Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1ORSaf0tf8qA1

Sprawdzian wiedzy z zakresu muzyki baroku

Ważne daty

1567‑1643 – daty życia Claudia Monteverdiego

ok. 1590‑1649 – daty życia Adama Jarzębskiego

1632‑1687 – daty życia Jean‑Baptiste’a Lully’ego

1653‑1713 – daty życia Arcangela Corellego

1658‑1709 – daty życia Giuseppe Torellego

1665‑1734 – daty życia Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego

1678‑1741 – daty życia Antonia Vivaldiego

1681‑1767 – daty życia Georga Philippa Telemanna

1683‑1764 – daty życia Jeana‑Philippe’a Rameau

1685‑1750 – daty życia Jana Sebastiana Bacha

1685‑1759 – daty życia Georga Friedricha Händla

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

R18YiBRsoDHZ0

Pobierz załącznik

Scenariusz zajęć do pobrania.
Plik PDF o rozmiarze 74.24 KB w języku polskim

I. Muzyka w ujęciu historycznym – periodyzacja, język, właściwości i charakterystyka.

5. Barok. Uczeń:

1) charakteryzuje muzykę barokową w kontekście estetyki epoki, uwzględniając:

b) działalność Cameraty florenckiej i narodziny opery,

c) szczyt rozwoju polifonii związany z twórczością J.S. Bacha,

d) powstanie systemu dur‑moll i nowego rodzaju akompaniamentu (basso continuo),

e) concerto – powszechne muzykowanie i związane z nim formy (concerto grosso, muzyka plenerowa);

2) omawia cechy wybranych form muzycznych (fuga, preludium, toccata, suita i partita, tańce: menuet, gawot; koncert, concerto grosso, sonata barokowa, uwertura, operaOperaopera, oratoriumOratoriumoratorium, pasja, kantata);

3) wymienia i klasyfikuje barokowe instrumenty muzyczne (klawesyn, organy, skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas, obój, waltornia, fortepian, flet poprzeczny);

4) wymienia i charakteryzuje twórczość kompozytorów (Claudio Monteverdi, Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel, Antonio Vivaldi, Arcangelo Corelli, klawesyniści francuscy: Jean Philippe Rameau, François Couperin);

II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:

2) nazywa i porządkuje główne nurty, gatunki i style muzyczne, wskazuje formy wypowiedzi artystycznej spoza tradycyjnej klasyfikacji uzasadniając swoją wypowiedź;

3) zna konteksty kulturowe i naukowe powstawania muzyki;

5) rozpoznaje cechy stylistyczne utworu reprezentującego określoną epokę muzyczną;

III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:

3) interpretuje i odczytuje w kontekście dokonań epoki wybrane dzieła muzyczne;

4) formułuje logiczną wypowiedź na temat dzieł, form, gatunków, stylów, technik i twórców muzycznych, uwzględniając zależności między nimi w kontekście: genezy, przeobrażeń, porównań.

Nauczysz się

wymieniać nazwiska i wskazać daty życia wybranych kompozytorów barokowych;

przedstawić ciekawostki i anegdoty na temat kompozytorów barokowych (Jean‑Baptiste Lully, Georg Philipp Telemann, Jean‑Philippe Rameau, Georg Friedrich Händel, Jan Sebastian Bach);

charakteryzować typowy instrument barokowy - klawesyn;

rozwiązywać różnego rodzaju zadania sprawdzające wiedzę z epoki baroku, przyswojoną podczas wcześniejszych zajęć.

Wprowadzenie

RuSvmq2QavgOZ1
Jan Miense Molenaer, „Portret rodzinny Jana Miense Molenaera”, ok. 1635, Muzeum Fransa Halsa, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna

W treści dzisiejszych zajęć odnajdziecie ciekawostki i anegdoty na temat niektórych kompozytorów epoki baroku. Przeczytajcie je uważnie – być może będą one stanowiły zakres sprawdzianowych pytań.

