Ważne daty
1882 – powstanie Berliner Philharmoniker,
1904 – powstanie London Symphony Orchestra,
1935 – powstanie Narodowej Orkiestry Polskiego Radia.
Scenariusz lekcji dla nauczyciela:
I. Indywidualna i zespołowa ekspresja muzyczna.
4. W zakresie słuchania i percepcji muzyki. Uczeń:
2) rozpoznaje ze słuchu:
a) brzmienie instrumentów muzycznych,
e) aparat wykonawczy: (…) orkiestra (…);
II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania.
3. Uczeń wykazuje się znajomością i dokonuje podziału:
1) instrumentów muzycznych ze względu na źródło dźwięku – nazywa i charakteryzuje je;
3) aparatu wykonawczego ((…) orkiestra (…)).
III. Kultura muzyczna, narodowe i światowe dziedzictwo kulturowe. Uczeń:
2) zna i wymienia instytucje upowszechniające kulturę muzyczną we własnym regionie, kraju i na świecie oraz ich działalność, a także śledzi wydarzenia artystyczne;
opisywać rolę koncertmistrza;
charakteryzować brzmienie instrumentów muzycznych;
opisywać słynne orkiestry symfoniczne;
charakteryzować skład orkiestry symfonicznej.
Czym jest orkiestra symfoniczna?
Muzyka od zawsze była źródłem piękna i wywoływała emocje. Orfeusz potrafił grać w taki sposób, że dźwięk jego liry pobudzał do życia przyrodę, reagowały na nią zwierzęta, a ludzie ulegali jej czarującemu brzemieniu. Od zarania dziejów człowiek zachwycał się grą na instrumentach, muzyka wprowadzała w zadziwienie zarówno słuchaczy, jak i samych wykonawców. Służyła kultowi, zabawom. Jednym z najstarszych przejawów wspólnego muzykowania jest muzyka ludowa, która towarzyszyła obrzędom, tańcowi, pełniła istotną rolę w kształtowaniu kultur wiejskiej. Wykonywały ją kapele, czyli ludowe zespoły muzyczne. Zanim rozwinęła się orkiestra, utwory muzyczne były wykonywane przez mniejsze zespoły. Z biegiem czasu liczebność ich członków rosła, zespoły rozwijały się także pod względem instrumentów i profesjonalizmu wykonania. Orkiestry istniały już w średniowieczu i renesansie, jednak orkiestra symfoniczna, czyli przeznaczona do wykonywania wielkich dzieł muzycznych (np. symfoniisymfonii, koncertówkoncertów, baletówbaletów i operoper) powstała w połowie XVII wieku, gdy wykształciła się symfonia – kilkuczęściowy utwór grany przez orkiestrę, któremu orkiestra symfoniczna zawdzięcza swoją nazwę.
Skład orkiestry symfonicznej
Każda orkiestra symfoniczna składa się z kilku sekcji instrumentów, w jej składzie znajdują się instrumenty dęte, smyczkowe, perkusyjne. Każda z tych sekcji dzieli się na mniejsze grupy. Orkiestrę na scenę wprowadza koncertmistrz. To określenie informuje już o tym, że jest ważną osobą – mistrzem ceremonii, zaraz po dyrygencie. Najczęściej jest nim muzyk grający w pierwszych skrzypcach. Gdy wszyscy muzycy zajmą swoje pozycje w orkiestrze i siądą za pulpitami, koncertmistrz wstaje i decyduje o rozpoczęciu strojenia instrumentów. Zazwyczaj dźwięk wskazuje obój lub fortepian, podając go orkiestrze. Podczas koncertu dba o utrzymywanie ciągłego kontaktu z dyrygentem.
Zapoznaj się z układem instrumentów w orkiestrze. Wysłuchaj wszystkich dźwięków i postaraj się zapamiętać je, by później rozpoznać instrumenty.
Skład orkiestry symfonicznej
Jedną ze słynnych orkiestry symfonicznych jest Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (NOSPR), która koncertuje w filharmoniach na całym świecie, m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Austrii, Chinach, Australii.
Inną słynną orkiestrą jest London Symphony Orchestra, która jest jedną z najważniejszych orkiestr angielskich i europejskich.
Berliner Philharmoniker jest niemiecką orkiestrą symfoniczną, która działa od 1882 roku. Od początku istnienia gra z najwybitniejszymi dyrygentami świata. Współpracuje z firmą Deutsche Grammophon, z którą nagrała wiele koncertów, oper.
Zadania
Słownik pojęć
widowisko teatralne, w którym głównym środkiem wyrazu jest taniec; też: utwór muzyczny stanowiący kanwę takiego widowiska.
instrumentalny utwór muzyczny, przeznaczony do wykonania przez solistę i orkiestrę symfoniczną.
sceniczny dramat muzyczny.
utwór muzyczny przeznaczony na orkiestrę.
Biblioteka muzyczna
Bibliografia
Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, Warszawa 1960.