Rodzina
Rodzina jako grupa pierwotna ma fundamentalne znaczenie dla jednostki. W rodzinie tworzy się jej obraz świata społecznego. W niej jednostka buduje podstawy swojej tożsamości społecznej w kategoriach rasy, płci, religii oraz przynależności do klasy lub warstwy społecznej. Każdy członek rodziny, choć w różnym stopniu, bierze udział w procesie socjalizacji. W funkcjonującym współcześnie wzorze rodziny obowiązki opiekuńcze pełni najczęściej matka (niekiedy babcie, dziadkowie). Jeśli matka pracuje, w opiekę włącza się również ojciec, a w następnej kolejności placówki opiekuńczo-wychowawcze (żłobek, przedszkole). Matka zapewnia emocjonalne bezpieczeństwo dziecku i już od najwcześniejszego okresu uczy niezbędnych umiejętności związanych z samoobsługą i zaspokojeniem potrzeb. Jednocześnie dziecko powoli zaczyna przyswajać sobie reguły (normy) zachowania między rodzicami a dzieckiem i innymi członkami rodziny: dziadkami, rodzeństwem, kuzynami, wujkami itp. To poszerzanie społecznego świata dziecka następuje sukcesywnie. Nadal występuje w naszym społeczeństwie dwudzielność wychowania: dziewczynki są wdrażane do przyszłej roli gospodyni domowej (gotowanie, pranie, posługiwanie się sprzętem AGD i innymi urządzeniami ułatwiającymi i skracającymi pracę w gospodarstwie domowym), a chłopcy zdobywają proste umiejętności techniczne, które być może w przyszłości skojarzone zostaną z ich rolami zawodowymi. Jest to jedna z wielu możliwości wychowawczych – stereotypowa i uproszczona.

Grupy rówieśnicze
Są to na przykład grupy zabawowe w dzieciństwie, grupy znajomych, przyjaciół w późniejszym życiu – pełnią one złożoną rolę w procesie socjalizacji. Od najmłodszego wieku uczestnictwo w grupie umożliwia konfrontację z rówieśnikami własnych umiejętności i zasad wyniesionych z domu rodzinnego. Grupy rówieśnicze uczą kooperacji i współdziałania, kształtują przekonania rówieśników dotyczące samych siebie, jak też innych znaczących osób w środowisku społecznym. We wczesnych latach to rodzice decydują, w jakiej grupie zabawowej uczestniczy dziecko, dlatego wpływ grupy na proces socjalizacji zależy w dużej mierze od ogólnej charakterystyki środowiska społecznego, w której rodzina funkcjonuje. Dziecko, dorastając, już w pełni świadomie dobiera sobie grupę, w której chce uczestniczyć. Skład społeczny grupy staje się bardziej zróżnicowany, co jest między innymi konsekwencją poszerzania się społecznego świata dziecka. Dla dorosłych uczestnictwo w grupach rówieśniczych zapewnia nie tylko sposób spędzania wolnego czasu w przestrzeni domowej i publicznej. Umożliwia także doskonalenie umiejętności niezbędnych w pracy zarobkowej i w życiu publicznym oraz podtrzymuje osiągnięty status społeczny. Sieć nieformalnych powiązań między uczestnikami grupy może być wykorzystana w karierze zawodowej czy społecznej. Wpływ grup rówieśniczych, w których uczestniczą dorośli i młodzież, przekłada się również na sferę prywatną, począwszy od wzorów doboru partnera, kojarzenia par, aż po organizację życia rodzinnego i wychowanie dzieci. W grupie rówieśniczej kształtują się przekonania dotyczące pożądanych relacji wewnątrzrodzinnych, podziału obowiązków w gospodarstwie domowym i w opiece nad dziećmi.

Placówki edukacyjno-wychowawcze
W szkole dziecko nabywa nowe umiejętności w zakresie współpracy z innymi dziećmi. Przez rygory porządkujące aktywność grupy poznaje dyscyplinę organizacyjną. Placówki edukacyjne mogą łagodzić deficyty obserwowane u dzieci, jak również bezpośrednio lub pośrednio uzyskiwać wiedzę o przebiegu procesu socjalizacji w rodzinie, interweniując w przypadku zachowań patologicznych, prowadzących do dysfunkcji socjalizacyjnych. Szkoła dostarcza pewnych i rzetelnych informacji o świecie, uzyskanych w wyniku badań naukowych, zapewniając tym samym nabywanie koniecznych i niezbędnych kompetencji kulturowych, które podlegają testowaniu i porównywaniu. Istotna jest funkcja wychowawcza szkoły, której celem jest wykształcenie tych cech osobowości ucznia, które umożliwią mu w przyszłości aktywny, samodzielny udział w różnych sferach rzeczywistości. Szkoła jako instytucja propaguje ponadto wartości, na które w danym momencie historycznym kładzie się szczególny nacisk w społeczeństwie.

Media
Świat internetu, prasy, radia, telewizji, dostarcza różnych treści swoim odbiorcom. Ma realny wpływ na zachowania w sferze prywatnej i publicznej. Dostarcza nowych wzorców zachowań. Pełni tym samym funkcję edukacyjną. Z drugiej jednak strony dostarcza uproszczone wzorce i kształtuje nierealistyczne pragnienia. Oddziaływanie mediów zostało wzmocnione w czasach nam współczesnych poprzez ich umasowienie i usieciowienie. Szczególnie to ostatnie zjawisko zmieniło formę przekazu medialnego i rozszerzyło liczbę podmiotów mogących oddziaływać na innych (np. media społecznościowe jako rozszerzenie grup rówieśniczych, w których wiek przestaje mieć znaczenie, lub blogi, które zmieniają społeczne znaczenie bycia np. dziennikarzem lub pisarzem). Możliwości procesu socjalizacji poszerzają się, ale jednocześnie właściwa socjalizacja jest utrudniona. Umasowienie i usieciowienie powoduje bowiem demokratyzację dostępu do tzw. złych treści, odsyła do lamusa dawne autorytety i rozmywa mechanizm uwiarygodniania informacji.