Jakie skojarzenie przychodzi ci na myśl, kiedy słyszysz o poezji? Być może widzisz  młodzieńca w długim płaszczu opartego o skałę i zapatrzonego w dal. A może natchnionego recytatora? Te wyobrażenia rozpowszechniły się w epoce romantyzmu. Gdy czas uniesień serca przeminął, poeci musieli jednak odnaleźć się w nowej rzeczywistości, w której najważniejsze było to, co zwykłe i przyziemne. W takiej sytuacji znalazł się też Adam Asnyk, czołowy poeta polskiego pozytywizmu.