Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Piętra roślinności w górach

Piętra roślinne inaczej nazywane są piętrami klimatyczno‑roślinnymi, ponieważ wraz ze wzrostem wysokości w górach zachodzą zmiany w klimacie, co przyczynia się do piętrowego układu formacji roślinnych. Mimo to można zaobserwować na świecie podobny układ pięter roślinnych np. w Tatrach lub Alpach.

Dla terenów górskich charakterystyczny jest klimat górski, który należy do klimatów astrefowych. Kształtowany jest on przez wiele elementów. Są to: szerokość geograficzna, odległość od mórz i oceanów, występowanie pobliskich prądów morskich oraz wysokość nad poziomem morza. Ostatni element, tj. wysokość nad poziomem morza, uważany jest przez niektórych naukowców za najważniejszy, ponieważ wpływa m.in. na promieniowanie słoneczne, temperaturę, wilgotność powietrza oraz ciśnienie atmosferyczne.

Wraz ze wzrostem wysokości maleje temperatura, zwiększają się opady (pada więcej śniegu niż deszczu), występują silniejsze wiatry, gleby są mniej żyzne (skała macierzysta wychodzi na powierzchnię), utrudniony jest dostęp do wody podziemnej oraz krótszy jest okres wegetacyjnyokres wegetacyjnyokres wegetacyjny.

Pasma górskie, mimo że są podobne, to i tak posiadają typowe dla siebie cechy, na które też oddziałuje szerokość geograficzna, odległość od mórz i oceanów, prądy morskie i szata roślinna.

1
Polecenie 1

Na poniższej rycinie przenalizuj zależność wysokości pięter roślinnych od szerokości geograficznej. Pomyśl jeszcze o innych czynnikach wpływających na ten układ pięter roślinnych.

R1BMWjnXGSnNf
Zależność wysokości pięter roślinnych w górach od szerokości geograficznej
Źródło: Wład P., Geografia 1. Bogactwo przyrodnicze Ziemi, Ortus/PWN, Warszawa 2010.

Tak jak już wspominano, klimat oraz inne elementy wpływają i kształtują położenie pięter klimatyczno‑roślinnych. Najniższe piętra roślinne w górach są najcieplejsze. Natomiast te, które położone są wyżej uzależnione są od czynników wpływających na klimat na danej wysokości nad poziomem morza. Wysokość oraz rozciągłość gór również ma przełożenie na piętrowośćpiętrowośćpiętrowość roślinną, ponieważ im wysokość i rozciągłość gór jest większa, tym warunki termiczne są łagodniejsze dla każdego z pięter. Dodatkowo nasłonecznienie odgrywa dużą rolę, ponieważ stoki północne są zimniejsze niż południowe, a taka cecha dość znacznie wpływa na roślinność.

Wiadomo, że dla każdego piętra charakterystyczny jest skład gatunkowy. Uzależniony jest on głównie od czterech elementów:

  • oddziaływanie prądów morskich,

  • ekspozycja stoków (zimne - północne, ciepłe - południowe),

  • położenie gór,

  • budowa geologiczna gór.

Powszechnie wyróżnia się następujące piętra roślinne:

  • piętro pogórza,

  • piętro górskie, w tym wyodrębnia się piętro regla dolnegoregla górnego,

  • piętro subalpejskie (kosodrzewiny),

  • piętro alpejskie (halne),

  • piętro subniwalne (turniowe),

  • piętro niwalne (śnieżne).

Piętra roślinności w Tatrach

W Tatrach wyróżnia się następujące piętra:

  • piętro pogórza znajduje się na wysokości od 300 m n.p.m. do 600 - 700 m n.p.m.; jest to obszar wykorzystywany rolniczo, czasami przeznaczony pod pastwiska lub sady, wcześniej rosły tam lasy liściaste. Najniższe piętro w polskich górach sięgające do dna dolin; ze względu na najlepsze warunki klimatyczne i glebowe przeważnie jest zagospodarowane przez człowieka.

