W nocy z 16 na 17 lipca 1918 r. car Mikołaj wraz z małżonką, trzema córkami i cierpiącym na hemofilię synem Aleksiejem oraz towarzyszącymi im lekarzem, damą dworu i dwoma służącymi zostali zaprowadzeni do piwnicy. Powiedziano im, że to z powodu panujących w mieście niepokojów i z obawy przed przypadkową strzelaniną. Na dole czekało na nich kilku uzbrojonych mężczyzn – jak się okazało, czekistów – oraz komendant domu, w którym od kwietnia 1918 r. pod ścisłą ochroną przebywała rodzina carska. W ciągu kilkunastu minut było po wszystkim. Ciała zastrzelonych wywieziono za miasto i tam pochowano. Członkowie rodziny carskiej byli jednymi z pierwszych ofiar terroru bolszewickiego. By utrzymać się u władzy, zastraszyć przeciwników i zmusić do lojalności swoich ludzi, nowy reżim zaczął przelewać krew…