Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Warto przeczytać

Charakterystyka prądowo‑napięciowa elementu obwodu to zależność natężenia prądu płynącego przez ten element od napięcia przyłożonego do jego końców.

Doświadczalne wyznaczanie tej zależności zaczyna się od zbudowania obwodu elektrycznego, składającego się ze źródła napięcia, badanego elementu i mierników: woltomierza i amperomierza (Rys. 1.).

R3yaJUmylDJiY
Rys. 1. Obwód do wyznaczania charakterystyki prądowo‑napięciowej elementu

Istotą doświadczenia jest zbadanie zależności wartości prądu płynącego przez element od podawanego napięcia.

Wykonując doświadczanie w sposób klasyczny, operujemy źródłem napięcia stałego, zapisujemy odczyty mierników w tabeli oraz wykonujemy wykres zależności natężenia prądu od przyłożonego napięcia, I(U).

Współcześnie wykorzystuje się do tego mierniki cyfrowe wraz z oprogramowaniem, które zapisuje automatycznie w pamięci komputera wyniki pomiarów oraz tworzy z nich dowolne wykresy, w tym wykres zależności I(U). Rolą osoby przeprowadzającej doświadczenie jest wyłącznie zmienianie wartości podawanego napięcia i interpretacja wyników końcowych.

Jako źródło zasilania można w tym przypadku zastosować także generator napięcia zmiennego (najlepiej wolno zmiennego sinusoidalnego). Wystarczy wtedy tylko włączyć obwód i obserwować wyniki. Powstające w ten sposób automatycznie wielokrotne pomiary tych samych wartości ułatwią ocenę niepewności pomiarowej wyznaczenia charakterystyki. Taki sposób przeprowadzenia doświadczenia można jednak zastosować tylko wtedy, gdy natężenie prądu nie zależy od innych, wolnozmiennych czynników, np. temperatury badanego elementu.

Przykładowe charakterystyki prądowo‑napięciowe przedstawiono na Rys. 2.

Rhvepni7fwdfx
Rys. 2. Charakterystyki prądowo‑napięciowe

Przed przystąpieniem do wykonania doświadczenie należy jednak ustalić kilka ważnych szczegółów:

  1. Jaki zakres mierzonych wartości napięcia i natężenia prądu nas interesuje? Najczęściej zależy to od elementu, jaki badamy. Zakresy mogą być inne dla różnych kierunków przepływu prądu.

  2. Należy użyć takich mierników, których zakresy pomiarowe obejmują wartości, jakie chcemy zbadać.

  3. Niekiedy trzeba rozważyć, jak skonstruować obwód do badania charakterystyki. Współczesne woltomierze mają opór elektryczny sięgający gigaomów, więc obwód przedstawiony na Rys. 1. jest optymalny, gdyż przez miernik napięcia w praktyce nie płynie prąd. Jednak przy badaniu elementów o bardzo dużym oporze lub dysponując urządzeniami niższej klasy, warto wziąć pod uwagę inne rozwiązania, opisane w e‑materiale „Jak zastosować w obliczeniach prawo Ohmaprawo Ohmaprawo Ohma?”.

  4. Przed przystąpieniem do analizy wyników, w celu oceny niepewności pomiarowych, trzeba sprawdzić klasę miernika analogowegoklasa miernika analogowegoklasę miernika analogowego lub dokładność miernika cyfrowego podaną przez producenta.

Słowniczek

Klasa miernika analogowego
Klasa miernika analogowego

(ang.: class of accuracy) – określa wartość błędu maksymalnego, jaki może wystąpić podczas pomiaru wykonywanego danym przyrządem. O ile producent przyrządu nie zaznaczy, że jest inaczej, dla mierników analogowych niepewność maksymalną wyznacza się ze wzoru: , gdzie  jest klasą miernika, a „zakres” oznacza największą możliwą wartość, jaką można zmierzyć przy jego użyciu.

Prawo Ohma
Prawo Ohma

(ang.: Ohm's law) – Natężenie prądu I przepływającego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia U przyłożonego do jego końców. Wyraża się je wzorem: I=UR, gdzie R to opór elektryczny przewodnika.