Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Badanie zależności oporu od temperatury dla wybranych półprzewodników

Przeprowadź dwuczęściowy eksperyment w wirtualnym laboratorium. Wykonaj ćwiczenia i polecenia związane z wyposażeniem laboratorium, przeprowadzeniem pomiarów i podsumowaniem ich wyników.

Doświadczenie 1

Badanie zależności oporu od temperatury dla półprzewodnika samoistnego

Problem badawczy

Jak zależy opór elektryczny półprzewodnika samoistnego od jego temperatury?

Hipoteza

Postaw swoją hipotezę badawczą – wybierz jedną z możliwości przedstawionych poniżej.

RpcXOJqRaT5Ky
Ćwiczenie 1
Wraz ze wzrostem temperatury opór półprzewodnika samoistnego: Możliwe odpowiedzi: 1. rośnie jednostajnie, 2. rośnie coraz szybciej, 3. rośnie coraz wolniej, 4. maleje jednostajnie, 5. maleje coraz szybciej, 6. maleje coraz wolniej
Co będzie potrzebne
RKtXn3U3cpHRi
Ćwiczenie 2
Ćwiczenie alternatywne zamiast Wirtualnego Laboratorium. Twoim zadaniem jest ustalenie, jak zmienia się opór elektryczny próbki krzemu wraz z temperaturą. Które z wymienionych niżej przyrządów będą Ci potrzebne? Możliwe odpowiedzi: 1. termometr, 2. płyta grzewcza izolowana, 3. woltomierz, 4. omomierz, 5. zasilacz prądu stałego, 6. teslomierz, 7. próbka krzemu.
Instrukcja

Wybierz jeden z półprzewodników, który będziesz badać w doświadczeniu: krzem (Si) albo german (Ge).

Przeczytaj instrukcję zawartą w wirtualnym laboratorium i wykonaj eksperyment tak, jak w niej to zapisano (ale tylko dla jednego, wybranego przez Ciebie materiału). Tabelę do zapisu wyników znajdziesz pod laboratorium.

Pamiętaj, że procesy cieplne zachodzą powoli i po zmianie temperatury płyty trzeba odczekać, aż ustali się jej stabilna wartość.

RCkECijUUCZB5
Źródło: Politechnika Warszawska, Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.
R1N7Q2uUvTp52
T [°C]. R []. (Uzupełnij). (Uzupełnij).
Podsumowanie

Wykonaj wykres zależności R ( T ) zgodnie z wytycznymi zapisanymi w instrukcji do wirtualnego laboratorium.

1
Ćwiczenie 3

Do formularza poniżej wpisz krótkie podsumowanie i wnioski wynikające z przeprowadzonego eksperymentu. Zawrzyj w nim co najmniej:

  1. Opis charakteru uzyskanej zależności.

  2. Informację, czy Twoja hipoteza badawcza potwierdziła się.

  3. Wyjaśnienie, jakie zjawiska fizyczne są przyczyną takiego przebiegu zależność oporu od temperatury półprzewodnika, jaki uzyskaliśmy w doświadczeniu.

uzupełnij treść
Doświadczenie 2

Precyzyjne zbadanie zależności oporu od temperatury dla dwóch półprzewodników samoistnych i porównanie badanych zależności

Problem badawczy

Czym różnią się zależności oporu od temperatury R ( T )  dla krzemu i germanu?

Hipoteza

Charakter obu zależności jest zbliżony, ale wartość oporu właściwego germanu jest dużo mniejsza niż krzemu.

Co będzie potrzebne
1
Ćwiczenie 4

Wykonując poprzednie doświadczenie można było zauważyć, że zmieniając nieznacznie położenie suwaka regulacyjnego płyty grzewczej osiąga się różne wartości oporu dla tej samej temperatury, gdy jest ona niska (szczególnie dla krzemu) oraz uzyskuje się szeroki zakresu temperatur (dla wysokich jej wartości), przy którym opór elektryczny jest taki sam (szczególnie dla germanu). Co należy zrobić, by zwiększyć precyzję pomiaru punktów zależności R ( T ) w tym doświadczeniu?

uzupełnij treść
Instrukcja

Przygotuj się do wykonania doświadczenia, w którym precyzyjnie wyznaczysz zależność R ( T ) dla obu półprzewodników. Ponieważ nie dysponujesz ani dokładniejszym termometrem ani omomierzem, zastosuj drugą z sugerowanych wyżej metod.

Przeanalizuj tabele przygotowane do zapisywania danych doświadczalnych. Po wykonaniu pomiarów sporządź wykresy zależności R ( T ) , oddzielnie dla obu półprzewodników. Nanieś słupki niepewności pomiarowych, których długość jest równa podwójnej niepewności standardowej u ( T ) oraz u ( R ) . Pamiętaj o zależności:

u ( T ) = Δ T 3

gdzie niepewność graniczna Δ T jest połową wyznaczonego doświadczalnie przedziału zmienności temperatury dla tego samego oporu lub najmniejszą podziałką skali termometru (w zależności od tego, która z tych wielkości jest większa).

Analogiczna procedura dotyczy  u ( R ) .

Więcej informacji na temat sporządzania wykresów i zaznaczania na nich niepewności pomiarowych znajdziesz w e‑materiale „Przedstawianie niepewności pomiarowych w formie graficznej”.

RCkECijUUCZB51
Źródło: Politechnika Warszawska, Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.
RmX4ZBackGJxp
T min [°C]. T max [°C]. T śr [°C]. Δ T [°C]. R min [ Ω ]. R max [ Ω ]. R śr [ Ω ]. Δ R [ Ω ]. (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij).
Podsumowanie
1
Ćwiczenie 5

Do formularza poniżej wpisz krótkie podsumowanie i wnioski wynikające z przeprowadzonego eksperymentu. Zawrzyj w nim co najmniej:

  1. Opis charakteru uzyskanych zależności oraz ich porównanie.

  2. Informację, czy hipoteza badawcza potwierdziła się.

  3. Przedyskutuj kwestię niepewności pomiarowych w tym doświadczeniu. Zastanów się, czy w świetle uzyskanych wyników trzeba zweryfikować przyjęte w pierwszym doświadczaniu założenia dotyczące wartości niepewności pomiarowych.

uzupełnij treść