proton, neutron i elektron

elektrony znajdujące się najdalej od jądra atomowego, decydujące o właściwościach atomu (np. wartościowości)

atomy tego samego pierwiastka różniące się ilością neutronów w jądrze atomowym, a co za tym idzie różniące się masą atomu

rozmieszczenie elektronów w chmurze elektronowej (na orbitalach i powłokach)

odczytywana z układu okresowego (mniejsza), mówiąca o tym ile protonów zawiera jadro atomowe i ile elektronów znajduje się w atomie

całkowita liczba ciężkich cząstek w jądrze atomowym, czyli protonów i neutronów, zwanych łącznie nukleonami; liczba masowa zwana jest także liczbą nukleonów
Źródło: Kompendium terminologii chemicznej, red. Z. Stasicka, O. Achmatowicz, Zamkor 2005

liczby opisujące stan elektronu w atomie, energię, kształt, liczbę, wielkość i położenie orbitalu w przestrzeni

składnik jądra atomowego (proton lub neutron)

fragment przestrzeni, w której szansa znalezienia elektronu jest duża

umowny zapis poziomów energetycznych w atomie

powłoka (orbital) zawierająca elektrony walencyjne

wszystkie dostępne na danym poziomie orbitale określonego typu najpierw zapełniają się elektronami o takim samym ułożeniu przestrzennym (spinie)

jednostka masy atomowej (ok. 1,67 x 10Indeks górny –24^–24 g)

na dowolnym orbitalu nie mogą znaleźć się dwa elektrony o identycznych wszystkich liczbach kwantowych