Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Zapoznaj się z drzewem genealogicznym Piastów i Andegawenów, a następnie zanotuj jakie znaczenie dla polityki dynastycznej w średniowiecznej Europie miały małżeństwa.

RYUK3qSTJcK8C
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
Polecenie 2

Na podstawie poniższego drzewa genealogicznego opisz jakie były powiązania genealogiczne między Piastami a Andegawenami. Który z pretendentów – Ludwik Andegaweński czy Kaźko Słupski – miał twoim zdaniem większe prawa do tronu polskiego?

RGgYHhhhmQ9qW
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
R1A1rVIGQWPS91
Drzewo genealogiczne prezentujące ród zapoczątkowany przez Władysława Łokietka (Andegawenowie) i Jadwigę Bolesławównę (Piastowie). 1. Jadwiga Bolesławówna. Portret przedstawia młodą kobietę. Ma upięte finezyjnie włosy. Ubrana jest w suknię z plisowanym kołnierzem. Opis: Jadwiga była córką księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i królewny węgierskiej Jolanty Heleny. Małżeństwo z nią umożliwiło Władysławowi staranie się o schedę po Przemyśle II. Była kobietą bardzo zaangażowaną w działania polityczne, w znaczący sposób pomogła swemu mężowi w zdobyciu korony, a i później, w czasie sprawowania władzy, nieraz okazywała mu swoje wsparcie i pomoc. Aktywnie uczestniczyła w życiu kraju nawet po śmierci Władysława. Przeżyła męża o sześć lat. Pod koniec życia przywdziała habit mniszy i wstąpiła do klasztoru w Starym Sączu. Tam też została pochowana., 2. Elżbieta Łokietkówna. Ilustracja przedstawia kobietę w koronie na głowie. Ubrana jest w czerwoną pelerynę obszytą futrem z gronostaja. Ma czerwoną, długą suknię. Kobieta jest wysoka. Stoi przy niej pięć osób. Dwóch mężczyzn po lewej stronie ma na głowach korony. Wszystkie osoby sięgają kobiecie do pasa. Opis: Elżbieta była drugą w kolejności córką króla polskiego Władysława i Jadwigi. W młodym wieku została poślubiona królowi węgierskiemu Karolowi Robertowi. Małżeństwo to było wynikiem sojuszu politycznego jej ojca. W nowej ojczyźnie dała się poznać jako protektorka Polaków i osoba o dużych talentach politycznych. Niektórzy uważają ją nawet za jedną z najwybitniejszych kobiet XIV w. Po śmierci męża jej rola polityczna jeszcze wzrosła. Po koronacji syna Ludwika na władcę Polski z przerwami przebywała w Krakowie w roli regentki. Zmarła w leciwym wieku 75 lat. Długo wierzono, że Elżbieta zachowała witalność do tak późnego wieku dzięki stosowaniu specjalnego środka odmładzającego, znanego pod nazwą „Woda królowej Węgier”., 3. Anna Aldona Giedyminówna. Portret przedstawia młodą kobietę. Ma kręcone, upięte włosy. Wychodzą spod nakrycia głowy. Opis: Aldona była księżniczką litewską, córką księcia Litwy Giedymina. Jej małżeństwo z Kazimierzem, następcą tronu polskiego, miało umocnić sojusz między oboma państwami. Na dwór krakowski wprowadziła dużo beztroski, lubiła taniec, zabawę i jakoby „nadmiernie używała życia”. Zmarła w wieku 28 lat – nie wiadomo, z jakiego powodu. Ponoć była to śmierć straszna i nienaturalna., 4. Adelajda Heska. Portret ukazuje prawy profil kobiety. Kobieta ma spięte włosy. Ubrana jest w wytworną suknię. Opis: Adelajda była córką landgrafa heskiego Henryka II Żelaznego i jego drugiej żony, Elżbiety z dynastii Wettynów. Jako siedemnastolatka została poślubiona Kazimierzowi, królowi Polski. W małżeństwie tym od początku się nie układało. Głównym powodem były zdrady Kazimierza i brak męskiego potomka. Para od 1356 r. pozostawała w separacji. W świetle prawa do końca życia Kazimierza pozostawała jego prawowitą małżonką, mimo że ten w międzyczasie dwukrotnie wchodził w związki małżeńskie., 5. Krystyna Rokiczana. Ilustracja przedstawia kobietę i mężczyznę stojących obok