Od czasu wielkich odkryć geograficznych (XV/XVI w.) państwa europejskie prowadziły politykę polegającą na zajmowaniu nowo odkrywanych terytoriów i utrzymywaniu ich w politycznej i gospodarczej zależności. Przyczyn kolonializmu należy upatrywać przede wszystkim w chęci pozyskania i eksploatowania zasobów naturalnych, zwłaszcza kruszców i surowców mineralnych (np. złota), oraz zmonopolizowania ich handlu. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym procesowi kolonizacji była rosnąca liczba ludności i związana z tym konieczność znalezienia nowych terenów dla osadnictwa.

W pierwszym okresie kolonizowania nowo odkrytych terytoriów (XV/XVI w.) największe obszary znajdowały się w rękach Hiszpanii i Portugalii. W kolejnych stuleciach (XVI‑XIX w.) kolonialnymi potęgami stały się Anglia, Francja, Holandia i Rosja (przy jednocześnie malejącym znaczeniu Hiszpanii i Portugalii), a w XIX‑XX w. – również Stany Zjednoczone, Niemcy, Włochy i Japonia.

Szczytowym okresem w historii kolonializmukolonializmkolonializmu był wiek XIX, kiedy ok. 55% powierzchni Ziemi i ok. 35% liczby ludności kuli ziemskiej znajdowało się pod rządami państw kolonialnych. Największą potęgą kolonialną było wówczas imperium brytyjskie, do którego należało ok. 25% powierzchni Ziemi.

RLKoCBFBPAZQT

Na zdjęciu lotniczym widać zalesioną wyspę na morzu bądź oceanie o błękitnej wodzie. Widoczne są duże wzniesienia na wyspie.

Słownik