Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W poniższych przykładach wykorzystywać będziemy definicję reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia.

Na wstępie przypomnimy pojęcia: 

  • dzielnika liczby naturalnej,

  • reszty z dzielenia liczb naturalnych

  • rozkładu liczby naturalnej na czynniki pierwsze.

Reszta z dzielenia liczb całkowitych
Definicja: Reszta z dzielenia liczb całkowitych

Resztą z dzielenia dodatniej liczby całkowitej n przez dodatnią liczbę całkowitą d nazywamy taką nieujemną liczbę całkowitą r mniejszą od d, że
n=d·k+r, dla pewnej liczby całkowitej k.
Np. resztą z dzielenia liczby 19 przez 5 jest 4, ponieważ prawdziwa jest równość 19=5·3+4, gdzie 04<5.

Uwaga. Jako resztę r z dzielenia przez dodatnia liczbę całkowitą d można też rozważać liczby całkowite spełniające warunek -d<r<d.

Jeśli reszta r z dzielenia liczby n przez liczbę d jest równa 0, to liczbę całkowitą d nazywamy dzielnikiem liczby całkowitej n.

Dzielnik liczby całkowitej
Definicja: Dzielnik liczby całkowitej

Dzielnikiem dodatniej liczby całkowitej n nazywamy taką dodatnią liczbę całkowitą d, że n=d·k, dla pewnej liczby całkowitej k.
Np. liczba 7 jest dzielnikiem liczby 1001, ponieważ prawdziwa jest równość 1001=7·143.

Rozkład liczby naturalnej na czynniki pierwsze
Definicja: Rozkład liczby naturalnej na czynniki pierwsze

Rozkładem liczby naturalnej na czynniki pierwsze nazywamy przedstawienie liczby naturalnej w postaci iloczynu liczb pierwszych; zapis ten zawiera potęgi liczb pierwszych o wykładnikach, które są dodatnimi liczbami całkowitymi.
Np. rozkładem na czynniki pierwsze liczby 28200 jest 28200=233152471.

Przykład 1

Wybieramy liczbę a ze zbioru 1,2,3,4,5,6,7,8,9, następnie liczbę b ze zbioru 9,10,11,12,13,14,15,16 i na koniec liczbę c ze zbioru 15,16,17,18,19,20.

Ile jest takich trójek a,b,c, że iloczyn a·b·c jest podzielny przez 5?

Zauważmy, że iloczyn abc jest podzielny przez 5 wtedy i tylko wtedy, gdy co najmniej jeden z jego czynników dzieli się przez 5.

Dalszą część rozwiązania przeprowadzimy na dwa różne sposoby.

I sposób:

Rozpatrzmy następujące trzy rozłączne przypadki:

  1. każda z liczb a, b, c dzieli się przez 5,

  2. dokładnie dwie spośród liczb a, b, c dzielą się przez 5,

  3. tylko jedna spośród liczb a, b, c dzieli się przez 5.

Ad 1. W przypadku pierwszym liczby a, b, c spełniają warunki: a=5,b10,15.

Ad 2 W przypadku drugim spośród liczb a, b, c wybieramy dwie podzielne przez 5 rozpatrując następujące trzy rozłączne przypadki:

Ad 2.1 tylko liczby a i b są podzielne przez 5; wtedy a=5, b10,15, c16,17,18,19,

Ad 2.2 tylko liczby a i c są podzielne przez 5; wówczas a=5, b9,11,12,13,14,16, c15,20,

Ad 2.3 tylko liczby b i c są podzielne przez 5, wtedy a1,2,3,4,6,7,8,9, b10,15, c15,20.

Ad 3. Dokładnie jedną liczbę podzielną przez 5 wybieramy spośród liczb a, b, c rozpatrując kolejne trzy rozłączne przypadki:

Ad 3.1 tylko a dzieli się przez 5; wtedy a=5, b9,11,12,13,14,16, c16,17,18,19,

Ad 3.2 tylko b dzieli się przez 5; wtedy a1,2,3,4,6,7,8,9, b10,15, c16,17,18,19,

Ad 3.3 tylko c dzieli się przez 5, co oznacza, że a1,2,3,4,6,7,8,9, b9,11,12,13,14,16, c15,20.

Korzystając z reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia oraz z reguły dodawaniaReguła dodawaniareguły dodawania, obliczamy liczbę trójek a,b,c spełniających warunki zadania w każdym z powyższych przypadków:

  1. trójka 122=4,

  2. trójka 1·2·4+1·6·2+8·2·2=52,

  3. trójka 1·6·4+8·2·4+8·6·2=184.

Stąd liczba wszystkich szukanych trójek a,b,c jest równa
4+52+184=240.

