95 - 46 p.n.e. Lata życia Katona Młodszego Utyceńskiego.
63 p.n.e. - Katon MłodszyKaton MłodszyKaton Młodszy, jako trybun ludowy, wygłosił mowę, która przesądziła o skazaniu na śmierć członków spisku Katyliny
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
RwD0lxATteFzK1
I. W zakresie kompetencji językowych. Uczeń:
8. dokonuje następujących transformacji gramatycznych w zakresie morfologii:
q) potrafi korzystać ze słownika łacińsko‑polskiego przy sporządzaniu przekładu;
II. W zakresie kompetencji kulturowych. Uczeń:
14. potrafi rozpoznać i poddać interpretacji w kontekście kultury greckiej i rzymskiej oraz kultur późniejszych następujące kluczowe zjawiska z zakresu tradycji antycznej i recepcji antyku:
a) obecność tradycji greckiej i rzymskiej we współczesnym życiu publicznym i kulturalnym,
b) przetworzenia motywów kulturowych greckich i rzymskich w kulturze późniejszej polskiej i światowej na płaszczyznach: literackiej, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych.
III. W zakresie kompetencji społecznych. Uczeń:
5. dzięki poznaniu źródeł kultury polskiej, europejskiej i światowej staje się jej świadomym odbiorcą i uczestnikiem.
Nauczysz się
charakteryzować pojęcie sigla;
określać genezę powstania sigla;
identyfikować sigla w tekście.
Sigla
W trakcie ostatniej lekcji dowiedzieliście się, czym są sigla. Przypomnijmy więc tylko, że sigla to skrócenia wyrazów tworzone na zasadzie suspensji. Wyraz skraca się w taki sposób, że pozostaje z niego tylko część początkowa. Rzymianie pozostawiali najczęściej pierwszą literę danego słowa, ale zdarzało się także, że sigla tworzono z pierwszych dwóch lub trzech liter.
Podczas ostatniej lekcji powiedzieliśmy również, że sigla stosowano między innymi po to, aby zaoszczędzić czas piszącego. StenografiaStenografiaStenografia, czyli system pisania skrótami, miała więc swoje początki już w starożytności.
System stenograficzny
Za pierwszego wynalazcę systemu stenograficznego można uznać Tirona - wyzwoleńca, sekretarza i przyjaciela najsłynniejszego mówcy w dziejach, czyli Marka Tuliusza Cycerona. Cały system wymyślonych przez niego znaków nosi nazwę notae Tīrōniānae.
To od ich znajomości swoją nazwę mieli wywodzić tak powszechni w średniowieczu w różnych kancelariach notariusze. Szacuje się, że w użyciu mogło być nawet 13 000 not.
Rp6gD8TLWxfa5
R1ElFxsnLazva
Skrócona metoda zapisu
RGJF3ZJNOW44K
Władysław Semkowicz napisał: w czasie gdy z trybun senatu, komicjów i sądów rzymskich rozbrzmiewały rewolucyjne nieraz mowy przedstawicieli zwalczających się zażarcie stronnictw, jako zapowiedź upadku chwiejącego się trzeszczącego w swych posadach starego porządku republikańskiego, potrzeba posiadania pełnego tekstu mowy, w której nieraz jedno słówko mogło ważyć na szali, stała się zarówno dla przyjaciół, jak i nieprzyjaciół mówcy, szczególnie pilna i konieczna. [Źródło: W. Semkowicz, Paleografia łacińska, wyd. III, Kraków 2011, s. 409.]
RbTAZmGS4ml1K
Ćwiczenie 1
Pismo łacińskie
Pismo łacińskie nie nadawało się jednak do szybkiego pisania. Stosowany przez Rzymian system skrótów najczęściej używanych wyrazów i zwrotów, takich jak np. sigla, również nie rozwiązywał problemu. Pierwszy raz notae Tīrōniānae miały zostać zastosowane podczas mowy Katona MłodszegoKaton MłodszyKatona Młodszego. Informacje te przekazał nam Plutarch, jeden z najsłynniejszych historyków starożytności.
