Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

O pewnej prostej konsekwencji twierdzenia sinusów, która jest potężnym narzędziem w planimetrii

Kolejne zmiany opisu wymagań, jakie szkoła stawia przed absolwentem liceum czy technikum, a które podane są w podstawie programowej, wprowadzają do praktyki lub też eliminują z niej pewne zagadnienia. Dotyczy to m. in. elementów logiki, teorii zbiorów, konstrukcji geometrycznych, ale także pewnego szczególnego twierdzenia z planimetrii, dobrze znanego pod nazwą twierdzenia o dwusiecznej. Jego dowód można przeprowadzić na wiele elementarnych sposobów, ale tutaj pokażemy, że jest ono prostą konsekwencją twierdzenia sinusówsinus kąta w trójkącie prostokątnymsinusów.

o dwusiecznej kąta wewnętrznego w trójkącie
Twierdzenie: o dwusiecznej kąta wewnętrznego w trójkącie

Punkt D jest punktem wspólnym boku AB trójkąta ABC i dwusiecznej kąta wewnętrznego ACB, jak na rysunku.

R1XFPxj7Px2yB

Wtedy ADAC=BDBC.

Dowód

Zauważmy, że BDC=180°-ADC, ale sin180°-ADC=sinADC, zatem sinBDC=sinADC. Korzystając z twierdzenia sinusów dla trójkąta ADC, mamy: ADsinα=ACsinADC. Stąd sinADC=AC·sinαAD.

Analogicznie, korzystając z twierdzenia sinusów dla trójkąta BDC mamy: BDsinα=BCsinBDC. Stąd sinBDC=BC·sinαBD. Ale sinBDC=sinADC, zatem BC·sinαBD=AC·sinαAD. Stąd ADAC=BDBC.

Co należało udowodnić.

Niekiedy, przywołując twierdzenie o dwusiecznej, mówimy krótko, że dwusieczna dzieli przeciwległy bok trójkąta na odcinki proporcjonalne do długości pozostałych boków, przyległych do tych odcinków.

O trygonometrii w trójkącie „niezupełnie prostokątnym”. Czy twierdzenie sinusów jest generatorem nowych twierdzeń, a może tylko automatem do ich dowodzenia?

Model przedstawiony na poniższym rysunku,  jest świetną ilustracją pozwalającą zapisywać zależności między funkcjami trygonometrycznymi kątów dowolnego trójkąta, a także stanowi bazę do dowodzenia wzorów na sumy i różnice funkcji trygonometrycznych, o czym będzie mowa przy okazji trygonometrii. Oczywiście trójkąt może być dowolny („niezupełnie prostokątny”), ale zauważ, że wszystkie zależności są wyprowadzane w trójkątach prostokątnych wyznaczonych przez spodki wysokościspodek wysokości poprowadzonej z wybranego wierzchołka trójkątaspodki wysokościortocentrum trójkątaortocentrum trójkątaortocentrum trójkąta.

Rozważmy odcinki w trójkącie wpisanym w okrąg o średnicy 1. Długości wybranych spośród tych odcinków są podane na rysunku.  

RgYhdM8YejEgz

Pokażemy, że rzeczywiście długość odcinka BC jest w przyjętym modelu równa sinα. Rzeczywiście, z twierdzenia sinusów wynika, że BCsinα=2R. Ale średnica okręgu jest równa 1, stąd BCsinα=1. Po wymnożeniu ostatniej równości przez sinα otrzymujemy, że BC=sinα.

Ostatni wynik oraz zastosowanie definicji funkcji cosinus oraz tangens w trójkącie BCS pozwala wyznaczyć długość odcinków BS oraz CS. Mamy cosβ=BSBC, stąd BS=BC·cosβ=sinα·cosβ. Z kolei tgβ=CSBS, stąd CS=BS·tgβ=sinα·cosβ·tgβ=sinα·sinβ.

Wyznaczenie długości odcinka OS wymaga zauważenia równości odpowiednich kątów. Kąt ACS ma miarę 90°-α, co oznacza, że kąt COR ma miarę α. Tak więc kąt BOS, jako kąt wierzchołkowy ma tę samą miarę. Możemy więc zapisać, że tgα=BSOS. Ale BS=sinα·cosβ, zatem OS=sinα·cosβtgα=cosα·cosβ. Nietrudno zauważyć, że przyjmujemy bez zastrzeżeń fakt, że kąt α nie jest kątem prostym i jego tangens istnieje.

Wyznaczenie długości pozostałych odcinków, które widać na rysunku, jak również tych, które nie zostały zapisane, można, a nawet warto potraktować jako ciekawe ćwiczenie.

A teraz czas na zapisanie przykładowych zależności trygonometrycznych, dla których swoistym generatorem jest powyższy, przedstawiony na rysunku, model.

Zauważmy, że bezpośrednio z nierówności trójkąta, mówiącej o tym, że suma długości dwóch boków trójkąta  jest większa od długości trzeciego boku wynika np., że:

  • sinα+sinβ>sinγ,

  • cosβ+cosα·cosβ>sinα·sinβ.

Bez dodatkowej inwencji można zapisać kolejne tożsamości, korzystając tylko z oznaczeń na rysunku, a jeśli zechcielibyśmy zastosować twierdzenie Pitagorasa, to tych zależności mielibyśmy „odkryć” znacznie więcej.

Na koniec trzeba wspomnieć, że także w przypadku trójkąta rozwartokątnego wpisanego w okrąg o średnicy 1 długości boków wyrażają się przez sinusy odpowiednich kątów.

Słownik

sinus kąta w trójkącie prostokątnym
sinus kąta w trójkącie prostokątnym

stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw tego kąta do długości przeciwprostokątnej w tym trójkącie

spodek wysokości poprowadzonej z wybranego wierzchołka trójkąta
spodek wysokości poprowadzonej z wybranego wierzchołka trójkąta

spodkiem wysokości poprowadzonej z wybranego wierzchołka trójkąta nazywamy punkt, który jest jednym z końców tej wysokości, różnym od wierzchołka, z którego prowadzona jest wysokość

ortocentrum trójkąta
ortocentrum trójkąta

punkt przecięcia się wysokości trójkąta