Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
1
Ćwiczenie 1
R1TXIBYJB44PW
@Ruch polityczny i społeczny, dążący do utworzenia żydowskiej siedziby narodowej. Termin (Uzupełnij). @Rozproszenie członków danego narodu bądź grupy etnicznej wśród innych narodów. Termin (Uzupełnij). @Żydowska organizacja paramilitarna działająca w latach 1920–1948 w Palestynie, początkowo jako forma samoobrony, następnie rozszerzyła pole działania na akcje odwetowe wobec ataków arabskich. Termin (Uzupełnij). @Postawa wyrażająca dyskryminację, uprzedzenie, niechęć i wrogość w stosunku do Żydów oraz osób pochodzenia żydowskiego. Termin (Uzupełnij).
211
Ćwiczenie 2

Zapoznaj się z mapą i odpowiedz na pytania.

RsMEDT4PLMGdK
Terytoria mandatowe na Bliskim Wschodzie.
Źródło: Contentplus sp. z o. o. na podstawie, makemeaware.com, licencja: CC BY-SA 3.0.
RMYvqw7z3L8O4
Dlaczego, w kontekście brytyjskich interesów kolonialnych, dla władz w Londynie olbrzymie znaczenie miało sprawowanie kontroli nad Bliskim Wschodem? (Uzupełnij) Czy podobnie wyglądała sprawa kontroli nad Bliskim Wschodem z punktu widzenia kolonialnych interesów Francji? Uzasadnij odpowiedź. (Uzupełnij).
211
Ćwiczenie 3

Zapoznaj się z mapą, a następnie wykonaj polecenia.

RYLDdt4ZTwsri
Źródło: na podstawie Wikimedia Commons, licencja: CC BY 3.0.
R1BmU4p6ERXK2
Dopasuj tytuł do powyższej mapy. Uzasadnij swój wybór, odwołując się do wykluczonych przez ciebie wariantów. Możliwe odpowiedzi: 1. Terytorium Wielkiej Syrii postulowane przez arabskich nacjonalistów w 1920 r., 2. Francuskie terytoria mandatowe w Syrii oraz Libanie w 1922 r., 3. Obszary na Bliskim Wschodzie kontrolowane przez państwa centralne w czasie I wojny światowej, 4. Plan podziału Bliskiego Wschodu z 1916 r. zwany układem Sykesa–Picota
R1Gid4jiUi8fi
Uzasadnienie: (Uzupełnij).
211
Ćwiczenie 4

Zapoznaj się ze źródłami, a następnie wykonaj poniższe polecenia.

Źródło A

Simon Sebag Montefiore Jerozolima. Biografia

Każda dzielnica żydowska [w Jerozolimie] stanowiła odrębną krainę: cywilizowana, spokojna i europejska Rehawia, w której mieszkali niemieccy profesorowie i brytyjscy urzędnicy, miała najlepszą opinię; dzielnica bucharska należała do imigrantów z Azji Środkowej; chasydzka Mea Szearim była biedna, obskurna i przywodziła na myśl siedemnastowieczną Polskę; w Zichron Cijon unosił się zapach „biednej kuchni aszkenazyjskiej, barszczu, czosnku, cebuli i kiszonej kapusty”, wspominał Amos Oz; Talpiot był „jerozolimską repliką berlińskiego zielonego przedmieścia”, a dom Oza znajdował się w dzielnicy Kerem Awraham, która powstała wokół starego domu brytyjskiego konsula Jamesa Finna; budynek ten miał tak rosyjski charakter, „jakby należał do Czechowa”.

jerozolima Źródło: Simon Sebag Montefiore, Jerozolima. Biografia, Warszawa 2011, s. 477–478.
RdmEa0nD1Dh4e
W dzielnicy bucharskiej najłatwiej byłoby spotkać Żydów przedstawionych na (Wybierz: ilustracji 1., ilustracji 2., ilustracji 3., ilustracji 4.) W dzielnicy Mea Szearim najłatwiej byłoby spotkać Żydów przedstawionych na (Wybierz: ilustracji 1., ilustracji 2., ilustracji 3., ilustracji 4.). Wyjaśnij przyczyny wielkiego zróżnicowania poszczególnych dzielnic Jerozolimy zamieszkiwanych przez Żydów. (Uzupełnij).
211
Ćwiczenie 5

Przeanalizuj wykres, a nastepnie wykonaj polecenia.