R1Hmc0eP302U61
Oto jak Mieczysław Brożek przetłumaczył fragmentm59a5105b2ebf5bae_0000000000005przetłumaczył fragment biogramu Katona Młodszego z Żywotów sławnych mężów Plutarcha z Cheronei:
Zanim Katon objął stanowisko trybuna ludowego za konsulatu Cycerona, wspierał jego działalność wielu różnymi zmaganiami, zwłaszcza w zakończeniu przez niego wielkimi sławnymi wysiłkami sprawy Katyliny. Katylina bowiem wprowadzał zgubny i całkowity przewrót w ustroju rzymskim wzniecając bunty, walki i zamieszki, a gdy mu tego dowiódł Cyceron, uszedł z miasta. Ale Lentulus, Cetegus i liczni inni zaprzysiężeni spiskowcy, zarzucający Katylinie tchórzostwo, małość i brak odwagi, sami postanowili Rzym całkiem zniszczyć pożarem, by wśród odstępstwa od związku z nim wielu plemion, wśród wojen zewnętrznych istniejący ustrój całkowicie obalić. Kiedy jednak ich plany wyszły na jaw, jak to czytamy w pismach Cycerona, który w senacie postawił odpowiedni wniosek, pierwszy zabrał głos Sylanus, wyznając, że ludzie ci winni być najsurowiej ukarani. Podobnie wszyscy dalsi, aż do Cezara, przyłączali się do jego zdania. Cezar powstał — a był świetnym mówcą — i cały w mieście zamęt i niepokój rozważał raczej jako materiał do własnych planów, nie tyle chcąc pożar gasić, ile go rozdmuchać, i apelując do ludzkich uczuć, dla pozyskania sobie przychylności, orzekł, że bez sądu nie pozwoli tych ludzi stracić, lecz tylko zamknąć pod strażą. W ten sposób zmienił zdanie senatu bojącego się ludu i nawet Sylanus wycofywał się twierdząc, że i on nie mówił o straceniu, lecz o uwięzieniu: to bowiem jest dla Rzymianina nade wszystko ostateczną karą.
Wobec takiego obrotu rzeczy, gdy wszyscy przychylali się do łagodniejszego i bardziej ludzkiego zdania, powstał Katon przeciw temu stanowisku i od razu grzmiał słowem pełnym oburzenia i gniewu: skarcił Sylanusa za chwiejność, zaatakował Cezara, że pod pozorem myśli ludowej i humanitarnego słowa chce zburzyć istniejący ustrój publiczny i że zastrasza senat tym, czego sam winien się bać i przy tym, co zaszło, jest zadowolony, że sam wychodzi bezkarny i niepodejrżany: on, który tak jawnie i zuchwale chce ratować publicznych wrogów i nie uważa, by należało żałować, że taka i tak wielka ojczyzna jest tak bliskim zagrożona upadkiem, lecz nad tymi, których natura nigdy nie powinna była wydać na świat, łzy leje i ubolewa, gdyby mieli zginąć i uwolnić ojczyznę od tak wielkiego przerażenia, tak wielkich nieszczęść.
Mówią, że z mów Katona zachowała się tylko ta jedna, dzięki Cyceronowi, który swych sekretarzy wyróżniających się szybkością pisania nauczył znaków mających w małych i krótkich formach wyrażać treść wielu liter i rozmieścił ich tu i ówdzie w sali posiedzeń senatu. Przedtem jeszcze nie uczono i nie posiadano tak zwanych znakopisów. Dopiero wtedy, jak mówią, stawiano w tym pierwsze kroki.
Katon więc zwyciężył, odmienił zdanie obecnych i uchwalono dla owych ludzi karę śmierci.
Jakie znaczenie polskie mają sigla: „a.m.”? Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej. „etc” Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej. „ex.g.” Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej.
Jakie znaczenie polskie mają sigla: „a.m.”? Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej. „etc” Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej. „ex.g.” Możliwe odpowiedzi: 1. na przykład, 2. oczywiście, 3. przed południem, 4. to jest, 5. i tak dalej.
Już wiesz, że sigla często występują w treści listów. Poniżej wypisane są inne sigla, które również można napotkać, czytając dokumenty prywatne. Połącz je w pary z ich rozwinięciami a następnie dobierz do nich właściwe tłumaczenia na język polski. W razie potrzeby skorzystaj ze słownika łacińsko-polskiego.
a.m., etc., ex. g., p.m., A.D., Viz., q.e.d, i.e.
P.S.
post scrīptum
Po piśmie
a.m.
etc.
ex. g.
p.m.
A.D.
Viz.
q.e.d
i.e.
R146j2DKlNmGE
Ćwiczenie 6
R1I3MzU0rzSFR
Ćwiczenie 7
Jakie sigla zastosujesz, gdy: Chcesz dopisać coś do już skończonego listu? Możliwe odpowiedzi: 1. i.e., 2. p.s., 3. p.m. Chcesz zaakcentować, że coś miało miejsce po południu ? Możliwe odpowiedzi: 1. i.e., 2. p.s., 3. p.m.
Jakie sigla zastosujesz, gdy: Chcesz dopisać coś do już skończonego listu? Możliwe odpowiedzi: 1. i.e., 2. p.s., 3. p.m. Chcesz zaakcentować, że coś miało miejsce po południu ? Możliwe odpowiedzi: 1. i.e., 2. p.s., 3. p.m.
