Przeczytaj
W wielu przypadkach wzory redukcyjnewzory redukcyjne stanowią bardzo wygodne narzędzie, przy pomocy którego możemy sprowadzić duże argumenty funkcji trygonometrycznych do znanych nam wartości.
Zestawienie wzorów redukcyjnych związanych z kątem półpełnym przedstawia poniższa tabela (wzory redukcyjne dla przesunięć o kąty i ).
Oczywiście w niektórych przypadkach możemy wykorzystać te wzory bezpośrednio.
Obliczymy wartości funkcji trygonometrycznych dla kąta . Musimy zauważyć, że . Oznacza to, że możemy skorzystać z drugiej grupy wzorów redukcyjnych z powyższej tabeli. Zatem wykorzystując znajomość wartości funkcji trygonometrycznych kąta mamy:
;
;
.
W innych przypadkach wzory redukcyjne pozwalają znacząco uprościć problem, który wydaje się z pozoru niezwykle trudny. W takich sytuacjach stanowią one pojedynczy krok prowadzący do rozwiązania problemu. Ilustruje to następujący przykład:
Wiedząc że , wyznaczymy dokładną wartość .
Pierwszym krokiem będzie zastosowanie wzorów redukcyjnych do informacji, którą posiadamy:
.
Podstawiając znaną nam wartość i mnożąc powyższą równość stronami przez uzyskujemy
.
Wykorzystując jedynkę trygonometryczną jesteśmy w stanie wyznaczyć wartość .
Teraz wystarczy już tylko przenieść podstawioną wartość na drugą stronę równości:
Pamiętając, że kąt przynależy do pierwszej ćwiartki możemy odrzucić warianty, w których wynik tej części obliczeń jest ujemny. Zatem
.
Oczekiwaną od nas wartość możemy obliczyć, wykorzystując nieparzystość funkcjinieparzystość funkcji sinus. Mamy bowiem . Ostateczną odpowiedź uzyskujemy korzystając z tej właśnie tożsamości:
.
Wzory redukcyjneWzory redukcyjne można również zastosować w sytuacjach, gdy mamy obliczyć wartość bardziej rozbudowanych wyrażeń. Przyjrzyjmy się poniższym przykładom:
Obliczymy
.
Niestety, żadna z występujących w tym wyrażeniu funkcji trygonometrycznych nie posiada argumentu należącego do znanego nam zbioru argumentów z przedziału . Musimy zatem odwołać się do wzorów redukcyjnych. Kolejno, mamy:
;
;
;
.
Podstawmy powyżej wyliczone wartości do wyrażenia opisującego stałą . Uzyskujemy
.
Ostatnim omówionym przez nas zastosowaniem dotychczas poznanych wzorów redukcyjnych jest upraszczanie skomplikowanych wyrażeń trygonometrycznych.
Przedstawimy podane wyrażenia w możliwie najprostszej postaci:
a) ;
b) .
Ad a)
Na początku skorzystajmy ze wzorów redukcyjnych, które pozwolą nam sprowadzić wartości zapisane w treści zadania do prostszej postaci. Wykorzystując kilkukrotnie wzory redukcyjne otrzymujemy:
;
.
Wykorzystując jedynkę trygonometryczną mamy . Podstawiając te wartości do rozważanego wyrażenia mamy
,
gdzie ostatnie przejście wykorzystuje wzory skróconego mnożenia.
Ad b)
Przyjrzyjmy się teraz drugiemu wyrażeniu rozpatrywanemu w przykładzie:
Zacznijmy, tak jak poprzednio, od wykorzystania wzorów redukcyjnych do uproszczenia wyrażeń:
;
;
;
.
Wstawiając przekształcone funkcje trygonometryczne do wyjściowego wyrażenia otrzymujemy
.
W tym miejscu warto podkreślić, że rozpatrywane w zadaniu wyrażenie ma sens tylko w przypadku, gdy nie stanowi wielokrotności kąta z uwagi na występowanie w wyrażeniu tangensa tak w liczniku, jak i w mianowniku.
Wykorzystując fakt, że możemy uprościć powyższe wyrażenie do postaci
.
Słownik
funkcję nazywamy nieparzystą, jeżeli dla dowolnego zachodzi (czyli wykres funkcji jest symetryczny względem początku układu współrzędnych); przykładami takich funkcji są oraz funkcje liniowe postaci ,
zbiorcze określenie tożsamości trygonometrycznych, które wiążą wartości funkcji trygonometrycznych argumentów , z wartościami funkcji trygonometrycznych dla argumentu