Jean‑Baptiste Lully

R1HfBUwS0WA2t
Ilustracja przedstawia portret Jeana-Baptiste Lully, autorstwa Jeana-Luisa Roulleta. Kompozytor w średnim wieku ma perukę w kręcone, długie włosy. Ubrany jest w białą koszulę z żabotem i ciemny płaszcz. W prawej ręce trzyma papier skręcony w rulon. Wyraz twarzy ma spokojny z lekkim uśmiechem. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Pewnego razu Jean‑Baptiste Lully był tak pochłonięty tworzeniem kompozycji, że nie zauważył rozpętania gwałtownej burzy. Pracował nad utworem nie zważając na przecinające niebo błyskawice i grzmiące pioruny. Jego przerażeni przyjaciele za każdym razem wykonywali znak krzyża, słysząc huk. Lully, podniósłszy niedbale głowę znad partytury, powiedział do nich: Och, bądźcie tak dobrzy i przeżegnajcie się też za mnie. Widzicie wszak, że obie ręce mam zajęte.
Jean-Louis Roullet, „Portret Jeana-Baptiste Lully”, XVII w., Pałac w Wersalu, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
  • Podczas wykonania w kaplicy Miserere Jean‑Baptiste’a Lully’ego król Ludwik XIV słuchał utworu klęcząc, w czym musieli go oczywiście naśladować wszyscy obecni. Po wysłuchaniu kompozycji władca zwrócił się do jednego z hrabiów z pytaniem o opinię na temat dzieła. Arystokrata miał odpowiedzieć: Ta muzyka jest cudownie miękka dla uszu, Wasza Wysokość, ale bardzo twarda dla kolan.

  • Jean‑Baptiste Lully zakończył życie w nietuzinkowy sposób. Na koncercie dworskim w obecności króla Ludwika XIV, podczas dyrygowania jednym ze swoich utworów, uderzył batutą w nogę. Batuta ta miała półtora metra długości, a kompozytor wystukiwał nią puls uderzając o podłogę. Lully skaleczył się do krwi i zmarł kilka dni później w wyniku wdania się zakażenia.

Georg Philipp Telemann

R1QeZbbpwcMPT
Ilustracja interaktywna przedstawia portret Georga Philippa Telemanna, autorstwa Valentina Daniela Preislera. Kompozytor jest w charakterystycznej dla epoki baroku peruce. Odziany jest w czerwoną szatę, która zapisana jest na wysokości piersi złotą klamrą, pod nią ma białą koszulę. Mężczyzna ma poważną twarz, ręce złożone na książce w brązowej okładce. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Georg Philipp Telemann zasłynął jako jeden z najpłodniejszych kompozytorów w historii – stworzył ponad trzy tysiące utworów. Miał on kiedyś nawet powiedzieć, iż jest świadomy, że niektóre swoje dzieła skomponował po kilka razy, ale nie jest w stanie zapanować nad własną gigantyczną spuścizną artystyczną.
Valentin Daniel Preisler, „Portret Georga Philippa Telemanna”, 1750, miejsce przechowywania nieznane, wikimedia.org, domena publiczna
  • Georg Philipp Telemann, jako książęcy kapelmistrz, w Żarach na Śląsku miał okazję zaznajomić się z muzyką polską. Podczas pobytu w Krakowie i Pszczynie z wielkim zainteresowaniem słuchał polskich pieśni i tańców ludowych, których motywy wykorzystał w niektórych swoich utworach (przede wszystkim w SonatachSonataSonatach polskich).

Jean‑Philippe Rameau

RAPOC7DTwefV7
Fotografia przedstawia portret Jeana-Philippa Rameau, autorstwa Jacquesa-André-Josepha Aveda. Mężczyzna trzymający skrzypce jest odziany w czerwony strój i perukę na głowę. Pod płaszczem ma białą koszulę z falistymi rękawami. Mężczyzna ma przyjazny wyraz twarzy, lekko uchylone usta. Siedzi na drewnianym fotelu, przy stoliku, na którym znajdują się kartki z nutami i smyczek. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Jean‑Philippe Rameau był wujem kompozytora i organisty Jean‑François Rameau, którego postać upamiętniona została w dialogu filozoficznym Denisa Diderota Kuzynek mistrza Rameau. Jean‑François Rameau nie ma tam takiego talentu jak jego wuj, wypowiada za to zabawne frazesy na temat sztuki.
Jacques-André-Joseph Aved, „Portret Jeana-Philippa Rameau”, 1728, Musée des Beaux-Arts de Dijon, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
  • Jean‑Philippe Rameau był śmiertelnie chory. Gdy ksiądz udzielał mu ostatniego namaszczenia, zaintonował pieśńPieśńpieśń żałobną. Rameau otworzył oczy i ostatkiem sił powiedział: Ależ proszę księdza, jak można tak fałszować! Były to ostatnie słowa kompozytora.