II sposób:

Zauważmy, że wobec określenia liczb a, b, c liczba wszystkich możliwych trójek a,b,c jest równa 9·8·6=432.

W tak otrzymanym zbiorze są dwa rozłączne podzbiory:

  • zbiór tych trójek a,b,c, dla których iloczyn a·b·c dzieli się przez 5,

  • zbiór tych trójek a,b,c, dla których iloczyn a·b·c nie dzieli się przez 5.

Ponieważ iloczyn abc nie dzieli się przez 5 wtedy i tylko wtedy, gdy każda z liczb a ; b ; c jest niepodzielna przez 5, więc jest to możliwe, gdy a1,2,3,4,6,7,8,9, b9,11,12,13,14,16c16,17,18,19.

Na podstawie reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia stwierdzamy, że w tej sytuacji mamy 8·6·4=192 możliwości.

Oznaczmy przez x liczbę trójek a,b,c, które spełniają warunki zadania. Z reguły dodawaniaReguła dodawaniareguły dodawania wynika, że x+192=432, skąd x=432192=240. Zatem dokładnie tyle jest szukanych trójek a,b,c.

Przykład 2

W pojemniku znajduje się siedem kul, ponumerowanych od 1 do 7. Z tego pojemnika losujemy cztery razy jedną kulę, za każdym razem zwracając ją z powrotem do pojemnika. Ile jest wszystkich takich wyników tego doświadczenia, że dokładnie raz wylosujemy kulę z numerem parzystym?

Wynik doświadczenia zanotujemy jako czteroelementowy ciągciągciąg a,b,c,d, gdzie:

  • a to wynik pierwszego losowania,

  • b to wynik drugiego losowania,

  • c to wynik trzeciego losowania,

  • d to wynik czwartego losowania,

Zauważmy, że możliwe są cztery rozłączne przypadki:

  1. a jest liczbą parzystą; wtedy  a2,4,6, b, c, d1,3,5,7,

  2. b jest liczbą parzystą; wtedy b2,4,6, a, c, d1,3,5,7,

  3. c jest liczbą parzystą; wtedy c2,4,6, a, b, d1,3,5,7,

  4. d jest liczbą parzystą; wtedy d2,4,6, a, b, c1,3,5,7.

Korzystając z reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia, obliczamy liczbę wyników spełniających warunki zadania w każdym z powyższych przypadków:

  1. 3·4·4·4=192,

  2. 43·4·4=192,

  3. 443·4=192,

  4. 4443=192.

Korzystając z reguły dodawaniaReguła dodawaniareguły dodawania, obliczamy liczbę wszystkich wyników, które spełniają warunki zadania

192+192+192+192=768.

Przykład 3

Mamy do dyspozycji trzy pudełka: czerwone, zielone i niebieskie. W czerwonym pudełku jest 9 kul, ponumerowanych od 1 do 9, w zielonym jest 7 kul, ponumerowanych liczbami od 1 do 7, a w niebieskim jest 8 kul, ponumerowanych od 1 do 8. Z każdego pudełka losujemy jedną kulę. Ile jest wszystkich możliwości wylosowania w ten sposób takiej trójki liczb, których suma kwadratów jest podzielna przez 3?

Wynik doświadczenia zanotujemy jako trzyelementowy ciągciągciąg c,z,n, gdzie:

  • c to wynik losowania z czerwonego pudełka,

  • z to wynik losowania z zielonego pudełka,

  • n to wynik losowania z niebieskiego pudełka.

Mamy więc obliczyć, ile jest możliwych trójek liczb c,z,n jest liczbą podzielną przez 3.

Przypomnijmy, że reszta z dzielenia liczby całkowitej przez 3 jest równa 0, 1 lub 2. W każdym z tych przypadków liczbę naturalną można zapisać w postaci odpowiednio: 3k3k+13k+2.

Ponadto:

3k2=9k2=33k2,

3k+12=9k2+6k+1=33k2+2k+1,

3k+22=9k2+12k+4=33k2+4k+1+1.

Zatem kwadrat każdej liczby podzielnej przez 3 jest również liczbą podzielną przez 3, natomiast kwadrat każdej liczby niepodzielnej przez 3 daje z dzielenia przez 3 resztę 1.

Wynika stąd, że suma c2+z2+n2 jest liczbą podzielną przez 3 w jednym z dwóch rozłącznych przypadków:

  1. kiedy każda z liczb c,z,n dzieli się przez 3,

  2. kiedy każda z liczb c,z,n jest liczbą niepodzielną przez 3.

Ad 1. W przypadku pierwszym: c3,6,9, z3,6, n3,6.

Ad 2. W przypadku drugim: c1,2,4,5,7,8, z1,2,4,5,7, n1,2,4,5,7,8.

