Przeczytaj
Podamy teraz i udowodnimy twierdzenie o logarytmie potęgitwierdzenie o logarytmie potęgi bardzo przydatne w obliczeniach, szczególnie w naukach technicznych i w astronomii, gdzie często zachodzi konieczność potęgowania dużych liczb.
We wszystkich obliczeniach w tym materiale uwzględniać będziemy założenia wynikające z definicji logarytmu – podstawa logarytmu musi być liczbą dodatnią, różną od jedności, liczba logarytmowana musi być dodatnia. Pamiętać będziemy również, że wyrażenie jest nieoznaczone.
Jeżeli jest liczbą dodatnią, różną od , liczba jest liczbą dodatnią i , to:
Dowód
Założenie:
, – podstawa logarytmu,
– liczba logarytmowana,
– wykładnik potęgi.
Teza:
Oznaczmy: .
Z definicji logarytmu wynika, że:
Podnosimy obie strony zapisanej równości do potęgi .
Z twierdzenia o potędze potęgi wynika, że .
Stąd:
Zatem jest wykładnikiem potęgi, do której należy podnieść , aby otrzymać . Czyli:
Zastępujemy liczbę odpowiednim logarytmem. Otrzymujemy tezę:
Co kończy dowód.
Możemy powiedzieć: przy podstawie dodatniej i różnej od logarytm potęgi liczby dodatniej jest równy iloczynowi wykładnika potęgi i logarytmu tej liczby przy tej samej podstawie.
Zauważmy, że prawdziwy jest też wzór odwrotny.
Zapiszemy podane logarytmy potęg w postaci iloczynu liczby wymiernej i logarytmu.
W przypadku, gdy wykładnik potęgi liczby logarytmowanej jest liczbą naturalną większą bądź równą , wykładnik ten zwyczajowo oznacza się .
Wzór zapisany w twierdzeniu o logarytmie potęgi można wówczas zapisać w postaci:
Zapiszemy podane liczby bez użycia logarytmów.
Zapiszemy każdy z iloczynów w postaci logarytmu potęgi, a następnie w postaci logarytmu pewnej liczby.
Wiemy, że obliczanie pierwiastka stopnia ( – liczba naturalna taka, że ) liczby dodatniej jest szczególnym przypadkiem potęgowania.
Prawdziwa więc jest podana niżej wersja twierdzenia o logarytmie potęgi.
Jeżeli jest liczbą dodatnią, różną od , liczba jest liczbą dodatnią i jest liczbą naturalną taką, że , to:
Zapiszemy podane liczby bez użycia symbolu pierwiastka.
Zapiszemy podane liczby w postaci logarytmu pierwiastka.
Zastosujemy teraz poznane twierdzenia do przekształcania wyrażeń arytmetycznych.
Zapiszemy każde z wyrażeń w najprostszej postaci. W tym celu skorzystamy również z twierdzeń o logarytmie iloczynu i logarytmie ilorazu.
Znajdziemy liczbę taką, że .
Zapisujemy liczby i za pomocą logarytmów oraz liczbę za pomocą logarytmu potęgi.
Zapisujemy wyrażenia z niewiadomą po lewej stronie równości. Pozostałe wyrażenia zapisujemy po prawej stronie równości.
Korzystamy z twierdzenia o logarytmie iloczynu i z twierdzenia o logarytmie ilorazu.
Porównujemy liczby logarytmowane – korzystając z różnowartościowości funkcji logarytmicznej.
Liczba jest dodatnia (liczba logarytmowana musi być dodatnia), zatem spełnia warunki zadania.
Odpowiedź:
Szukana liczba to .
Wiedząc, że obliczymy .
Zapisujemy w pierwszym ze składników liczbę podpierwiastkową w postaci ułamka, który następnie skracamy. W drugim składniku liczbę podpierwiastkową zapisujemy w postaci potęgi.
Zapisujemy logarytm ilorazu w postaci różnicy logarytmów.
Ponieważ , i , stąd
Podstawiając , otrzymujemy
Słownik
jeżeli jest liczbą dodatnią, różną od , liczba jest liczbą dodatnią i , to: