Krzysztof Kamil Baczyński Psalm 1. O pragnieniu

Ściągnij, Panie mój, żądzę, co mi oczy mruży,
choć je rozpala ciemno i ogniem jak gdyby
nalewa. Cóż mi po niej, kiedym w niej nie żywy,
ale jakby z papieru rozżarzone róże?

Ściągnij, Panie mój, żądzę, która, kiedy konie
lotem obłoki krają jak mleczność odwieczną,
jest we mnie jak wołanie w grobie – niedorzeczną
jak czarny krzyż, jak kamień i jak ciemny płomień.

Ściągnij, Panie mój, usta, co są poza moim
wołaniem, a wołają obcym niepokojem,
bo kiedy razem z ziemią pługi trupy krają,
jeszcze ze mnie te usta o krzywdzie wołają. 

Ściągnij, Panie mój, ręce, co się niebu wznoszą
i jeszcze lotu krzyczą, jeszcze mścić się proszą,
bo kiedy po ciemności błądząc – trupom bluźnią,
jakże mnie, com zrozumiał, zemstę mieć – na próżno?

grudzień 41 r.

bacz Źródło: Krzysztof Kamil Baczyński, Psalm 1. O pragnieniu, [w:] tegoż, Wybór poezji, oprac. J. Święch, Wrocław 1989, s. 74–75.

Krzysztof Kamil Baczyński Psalm 3. O łasce

J. AndrzejewskiemuJ. AndrzejewskiJ. Andrzejewskiemu

Cóż mi, Panie, żem lepszy od cieni? W ich tłumie
ognia Twoich objawień rozróżnić nie umiem
od cieni, które we mnie i wśród których błądząc
jestem sercem ciemności i ciemności żądzą.

Kiedy przeze mnie wołasz, jakże ja ostaję,
kiedym jest sam dla siebie obiecanym krajem?
I cóż mi, żem szkatuła, w której nic już więcej
ponad głos w niej zamknięty i złoto uświęceń?

Ja nie okrętem Tobie, bo gdzie by mi unieść
Twój czas nienazywany, Twoje sny – zrozumieć.

Ja sam we śnie płaczący, skuty małym strachem,
przybity niebem znaków jak zwalonym dachem.
Ja sam w tym śnie rzucając ramionami w ciszę,
sam swoich dni nie umiem, swych ramion – nie słyszę.

Przywróć mi, Panie, siłę zamyśleń skupionych,
gdzie mimo trwóg świadomość – ręce są jak dzwony
poważne, morzem brzmiące, a światem serdeczne,
co choć w nim, to ponad nim blaskiem – ostateczne.

dn. 20 XII 41 r.

1 Źródło: Krzysztof Kamil Baczyński, Psalm 3. O łasce, [w:] Wybór poezji, oprac. J. Święch, Wrocław 1989, s. 76–77.

Wisława Szymborska Psalm

O, jakże są nieszczelne granice ludzkich państw!
Ile to chmur nad nimi bezkarnie przepływa,
ile piasków pustynnych przesypuje się z kraju do kraju,
ile górskich kamyków stacza się w cudze włości
w wyzywających podskokach!

Czy muszę tu wymieniać ptaka za ptakiem jak leci,
albo jak właśnie przysiada na opuszczonym szlabanie?
Niechby to nawet był wróbel – a już ma ogon ościenny,
choć dzióbek jeszcze tutejszy. W dodatku ależ się wierci!

Z nieprzeliczonych owadów poprzestanę na mrówce,
która pomiędzy lewym a prawym butem strażnika
na pytanie: skąd dokąd – nie poczuwa się do odpowiedzi.

Och, zobaczyć dokładnie cały ten nieład naraz,
na wszystkich kontynentach!
Bo czy to nie ligusterligusterliguster z przeciwnego brzegu
przemyca poprzez rzekę stutysięczny listek?
Bo kto, jeśli nie mątwamątwamątwa zuchwale długoramienna,
narusza świętą strefę wód terytorialnych?

Czy można w ogóle mówić o jakim takim porządku,
jeżeli nawet gwiazd nie da się porozsuwać,
żeby było wiadomo, która komu świeci?

I jeszcze to naganne rozpościeranie się mgły!
I pylenie się stepu na całej przestrzeni,
jak gdyby nie był wcale w pół przecięty!

I rozleganie się głosów na usłużnych falach powietrza: przywoływawczych pisków i znaczących bulgotówrozleganie sie [...] bulgotówrozleganie się głosów na usłużnych falach powietrza: przywoływawczych pisków i znaczących bulgotów!

Tylko co ludzkie potrafi być prawdziwie obce.
Reszta to lasy mieszane, krecia robota i wiatr.

wis Źródło: Wisława Szymborska, Psalm, [w:] tejże, Wiersze wybrane, Kraków 2001, s. 203–204.

Tadeusz Nowak Psalm miłosny

Jestem przy tobie Koń za rzeką wzdycha
siano się sypie z sianokosów jutrznijutrzniajutrzni
i sad niebiosom zamiast ptasiej żółci
podaje jabłko na porannej włóczni

Jestem przy tobie Kain przy Kainie
jako że Abel zabit jest i spalon
Na szyi twojej i na mojej szyi
jego popioły oprawne w medalion

Jestem przy tobie ostrze obok ostrza
pomiędzy nami nasz los piórko trawy
Reszta: świat niebo jak lalka najprostsza
będzie oddana starcom do zabawy

tad Źródło: Tadeusz Nowak, Psalm miłosny, [w:] tegoż, Psalmy na użytek domowy, Kraków 1959, s. 48.