siebie. Kobieta jest po prawej stronie ilustracji. Kobieta ma na głowie koronę, w dłoni trzyma tarczę z orłem. Ubrana jest w niebieską suknię i czerwony płaszcz z kołnierzem z futra. Mężczyzna ubrany jest w zbroję. Na głowie ma hełm. W dłoni dzierży broń - toporek bojowy. Opis: Krystyna była mieszczką czeską, córką wójta Pragi i wdową po kupcu praskim. Przypuszcza się, że została podsunięta Kazimierzowi przez cesarza Karola IV. Zauroczony nią król szybko ją poślubił, niepomny tego, że w kraju przebywała jego prawowita małżonka Adelajda. Małżeństwo Kazimierza i Krystyny było zatem jawną bigamią, a dzieci z tego związku nie miały prawa dziedziczyć korony (małżeństwo morganatyczne). Małżeństwo nie trwało jednak długo. Rozpadło się ponoć dlatego, że król nabrał niechęci do swojej nowo poślubionej małżonki po tym, jak okazało się, że ma ona świerzb i jest łysa., 6. Jadwiga Żagańska. Jadwiga była młodszą córką Henryka V Żelaznego, księcia żagańskiego, i Anny Płockiej. Jako kilkunastoletnia dziewczyna została wydana za mąż za pięćdziesięcioletniego króla Kazimierza, mimo że ten nie uzyskał dyspensy papieskiej na zawarcie tego związku. Małżeństwo to nie spełniło pokładanych w nim nadziei. Zamiast syna na świat przyszły trzy córki., 7. Elżbieta Kazimierzówna. Elżbieta była starszą córką Kazimierza z jego pierwszego małżeństwa z Anną Aldoną. Została wydana za mąż za księcia wołogosko-pomorskiego Bogusława V. Małżeństwo miało wymiar polityczny i służyło umocnieniu sojuszu z Pomorzem. Ze związku tego pochodziło dwoje dzieci: córka oraz syn, zwany Kaźkiem, którego w późniejszych latach usynowił Kazimierz Wielki i chciał uczynić swoim następcą., 8. Kunegunda Kazimierzówna. Kunegunda była drugą córką Kazimierza i Anny Aldony. Wydano ją za mąż za Ludwika Rzymianina, syna cesarza niemieckiego Ludwika IV Wittelsbacha. Z powodu braku porozumienia między rodzicami młodych pożycie małżeńskie nie układało się. Kunegunda pierwsze 11 lat małżeństwa spędziła w Krakowie, a gdy w końcu dołączyła do męża, to wkrótce zmarła., 9. Anna Kazimierzówna. Anna była córką Kazimierza i Jadwigi żagańskiej. Poślubiła Wilhelma, hrabiego Celje. Córka pochodząca z tego małżeństwa, Anna, została czwartą żoną Władysława Jagiełły. Sama Kazimierzówna po tym, jak owdowiała w dość młodym wieku, zdecydowała się jeszcze poślubić Ulryka, hrabiego Teck., 10. Jadwiga Kazimierzówna. Jadwiga była najmłodszą córką Kazimierza i Jadwigi Żagańskiej. Wychowała się na dworze węgierskim w Budzie, gdzie też wydano ją za mąż. Tożsamość męża Piastówny do dzisiaj pozostaje tajemnicą., 11. Kazimierz IV Słupski. Ilustracja przedstawia mężczyznę z brodą. Na głowie ma hełm. Opis: Kazimierz, zwany Kaźkiem, był synem Bogusława V, księcia słupskiego, i Elżbiety Kazimierzówny, a przez nią wnukiem króla polskiego Kazimierza. Po przedwczesnej śmierci matki wychowywał się na dworze krakowskim i dworze cesarskim. W połowie 1369 r. został usynowiony przez Kazimierza, który widział w nim swego następcę – wbrew wcześniej zawartym paktom o sukcesję z Ludwikiem, królem węgierskim. Tuż przed śmiercią król Kazimierz przekazał mu część ziem jako lenno. Mimo poparcia ze strony Wielkopolski kandydatura Kaźka do tronu polskiego upadła. On sam zmarł cztery lata po swoim przybranym ojcu na skutek ran odniesionych w czasie starcia z księciem gniewkowskim Władysławem Białym., 12. Karol Robert. Ilustracja przedstawia stojącego mężczyznę. Na głowie ma koronę. W dłoni trzyma królewskie jabłko. Za pasem ma miecz. Po jego prawej stronie stoi tarcza. Opis: Karol Robert był pierwszym z Andegawenów zasiadających na tronie węgierskim. W czasach swego panowania musiał zwalczać opozycję możnowładców, których suwerenną władzę w końcu ograniczył. Dbał o