Istnieje wiele czynników, które mają wpływ na wielkość i rodzaj produkowanego mięsa. Zależy to w sposób bezpośredni od pogłowiapogłowiepogłowia zwierząt. To z kolei jest wypadkową wielu czynników przyrodniczych i pozaprzyrodniczych.

Zarówno przed kilkoma tysiącami lat, jak i obecnie, gatunki zwierząt gospodarskich przystosowane do warunków w których żyły. W strefie tundry jedynym udomowionym gatunkiem jest renifer. Dzięki grubej warstwie tłuszczu pod skórą jest on uodporniony na niewielką ilość pożywienia. Strefa umiarkowana charakteryzuje się np. dostateczną ilością opadów temperaturą powietrza i korzystnym ukształtowaniem terenu, przez co stwarza warunki do uprawy roślin i - dzięki temu – do chowu zwierząt. Na tym obszarze występują duże pogłowia bydła, trzody chlewnej, drobiu i owiec, które przeznaczane są najczęściej do celów spożywczych i jako surowiec przemysłu lekkiego. Konie natomiast wykorzystuje się w celach sportowo‑rekreacyjnych. Kiedyś stanowiły one środek transportu. Stepy obfitujące w dużą ilość i różnorodność traw oraz innych roślin są najbardziej sprzyjającym obszarem do prowadzenia chowu bydła i owiec. Natomiast kozy i wielbłądy występują powszechnie na obszarach półsuchych porośniętych wysokimi trawami. Z kolei do dużej wilgotności i temperatury powietrza strefy zwrotnikowej i równikowej, a także dużej ilości szkodników tam występujących, są przystosowane bawoły i bydło zebu. Jednakże w dużej części Afryki chów bydła jest niemożliwy ze względu na występowanie muchy tse‑tsemucha tse‑tsemuchy tse‑tse.

Zakładając na podstawie prognoz, że za 20 lat globalne zapotrzebowanie na białko zwierzęce wzrośnie o 35%, w największym stopniu na mięso drobiowe, to czynnikami wpływającymi na rozwój światowej produkcji drobiu będą m. in.: wzrost zasobności ekonomicznej społeczeństw krajów rozwijających się,spodziewany jest znaczący rozwój produkcji drobiu w Indiach, Indonezji, Wietnamie i Filipin,w niektórych krajach Azji i Pacyfiku część popytu na białko będą pokrywały produkty zawierające białko roślinne, inaczej niż w krajach Ameryki Płd., gdzie spodziewany jest największy na świecie wzrost popytu na mięso drobiowe, zmniejsza się import brazylijskiego drobiu do UE, natomiast zdecydowanie zwiększa się eksport drobiu z Ukrainy do UE. ASF w coraz większym stopniu negatywnie wpływa na produkcję mięsa wieprzowego w Chinach, brak piskląt brojlerowych.

Inną grupą czynników rozmieszczenia pogłowia zwierząt są uwarunkowania społeczno‑kulturowe, a wśród nich religijne:

• katolicyzm zabrania spożywania mięsa w każdy piątek, jednakże ścisły post obowiązuje w Wielki Piątek i Środę Popielcową,

• prawosławie zaleca wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, rybnych, mlecznych i jaj w każdą środę i piątek, a także w pierwszy i ostatni tydzień Wielkiego Postu,

• muzułmanie mają zakaz spożywania wieprzowiny,

• hindusi nie mogą jeść wieprzowiny i wołowiny,

• judaizm jest najbardziej restrykcyjny pod tym względem: nie można spożywać świń, wielbłądów, koni, gadów i drapieżnych ptaków, ponieważ są to zwierzęta nieczyste. KoszernekoszernyKoszerne mięso uzyskuje się tylko ze zwierząt o rozszczepionych kopytach: z bydła, owiec i kóz, a właściwie tylko z ich przednich części (do 12. żebra). Ponadto na koszerność wpływa także sposób uboju, umycia i przyrządzenia mięsa. Po spełnieniu określonych warunków można spożywać również drób.

RCithV3I2Holz

Zdjęcie przedstawia owalny kawałek ciasta - pizzy leżący na talerzu. Na wierzchu pizzy leżą listki pietruszki, kawałek cytryny, kilka plasterków pomidora oraz cebuli.

Oprócz zakazów istnieją także tradycje spożywania danego gatunku mięsa na danym obszarze. Dla przykładu w krajach islamskich powszechnie spożywa się baraninę, ponieważ zabronione jest spożywanie innego mięsa. Jest ona także popularna w Wielkiej Brytanii i Irlandii ze względów kulturowych.

Produkcja mięsa uzależniona jest także od liczby ludności (wielkość rynku zbytu), a także poziomu rozwoju społeczno‑gospodarczego, który wpływa na budowę odpowiedniej infrastruktury.

Według danych FAO, w 2018 roku na świecie uzyskano łącznie ponad 346 mln ton mięsa. Czołowymi jego producentami były głównie kraje o bardzo dużej liczbie ludności:

• Chiny (26,6% światowej produkcji),

• USA (13,6% światowej produkcji),

• Brazylia (8,5% światowej produkcji),

• Rosja (2,9% światowej produkcji),

• Niemcy (2,4% światowej produkcji,

• Indie (2,1% światowej produkcji),

• Meksyk (2,1% światowej produkcji),

• Hiszpania (2,0% światowej produkcji),

• Argentyna (1,7% światowej produkcji),

• Francja (1,6% światowej produkcji).

Wielkość światowej produkcji mięsa rośnie z roku na rok o ok. 5‑8 mln t.

W światowej produkcji mięsa w 2018 roku przeważało mięso drobiowe (głównie kurczęce i kurze) - 134,4 mln ton, wieprzowina - 120,9 mln ton, a także wołowina - 71,7 mln ton.

Słownik