Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Warto przeczytać

Widmo emisyjne to rozszczepione (na przykład w pryzmacie) na poszczególne długości fal światło, wysyłane przez rozgrzane ciała.

Rozróżniamy różne rodzaje widm emisyjnych:

1. widma liniowe, składające się z oddzielonych od siebie linii, emitowane przez pojedyncze atomy rozgrzanych gazów (Rys. 1. a.),

2. widma ciągłe, które emitują rozgrzane ciała stałe i ciecze (Rys. 1. b.),

3. widma pasmowe, będące czymś pośrednim między widmem liniowym i ciągłym, które są emitowane przez złożone cząsteczki chemiczne (Rys. 1. c.).

Rakat3M42Sx1y
Rys. 1. Widma emisyjne: a) liniowe, b) ciągle, c) pasmowe.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0. Licencja: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl.

Dlaczego atomy gazu wysyłają fale tylko o określonych długościach, układające się w widmo liniowe?

Fakt ten związany jest z budową atomu. Jak wiesz, atomy są zbudowane z jądra atomowego, wokół którego krążą elektrony. Elektrony są uwięzione w atomie za sprawą oddziaływania elektrycznego między dodatnimi ładunkami jądra i ujemnymi ładunkami elektronów. Energie elektronów w atomie mogą przybierać tylko pewne, określone wartości – mówimy, że elektron może znajdować się tylko na pewnych, ściśle określonych, tzw. dozwolonych poziomach energetycznych. Mówimy, że energia elektronów w atomie jest skwantowanakwantskwantowana (Rys. 2.).

R1W5kqVuj1IoZ
Rys. 2. Schematyczna ilustracja dozwolonych wartości energii (tzw. poziomów energetycznych) dla elektronów w atomie. Patrząc na ten rysunek musisz pamiętać o tym, że energia elektronów w atomie jest ujemna. Elektrony na najniższych orbitach, czyli te które są najbliżej jądra atomowego, mają najmniejszą energię (o największej ujemnej wartości ). Energia elektronów na wyższych poziomach energetycznych szybko zbiega do zera. Z formalnego punktu widzenia elektron swobodny ma, względem jądra atomowego, energię równą zero.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0. Licencja: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl.

Gdy elektron w atomie przeskakuje z wyższego poziomu energetycznego na niższy, atom pozbywa się nadmiaru energii, emitując foton. Energia tego fotonu jest równa różnicy energii atomu w stanie początkowym i końcowym (Rys. 3. a.).

Elektron może znaleźć się na wyższym poziomie energetycznym, gdy pochłonie foton o odpowiedniej energii, równej dokładnie różnicy między poziomem końcowym i początkowym (Rys. 3. b.). Elektron przechodzi na wyższy poziom energetyczny skokowo. Atom, który pochłonął foton, w wyniku czego jego energia zwiększyła się, zmienia swój stan na wzbudzony. Ponieważ jednak każdy układ dąży do stanu o najmniejszej energii, dlatego po pewnym czasie taki wzbudzony atom emituje foton, przechodząc do stanu o niższej energii. Gdy atom ma najniższą możliwą energię, nie może już wyemitować fotonu. Taki stan atomu nazywamy stanem podstawowym.

Zarówno podczas emisji, jak i absorpcji fotonu przez atom, spełniona jest zasada zachowania energii, wyrażona wzorem:

gdzie jest energią fotonu wyemitowanego lub pochłoniętego przez atom, - wyższą energią elektronu, - niższą energią elektronu podczas przejścia między poziomami energetycznymi.

R1Pat6WuR5CTN
Rys. 3. a) Przeskokowi elektronu z poziomu o wyższej energii En do poziomu o niższej energii Ek towarzyszy emisja fotonu o energii Ef=En-Ek. b) Aby elektron przeskoczył z niższego poziomu energetycznego Ek na wyższy poziom En musi pochłonąć foton o energii Ef=En-Ek.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0. Licencja: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl.

Jak pobudzić gaz do świecenia?

Atomy powinny znaleźć się w stanie wzbudzonym, czyli muszą pochłonąć pewną energię. Można to spowodować ogrzewając gaz do wysokiej temperatury. Atomy poruszające się z wielkimi prędkościami, mogą podczas zderzeń pochłonąć część energii kinetycznej i przejść do stanu wzbudzonego. Inny sposób, stosowany na przykład w świetlówkach, polega na przyłożeniu do końców rury z rozrzedzonym gazem napięcia elektrycznego. Jony, znajdujące się w gazie, rozpędzone siłą  pochodzącą od pola elektrycznego, uderzają w atomy gazu i przekazują im energię. Atomy zostają wzbudzone, a następnie emitują fotony. Długość fali promieniowania związana jest z energią fotonu wzorem:

gdzie jest długością fali,  – prędkością światła, zaś  – stałą Plancka (jednostka eV oznacza elektronowoltelektronowolt (eV)elektronowolt).

Zmierzona długość fali pozwala wyznaczyć energię fotonu, a energia ta jest równa różnicy między dozwolonymi stanami energetycznymi w atomie. Każdy atom ma charakterystyczne dla siebie poziomy energetyczne. Znajomość widma promieniowania pozwala określić, z jakich atomów ono pochodzi. Na przykład, Rys. 4. przedstawia widma emisyjne neonu i argonu. Barwa światła, jaką odbiera nasze oko jest mieszaniną barw występujących w danym widmie. W widmie neonu przeważają linie pomarańczowe i czerwone dlatego taką barwę światła emituje świetlówka wypełniona neonem. Natomiast w widmie argonu dominują linie niebieskie i fioletowe, dlatego świetlówka wypełniona argonem świeci na fioletowo.

R1AcRjmWM9F7H
Rys. 4. Widma emisyjne neonu i argonu.
Źródło: dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Argon_Spectrum.png [dostęp 21.04.2022], https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Neon_spectrum_visible.png [dostęp 21.04.2022].

Słowniczek

elektronowolt (eV)
elektronowolt (eV)

(ang. electronvolt) – jednostka energii spoza układu SI używana w fizyce mikroświata. 1 eV to energia, jaką uzyskuje elektron przyspieszany w polu elektrycznym o różnicy potencjałów równej 1 wolt.  1   e V = 1 , 6 10 19   J .

kwant
kwant

(ang. quantum) – najmniejsza porcja danej wielkości fizycznej. Kwantem promieniowania elektromagnetycznego jest foton. O wielkości fizycznej mówimy, że jest skwantowana, jeśli może przyjmować tylko określone wartości.