rozwój rzemiosła i handlu. Trzykrotnie żonaty, pierwsze dwa małżeństwa były bezpotomne. Ślub z córką króla polskiego Władysława Łokietka umocnił sojusz polsko-węgierski. Z tego małżeństwa pochodził Ludwik, przyszły władca Polski i Węgier., 13. Ludwik Andegaweński. Zdjęcie przedstawia młodego króla. Mężczyzna ma kręcone, nieco dłuższe włosy i krótką brodę. Na głowie ma koronę. W prawej dłoni trzyma berło. Ubrany jest w królewską szatę. Opis: Ludwik był synem Karola Roberta i Elżbiety Łokietkówny, dziedzicem korony św. Stefana, a dzięki układom sukcesyjnym z bezpotomnym Kazimierzem Wielkim również władcą Polski w latach 1370–1382. Na Węgrzech otrzymał przydomek Wielki i uznawany jest za jednego z najwybitniejszych władców tego kraju. W polityce wewnętrznej dbał o rozwój gospodarczy i kulturowy państwa, w zagranicznej przyczynił się do poszerzenia wpływów węgierskich na Bałkanach, podporządkowując sobie Serbię i Dalmację. Podjął także próbę opanowania Neapolu. W Polsce nie cieszył się zbyt dobrą opinią., 14. Elżbieta Bośniaczka. Portret przedstawia młoda kobietę. Jej włosy zakrywa starannie upięte, ozdobne nakrycie głowy. Ubrana jest w szatę z gronostaja. Opis: Elżbieta, zwana Bośniaczką, była córką Stefana II Kotromanicia, bana Bośni, i Elżbiety kujawskiej, córki Kazimierza III, księcia gniewkowskiego. Od wczesnej młodości przebywała na dworze węgierskim. Tam nieprzeciętną urodą zwróciła uwagę swego dopiero co owdowiałego kuzyna Ludwika, którego też wkrótce poślubiła. Para doczekała się trzech córek. Elżbieta słynęła z urody, była też ambitna i żądna władzy. Pragnęła brać czynny udział w życiu politycznym. Uczestniczyć w polityce zaczęła dopiero po śmierci swojego męża i wtedy w całej pełni ukazał się jej brak doświadczenia i rozeznania w rządzeniu krajem. Swoją polityką doprowadziła do konfliktu na Węgrzech. Została w końcu uprowadzona wraz z córką Marią i zamordowana., 15. Katarzyna Andegaweńska. Opis: Najstarsza córka Ludwika, króla Węgier, i jego drugiej żony Elżbiety. Na mocy porozumienia koszyckiego przeznaczona na tron polski. Została zaręczona z królewiczem francuskim Ludwikiem, młodszym synem Karola V Mądrego. Wkrótce potem zmarła w wieku zaledwie ośmiu lat., 16. Maria Andegaweńska. Obraz przedstawia kobietę w długiej sukni siedzącą na tronie. Kobieta ma na głowie złotą koronę. Dzierży w dłoniach berło i królewskie jabłko. Opis: Maria była drugą córką Ludwika i Elżbiety Bośniaczki. Po śmierci ojca została koronowana na króla Węgier, ale szybko obalona przez ostatniego żyjącego męskiego potomka Andegawenów, króla Neapolu Karola III z Durazzo. Wraz z matką zostały napadnięte i przetrzymywane. Z odsieczą uwięzionej Marii (Elżbieta została zamordowana) przybył jej mąż Zygmunt Luksemburski. Uwolnił żonę za cenę uzyskania korony węgierskiej. Od tej pory Węgry miały dwóch równoprawnych władców, Maria jednak niespecjalnie ingerowała w sprawy polityczne. Zmarła na skutek poronienia spowodowanego upadkiem z konia., 17. Jadwiga Andegaweńska. Obraz przedstawia kobietę. Kobieta stoi w bogatym wnętrzu. Ma rozpuszczone długie, czarne włosy. Na głowie ma koronę. W prawej dłoni trzyma berło. Ubrana jest w królewską, długą suknię. Opis: Jadwiga była najmłodszą córką Ludwika Węgierskiego i jego drugiej żony Elżbiety. Początkowo przeznaczona przez ojca na tron węgierski, w końcu po długich targach została wysłana do Polski i koronowana tam na króla Polski. Na męża wybrano jej księcia litewskiego Władysława Jagiełłę, zapoczątkowując tym samym okres unii polsko-litewskiej. Zmarła w wyniku gorączki połogowej, po wydaniu na świat swojego jedynego dziecka – Elżbiety Bonifacji, która przeżyła tylko trzy tygodnie.
Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.