RmKzpmXpZPden
Wykres liniowy. Emigracja żydowska do Palestyny w latach 1918 - 1941. Lista elementów:
  • 1. zestaw danych:
    • Rok: 1919
    • Imigranci: 0
  • 2. zestaw danych:
    • Rok: 1920
    • Imigranci: 9000
  • 3. zestaw danych:
    • Rok: 1921
    • Imigranci: 9000
  • 4. zestaw danych:
    • Rok: 1922
    • Imigranci: 9000
  • 5. zestaw danych:
    • Rok: 1923
    • Imigranci: 10000
  • 6. zestaw danych:
    • Rok: 1924
    • Imigranci: 15000
  • 7. zestaw danych:
    • Rok: 1925
    • Imigranci: 35000
  • 8. zestaw danych:
    • Rok: 1926
    • Imigranci: 15000
  • 9. zestaw danych:
    • Rok: 1927
    • Imigranci: 3000
  • 10. zestaw danych:
    • Rok: 1928
    • Imigranci: 2000
  • 11. zestaw danych:
    • Rok: 1929
    • Imigranci: 7000
  • 12. zestaw danych:
    • Rok: 1930
    • Imigranci: 6000
  • 13. zestaw danych:
    • Rok: 1931
    • Imigranci: 5000
  • 14. zestaw danych:
    • Rok: 1932
    • Imigranci: 1000
  • 15. zestaw danych:
    • Rok: 1933
    • Imigranci: 39000
  • 16. zestaw danych:
    • Rok: 1934
    • Imigranci: 45000
  • 17. zestaw danych:
    • Rok: 1935
    • Imigranci: 65000
  • 18. zestaw danych:
    • Rok: 1936
    • Imigranci: 30000
  • 19. zestaw danych:
    • Rok: 1937
    • Imigranci: 10000
  • 20. zestaw danych:
    • Rok: 1938
    • Imigranci: 15000
  • 21. zestaw danych:
    • Rok: 1939
    • Imigranci: 31000
  • 22. zestaw danych:
    • Rok: 1940
    • Imigranci: 10000
  • 23. zestaw danych:
    • Rok: 1941
    • Imigranci: 5000
Źródło: Contentplus.pl na podstawie The Holy Land Herald
RwRX8CuI7gaPE
Na podstawie wykresu oraz wiedzy pozaźródłowej określ przyczynę wybuchu powstania ludności arabskiej przeciwko Brytyjczykom i Żydom w 1936 r. (Uzupełnij) Podaj przyczynę nagłego wzrostu imigracji Żydów do Palestyny: na początku lat 30. XX w. (Uzupełnij) pod koniec lat 30 XX w. (Uzupełnij).
311
Ćwiczenie 6

Na podstawie fragmentów filmu niemego z życia Bejrutu pod rządami francuskimi wykonaj polecenia.

R14Qf1tqlkc3X
Film nawiązujący do treści materiału.
R1ABt14kDwFrw
Wskaż elementy stroju świadczące o przejmowaniu przez niektórych mieszkańców miasta wzorców europejskich. Wyjaśnij się co było źródłem tego rodzaju wpływów? (Uzupełnij) Jak współcześnie nazywamy przejmowanie wzorców kulturowych charakterystycznych dla danej zbiorowości przez inną? (Uzupełnij) Określ różnice pomiędzy dzielnicą francuską a dzielnicą zamieszkiwaną przez ludność tubylczą. (Uzupełnij) Sformułuj wniosek dotyczący funkcjonowania kobiet w przestrzeni miejskiej z pozycji emancypantki. (Uzupełnij).
311
Ćwiczenie 7

Na podstawie poniższych źródeł wykonaj polecenia.

Źródło A

RX9WFgeKRjJ8W
Mandaty francuskie na początku drugiej dekady XX w.
Źródło: na podstawie Wikimedia Commons, licencja: CC BY 3.0.