Georg Friedrich Händel

RhIVhhyO3qr8V
Ilustracja przedstawia portret Georga Friedrich Händela. Obraz Balthasara Dennera przedstawia kompozytora w siwej peruce. Mężczyzna ma ręce założone do tyłu. Ubrany jest w białą koszulę z żabotem i brązowy płaszcz z widocznymi guzikami. Wyraz twarzy ma spokojny. W brodzie ma malutki dołek. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Georg Friedrich Händel otrzymał zaszczytny tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Oxfordzie, musiał jednak uiścić odpowiednią opłatę za dyplom. Zdenerwowany kompozytor miał wykrzyknąć: Co takiego? Za to, że będę kolegą tych cymbałów mam jeszcze płacić? Wykluczone!
Balthasar Denner, „Portret Georga Friedricha Händela”, 1727, miejsce przechowywania nieznane, wikimedia.org, domena publiczna
  • Georg Friedrich Händel został zaproszony na angielski dwór. Jako smakosza win poczęstowano go tam doskonałym trunkiem z królewskich zapasów. Jeden z arystokratów zapytał kompozytora: Czy nie sądzi pan, że to wino jest równie cudowne, jak pańskie oratoriumOratoriumoratorium? Händel miał odpowiedzieć, że owszem, ale jego zdaniem wino to za cienko śpiewa. Zdumiony szlachcic odparł: Jeśli panu nie smakuje, możemy wybrać jakieś inne. Mamy tokaj, porto, burgunda, reńskie... Angielski kompozytor odrzekł: Skoro tak, to proszę kazać przynieść je wszystkie. Nie ma wszak oratorium bez chóru.

  • Georg Friedrich Händel popadł w zażarty konflikt z jedną ze śpiewaczek po tym, jak odmówiła ona wystąpienia w jego operzeOperaoperze. Wściekły kompozytor miał powiedzieć: Wiem, że jest pani wcieloną diablicą, ale ja pani pokażę, że jestem Belzebubem! Największym z szatanów! Uniósł śpiewaczkę, postawił przed otwartym oknem i przysiągł, że zaraz ją przez nie wyrzuci. Artystka, nie mając wyboru, zgodziła się wziąć udział w sztuce.

Jan Sebastian Bach

R9IwVu26SpVqt
Fotografia przedstawia portret Jana Sebastiana Bacha. Kompozytor w siwej peruce, w ręce trzyma kartkę z nutami. Ma poważny wyraz twarzy, lekko pomarszczony w okolicach ust. Ubrany jest w białą koszulę i czarną marynarkę w srebrne guziki. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Jan Sebastian Bach powiedział o Georgu Friedrichu Händlu: To jedyny człowiek, którego chciałbym zobaczyć nim umrę i jedyny, którym chciałbym być, gdybym nie był Bachem.
Elias Gottlob Haussmann, „Portret Jana Sebastiana Bacha”, 1746, Bach-Archiv Leipzig, Lipsk, wikimedia.org, domena publiczna
  • Jan Sebastian Bach nie był szczególnie zaradny życiowo, we wszystkich możliwych sprawach opierał się na pomocy żony (Marii Barbary). Gdy zmarła ona niespodziewanie w roku 1720 kompozytor zalał się łzami, niezdolny do działania. Jeden z jego przyjaciół obiecał wziąć na siebie organizację pogrzebu, potrzebował jednak na to środków finansowych. Wtedy Bach miał powiedzieć: Zwróć się w tej sprawie do mojej żony.

  • Ludwig van Beethoven miał powiedzieć o lipskim kantorze, odnosząc się do jego nazwiska (słowo Bach oznacza po niemiecku strumień): Nie strumieniem, lecz morzem zwać się powinien.

