Joanna Ruta Baranowska Lekcja: Regulacja mediów

Regulacja to inaczej działania podejmowane w celu nadania lub przywrócenia czemuś prawidłowego przebiegu, funkcjonowania itp. oraz ujmowanie czegoś w pewne przepisy i normy. W przypadku mediów regulacji podlegają tzw. media tradycyjne, czyli radio, telewizja i prasa. Odpowiednie przepisy zawarte są w Ustawie o radiofonii i telewizji oraz ustawie Prawo prasowe. Nowe media, czyli te, które funkcjonują w internecie, nie podlegają regulacji. Wynika to z otwartego charakteru sieci oraz zmiany modeli komunikacyjnych. Internetowa komunikacja oparta na modelu wielu‑do‑wielu wyklucza monopolizację informacji. W przypadku tradycyjnej komunikacji w mediach nadawca decyduje o tym, jakie informacje będą przekazywane dużej liczbie odbiorców w tym samym czasie. W tej sytuacji mamy do czynienia z tzw. zamierzoną siłą oddziaływania. W przypadku, kiedy jeden nadawca nadaje informacje, często przez różne media, które posiada, siła oddziaływania jest większa niż w przypadku internetu.

Regulacje mediów tradycyjnych mają na celu zapewnienie różnorodności programów, zapobieganie monopolowi oraz ochronę małoletnich przed nieodpowiednimi treściami; dają także możliwość dochodzenia swoich praw (m.in. w sytuacji naruszenia praw człowieka).

Organem regulacyjnym radiofonię i telewizję w Polsce jest Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Nadzoruje ona m.in. realizowanie polityki medialnej w mediach publicznych.

Polityka medialna to polityka państwa realizowana za pośrednictwem mediów, przede wszystkim w dziedzinach: społecznej, edukacyjnej i kulturalnej. Poprzez media oddziałuje się na społeczeństwo, dlatego obowiązkiem nadawców publicznych jest przekazywanie treści zgodnych z tą polityką. Członków KRRiT powołuje Prezydent, Sejm i Senat, a członkowie KRRiT z kolei powołują władze mediów publicznych. Zwróć uwagę, że nie równa się to z tzw. upolitycznianiem mediów. Wolność słowa i swoboda wypowiedzi to fundament działalności w mediach.

1 Źródło: Joanna Ruta Baranowska, Lekcja: Regulacja mediów, dostępny w internecie: edukacjamedialna.edu.pl [dostęp 17.06.2020 r.].

Na chińskich targowiskach znów można kupić nietoperze. To od nich mógł pochodzić koronawirus

Po przerwie spowodowanej pandemią koronawirusa SARS‑CoV‑2 Chiny ponownie zezwoliły na handel zwierzętami, od których – jak się podejrzewa – mógł pochodzić patogen. Nietoperze są sprzedawane na targowiskach wraz z innymi zwierzętami – psami, kotami, wężami czy skorpionami. (…)

Naukowcy przypuszczają, że koronawirus SARS‑CoV‑2 przeniósł się na człowieka właśnie z nietoperzy sprzedawanych na targu żywych zwierząt, chociaż jest też podejrzenie, że do zakażenia doszło za pośrednictwem łuskowców, które zaraziły się od nietoperzy.

Miejscem, które łączy większość pierwszych zakażonych koronawirusem, jest targ żywych zwierząt w Wuhanie – to kupcy i klienci targu.

2 Źródło: Na chińskich targowiskach znów można kupić nietoperze. To od nich mógł pochodzić koronawirus, 31.03.2020 r., dostępny w internecie: polskieradio24.pl [dostęp 17.06.2020 r.].

INFOR Odpowiedzialność za zamieszczane opinie w internecie

Odpowiedzialność twórców internetowych treści, czyli content provider'ów, to sprawa nieco bardziej skomplikowana; także ją można podzielić na dwie kategorie: odpowiedzialność prawną i etyczną (moralną).

Odpowiedzialność prawna

W kwestii prawnej, osoba zamieszczająca w sieci określone informacje podlega takim samym przepisom, jak osoba zamieszczająca je w jakimkolwiek innym medium. Jeżeli podane informacje okażą się pomówieniem, nieprawdą, zniesławieniem bądź naruszeniem cudzych dóbr niematerialnych takich jak np. godność osobista, internauta który je upowszechnił narażony będzie na sankcje wynikające z prawa karnego. (…)

Sprawa etyki

Ostatnia sprawa związana z odpowiedzialnością za swoją działalność w sieci dotyczy świadomości, odpowiedzialności oraz moralności twórców. Coraz większy procent spośród nich zdaje sobie sprawę, że internet jest coraz intensywniej wykorzystywanym źródłem wiedzy, a sami autorzy, zwłaszcza ci znani i rozpoznawani mają duży wpływ na swoich odbiorców. Zgodnie z raportem „Rola blogerów i youtuberów we współczesnym świecie” autorstwa Natalii Hakalskiej (2016 rok), aż 95% osób zamieszczających w sieci informacje, wskazówki, porady, zdaje sobie sprawę z wpływu, jaki wywierają na czytelników. Dlatego też ważny jest swego rodzaju „zmysł etyczny” autorów, który pozwoli im zdać sobie sprawę, że do pewnego stopnia ponoszą odpowiedzialność za tych ludzi, którzy im zaufali.

3 Źródło: INFOR, Odpowiedzialność za zamieszczane opinie w internecie, 4.04.2018 r., dostępny w internecie: infor.pl [dostęp 17.06.2020 r.].

Krzysztof Augustin Media w polityce

Wpływ na kształtowanie opinii publicznej poprzez powszechny i niecenzurowany przepływ informacji spowodował, że zarówno rządzący, jak też partie polityczne oraz różnego typu grupy nacisku (np. Greenpeace) przywiązują wielką wagę do formy przekazu (opakowania), w jakim zamierzają sprzedać swoją polityczną „ofertę”. Wpływ ten widoczny jest w zmianie stylu ich działania oraz wzrastającej, znaczącej roli liderów posiadających umiejętność tworzenia i sprzedawania korzystnej dla ich ugrupowań informacji (np. Tony Blair). Rozumieją oni potrzebę dopasowania własnego kalendarza politycznego do „czasu i przestrzeni medialnej”. Coraz częściej politycy uświadamiają sobie, że trzeba tak uprawiać politykę, by przetworzona przez media informacja, którą sami generują (headlines), była gotowa na czas głównych wydań wieczornych wiadomości telewizyjnych. Zaczynają też doceniać przewagę obrazu nad słowem. Codzienny i nieuchronny kontakt z rzeczywistością medialną wymusza na podmiotach politycznych potrzebę przygotowania koncepcyjnego do takiego kontaktu. W konsekwencji jest to związane z koniecznością skoordynowanych działań zespołów planowania strategicznego i działania reaktywnego, odpowiedzialnych za generowanie informacji, kreowanie zdarzeń medialnych, przewidywanie potencjalnych zagrożeń lub sytuacji atutowych, jak również sprawne reagowanie w sytuacjach kryzysowych.

5 Źródło: Krzysztof Augustin, Media w polityce, dostępny w internecie: opoka.org.pl [dostęp 17.06.2020 r.].