Korzystając z reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia, obliczamy liczbę wyników spełniających warunki zadania w każdym z powyższych przypadków:

  1. 3·2·2=12,

  2. 6·5·6=180.

Wobec tego trójkę liczb spełniającą warunki zadania wylosujemy na 12+180=192 sposoby.

Przykład 4

Wykażemy, że liczba 123123 ma dokładnie 32 dodatnie dzielniki całkowite.

Zauważmy, że liczbę 123123 można rozłożyć na czynniki pierwsze np. w poniższy sposób

123123=1231001=34171113=37111341.

Wobec tego każdy dodatni dzielnik całkowity liczby 123123 jest liczbą postaci

3α7β11γ13σ41ε,

gdzie α, β, γ, σ, ε są nieujemnymi liczbami całkowitymi, z których każda może przyjmować jedynie dwie wartości: 0, 1.

Dzielnikami liczby 123123 są np.

21=3171110130410,

123=3170110130411,

231=3171111130410,

17589=3170111131411.

Oznacza to, że każdemu dodatniemu dzielnikowi całkowitemu liczby 123123 da się wzajemnie jednoznacznie przyporządkować pięcioelementowy ciągciągciąg α,β,γ,δ,ε wykładników, zgodnie z kolejnością zapisaną w rozkładzie

3α7β11γ13σ41ε.

W ten sposób:

  • liczba 21=3171110130410 jest reprezentowana przez ciągciągciąg 1,1,0,0,0 oraz temu ciągowi odpowiada liczba 21,

  • liczba 123=3170110130411 jest reprezentowana przez ciągciągciąg 1,0,0,0,1 oraz temu ciągowi odpowiada liczba 123,

  • liczba 231=3171111130410 jest reprezentowana przez ciągciągciąg 1,1,1,0,0 oraz temu ciągowi odpowiada liczba 231,

  • liczba 17589=3170111131411 jest reprezentowana przez ciągciągciąg 1,0,1,1,1 oraz temu ciągowi odpowiada liczba 17589.

Wynika stąd, że dodatnich dzielników całkowitych liczby 123123 jest dokładnie tyle, ile opisanych wyżej ciągów α,β,γ,σ,ε. Ponieważ każda z liczb α, β, γ, σ, ε może przyjmować dokładnie dwie wartości, więc korzystając z reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia, stwierdzamy, że takich ciągów jest 22222=32.

Zatem liczba 123123 ma 32 dodatnie dzielniki całkowite.

Ważne!

Każdą dodatnią liczbę całkowitą n można przedstawić w postaci rozkładu na czynniki pierwsze, to znaczy, że istnieją takie parami różne liczby pierwsze p1,p2,...,pk oraz nieujemne liczby całkowite α1,α2,...,αk, że

n=p1α1p2α2...pkαk.

Rozumując analogicznie jak w powyższym przykładzie, stwierdzamy, że dodatnich dzielników całkowitych liczby n jest dokładnie tyle, ile różnych ciągówciągciągów postaci β1,β2,,βk w liczbach nieujemnych, ograniczonych wartościami odpowiednio α1,α2,,αk .

reguły mnożeniaReguła mnożeniareguły mnożenia wynika, że takich ciągów jest

α1+1·α2+1··αk+1.

Zatem liczba n=p1α1p2α2...pkαk ma dokładnie α1+1·α2+1··αk+1 dodatnich dzielników całkowitych.

Korzystając z tego spostrzeżenia ustalimy np., że:

  • liczba 2020=22511011 ma 2+1·1+1·1+1=3·2·2=12 dodatnich dzielników całkowitych,

  • liczba 16200=233452 ma 3+14+12+1=453=60 dodatnich dzielników całkowitych,

  • liczba 46464=2731112 ma 7+11+12+1=823=48 dodatnich dzielników całkowitych.

Słownik

reguła dodawania
reguła dodawania

jeżeli zbiory A1,A2,,An są parami rozłączne, to liczba elementów zbioru A1A2An jest równa sumie liczb elementów każdego ze zbiorów A1,A2,,An:

A1A2An=A1+A2++An

reguła mnożenia
reguła mnożenia

Liczba wszystkich możliwych wyników doświadczenia polegającego na wykonaniu po kolei n czynności, z których pierwsza może zakończyć się na jeden z k1 sposobów, druga – na jeden z k2 sposobów, trzecia – na jeden z k3 sposobów i tak dalej do n-tej czynności, która może zakończyć się na jeden z kn sposobów, jest równa k1·k2··kn

ciąg
ciąg

funkcja, której dziedziną jest zbiór wszystkich dodatnich liczb całkowitych lub pewien jego podzbiór, a wartościami są liczby rzeczywiste