Klawesyn – typowy instrument muzyczny epoki baroku

RcN7VqbFaIXsF1
Prezentacja 3D obiektu przedstawiająca klawesyn – typowy instrument muzyczny epoki baroku. Klawesyn to instrument strunowy szarpany wyposażony w klawiaturę, znany powszechnie w Europie od XV w. W klawesynie brak mechanizmu młoteczkowego znanego nam z fortepianu. Po naciśnięciu klawisza struny instrumentu zostają pobudzone poprzez mechanizm skoczków zaopatrzonych w piórka (wykonane z piór ptasich, skóry bądź tworzywa sztucznego). Dźwięk w klawesynie zostaje wydobywany poprzez szarpanie strun przez piórka. Klawesyn posiada przeważnie podwójny naciąg strun i jedną lub dwie klawiatury. Instrument nie ma możliwości różnicowania dynamiki dźwięku poprzez siłę nacisku klawisza. Brzmienie instrumentu jest ciche, delikatne i brzęczące. W epoce baroku klawesyn był jednym z najczęściej wykorzystywanych instrumentów do realizacji partii basso continuo. Pod koniec XVIII w. klawesyn wyszedł z użycia ze względu na rozpowszechnienie się fortepianu – instrumentu o większych możliwościach interpretacyjnych.
Źródło: online skills.
Polecenie 1

Na zakończenie wysłuchajcie uważnie ośmiu zamieszczonych fragmentów kompozycji barokowych.

R1KAW3OWdcJaN1
Utwór: Georg Friedrich Händel, „Every valley” z oratorium „Mesjasz”. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się żywiołowym, wesołym charakterem.
R156QkLdwWfYt1
Utwór: Jan Sebastian Bach - 3 partita skrzypcowa E-dur BWV 1006 - „Preludium”. Kompozycja posiada szybkie tempo. Cechuje się żywiołowym charakterem.
RYCQfNfVAYCS81
Utwór: Claudio Monteverdi, „Lasciatemi morire”. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
RxOMjOoOeqWft1
Utwór: Antonio Vivaldi - „Cztery pory roku - Wiosna” cz. I. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się żywiołowym, miłosnym, wesołym charakterem.
RmaGE9L737OQQ1
Utwór: Henry Purcell - „When I am laid in Earth”. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
R1IwJaJOLzQlN1
Utwór: Arcangelo Corelli, „La folia”. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się spokojnym charakterem.
RPnMKUjcJ8zK11
Utwór: Claudio Monteverdi, „Possente spirto”. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym, sentymentalnym charakterem.
R1VqssZGHdAZN1
Utwór: Jan Sebastian Bach, „Passacaglia c-moll BWV 582”. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się religijnym, hymnicznym charakterem.

Zadania

Polecenie 2

Wskaż trzy istotne wydarzenia w dziejach muzyki, które miały miejsce około 1600 r.

