Przeczytaj
Dwumian Newtona to nazwa twierdzenia, zgodnie z którym potęgę dwumianu można rozwinąć w sumę jednomianów, przy których współczynniki liczbowe są odpowiednimi symbolami Newtona. Współczynniki te zwane są współczynnikami dwumianowymi.
Jeśli , są dowolnymi liczbami rzeczywistymi i jest dodatnią liczbą całkowitą, to:
Rozpatrzmy jedenastą potęgę dwumianu , czyli wyrażenie .
Ponieważ
,
więc powyższe rozwinięcie jest sumą wyrazów postaci , gdzie .
Oznacza to, że po redukcji wyrazów podobnych, otrzymamy wielomian zmiennej , który jest sumą jednomianów postaci , gdzie .
Wynika z tego, że każdy ze współczynników jest liczbą całkowitą; w szczególności bez trudu ustalimy, że oraz .
Obliczymy, ile jest równe .
Rozwiązanie
Zauważmy, że obliczenie polega na ustaleniu, na ile sposobów z zapisanych powyżej czynników można do iloczynu wybrać dokładnie składników (wtedy, oczywiście, z każdego z pozostałych czynników wybieramy do iloczynu składnik ).
Ponieważ każdy taki wybór składników z dostępnych czynników postaci to – elementowa kombinacjakombinacja ze zbioru – elementowego, więc współczynnik jest równy .
Rozumując podobnie stwierdzimy, że dla każdego współczynnik jest równy , a więc omawiane rozwinięcie można zapisać w postaci
.
Dla dowolnych liczb , oraz dowolnej dodatniej liczby całkowitej prawdziwy jest wzór
.
Dla dowodu zauważmy, że rozwinięcie – tej potęgi dwumianu jest sumą wyrazów postaci , gdzie .
Dla każdej z możliwych wartości obliczenie współczynnika polega na ustaleniu, na ile sposobów z czynników można do iloczynu wybrać dokładnie składników (wtedy, oczywiście, z każdego z pozostałych czynników wybieramy do iloczynu składnik ).
Ponieważ każdy taki wybór składników z dostępnych czynników postaci to – elementowa kombinacjakombinacja ze zbioru – elementowego, więc dla każdego współczynnik , nazywany – tym współczynnikiem dwumianowym, jest równy .
Stąd
.
W ten sposób dowód został zakończony.
Uwaga. Zamieniając miejscami składniki i we wzorze dostaniemy , a te wyrażenia są, oczywiście, tożsamościowo równe. Z porównania współczynników dwumianowychwspółczynników dwumianowych stojących przy tych samych jednomianach wynika równość , prawdziwa dla liczb całkowitych , spełniających warunek .
Wykażemy, że .
Rozwiązanie
Aby wykazać powyższą równość, obliczymy na dwa sposoby współczynnik przy w rozwinięciu .
Stosując wzór dwumianowywzór dwumianowy stwierdzamy, że współczynnik przy w rozwinięciu jest równy .
Zauważmy z kolei, że prawdziwa jest równość .
Ze wzoru dwumianowego zastosowanego do rozwinięcia odczytujemy, że współczynnik przy jest w nim równy , współczynnik przy jest w nim równy , więc w rozwinięciu współczynnik przy jest równy .
Oznacza to, że w rozwinięciu sumy współczynnik przy jest równy .
Z twierdzenia o wielomianach równych otrzymujemy stąd, że , a to właśnie należało udowodnić.
Dla liczb całkowitych , spełniających warunek prawdziwa jest równość
.
Dowód przeprowadzamy rozumując podobnie, jak w przykładzie : obliczymy na dwa sposoby współczynnik przy w rozwinięciu .
Stosując wzór dwumianowywzór dwumianowy stwierdzamy, że współczynnikwspółczynnik przy w rozwinięciu jest równy .
Zauważmy teraz, że prawdziwa jest równość .
Ze wzoru dwumianowego zastosowanego do rozwinięcia odczytujemy, że współczynnik przy jest w nim równy , a współczynnik przy jest w nim równy , a więc w rozwinięciu współczynnik przy jest równy .
Oznacza to, że w rozwinięciu sumy współczynnik przy jest równy .
Z twierdzenia o wielomianach równych otrzymujemy stąd, że , a to właśnie należało udowodnić.
Uwaga. Powyższą tożsamość można uzasadnić algebraicznie, przekształcając następująco:
.
To właśnie należało udowodnić.
Obliczymy wartość sumy współczynników dwumianowych postaci , gdzie :
.
Rozwiązanie
sposób
Rozpatrzmy wszystkie podzbiory -elementowego zbioru . Jak już wiemy, jest ich ogółem .
Podzbiory te możemy również podzielić na rozłączne grupy ze względu na liczbę elementów podzbioru – wyróżnimy wtedy podzbiory o liczbie elementów równej .
Wobec tego liczbę wszystkich podzbiorów zbioru możemy zapisać też drugim sposobem, w postaci sumy
.
Oznacza to, że , a więc .
sposób
Przyjmujemy we wzorze dwumianowym: , , .
Otrzymujemy wtedy równość
,
stąd .
Rozumując podobnie, jak w rozwiązaniu powyższego przykładu zauważymy, że dla każdego zbioru –elementowego liczbę jego wszystkich podzbiorów można zapisać na dwa sposoby: jako lub w postaci sumy
.