Źródło B

RVRWF4W5t2Fam
Spis treści z raportu Problemy wyznaniowe w Syrii.
Źródło: J. Danecki, K. Górak-Sosnowska, 2014.
RWUFhX5UNW0ba
Z punktu widzenia interesów Francji i Anglii sformułuj argument uzasadniający wyznaczanie granic mandatów „od linijki”. (Uzupełnij) Przedstaw dwa argumenty przeciwstawiające się takiej formie wyznaczania granic. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Ułóż fragmenty opracowania historycznego tak, aby całość stanowiła spójną narrację.

RrFRalqaUmsaa1
Elementy do uszeregowania: 1. Traktaty były wielkim sukcesem syryjskich i libańskich niepodległościowców, jednak nie zostały ratyfikowane przez Francję. Stało się tak w wyniku upadku skłonnego do kompromisu rządu Frontu Ludowego Léona Bluma, a także w związku z obawami przed rezygnacją z ważnej placówki strategicznej w basenie Morza Śródziemnego w obliczu spodziewanego konfliktu militarnego. […] W tych okolicznościach Francja powróciła do bezpośrednich rządów na terytorium mandatowym, zadając cios tak rozbudzonym nadziejom Syryjczyków i Libańczyków na niepodległość., 2. Wydarzenia te oraz naciski Ligi Narodów wpłynęły jednak na pewne zmiany w polityce francuskiej. W 1928 r. odbyły się wybory do syryjskiego zgromadzenia konstytucyjnego. Przyniosły one sukces Blokowi Narodowemu (al-Kutla al-wataniyya), który stał się najważniejszą siłą polityczną Syrii. Po latach negocjacji i politycznych kryzysów, 9 września 1936 r. w Paryżu doszło do podpisania francusko-syryjskiego traktatu. Przewidywał on zniesienie mandatu w ciągu trzech lat, z tym że niepodległa Syria miała być związana z Francją sojuszem wojskowym i zgodzić się na obecność na swoim terytorium francuskich baz i doradców wojskowych. […] Podobny traktat został podpisany z przedstawicielami Libanu, 3. Francuska polityka wobec mandatu w dużej mierze powielała wzory kolonialne, a administracja mandatowa nie reprezentowała zbyt wysokiego poziomu merytorycznego, przejawiając silne tendencje centralistyczne. Skomplikowana struktura etniczno-religijna ludności i podsycane przez francuskich administratorów antagonizmy wewnętrzne również nie sprzyjały stabilizacji. […] W latach 1925–1927 miało miejsce wielkie powstanie Druzów, poparte przez część nacjonalistów arabskich i brutalnie stłumione przez Francuzów., 4. Kapitulacja Francji w czerwcu 1940 r. oznaczała podporządkowanie terytorium mandatowego reżimowi Vichy. Sytuacja ta była przedmiotem szczególnych obaw Brytyjczyków, dla których likwidacja wrogiego ośrodka graniczącego z obszarem militarnego i gospodarczego zaplecza frontu afrykańskiego i śródziemnomorskiego była koniecznością strategiczną. […] 8 czerwca wojska brytyjskie, dowodzone przez gen. Henry’ego Maitlanda Wilsona […] rozpoczęły ofensywę z terytorium Palestyny, Transjordanii i Iraku (operacja „Exporter”). Po ciężkich walkach 14 lipca podpisano zawieszenie broni, oznaczające kres rządów Vichy w Lewancie. W dniu rozpoczęcia inwazji, 8 czerwca, gen. Georges Catroux wydał „w imieniu Wolnej Francji […] i w imieniu jej wodza gen. de Gaulle’a” manifest, w którym ogłaszano koniec rządów mandatowych i uznawano niepodległość Syrii i Libanu. Proklamacja podkreślała zarazem, że Wolni Francuzi reprezentują „tradycyjną i rzeczywistą Francję”., 5. Wybuch II wojny światowej społeczeństwo Syrii i Libanu przyjęło zatem w nastroju apatii i obojętności oraz z obawami przed powtórzeniem się nieszczęść z czasów poprzedniego konfliktu światowego. Rozczarowanie polityką francuską w połączeniu z krytyką działań Brytyjczyków w sąsiedniej Palestynie pogłębiały wśród Arabów nastroje antyalianckie, mimo formalnie deklarowanej przez elity polityczne lojalności.
Źródło: Jacek Pietrzak, Dyplomacja polska wobec sprawy niepodległości Syrii i Libanu w latach II wojny światowej, w: „Dzieje Najnowsze” 2004, z. 2, s. 120–121.