Powtórz poznane w trakcie lekcji sigla, wybierając właściwe spośród poniżej wypisanych i łącząc je w pary z odpowiadającymi im hipotetycznymi sytuacjami. Które sigla należy zastosować jeżeli...
Chcesz przywołać konkretny przykład., Chcesz napisać, że dane wydarzenie miało miejsce w konkretnym roku po narodzeniu Chrystusa., Chcesz uczynić jeszcze jeden dopisek do napisanego już listu., Nie chcesz wymieniać innych, podobnych elementów., Chcesz napisać, że coś miało miejsce po południu., Chcesz napisać nagłówek listu., Chcesz napisać, że dane wydarzenie miało miejsce w konkretnym roku po założeniu Rzymu., Chcesz coś dokładniej wytłumaczyć., Chcesz rozpocząć list.
Chcesz przywołać konkretny przykład.
Chcesz napisać, że dane wydarzenie miało miejsce w konkretnym roku po narodzeniu Chrystusa.
Chcesz uczynić jeszcze jeden dopisek do napisanego już listu.
Nie chcesz wymieniać innych, podobnych elementów.
Chcesz napisać, że coś miało miejsce po południu.
Chcesz napisać nagłówek listu.
Chcesz napisać, że dane wydarzenie miało miejsce w konkretnym roku po założeniu Rzymu.
Chcesz coś dokładniej wytłumaczyć.
Chcesz rozpocząć list.
Słowniki
Słownik pojęć
Katon Młodszy
Katon Młodszy
urodzony w roku 95 p.n.e. Polityk i filozof rzymski. Jeden z głównych przywódców partii senackiej, nieprzejednany zwolennik ustroju republikańskiego. Popierał stanowisko Cycerona w sprawie Katyliny, zwalczał ze wszystkich sił triumwirat. W r. 49 stanął po stronie Pompejusza, po przegranej bitwie pod Farsalos uciekł do Afryki, gdzie powierzono mu obronę miasta Utyki. W 46 r. p.n.e., gdy dowiedział się o klęsce pod Thapsus, popełnił w Utyce (stąd przydomek) samobójstwo. Jako filozof był zwolennikiem stoików.
Marek Tuliusz Tiro
Marek Tuliusz Tiro
urodzony w roku 109 p.n.e. Został wyzwolony przez Marka Tuliusza Cycerona, stąd pełne brzmienie jego nazwiska. Był bibliotekarzem i sekretarzem Cycerona, który powierzał Tironowi nawet ustalanie z kopistami tekstu swoich dzieł. Tiro był autorem (niezachowanego) życiorysu Cycerona, wydał zbiór dowcipnych powiedzeń Cycerona oraz zbierał i porządkował jego listy, przygotowując je do wydania. Zasłynął jako wynalazca systemu pisania skrótami, tzw. notae Tīrōniānae. Zmarł w 4 r. p.n.e.
Stenografia
Stenografia
system pisania skrótami, zwiększający szybkość i zwięzłość zapisu. Starożytni Grecy system pisania skrótami nazywali tachygrafią (dosł. szybkie pisanie), a Rzymianie – notae (znaki). Nie mamy pewnych wiadomości, kiedy zaczęto stosować stenografię w Grecji. Za wynalazcę stenografii rzymskiej uchodzi wyzwoleniec Cycerona Tiro, skąd cały system nosi nazwę znaków tyrońskich, notae Tīrōniānae.
Noty tyrońskie
Noty tyrońskie
system zapisu stenograficznego wymyślony i opracowany przez Marka Tuliusza Tiro, będący w użyciu z pewnymi modyfikacjami i znacznym poszerzeniem aż do wieku XI. Potem stosowano już tylko niektóre z jego elementów. Służył do zapisu pism urzędowych i religijnych.
Słownik łacińsko‑polski
RcYxqJuUu83r5m59a5105b2ebf5bae_00000000000091
m59a5105b2ebf5bae_0000000000009
m59a5105b2ebf5bae_0000000000009
curriculum vitae przebieg życia
exempli gratia na przykład
videlicet oczywiście, mianowicie
et alli i inni
quod erat demonstrandum co należało udowodnić
ibidem tamże
Galeria dzieł sztuki
RURDXmb8J5y8e
RkEoVHx3tYF7D
Bibliografia
I. Grześczak, Łacina dla średniozaawansowanych, Wydawnictwo Edgard, Warszawa 2012
H. Ørberg, Lingua Latina per se illustrata. Pars I: Familia Romana, Grenaa 2003
J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2013
A. Świderkówna (red.), Słownik pisarzy antycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 2001
Z. Kubiak, Dzieje Greków i Rzymian, Znak, Warszawa 2014
Mała Encyklopedia Kultury Antycznej PWN A‑Z, red. Z Piszczek, Warszawa 1966