Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Wykonanie równocześnie kilku przekształceń wykresu funkcji logarytmicznejfunkcja logarytmicznafunkcji logarytmicznej powoduje zmianę zarówno położenia samego wykresu względem osi układu współrzędnych, jak i zmianę własności tej funkcji.

Omówimy przesunięcie wykresu funkcji logarytmicznej określonej wzorem fx=logax, gdzie a0,11,x>0 wzdłuż osi X oraz osi Y układu współrzędnych.

przesunięcie wykresu funkcji logarytmicznej wzdłuż osi X oraz Y
Definicja: przesunięcie wykresu funkcji logarytmicznej wzdłuż osi X oraz Y

Wykres funkcji określonej wzorem gx=logax-p+q otrzymujemy przez przesunięcie wykresu funkcji fx=logaxp jednostek w prawo (p>0) lub o p jednostek w lewo (p<0) oraz o q jednostek w górę (q>0) lub o q jednostek w dół (q<0).

Naszkicujemy w jednym układzie współrzędnych wykresy funkcji określonych wzorami fx=log12x oraz gx=log12x-1+2. W tym celu w tabelach przedstawimy wartości tych funkcji dla kilku argumentów.

x

14

12

1

2

fx

2

1

0

-1

x

54

32

2

3

gx

4

3

2

1

Wykresy tych funkcji przedstawiają się następująco:

R1ejJudJM5Z8i

Analizując położenie wykresów oraz wzory tych funkcji możemy zauważyć, że:

  • wykres funkcji g możemy otrzymać przez przesunięcie wykresu funkcji f1 jednostkę w prawo oraz 2 jednostki w górę,

  • dziedziną funkcji f jest zbiór x0,, a dziedziną funkcji g jest zbiór x1,,

  • zbiorem wartości obu funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych,

  • miejscem zerowym funkcji f jest 1, a miejscem zerowym funkcji g jest 5,

  • asymptotą wykresu funkcji f jest prosta x=0, a asymptotą wykresu funkcji g jest prosta x=1,

  • funkcja f przyjmuje wartości ujemne tylko dla argumentów większych od 1, a funkcja g przyjmuje wartości ujemne tylko dla argumentów większych od 5,

  • funkcja f przyjmuje wartości dodatnie tylko dla argumentów x0,1, a funkcja g przyjmuje wartości dodatnie tylko dla argumentów x1,5.

asymptota wykresu funkcji określonej wzorem fx=logax-p+q
Własność: asymptota wykresu funkcji określonej wzorem fx=logax-p+q

Asymptotą wykresu funkcji określonej wzorem fx=logax-p+q jest prosta o równaniu x=p.

Mając dany wzór funkcji przed przekształceniem jej wykresu oraz podane przekształcenie, możemy wyznaczyć wzór funkcji po przesunięciu jej wykresu wzdłuż osi układu współrzędnychprzekształcenie wykresu funkcji f(x - p) + qprzesunięciu jej wykresu wzdłuż osi układu współrzędnych.

Przykład 1

Wykres funkcji określonej wzorem fx=log5x przesunięto wzdłuż osi X3 jednostki w lewo oraz wzdłuż osi Y2 jednostki w dół. Wyznaczymy wzór funkcji otrzymanej po przesunięciu wykresu.

Wzór funkcji logarytmicznej po przesunięciu wykresu wzdłuż osi X oraz osi Y zapisujemy w postaci gx=logax-p+q.

Z zadania wynika, że p=-3 oraz q=-2.

Zatem wzór funkcji po przekształceniach przyjmuje postać gx=log5x+3-2.

Przykład 2

Na rysunku przedstawiono wykres funkcji logarytmicznej f określonej wzorem fx=log4x+1-1.

Rc2dYyoc2YwDD

Wyznaczymy:

a) równanie asymptoty oraz dziedzinę tej funkcji,

b) miejsce zerowe tej funkcji,

c) argumenty, dla których funkcja przyjmuje wartości niedodatnie.

Rozwiązania:

a) Ponieważ p=-1, zatem asymptotą wykresu funkcji jest prosta o równaniu x=-1.
Dziedziną tej funkcji jest zbiór x-1,.

b) Chcąc wyznaczyć miejsce zerowe tej funkcji, rozwiążemy równanie 0=log4x+1-1.
Po rozwiązaniu równania otrzymujemy x=3. Uwzględniając, że dziedziną funkcji jest zbiór x-1,, potwierdzamy, że miejscem zerowym tej funkcji jest liczba  3.

c) Z wykresu możemy odczytać, że fx0 dla x(-1,3.

Z wykresu funkcji logarytmicznej możemy odczytać własności potrzebne do wyznaczenia jej wzoru.

Przykład 3

Na wykresie przedstawiono funkcję określoną wzorem fx=log22x-p+q. Wyznaczymy wzór tej funkcji.

R8F0zEoAzS9aC

Z wykresu możemy odczytać, że:

  • asymptotą wykresu funkcji jest prosta x=2, zatem p=2,

  • do wykresu funkcji należy punkt o współrzędnych 6,-3, zatem, w celu wyznaczenia wartości q rozwiązujemy równanie -3-q=log226-2.

Korzystając z praw działań na logarytmach, równanie możemy zapisać w postaci -3-q=-4, a zatem q=1.

Szukana funkcja wyraża się zatem wzorem fx=log22x-2+1.

Przykład 4

Do wykresu funkcji określonej za pomocą wzoru fx=log4x-p+q należą punkty o współrzędnych 3,3 oraz 0,2. Wyznaczymy wartości parametrów pq.

W celu wyznaczenia wartości parametrów pq zapisujemy układ równań 3=log43-p+q2=log4-p+q.

Rozwiązanie układu sprowadza się do rozwiązania równania log43-p=log4-p+1.

Równanie to zapisujemy w postaci log43-p=log4-p+log44, co po przekształceniu jest równoważne równaniu log43-p=log4-4p.

Zatem 3-p=-4p, więc p=-1.

Wartość q obliczymy z pierwszego równania układu równań.

3=log43+1+q, więc q=2.

Wzór funkcji przedstawia się następująco: fx=log4x+1+2.

Słownik

funkcja logarytmiczna
funkcja logarytmiczna

funkcja określona wzorem fx=logax, gdzie a0,11, oraz x>0

przekształcenie wykresu funkcji f(x - p) + q
przekształcenie wykresu funkcji f(x - p) + q

przesunięcie wykresu funkcji fxp jednostek w prawo (p>0) lub o p jednostek w lewo (p<0) oraz o q jednostek w górę (q>0) lub o q jednostek w dół (q<0)