RYxS2T4xApJYe
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
RgyiUNlwgfZ2Z
Ćwiczenie 1
Przyporządkuj kompozytorom barokowym daty ich życia: Jan Sebastian Bach Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767 Claudio Monteverdi Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767 Jean-Bapiste Lully Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767 Antonio Vivaldi Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767 Georg Philipp Telemann Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767 Georg Friedrich Händel Możliwe odpowiedzi: 1. 1685-1759, 2. 1685-1750, 3. 1567-1643, 4. 1678-1741, 5. 1632-1687, 6. 1681-1767
R1X78aoND1Llu1
Ćwiczenie 2
Przyporządkuj kompozytorom barokowym właściwe opisy. Jan Sebastian Bach Możliwe odpowiedzi: 1. Włoski kompozytor, twórca muzyki wokalno-instrumentalnej. Przyczynił się do rozwoju barokowej opery. Był także autorem licznych madrygałów, zapisanych w dziewięciu księgach., 2. Włoski kompozytor, zwany rudym księdzem. Komponował przede wszystkim muzykę instrumentalną, zwłaszcza skrzypcową. Napisał kilkaset koncertów instrumentalnych, w tym ponad sto na skrzypce. Jego najbardziej znany utwór to cykl koncertów, w których muzyka ma oddawać klimat zmieniających się pór roku., 3. Kompozytor niemiecki, równolatek Jana Sebastiana Bacha. Przez większość życia działał w Anglii. Znany jest przede wszystkim ze swoich licznych oratoriów oraz suit komponowanych na uroczystości dworskie., 4. Kompozytor włoski, zwany archaniołem muzyki. Twórca muzyki instrumentalnej, przede wszystkim skrzypcowej. Uznaje się go za twórcę gatunku concerto grosso., 5. Kompozytor niemiecki, organista i kantor kościele św. Tomasza w Lipsku. Mistrz sztuki polifonicznej, twórca muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej – fug, kantat, pasji, koncertów i suit. Georg Friedrich Händel Możliwe odpowiedzi: 1. Włoski kompozytor, twórca muzyki wokalno-instrumentalnej. Przyczynił się do rozwoju barokowej opery. Był także autorem licznych madrygałów, zapisanych w dziewięciu księgach., 2. Włoski kompozytor, zwany rudym księdzem. Komponował przede wszystkim muzykę instrumentalną, zwłaszcza skrzypcową. Napisał kilkaset koncertów instrumentalnych, w tym ponad sto na skrzypce. Jego najbardziej znany utwór to cykl koncertów, w których muzyka ma oddawać klimat zmieniających się pór roku., 3. Kompozytor niemiecki, równolatek Jana Sebastiana Bacha. Przez większość życia działał w Anglii. Znany jest przede wszystkim ze swoich licznych oratoriów oraz suit komponowanych na uroczystości dworskie., 4. Kompozytor włoski, zwany archaniołem muzyki. Twórca muzyki instrumentalnej, przede wszystkim skrzypcowej. Uznaje się go za twórcę gatunku concerto grosso., 5. Kompozytor niemiecki, organista i kantor kościele św. Tomasza w Lipsku. Mistrz sztuki polifonicznej, twórca muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej – fug, kantat, pasji, koncertów i suit. Claudio Monteverdi Możliwe odpowiedzi: 1. Włoski kompozytor, twórca muzyki wokalno-instrumentalnej. Przyczynił się do rozwoju barokowej opery. Był także autorem licznych madrygałów, zapisanych w dziewięciu księgach., 2. Włoski kompozytor, zwany rudym księdzem. Komponował przede wszystkim muzykę instrumentalną, zwłaszcza skrzypcową. Napisał kilkaset koncertów instrumentalnych, w tym ponad sto na skrzypce. Jego najbardziej znany utwór to cykl koncertów, w których muzyka ma oddawać klimat zmieniających się pór roku., 3. Kompozytor niemiecki, równolatek Jana Sebastiana