Sporządź portret pamięciowy według opisu innej osoby. Poproś o pomoc osobę towarzyszącą – kogoś ze znajomych lub rodziny.

Potrzebne materiały:
Kartka rysunkowa A4
Ołówek
Gumka

Zdjęcie idola, które podczas pracy będzie mogła widzieć tylko osoba towarzysząca.

Przypomnij sobie etapy rysowania twarzy. Naszkicuj obrys twarzy i wyznacz położenie oczu, nosa i pozostałych części.
Poproś osobę towarzyszącą, aby opisała kolejno to, co chcesz wiedzieć. Zadawaj pytania, np. czy osoba na zdjęciu ma szerokie, czy wąskie brwi.
Nie zaglądaj do zdjęcia, ale swój rysunek pokazuj na bieżąco i pytaj, co trzeba zmienić.
Po skończonej pracy porównaj portret pamięciowy ze zdjęciem.
Powodzenia!

Rok95GhlvBZGB1
Etapy rysowania twarzy, online-skills, CC BY 3.0
R1WeXxTCzczJ71
Uruchom wyobraźnię i zaplanuj ilustrację do mitologicznej przygody Odyseusza, Syzyfa lub Achillesa. Opowiedz, który epizod z życia bohatera został przez Ciebie wybrany i jaką masz wizję plastyczną. Poproś kogoś z klasy o jej zrealizowanie.
Źródło: ViliusL.
mb295b80aa5f433e2_0000000000009
mb295b80aa5f433e2_0000000000010
mb295b80aa5f433e2_0000000000011
mb295b80aa5f433e2_0000000000012

Słownik pojęć

Autoportret
Autoportret

portret artysty wykonany przez niego samego.

Dziedzina
Dziedzina

zakres czyjegoś działania w obrębie nauki, gospodarki, techniki, kultury itp.

Fotografia
Fotografia

otrzymywanie trwałych obrazów na powierzchniach pokrytych substancją światłoczułą (promienioczułą); również gotowy obraz fot. pozytywowy na podłożu nieprzezroczystym

Grafika
Grafika

dział sztuk plastycznych obejmujący dzieła wykonane techniką powielania na dowolnym podłożu odbitek z uprzednio wykonanej formy; też: dzieło wykonane tą techniką.

Miniatura
Miniatura

malowidło małego formatu, zwykle portret, często na kości słoniowej, masie perłowej lub porcelanie.

Podobizna
Podobizna

fotografia, obraz, rzeźba itp. czyjejś twarzy, postaci.

Popiersie
Popiersie

rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca głowę i część ramion postaci.

Rzeźba
Rzeźba

trójwymiarowe dzieło sztuki wykonane w kamieniu, drewnie, gipsie itp.

Wizerunek
Wizerunek

czyjaś podobizna na rysunku, obrazie, zdjęciu itp.

Źródło:

sjp.pwn.pl

Galeria dzieł sztuki