  • piętro górskie występuje na wysokości od 600‑700 m n.p.m. do 1500 m n.p.m., w tym:

    1. regiel dolny - od 600‑700 m n.p.m. do 1100‑1200 m n.p.m. rosną tu głównie świerki (sztucznie nasadzone przez człowieka), buki i jodły oraz nielicznie jawor;

    2. regiel górny - od 1100 - 1200 m n.p.m. do 1500 m n.p.m. odznacza się ciągłością drzew z regla dolnego, ale z jedynie sporadycznie występującym bukiem; charakterystyczna jest granica pomiędzy tymi pasami, ponieważ na niej występuje limba, brzoza karpacka i jarząb nieszypułkowy, występują też tu mchy i paprocie, które porastają glebę,

  • piętro kosodrzewiny (subalpejskie) - od 1500 m n.p.m. do 1800 m n.p.m., porastają tu rozległe, gęste zarośla kosodrzewiny (najgęściej rosną na granicy z reglem górnym), najwyższe osiągają prawie 2 m wysokości,

  • piętro halne (alpejskie) - od 1800 m n.p.m. do 2300 m n.p.m., obszar ten porośnięty jest trawami i trawiastokształtnymi sitami, turzycami i kosmatkami (zwane wysokogórskimi łąkami - hale),

  • piętro turni - powyżej 2300 m n.p.m., porastają tu pojedyncze kępy traw, mchy i porosty.

R1RA1UjrzXVi0
Piętra roślinne w Tatrach
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/.

Piętra roślinności w Alpach

W Alpach wydzielono następujące piętra roślinne:

  • piętro pogórza na wysokości od 500 m n.p.m. do 800 m n.p.m., występują tu lasy liściaste,

  • piętro górskie występuje na wysokości od 800 m n.p.m. do 1500 m n.p.m., w tym: 1) regiel dolny - od 800 m n.p.m. do 1000 m n.p.m., rośnie tu głównie las mieszany; 2) regiel górny - 1000 m n.p.m. do 1500 m n.p.m., również rośnie tu las mieszany, choć w górnej części tego piętra pojawiają drzewa iglaste,

  • piętro kosodrzewiny (subalpejskie) - od 1500 m n.p.m. do 2200 m n.p.m., dolną część tego piętra porastają drzewa iglaste a wyżej rosną typowe krzewy (np. karłowate jałowce) oraz krzewinki (np. borówki),

  • piętro alpejskie - od 2200 m n.p.m. do 2800 m n.p.m., dominują tu głownie hale (trawy) oraz roślinki kwiatowe (np. murawa alpejska i goryczka),

  • piętro subniwalne - od 2800 m n.p.m. do 4300 m n.p.m., występuje tu skąpa roślinność (mchy, porosty, które porastają skały oraz niskie rośliny znoszące chłodny klimat),

  • piętro niwalne na wysokości powyżej 4300 m n.p.m., występują tu obszary (skały i turnieturnieturnie) pokryte wiecznym śniegiem oraz małe pojedyncze lodowce.

R37919KVllrUF
Piętra roślinne w Alpach
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/.

Piętra roślinności w Górach Skandynawskich

W Górach Skandynawskich wydziela się następujące piętra roślinne:

  • piętro pogórza na wysokości od 900 m n.p.m. do 1200 m n.p.m., występują tu lasy mieszane,

  • piętro górskie występuje na wysokości od 1200 m n.p.m. do 2000 m n.p.m., obszar porastają lasy iglaste,

  • piętro alpejskie - od 2000 m n.p.m. do 2700 m n.p.m., dominują tu głownie hale (trawy),

  • piętro subniwalne - od 2700 m n.p.m. do 3000 m n.p.m., występuje tu skąpa roślinność (mchy, porosty, które porastają skały oraz niskie rośliny znoszące dość zimny klimat),

  • piętro niwalne na wysokości powyżej 3000 m n.p.m., występują tu obszary (skały i turnie) pokryte wiecznym śniegiem oraz kilka małych lodowców.

Należy pamiętać, że Góry Skandynawskie rozpościerają się na różnej szerokości geograficznej, czego skutkiem jest obniżanie się pięter roślinności ze wzrostem szerokości geograficznej. Wyżej podane piętra roślinne oraz ich wysokości są przyjęte umownie przez grono naukowców.

R1Ime1ntDF6hO
Piętra roślinne w Górach Skandynawskich
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/.

Słownik

okres wegetacyjny
okres wegetacyjny

część roku, w której roślinność przy odpowiednich warunkach wilgoci i ciepła swobodnie się rozwija

piętrowość
piętrowość

charakterystyczna dla pokrywy roślinnej w górach; jest to zastępowanie jednych formacji roślinnych przez inne

turnie
turnie

ostre, skaliste szczyty (skałki), które charakteryzują się stromymi lub pionowymi ścianami