Bacha. Przez większość życia działał w Anglii. Znany jest przede wszystkim ze swoich licznych oratoriów oraz suit komponowanych na uroczystości dworskie., 4. Kompozytor włoski, zwany archaniołem muzyki. Twórca muzyki instrumentalnej, przede wszystkim skrzypcowej. Uznaje się go za twórcę gatunku concerto grosso., 5. Kompozytor niemiecki, organista i kantor kościele św. Tomasza w Lipsku. Mistrz sztuki polifonicznej, twórca muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej – fug, kantat, pasji, koncertów i suit. Antonio Vivaldi Możliwe odpowiedzi: 1. Włoski kompozytor, twórca muzyki wokalno-instrumentalnej. Przyczynił się do rozwoju barokowej opery. Był także autorem licznych madrygałów, zapisanych w dziewięciu księgach., 2. Włoski kompozytor, zwany rudym księdzem. Komponował przede wszystkim muzykę instrumentalną, zwłaszcza skrzypcową. Napisał kilkaset koncertów instrumentalnych, w tym ponad sto na skrzypce. Jego najbardziej znany utwór to cykl koncertów, w których muzyka ma oddawać klimat zmieniających się pór roku., 3. Kompozytor niemiecki, równolatek Jana Sebastiana Bacha. Przez większość życia działał w Anglii. Znany jest przede wszystkim ze swoich licznych oratoriów oraz suit komponowanych na uroczystości dworskie., 4. Kompozytor włoski, zwany archaniołem muzyki. Twórca muzyki instrumentalnej, przede wszystkim skrzypcowej. Uznaje się go za twórcę gatunku concerto grosso., 5. Kompozytor niemiecki, organista i kantor kościele św. Tomasza w Lipsku. Mistrz sztuki polifonicznej, twórca muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej – fug, kantat, pasji, koncertów i suit. Arcangelo Corelli Możliwe odpowiedzi: 1. Włoski kompozytor, twórca muzyki wokalno-instrumentalnej. Przyczynił się do rozwoju barokowej opery. Był także autorem licznych madrygałów, zapisanych w dziewięciu księgach., 2. Włoski kompozytor, zwany rudym księdzem. Komponował przede wszystkim muzykę instrumentalną, zwłaszcza skrzypcową. Napisał kilkaset koncertów instrumentalnych, w tym ponad sto na skrzypce. Jego najbardziej znany utwór to cykl koncertów, w których muzyka ma oddawać klimat zmieniających się pór roku., 3. Kompozytor niemiecki, równolatek Jana Sebastiana Bacha. Przez większość życia działał w Anglii. Znany jest przede wszystkim ze swoich licznych oratoriów oraz suit komponowanych na uroczystości dworskie., 4. Kompozytor włoski, zwany archaniołem muzyki. Twórca muzyki instrumentalnej, przede wszystkim skrzypcowej. Uznaje się go za twórcę gatunku concerto grosso., 5. Kompozytor niemiecki, organista i kantor kościele św. Tomasza w Lipsku. Mistrz sztuki polifonicznej, twórca muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej – fug, kantat, pasji, koncertów i suit.
RiUHJU9cHx0ZW
Ćwiczenie 3
Wymień znanych kompozytorów, którzy są zasłużeni z zakresu muzyki baroku.
R1QCyPdDkqWpV
Ćwiczenie 4
Przyporządkuj kompozytorom barokowym charakterystyczne dla nich gatunki muzyczne. Jan Sebastian Bach Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Claudio Monteverdi Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Jean-Bapiste Lully Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Georg Friedrich Händel Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Arcangelo Corelli Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Giuseppe Torelli Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera Henry Purcell Możliwe odpowiedzi: 1. tragédie lyrique, 2. fuga, 3. oratorium, 4. opera, 5. koncert solowy, 6. concerto grosso, 7. semiopera
Polecenie 3

