Więź Zorganizowany układ stosunków oraz środków kontroli społecznej skupiający jednostki w całość zdolną do trwania i rozwoju. Może mieć charakter formalny i nieformalny. Więź formalna wynika z zobowiązań jednostek wobec grupy, grupy wobec jednostek i jednostek między sobą w grupie. Wynika z przepisów prawa. Ten drugi typ więzi (nieformalny) ma często charakter emocjonalny, co nie musi obniżać jej siły oddziaływania, ale samej więzi społecznej nie należy mylić z czasowymi powiązaniami emocjonalnymi między jednostkami., Zasada odrębności lub – inaczej – kryterium przynależności Skład grupy musi być ustalony, musi być wiadome, kto do niej należy, a kto nie. Zasada odrębności decyduje o kryteriach członkostwa w grupie. Mieszczą się w niej kryteria naboru potencjalnych członków bazujące na pewnym idealnym zespole cech, warunków, jakie winien spełniać członek grupy. Z tych kryteriów, na których bazuje mechanizm kontroli społecznej w grupie, wynika także ocena funkcjonowania członka grupy. Realizacja zasady odrębności prowadzi z jednej strony do względnej jednolitości członków grupy, z drugiej zaś do wytworzenia tożsamości zbiorowej członków grupy. Zasada odrębności przyczynia się ponadto do wzajemnej identyfikacji między członkami dużych rozproszonych przestrzennie grup społecznych oraz identyfikacji przynależności grupowej przez osoby do tej grupy nienależące. Służą temu zewnętrzne oznaki przynależności grupowej: mundury, znaczki w klapie czy krawaty informujące o przynależności do jakiegoś klubu, organizacji partyjnej itp., Ośrodki skupienia Mogą być obiektem dostosowanym do potrzeb grupy, biurem, halą fabryczną, budynkiem administracyjnym, mieszkaniem użytkowanym przez rodzinę. Nie jest istotne, czy grupa posiada fragment przestrzeni na własność oraz z jaką częstotliwością go użytkuje. Ośrodkiem skupienia może być także otwarta przestrzeń prywatna lub publiczna użytkowana przez członków grupy. Grupa rówieśnicza może na przykład zawłaszczyć fragment przestrzeni, wykluczając z niego innych (boisko szkolne, plac zabaw itp.)., Zadania grupy Tymi zadaniami mogą być cele do osiągnięcia. Ale celów nie należy utożsamiać z zadaniami. Cele grupy muszą być zdefiniowane i aktywność członków musi być podporządkowana realizacji tychże celów. Tak jest w grupach formalnych, ale także nieformalnych (np. w gangu złodziei samochodów). Trudno jednak zdefiniować, co miałoby być celem dla grupy przyjaciół czy rodziny. Istotne jest to, że role społeczne realizowane przez członków grupy tworzą pewien względnie trwały system umożliwiający realizację zadań grupy. Cząstkowe działania (zachowania w roli) członków dzięki ich kooperacji umożliwiają wypełnianie zadań grupy., Struktura wewnętrzna Hierarchiczny układ pozycji i związane z tymi pozycjami role społeczne wraz z systemem normatywnym: wartościami, normami, wzorami zachowań regulującymi relacje wewnątrzgrupowe, jak też relacje z zewnętrznym otoczeniem grupy., System aksjonormatywny Zespół wartości kultywowanych w grupie i norm gwarantujących realizację tych wartości. System ten umożliwia wytworzenie tożsamości zbiorowej, autoidentyfikacji poszczególnych członków z grupą. Jest także podstawą kontroli społecznej członków grupy pełniących określone role.