Prawdziwe jest zatem twierdzenie.
Dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej prawdziwa jest równość
.
Obliczymy wartość sumy współczynników dwumianowych postaci , gdzie :
.
Rozwiązanie
sposób
Rozpatrzmy –elementowy zbiór oraz element który nie należy do .
Wtedy dowolny podzbiór zbioru możemy wzajemnie jednoznacznie przyporządkować do zbioru otrzymanego przez dołączenie elementu do tego podzbioru. W ten sposób wszystkie podzbiory –elementowego zbioru zostały podzielone na pary takich podzbiorów, które różnią się tylko jednym elementem . Zatem liczba elementów w podzbiorach w każdej opisanej parze różni się o .
Tak dobranych par jest tyle, ile wszystkich podzbiorów zbioru , czyli . Ponadto dokładnie jeden z podzbiorów w każdej z opisywanych par ma parzystą liczbę elementów.
Oznacza to, że wszystkich podzbiorów zbioru o parzystej liczbie elementów jest .
Ponieważ liczbę wszystkich podzbiorów –elementowego zbioru, które mają parzystą liczbę elementów można zapisać jako
,
więc .
sposób
Rozpatrzmy sumę współczynników dwumianowych postaci , gdzie :
.
Korzystając z równości
, prawdziwej dla każdej liczby całkowitej spełniającej warunek , otrzymujemy:
.
Ponadto .
Wobec tego , a więc .
Uwaga. Równość można udowodnić również w następujący sposób.
Jeżeli we wzorze dwumianowymwzorze dwumianowym przyjmiemy: , , , to otrzymamy równość
.
Stąd
a więc , czyli .
Rozumując podobnie, jak w rozwiązaniu sposobem powyższego przykładu zauważymy, że dla każdego zbioru –elementowego liczba jego wszystkich podzbiorów o parzystej liczbie elementów jest równa liczbie wszystkich podzbiorów tego zbioru, które mają nieparzystą liczbę elementów.
Można też odwołać się do wzoru dwumianowego – przyjmując w nim , otrzymujemy równość
prawdziwą dla każdej liczby całkowitej .
Wynika stąd, że dla każdej dodatniej liczby całkowitej prawdziwa jest równość
Ponieważ po jej lewej stronie każdy wyraz postaci , w którym jest liczbą parzystą zapisany jest ze znakiem plus, a każdy taki wyraz, w którym jest liczbą nieparzystą zapisany jest ze znakiem minus, więc suma wszystkich wyrazów postaci , w których jest liczbą parzystą jest równa sumie wszystkich wyrazów tej postaci, w których jest liczbą nieparzystą.
Podsumujemy powyższe spostrzeżenia, mając na uwadze, że liczba wszystkich podzbiorów zbioru – elementowego jest równa .
W każdym zbiorze – elementowym () liczba wszystkich jego podzbiorów o parzystej liczbie elementów jest równa liczbie wszystkich podzbiorów tego zbioru o nieparzystej liczbie elementów i każda z tych wartości jest równa .
Wyznaczymy liczbę całkowitą , dla której zachodzi równość
,
w której po lewej stronie jest suma współczynników dwumianowychwspółczynników dwumianowych postaci , gdzie .
Rozwiązanie
Korzystając z twierdzenia sformułowanego powyżej zauważamy, że liczba wszystkich podzbiorów zbioru –elementowego, które mają nieparzystą liczbę elementów jest równa .
Stąd otrzymujemy równość
.
Ponieważ dla każdej liczby całkowitej spełniającej warunek zachodzi zależność , więc w szczególności , gdzie .
Wobec tego po lewej stronie rozpatrywanej równości odnajdujemy par równych liczb, zatem możemy ją przekształcić do postaci
,
skąd , więc .
Obliczymy sumę cyfr zapisu dziesiętnego liczby
Rozwiązanie
Zauważmy, że kolejne składniki występujące w są liczbami postaci
,
gdzie , co oznacza, że w występują wszystkie składniki rozwinięcia , czyli .
Wobec tego suma cyfr zapisu dziesiętnego liczby jest równa .
Wyznaczymy wartość dodatniego współczynnika , wiedząc, że po rozwinięciu wyrażenia otrzymujemy sumę, w której składnik niezawierający jest równy .
Rozwiązanie
Korzystamy ze wzoru dwumianowegowzoru dwumianowego, w którym przyjmujemy , oraz .
Po rozwinięciu zadanego wyrażenia otrzymujemy sumę, której składniki możemy zapisać w postaci , gdzie .
Ponieważ
,
więc wyrazem niezawierającym jest ten, w którym wykładnik jest równy . Zatem , skąd , czyli ten szukany wyraz jest równy .
Otrzymujemy wobec tego równanie , skąd , a więc .
Słownik
każdy –elementowy podzbiór zbioru – elementowego, gdzie , nazywamy –elementową kombinacją tego zbioru –elementowego
liczba wszystkich – elementowych kombinacji zbioru – elementowego, gdzie , jest równa
dla dowolnych liczb , oraz dowolnej dodatniej liczby całkowitej prawdziwy jest wzór
w rozwinięciu dwumianu współczynnik liczbowy zapisany przy wyrazie tego rozwinięcia.
W szczególności –tym współczynnikiem dwumianowym w rozwinięciu jest liczba