Wymień nazwiska trzech polskich kompozytorów baroku.

R1HIVeWS2qKV1
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
Polecenie 4

Zapisz anegdotę o dowolnym kompozytorze barokowym.

R1JEvr6t3MGfb
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
R89VaRdykH7L11
Ćwiczenie 5
Scharakteryzuj instrumenty barokowe np. organy, lutnię i klawesyn.
Polecenie 5

Wyjaśnij poniższe pojęcia. Poprawność wykonania zadania oceni nauczyciel.
a) polifonia;
b) monodia akompaniowana;
c) retoryka muzyczna;
d) basso continuo.

RuF0l7FWH8Qaa
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
R17OmKVrjkKS9
Ćwiczenie 6
Dopasuj pojęcia do opisów. 1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - gatunek wokalno-instrumentalny, dramatyczny, przeznaczony do wykonywania na scenie, w całości śpiewany. Do elementów tego gatunku należą arie, recytatywy, duety, tercety, kwartety itp., chóry i fragmenty czysto instrumentalne (uwertura, intermezzo, antrakt).
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - cykliczny gatunek instrumentalny najczęściej na jeden lub dwa instrumenty solowe. W baroku wykształciły się dwa rodzaje tej formy: świecka (złożona z tańców) i religijna (złożona z części nietanecznych).
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - gatunek wokalno-instrumentalny pozbawiony akcji scenicznej, wykonywany na estradzie koncertowej. Posiada elementy takie jak arie, duety, chóry, fragmenty instrumentalne; zaznacza się też obecność narratora.
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - jeden z najbardziej kunsztownych gatunków muzycznych. Wykorzystuje fakturę polifoniczną i opera się na imitacji. Najważniejszy element tej formy to temat, który przeprowadzany jest we wszystkich głosach w niezmienionej postaci lub w swoich wariantach, przechodząc przez różnorodne tonacje.
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - wokalny utwór wielogłosowy, zwykle o tematyce świeckiej, popularny od XIV do początku XVII wieku. W baroku obfitował w chromatykę i cechował się niezwykłym dramatyzmem.
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - utwór cykliczny złożony z różnorodnych tańców i części nietanecznych. Podstawowy szkielet formy stanowią tańce: Allemande, Courante, Sarabanda i Gigue.
1. Concerto grosso, 2. Oratorium, 3. Madrygał, 4. Suita, 5. Opera, 6. Sonata, 7. Fuga - barokowy gatunek instrumentalny, którego istotą jest rywalizacja między mniejszą grupą wykonawców (concertino), wykonującą trudniejszy repertuar a większą grupą (ripieni), grającą partię prostszą.
R1TmPFr80dXS8
Ćwiczenie 7
Przyporządkuj tytuły barokowych kompozycji do ich autorów. Mieszczanin szlachcicem Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Muzyka ogni sztucznych Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Offertoria i Comunniones totius anni Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Die Kunst der Fuge Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli L'Estro Armonico Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Koronacja Poppei Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Concerto grosso op. 6 nr 8 Boże Narodzenie Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli Dydona i Eneasz Możliwe odpowiedzi: 1. Mikołaj Zieleński, 2. Antonio Vivaldi, 3. Georg Friedrich Händel, 4. Jean-Baptiste Lully, 5. Henry Purcell, 6. Claudio Monteverdi, 7. Jan Sebastian Bach, 8. Arcangelo Corelli
RTpNsF9pLZkCO
Ćwiczenie 8
Podaj autora i tytuł kompozycji barokowej, którą po latach odkrył i przedstawił Feliks Mendelssohn w berlińskiej Singakademie w 1829 roku. Możliwe odpowiedzi: 1. Oratorium Judyta triumfująca Antonio Vivaldiego, 2. Pasja wg św. Mateusza Jana Sebastiana Bacha, 3. Pasja wg św. Jana Jana Sebastiana Bacha
RzP0QquevdJaj
Ćwiczenie 9
Wskaż autora barokowego Traktatu o harmonii. Możliwe odpowiedzi: 1. Claudio Monteverdi, 2. Jan Sebastian Bach, 3. Jean-Philippe Rameau
Polecenie 6

Wysłuchaj zamieszczonych na końcu lekcji przykładów muzycznych. Zapisz tytuły i autorów kompozycji.

R1WZyxIVGT3hB
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.

Słownik pojęć

Opera
Opera

gatunek wokalno‑instrumentalny, dramatyczny, przeznaczony do wykonywania na scenie, którego libretto (scenariusz) jest w całości śpiewane. Do elementów opery należą arie, recytatywy, duety, tercety, kwartety itp., chóry i fragmenty czysto instrumentalne (uwertura, intermezzo, antrakt). Opera podzielona jest na akty, sceny i odsłony.

Oratorium
Oratorium

gatunek wokalno‑instrumentalny zbliżony do opery, lecz pozbawiony akcji scenicznej, wykonywany na estradzie koncertowej. W oratorium wydzielane są takie same elementy jak w operze (arie, duety, chóry, fragmenty instrumentalne), zaznacza się jednak obecność narratora recytującego fragmenty epickie.

Pieśń
Pieśń

utwór wokalny na ogół do tekstu lirycznego, wykonywany solowo lub chóralnie, z towarzyszeniem instrumentu (najczęściej fortepianu) bądź a cappella. Z uwagi na budowę pieśń może być zwrotkowa, zwrotkowo‑refrenowa, zwrotkowo‑wariacyjna lub przekomponowana.

Sonata
Sonata

gatunek instrumentalny najczęściej na jeden lub dwa instrumenty, cykliczny. W baroku wykształciły się dwa rodzaje sonaty: świecka (złożona z tańców) i religijna (złożona z części nietanecznych).

Źródło:

encyklopedia.pwn.pl

m94c28ffd8a1aad96_0000000000321

Galeria dzieł sztuki

Biblioteka muzyczna

R1KAW3OWdcJaN1
R156QkLdwWfYt1
RYCQfNfVAYCS81
RxOMjOoOeqWft1
RmaGE9L737OQQ1
R1IwJaJOLzQlN1
RPnMKUjcJ8zK11
R1VqssZGHdAZN1
Przewiń
Głośność

    Bibliografia

    J. Habela, Słowniczek muzyczny

    R. Heising, Plotki z pięciolinii

    D. Gwizdalanka, Historia muzyki 1. Podręcznik dla szkół muzycznych