Tkanka łączna właściwa, tak jak wszystkie pozostałe rodzaje tkanki łącznej, powstaje z mezodermalnej warstwy zarodka. Pierwszą tkanką łączną rozwijającą się w zarodku jest mezenchymamezenchymamezenchyma (tkanka łączna zarodkowa) – linia komórek macierzystych, z której powstają wszystkie tkanki łączne.

Mezenchyma zbudowana jest z komórek gwiaździstych połączonych ze sobą długimi wypustkami tworzącymi sieć. Oczka sieci wypełnia substancja międzykomórkowa, zawierająca galaretowatą, silnie uwodnioną istotę podstawową i włókna prekolagenowe. Komórki mezenchymalne rozproszone w dojrzałej tkance przekształcają się w każdy typ komórek potrzebnych do regeneracji tkanki łącznej, np. fibroblastyfibroblastfibroblasty tkanki łącznej właściwej, chondrocyty tkanki chrzęstnej, osteocyty tkanki kostnej i adipocytyadipocytadipocyty tkanki tłuszczowej.

Mezenchyma występuje także jako tkanka ostateczna u parzydełkowców – jako mezogleamezogleamezoglea oraz płazińców – jako parenchymaparenchymaparenchyma.

Pozostałe komórki, np. komórki tuczne, plazmatyczne czy napływające z krwi eozynofile, neutrofile i limfocyty, podobnie jak makrofagi nie są stałymi elementami tkanki łącznej i nie wytwarzają substancji międzykomórkowej. Pełnią one funkcje obronne, a więc występują w tkance szczególnie obficie podczas infekcji.

1. Stanowi zrąb, podporę i ochronę mechaniczną tkanek i narządów ciała. Otacza je i wiąże ze sobą.

2. Tworzy rusztowanie dla szpiku kostnego oraz powięzie, ścięgna i więzadła, łączące niektóre kości szkieletu.

3. Pośredniczy w wymianie substancji odżywczych i metabolitów między komórkami narządów a naczyniami krwionośnymi i limfatycznymi.

4. Chroni organizm przed zakażeniem wirusami, bakteriami i innymi ciałami obcymi, dzięki obecności m.in. makrofagów.

5. Magazynuje materiał energetyczny (w komórkach tłuszczowych).

6. Bierze udział w procesach regeneracyjnych, dzięki obecności fibroblastów.

Słownik